Mag-log inShare
8 ความรักที่ทำร้าย
Huling Na-update:
2025-04-27 15:33:22
Kaugnay na kabanata
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 9 ถ้าขอร้องจะยอมมั้ย
“พอร์ช…” เสียงเรียกที่คุ้นเคยจากด้านหลังทำเอาร่างสูงชะงักก่อนจะเบิกตากว้างแล้วหันกลับไปมองพายที่ยืนอยู่ไม่ไกล พอร์ชเรียกอีกคนเสียงดังก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดด้วยความดีใจ “พี่พาย!” “หายไปไหนมาครับ พอร์ชจะบ้าตายอยู่แล้วนะ” พอร์ชถามพลางใช้สองแขนรัดร่างบางเข้ามากอดแน่น ความโกรธความกังวลเมื่อครู่หายไปจนหมดกลายเป็นความโล่งใจเข้ามาแทนที่ ยังคิดอยู่เลยว่าถ้าขับรถออกไปตอนนี้จะรอดชีวิตไปเจอพายรึเปล่า โชคดีที่อีกคนกลับมาหากันซะก่อน พอร์ชรีบจับมือคนตัวเล็กให้เดินเข้ามาในมุมที่ลับตาคนเพราะตรงลานจอดรถค่อนข้างมีคนพลุกพล่าน “คือพี่…” “ไม่ได้คิดจะหนีไปจริงๆหรอกใช่มั้ย พี่พายแค่ออกไปข้างนอกมาใช่รึเปล่า ทำไมเก็บของออกไปหมดเลยล่ะ หรือว่าไม่ชอบห้องนี้แล้วพอร์ชหาห้องให้ใหม่เอามั้ย เราไปกันตอนนี้เลยก็ได้นะ” พอร์ชยังคงพูดต่อโดยไม่รอให้อีกคนพูดจบ ท่าทางอ้ำอึ้งของพายมันทำให้พอร์ชกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ไม่อยากฟังอะไรเลยนอกจากเราจะกลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม เท่านั้นพอร์ชก็พอใจแล้ว“พอร์ช” “พอร์ชจะไม่โกรธอะไรเลยแค่กลับมาก็พอแล้ว ก็รู้นี่นาว่าพอร์ชอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่พาย ใช่มั้ยครับ” พอร์ชจับไหล่เล็กไว้แน
Huling Na-update : 2025-04-27ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 10 ต้องปลอบใจทั้งคืนนะ
“พี่รักพอร์ชนะ!”พายรีบวิ่งไปกอดอีกคนจากด้านหลังก่อนจะพูดออกมาเสียงดัง ร่างสูงหยุดชะงักพลางถามย้ำสิ่งที่ได้ยินอีกครั้ง “ว่าไงนะ…” “ไม่เคยไม่รักแต่ไม่กล้ารักต่างหาก” “พี่พาย…” พอร์ชเรียกชื่อคนตัวเล็กที่กอดกันไว้เแน่นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือราวกับไม่อยากเชื่อ แต่ใบหน้าหล่อกลับระบายยิ้มพอใจออกมาเมื่อเป็นไปตามคาด พี่พายที่ใจดีและขี้สงสาร สุดท้ายก็ตกหลุมพรางจนได้สินะ… “พูดแบบนี้เพราะกลัวพอร์ชจะตายเหรอครับ” “ไม่ใช่นะ พี่พูดจริงๆ” พายบอกอย่างร้อนรนพลางกระชับกอดแน่นขึ้น ใบหน้าสวยแนบอยู่กับแผ่นหลังกว้างแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความอัดอั้น เธอไม่อยากล้ำเส้นเลยแต่เธอก็ยอมให้พอร์ชหายไปไม่ได้เหมือนกัน แค่ได้ยินว่าอีกคนไม่อยากอยู่ใจก็แทบสลายแล้ว “ถ้าแค่สงสารก็ปล่อยเถอะครับ” พอร์ชบอกด้วยน้ำเสียงตัดพ้อทั้งที่ปากหยักกดยิ้มลึกอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาเป็นประกายเพราะคำว่ารักที่อยากได้ยินมานาน พอร์ชไม่ใช่คนดีแล้วก็ไม่ได้อยากเป็นด้วย ถ้าแลกกับการมีพายให้รักอะไรก็ทำได้ทั้งนั้น “ไม่ใช่เลย พี่รักพอร์ชมาตั้งแต่แรกนะ” “ถ้างั้นพี่พายก็มีความสุขที่ได้อยู่กับพอร์ชเหรอ” แต่ถึงอย่างนั้นพอร์ชก็อยากแน่ใจว่าพายมีความสุ
Huling Na-update : 2025-04-27ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 11 รีดน้ำปลอบใจ
“อึก พาย ซี้ดด” ใบหน้าหล่อเหลาแหงนเงยครางพร่า มือหนาบีบขยำสองเต้าอวบอิ่มของคนที่ส่ายเอวร่อนอยู่บนตักอย่างร่านร้อน ใบหน้าสวยเย้ายวนตาปรือปรอยจับจ้องกันตลอดเวลาที่กลืนกินแท่งร้อนเข้าไปไม่หยุด เส้นผมยาวสลวยส่ายสะบัดคลอเคลียแผ่นหลังบาง ส่งให้คนตัวเล็กที่สัดส่วนสมบูรณ์แบบดูเซ็กซี่จนพอร์ชใจสั่น “อ๊ะ อ๊ะ อื้อ” เสียงหวานครางกระเส่า แอ่นอกเข้าหามือหนาอย่างลืมตัว สองมือเล็กสอดเข้าไปขยุ้มผมด้านหลังของพอร์ชด้วยความเสียดเสียว ใบหน้าหล่อที่ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งหลงใหลจนอยากครอบครองไว้คนเดียว แม้แต่ตอนที่พอร์ชมองกันราวกับจะกลืนกินแบบนี้ ก็ยิ่งใจสั่นจนหยุดโยกขย่มไม่ได้เลย “อ่า แม่ง พี่โคตรยั่วเลยว่ะ” ปั้ก ปั้ก ปั้ก “อ๊ะ อย่า อย่าสวน อ๊าา” พายหวีดครางลั่นเมื่อพอร์ชสวนเอวขึ้นมาจนจุกไปหมด แค่ที่เธอขย่มอยู่คนเดียวก็เสียวจะแย่แล้ว พอถูกแทงสวนแรงๆก็ทำเอาแทบทรุดจนต้องกอดคอหนาไว้แน่น “รู้งี้ให้ขึ้นบนนานแล้ว ไม่เห็นบอกเลยว่าทำเก่ง อ่า” “อึก ลึกจัง” พายพึมพำเสียงแผ่วราวกับกำลังล่องลอย แท่งร้อนแทงลึกเพราะพอร์ชกดเอวเธอลงมาหาไม่หยุด มันกระตุ้นจุดกระสันซ้ำๆจนต้องกัดปากแรงๆ และพอร์ชที่กำลังมองก็ยิ่งเสียวซ่า
Huling Na-update : 2025-04-27ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 12 รับโทษจากหมอ
พายหวีดครางพลางแอ่นเอวขึ้นอย่างกระสันเสียว สองขาเรียวถูกจับอ้าออกกว้างขณะที่พอร์ชใช้ลิ้นตวัดเลียอยู่ตรงร่องฉ่ำน้ำจนเกิดเสียงฉ่ำแฉะฟังดูลามกจนพายหน้าร้อน เธอบิดเร่ากระตุกเกร็ง จิกมือกับผ้าปูเตียงจนยับย่นด้วยความเสียดเสียว อยากหุบขาก็ทำไม่ได้เพราะคนตัวโตจับไว้แน่นจนได้แต่อ้ากว้างจนเห็นไปถึงในรูคับแคบแบบนั้น ยิ่งพอร์ชแหกมันออกมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเห็นในร่องแดงก่ำชัดเจนจนอยากจะรังแกมากขึ้น แผล่บ “ฮึก อ๊าา พอร์ช พะ พอแล้ว อึก” ร่างบางแอ่นร่อนจนหลังไม่ติดเตียง ลิ้นสากตวัดเลียตรงติ่งเสียวรัวเร็วจนตาพร่า ก่อนจะสลับไปชักเข้าออกในรูคับแคบจนพายกระตุกหงึกอย่างควบคุมร่างกายไม่ได้สักนิด เพราะพอร์ชรู้จักร่างกายเธอดีเกินไป รู้ว่าต้องทำยังไงเธอถึงจะแพ้ราบคาบแบบนี้ “อึก มัน สะ เสียว อ๊าาา” บั้นท้ายงอนงามลอยขึ้นพลางกระตุกเป็นจังหวะถี่ๆเมื่อพายเสร็จสมออกมาอย่างรุนแรง พอร์ชมองร่องรักที่ตอดตุบๆอยู่ตรงหน้าและมีน้ำรักไหลเยิ้มออกมาไม่ขาดสาย ก่อนจะยืดตัวขึ้นจ่อแกนกายที่แข็งขืนแทงเข้าไปทันทีจนพายหวีดร้องลั่นห้อง ปึก! “อ๊าา พอร์ช” เธอหูอื้อตาลายไปหมดเพราะยังไม่เสร็จดี แทนที่จะรอให้พายสงบก่อนพอร์ชกลับใช้จัง
Huling Na-update : 2025-04-27ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 13 อย่ายุ่งกับคนของหมอ
“คุณพอร์ช พชร คุณเป็นหมอมากี่ปีแล้วครับ” “นับจริงจังก็สามปีแล้วครับ” พอร์ชถอนหายใจก่อนจะตอบออกมาด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย คนตัวโตอยู่ในชุดกาวน์สีขาวที่ไม่ได้ใส่มาเกือบเดือนอีกครั้ง เครื่องแบบเดียวกับคนที่กำลังนั่งถามอยู่อีกฝั่งของโต๊ะตัวใหญ่ ใบหน้าหล่อตี๋นั้นดูเคร่งขรึมต่างจากคำถามที่พอร์ชมองว่าไร้สาระสิ้นดี “แล้วถ้าไม่จริงจังนี่กี่ปีครับ” “ตอนที่ยังเรียนรู้หลังจบใหม่ผมไม่นับครับ หรือคุณนับด้วย” พอร์ชย้อนถามกลับอย่างอดไม่ได้ ทำเอาคนตรงข้ามถึงกับตบโต๊ะแล้วพูดเสียงดังอย่างไม่พอใจ “คุณกล้าถามกลับแบบนี้ได้ยังไงครับ นี่ผมสัมภาษณ์คุณอยู่นะ!” “ขอโทษครับ” พอร์ชก้มหน้าขอโทษอย่างจำใจ ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อระงับอารมณ์ที่อยากลุกไปเสยหน้าอีกคนแรงๆด้วยหมัดสักที ได้แต่นึกถึงหน้าคนที่รออยู่บ้านอย่างพายแล้วฝืนใจรับฟังต่อ “คิดว่าคุณมีคุณสมบัติมากพอที่ผมจะรับคุณเข้ามาง่ายๆขนาดนี้เลยเหรอครับ ทีนี่มีแต่หมอเก่งๆนะคุณรู้ใช่มั้ย” “รู้ครับ แต่ผมเป็นที่หนึ่งของรุ่น แถมเรียนต่อเฉพาะทางมาแล้วผมคิดว่าผมมีคุณสมบัติมากพอครับ” “คุณค่อนข้างมั่นหน้ามากเลยนะครับเนี่ย ทำเอาหมั่นไส้เลยจริงๆ” หมอหน้าตี๋กอดอกพ
Huling Na-update : 2025-04-27ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 14 หมอมีเจ้าของแล้ว
“มาแล้วเหรอ เรากำลังจะกลับพอดีเลย” บีกระตุกยิ้มพลางขยับตัวลุกขึ้นเดินมาหา ก่อนจะมาหยุดตรงหน้าแล้วเงยขึ้นมองตาคมแข็งกร้าวของพอร์ชอย่างไม่กลัวเกรง เพราะเธอรู้จักพอร์ชดียิ่งกว่าใครว่าต่อให้โมโหยังไงก็ทำแค่เสียงดังใส่แบบนี้เท่านั้นแหละ “เราถามว่ามาทำไมไง ไม่ได้ยินเหรอ!” พอร์ชตะคอกถามเสียงดังเมื่ออีกคนทำนิ่งเฉยใส่ ไม่คิดจะถามด้วยซ้ำว่ามาที่นี่ถูกได้ยังไงเพราะรู้ว่าสำหรับคนอย่างหมอบีแล้ว เรื่องแค่นี้ไม่ได้ยากเย็นอะไรเลยที่จะสืบหา และท่าทางของทั้งสองคนที่เห็นตรงหน้าทำให้พายยิ่งกังวลจนต้องเรียกพอร์ชเสียงเบาเพื่อเตือนสติ “พอร์ช…”พอร์ชหันไปมองพายที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ก็พ่นลมหายใจออกมาแรงๆเพื่อระงับอารมณ์ ก่อนจะกดเสียงต่ำบอกบีอีกครั้ง “บอกว่าอย่ามายุ่งไง” “ไม่เห็นต้องโมโหเลย แค่เอาการ์ดมาให้ดูเอง” หมอบีก้มลงค้นกระเป๋าใบเล็กที่สะพายอยู่ ก่อนจะหยิบซองสีชมพูอ่อนที่บรรจุการ์ดเอาไว้ข้างในออกมาแล้ววางทาบลงบนอกแกร่ง “การ์ดอะไร…” พอร์ชถามพลางจับซองนั้นเอาไว้แล้วถอยหลังให้ห่างจากอีกคน คิ้วเข้มขมวดมุ่นเมื่อมองดูซองในมือสลับกับหน้าของบีอย่างสงสัย บีมองดูอาการงุนงงของพอร์ชก็กระตุกยิ้มแล้วพูดต่อ
Huling Na-update : 2025-04-27ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 15 อย่ามาล้ำเส้น
‘พี่แค่เคารพการตัดสินใจของพอร์ชค่ะ’ พายจำได้ว่าตอบไปแบบนั้น พยายามนิ่งเฉยทั้งที่บีบมือตัวเองแน่นอยู่ใต้โต๊ะ ไม่ว่าจะเป็นสายตาดูแคลน คำพูดที่บั่นทอน หรือท่าทางกดข่มที่คนตรงข้ามกำลังทำอยู่ล้วนสร้างความหวั่นใจให้พายทั้งนั้น เพราะเธอคือคนที่หลีกเลี่ยงการมีปัญหากับคนอื่นมาตลอด แต่เหมือนตอนนี้จะเลี่ยงไม่ได้อีกแล้ว ‘ฟังดูสวยหรูจังนะคะ ความรักที่ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกัน’ ‘แล้วทำไม่ได้เหรอคะ ในเมื่อพวกพี่ก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน เราก็แค่รักกันมันผิดมากเหรอคะหมอบี’ พายถามกลับอย่างไม่เข้าใจ ทำไมเธอที่พยายามอยู่เงียบๆถึงได้ถูกดึงเข้าไปในความวุ่นวายตลอด เราก็แค่รักกันเท่านั้น แต่ไม่คิดว่าคำตอบนั้นจะทำให้หมอบีขำออกมาราวกับฟังเรื่องตลก ‘ฮะๆ พูดไม่ออกเลยแฮะ นี่พี่คิดจริงๆเหรอคะว่าไม่ได้ทำใครเดือดร้อน’ ‘หมายความว่าไงคะ’ ‘คนที่อยู่ตรงหน้าพี่นี่ไงคะเดือดร้อน พี่คิดว่าทำลายอนาคตที่คนอื่นวางไว้เป็นสิบๆปีแล้วไม่ผิดสินะคะ’ ‘แต่หมอพอร์ชไม่ได้เต็มใจนี่คะ แล้วพี่ก็ไม่เคยเรียกร้องหรือบังคับอะไรเลยมันเป็นสิ่งที่เค้าเลือกเอง’ พายรีบแก้ความเข้าใจผิด เธอไม่เคยแย่งและไม่คิดจะครอบครองด้วยซ้ำ แ
Huling Na-update : 2025-04-27ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 16 ถึงเวลาเอาคืน
“ไหนมึงบอกตัดขาดกันแล้ว” “กูตัดแล้ว แต่เหมือนมีคนอยากชะตาขาดแทน” พอร์ชบอกออกมาด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราด แค่พายเล่าให้ฟังว่าหมอบีมาพูดอะไรด้วยบ้างก็หัวร้อนจนเกือบจะบึ่งรถไปเอาเรื่องแล้ว กล้าดียังไงมาพูดแย่ๆใส่คนที่เค้ารักแบบนั้นกัน คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชีวิตคนอื่นหรือไงถึงได้เสนอหน้ามาสอนความถูกต้อง อุตส่าห์ไว้หน้าเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนและเห็นใจที่ไม่อาจตอบรับความรู้สึกอีกคนได้ แต่พอร์ชไม่ใช่คนที่ใจดีกับคนที่มาล้ำเส้นก่อนหรอกนะ เพราะงั้นจากนี้หมอบีต้องได้รับกลับไปอย่างสาสมเหมือนกัน “อย่าบอกนะว่า…” “ช่วยกูหน่อย” “กูละหวั่นใจ…” อนาคินกรอกตาก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง ไม่น่าต้องเดาแต่แรกอยู่แล้วเพราะคนอย่างพอร์ชจะไม่ร้ายถ้าไม่มาทำมันก่อน คงได้แค่ภาวนาให้คนที่มันเอาคืนอยู่รอดปลอดภัยและไม่กลั้นใจตายไปซะก่อนเท่านั้น มันจะทำทุกอย่างให้คนที่อยากเหยียบต้องจมดินนั่นแหละ “ส่งคนไปทำงานให้กูหน่อย ไม่นานหรอกเดี๋ยวก็จบ” “มึงจะไม่ฆ่าใครตายใช่มั้ยวะ” “กูเป็นหมอนะจะฆ่าคนได้ไง เอาแค่ไม่กล้าโผล่หน้ามาให้กูกับแฟนรำคาญอีกก็พอ” “งั้นก็โอเค มีอะไรให้ช่วยอีกก็บอกกูนะ” อนาคินพรูลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก
Huling Na-update : 2025-04-27
Pinakabagong kabanata
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ ตอนพิเศษ 2) พาเมียลงอ่างอาบน้ำ
“พี่ดื่มไม่ไหวแล้ว เข้าบ้านกันเถอะนะ อึก” พายบอกคนที่ยังเติมไวน์ใส่แก้วเธอไม่หยุดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ ตอนนี้ทั้งสองคนกลับมาที่บ้านริมทะเลด้วยกันเพราะได้วันหยุดยาวครั้งแรกในรอบปี บ้านที่เคยเป็นเรือนหอตอนแต่งงาน กลายเป็นบ้านพักตากอากาศไปเรียบร้อยเมื่อทั้งคู่ตัดสินใจย้ายกลับไปที่โรงพยาบาลเดิม แล้วก็เป็นพอร์ชที่ยังแผนสูงเหมือนเดิม เพราะเค้าตั้งใจจะมอมเหล้าภรรยาในคืนนี้เพื่อที่จะได้ฉลองวันหยุดอย่างหวานฉ่ำได้ง่ายๆ โดยที่พายไม่มีแรงต่อต้านหรือขัดใจเวลาอยากทำซ้ำ “รีบไปไหนล่ะครับ นานๆได้มานี่ก็ใช้เวลาให้คุ้มสิ พอร์ชยังอยากนั่งตรงนี้อยู่เลย” “งั้นก็เลิกเทให้พี่ได้แล้ว อึก มึนไปหมดแล้วเนี่ย” พายบ่นออกมาเมื่ออีกคนรั้งตัวเข้าไปกอดและจ่อแก้วมาที่ปากอีกรอบ “ อ่ะ อีกแก้วเดียวจะพาเข้าบ้านเลย” “จริงนะ” พายถามย้ำแม้จะเริ่มตาลายมากๆ พอเห็นว่าอีกคนพยักหน้าก็ยกขึ้นดื่มรวดเดียวอย่างว่าง่าย เธอโอนเอนจนต้องซบลงไปที่พอร์ชทั้งตัว ไม่นานคนตัวโตก็ฉุดเธอลุกขึ้นแล้วอุ้มจากพื้นจนตัวลอย “อุ้มทำไมพี่เดินได้” “เซขนาดนั้นจะเดินไหวได้ไง พอร์ชทำพี่เมาเดี๋ยวรับผิดชอบเองครับ” พอร์ชบอกพลางขำออกมาอย่างเอ็นดู คนเมามัก
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ ตอนพิเศษ 1) ตรวจภายในกับสามี
“พอร์ช พี่บอกว่าเดี๋ยวไปตรวจกับหมอผู้หญิงไง”พายยื้อตัวเมื่อถูกลากเข้ามาในห้องที่มีเตียงตรวจ และมันคือห้องเดิมที่หมอพอร์ชเคยทำอะไรๆกับเธอไปในตอนนั้น เพราะตอนนี้เราย้ายกลับมาทำงานที่โรงพยาบาลเดิมที่พอร์ชรับช่วงต่อจากพ่อเรียบร้อยแล้ว และก็เป็นช่วงที่ต้องตรวจร่างกายประจำปีอีกเหมือนเคย มันคงจะไม่ยุ่งยากอะไรเลยถ้าหมอพอร์ชยอมให้เธอไปตรวจกับหมอผู้หญิงคนอื่น ไม่ใช่พามาตรวจเองทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้ตรวจภายในมานานแล้วด้วยซ้ำ “จะใครพอร์ชก็หวงครับ ขึ้นไปเลย” “ไม่เอา” “พี่พาย หรืออยากให้บังคับเหรอ” พอร์ชมองคนตัวเล็กแล้วดุออกมาเสียงเข้ม ปกติก็ไม่บังคับอะไรหรอก แล้วก็เลิกใจร้ายใส่มาตั้งแต่คบกันแล้วด้วย แต่พอเป็นเรื่องแบบนี้ทีไรพอร์ชก็เริ่มสวมวิญญาณตัวร้ายอีกครั้ง ส่วนพายก็ดื้อขึ้นมาอย่างที่ปกติไม่เคยทำเหมือนกัน “พอร์ช ไม่เอา” “กลัวโดนเอาคาเตียงตรวจเหมือนตอนนั้นเหรอครับ” “พอร์ช!” พายดุคนตัวโตเสียงดังก่อนจะตีไปที่แขนแกร่งแรงๆที่พูดอะไรน่าอายออกมา หมอพอร์ชยกนิ้วขึ้นมาทำท่าให้เงียบทั้งที่ข้างนอกก็ไม่ค่อยมีคนอยู่แล้วเนื่องจากเป็นเวลาของเวรบ่าย และทำให้ไม่ได้กลับบ้านกันสักทีก็เพราะมัวแต่เถียงกันอยู่
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 23 คืนแต่งงานสุดเร่าร้อน (END)
“ยินดีด้วยนะมึง” หมอคินเดินเข้ามาอวยพรเพื่อนอีกครั้งในงานเลี้ยงตอนเย็น งานช่วงเช้าผ่านไปอย่างราบรื่นและอบอุ่นเกินกว่าที่คาดไว้มาก อาจเพราะปัญหาทุกอย่างถูกพอร์ชคลี่คลายไปตั้งแต่ก่อนแต่งงานหมดแล้ว แถมยังคืนดีกับพ่อตัวเองจนได้มาร่วมงานได้อย่างชื่นมื่นอีกด้วย แม้ทั้งสองคนจะไม่อยากเชิญคนมาร่วมงานเยอะ แต่แค่คนรู้จักและสนิทสนมก็มากพอจนเกือบเต็มห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมแล้ว “อือ รอไปงานมึงกับพี่สาวคนนั้นอยู่นะ” พอร์ชแซวกลับเพื่อนที่ดูอารมณ์ดีมากกว่าทุกวัน และคาดว่าคงเป็นเพราะพี่สาวคนสวยที่มันตามดูแลอยู่แน่ๆ ทำเอาอนาคินที่ร้อนตัวรีบบ่นออกมาทันที “เลิกแซวกูสักวันเถอะขอร้อง” “เห็นเดินตามต้อยๆละสงสาร ขอให้พี่เค้ารับรักไวๆนะมึง” “หุบปากเถอะมึงอ่ะ ยืนทำตัวเป็นเจ้าบ่าวเฉยๆก็พอเดี๋ยวกูทุบเลย” อนาคินยกมือขึ้นมาขู่เพื่อนที่ยืนขำอย่างน่าหมั่นไส้ ก่อนจะหันไปหาเจ้าสาวคนสวยที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆแล้วชมออกมา “พี่พาย ยินดีด้วยนะครับวันนี้สวยสุดๆเลย” “ขอบคุณค่ะหมอคิน” “ไปได้แล้วอย่ามองเยอะ กูหวง” พอร์ชโอบไหล่พายเข้ามากอดก่อนจะส่งสายตาดุๆให้เพื่อนจนโดนเขม่นกลับมาทันที “แหม่ ไอ้คนขี้หวง” “อย่าทำแบบนั้นก
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 22 เมื่อฝุ่นในใจจางหาย(2)
“ขอคุยด้วยหน่อยสิ ไม่นานหรอก” คนเป็นพ่อบอกอย่างไม่ถือสาท่าทางแข็งกระด้างและแววตาระแวดระวังของลูก ที่ผ่านมาไม่เคยคุยกันดีๆสักครั้งพอร์ชจะไม่ไว้ใจก็ไม่แปลก พอพูดจบก็เดินไปรอที่ใต้ต้นไม้ใหญ่อีกฝั่งของรั้วบ้าน พอร์ชเดินกลับไปบอกให้พายเอารถเข้าบ้านไปก่อนโดยไม่คิดจะให้ลงมาทักทายพ่อตัวเองสักนิด เพราะพายคือคนที่เค้าต้องปกป้องให้ห่างจากพ่อตัวเองที่สุดแล้ว ร่างสูงเดินกลับมาหาพ่อที่ยืนมองแล้วรีบถามธุระทันที “มีอะไรครับ”“ฉันไม่ได้มาขัดขวางหรือขอร้องอะไรแบบที่แกคิดหรอก ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นก็ได้”พีรพัฒน์บอกพลางขำออกมาอย่างจนใจที่ถูกระแวงมากซะจนเกือบพูดไม่ออก และพอรู้แบบนั้นพอร์ชเลยถอนหายใจออกมาก่อนจะถามในสิ่งที่อยากรู้มาตลอด “สบายดีใช่มั้ยครับ” “หึ นี่แกห่วงฉันด้วยเหรอ” “เปล่าครับ ผมถามตามมารยาท”พอถูกจ้องด้วยรอยยิ้มล้อเลียนพอร์ชก็แถด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยเหมือนเดิม ทำเอาคนเป็นพ่อบ่นออกมาอย่างปลงๆเพราะไม่ได้คาดหวังท่าทีดีๆจากลูกอยู่แล้ว “เหอะ แกนี่ไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ ช่างเถอะฉันไม่ได้มาเพราะอยากฟังอะไรแบบนั้นสักหน่อย ได้ข่าวว่าจะแต่งงานแล้วนี่” “ใครบอกครับ” “คิดว่าฉันจะไม่รู้เหรอว่าแกทำอะไรท
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 21 เมื่อฝุ่นในใจจางหาย(1)
“แม่คะ…” พายส่งเสียงเรียกคนเป็นแม่ที่นั่งเล่นตรงสวนอย่างระมัดระวัง เพราะแม่เธอมักจะตกใจและกลัวเวลามีใครเข้ามาหาแบบกะทันหัน แต่แปลกที่วันนี้คนเป็นแม่กลับหันมายิ้มให้แล้วทักทายด้วยความสดใส “อ้าว ลูกสาวมาแล้วเหรอ” สรรพนามที่ใช้เรียกแทบทุกคนที่เป็นผู้หญิงไม่ได้ทำให้พายดีใจเหมือนตอนแรกอีกแล้ว เพราะพอรู้ว่าแม่ยึดติดกับการเรียกเธอในความทรงจำเก่า จนเรียกคนอื่นด้วยแบบนั้นไม่ได้หมายถึงว่าแม่จำเธอได้ แต่แค่มีความทรงจำนั้นอยู่ในหัวต่างหาก สุดท้ายแม่ก็ไม่เคยจำเธอตอนนี้ได้อยู่ดี พายส่งยิ้มให้แม่ที่เดี๋ยวนี้ได้เจอกันบ่อยขึ้นเพราะกลับมาอยู่ใกล้ๆ และตั้งใจจะพาพอร์ชมาหาเพื่อให้แม่ได้เห็นหน้าไว้บ้างก่อนที่จะพาไปอยู่ด้วยกันจริงๆ ถึงจะไม่รู้ว่าจะช่วยได้หรือเปล่าก็เถอะ “นี่พอร์ชค่ะแม่ คนที่พายจะแต่งงานด้วย” พายดึงพอร์ชมายืนข้างๆก่อนจะแนะนำอีกคนให้แม่รู้จัก และพอร์ชเองก็ยกมือไหว้ทักทายอย่างนอบน้อม แต่ก็ระวังไม่เข้าไปใกล้มากกว่าเดิมนักเพราะกลัวอีกคนจะตกใจ และน่าแปลกที่วันนี้คนป่วยที่เคยเหม่อลอยทั้งวันกลับมีแต่รอยยิ้มสดใสอย่างที่พายไม่เคยเห็นมานานมากแล้ว แถมยังลุกเดินเข้ามาหาพลางจับตัวพอร์ชแล้วเอ่ยชมออ
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 20 ขอแต่งงานหน้าเรือนหอ
“นี่บ้านพอร์ชจริงๆเหรอ” พายถามพลางเบิกตาโตอย่างตื่นเต้นและไม่อยากเชื่อ บ้านหลังโตโทนสีขาวเทาสไตล์ยุโรปมีสวนดอกไม้หลากสีอยู่ด้านหน้า มองเลยไปด้านหลังมีชายหาดที่ไม่ห่างจากทะเลมากนัก มันสวยเหมือนกับบ้านในฝันที่เธอเคยบอกพอร์ชเลย ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าอีกคนจะถามไปทำไมเพราะพายก็บอกไปแล้วว่าบ้านของเธอก็อยู่ได้สบาย แต่พอร์ชก็บอกว่าแค่อยากรู้เท่านั้น ไม่คิดว่าย้ายมาทำงานที่นี่ได้แค่ครึ่งปีพอร์ชก็สร้างมันเสร็จซะแล้ว อีกอย่างที่ทึ่งกว่าคือที่ดินที่สร้างบ้านหลังนี้นี่แหละ ราคามันน่าจะแพงมากจนไม่กล้าคิดถึงเลยเพราะที่ดินติดทะเลแบบนี้ในชลบุรีไม่ได้หาง่ายๆ “ไม่ใช่ครับ นี่บ้านเราสองคนต่างหาก” พอร์ชแก้พลางจับมือบางมากุมไว้แน่น บนใบหน้าเจือด้วยรอยยิ้มตลอดเวลาเพราะมีความสุขมากๆที่ทำบ้านหลังนี้เสร็จแล้ว มันคือสิ่งที่พอร์ชแอบทำมานานมากเพื่อจะเอาไว้เป็นของขวัญให้คนรัก พอความตั้งใจมันสำเร็จก็อดจะภูมิใจไม่ได้จริงๆ ยิ่งเห็นว่าพายตื่นเต้นและมองมันด้วยความชื่นชมขนาดไหน ใจก็ยิ่งพองฟูอีกหลายเท่า “เป็นไปได้ยังไง มันน่าจะแพงมากเลยนะ” “พอร์ชแอบมาสร้างไว้นานแล้วครับ ตั้งแต่ที่รู้ว่าบ้านพี่อยู่ที่นี่พอร์ชก็มาหาที่ไว
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 19 หมาป่าที่จับลูกแกะกินทั้งคืน
ปั้ก ปั้ก ปั้ก “ฮึก อ๊า พอร์ช เบาๆ” พายกอดคอหนาเอาไว้แน่น ตัวสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกถี่ยิบจนครวญครางออกมาไม่หยุด ร่างสูงกอดรัดคนตัวเล็กไว้แน่นขณะที่ตอกอัดเน้นหนักด้วยความหึงหวงที่ล้นในอก หวงมากจนอยากตอกตรึงความเป็นเจ้าของเข้าไปให้ลึกที่สุด ให้ทุกส่วนของร่างกายคนตัวเล็กจดจำได้แค่เจ้าของคนเดียว คนที่จะทำให้พายสุขสมได้มีแค่เค้าคนเดียวเท่านั้น “อย่าพูดถึงมันถ้าไม่อยากให้มันว่างงาน อ่า” “มะ อ๊า ไม่ได้นะ เค้าไม่ได้ผิดอะไร อ๊ะ” พายห้ามออกมา แม้จะแทบพูดไม่รู้เรื่องเพราะโดนกระแทกหนักหน่วง กลัวว่าพอร์ชจะโกรธจนไปหาเรื่องไล่คนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวออกจากงานเข้า ถ้าเป็นแบบนั้นเธอคงรู้สึกผิดแย่ “มันผิดที่มาจีบพี่ พี่เป็นของพอร์ชนะ” “พะ พอร์ชเบาๆ อ๊า พี่จะไม่ยุ่งกับเค้านะ” “อย่าเรียกมันให้ได้ยินอีก ไม่ชอบ” พอร์ชกระตุกยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดที่น่าพอใจ ก่อนจะสั่งออกมาและตอกเข้าไปเน้นๆย้ำๆที่ละครั้ง จนร่างบางกระตุกสั่นตาลอย ปั้ก “ฮึก อ๊าา” “บอกมาว่าพี่เป็นของใครครับ” ปั้ก “อ๊ะ พะ อื้อ พอร์ช” “ของใครครับ” ปั้ก ปั้ก “พะ พอร์ช อ๊า” “ใครเป็นผัวพี่” “พอร์ช อ๊าาาา” พายหวีดครางออกมาเสียงหลงเมื
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 18 หึงโหดโหมดหมาป่า
“พอร์ช เดี๋ยวสิ” พายยื้อตัวไว้เมื่อถูกคนตัวสูงดึงให้เดินตามจนแทบสับขาไม่ทัน ตั้งแต่ที่เข้าไปในร้านแล้วทำทุกคนอึ้งกริบไปทั้งโต๊ะ พอร์ชก็ขอตัวพาพายกลับบ้านอ้างว่ามีเข้าเวรตอนเช้าต่อ พายเลยหลุดจากสถานการณ์น่าอึดอัดตรงนั้นมาได้ ถึงจะรู้ว่าถ้าไปทำงานเมื่อไหร่ต้องโดนซักไม่หยุดแน่ๆก็ตาม แล้วถึงจะรอดจากตรงนั้นมาได้ พายก็ยังต้องมาเผชิญกับพอร์ชในเวอร์ชั่นที่ไม่ได้เห็นมานานอีกด้วย ใบหน้าที่ดูดุดันขึ้นมากับความนิ่งเงียบที่ทำเอาพายใจคอไม่ดีเลยสักนิด ตลอดทางกลับบ้านพอร์ชเอาแต่พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ถามคำตอบคำจนไม่รู้จะชวนคุยยังไงเลยได้แต่เงียบตาม ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าพอร์ชหงุดหงิดเรื่องอะไร จนมาถึงบ้านเธอก็โดนดึงมือให้เดินตามเข้ามาแล้วดันเข้าไปชิดผนังทันที พอร์ชกักคนตัวเล็กเอาไว้ด้วยแขนสองข้าง ใช้มือหนาทุบลงไปที่ผนังอย่างหงุดหงิดไม่หาย ก่อนจะซบหน้าลงไปที่ไหล่เล็กแล้วบ่นออกมาทั้งที่รู้ว่าพายไม่ได้ผิดอะไรเลย ถ้าจะผิดก็คงเป็นเพราะสวยสะดุดตาเกินไปจนต้องคอยตามหวงแทบบ้าแบบนี้ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็เป็นแบบนี้ตลอดเลย“ไอ้หน้าหม้อนั่น ทำไมต้องมายุ่งกับพี่วะ” “พอร์ช ใจเย็นๆสิเค้าไม่รู้นี่นา” “เย็นไม่ไหวแล้ว ไฟจะ
ของเล่นคนโปรดคุณหมอ 17 เปิดเผยสถานะ
‘นี่พอร์ชส่งคนมาตามเราเหรอ แล้วที่พี่ชายเราโดนจับไปก็ฝีมือพอร์ชด้วยใช่มั้ย ทำแบบนี้ทำไม’ “นั่นสิ เราก็เคยถามบีแบบนั้นเนอะ” พอร์ชถามกลับอย่างใจเย็นพลางยิ้มเยาะอย่างสะใจ จนหมอบีที่อยู่ปลายสายตะคอกเสียงดังอย่างโมโห ‘พอร์ช!’ “ทำไม พอตัวเองโดนรังควานบ้างก็โกรธขึ้นมาเหรอ ความลับสำคัญซะด้วยทำไงดีล่ะทีนี้ ลูกสาวคนเล็กที่เป็นหมอคนเก่งแอบเลี้ยงผู้ชายไว้เล่นสนุกตั้งหลายคน แถมยังเคยไปทำแท้งที่ต่างประเทศ ลูกชายคนโตติดยาแถมยังเป็นผู้ค้ารายใหญ่ที่ติดสินบนไปทั่ว ลูกชายคนกลางก็ชอบหลอกผู้เยาว์มาถ่ายคลิปแล้วขายในเว็บเถื่อน บริษัทก็กำลังจะล่มจมในอีกไม่นานเพราะผู้บริหารห่วยแตกมัวแต่ติดผู้หญิง ส่วนคนเป็นแม่ก็เป็นซึมเศร้าเพราะรับสภาพครอบครัวไม่ได้ นี่มันครอบครัวแสนสุขชัดๆเลยว่ามั้ย พ่อเราไม่รู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงนะ” พอร์ชร่ายยาวถึงความเน่าเฟะของครอบครัวนี้จนหมดเปลือก รู้สึกโชคดีขึ้นมาที่เลือกจะไม่ทำตามใจพ่อ ไม่งั้นคงได้พากันลงเหวหมดแน่ๆ ‘ทำไมทำกับเราแบบนี้ ฮึก เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานนะพอร์ช’ “ก็ถ้าบีเป็นเพื่อนที่ดีจะโดนแบบนี้เหรอ ตอนที่เราบอกว่าอย่ายุ่งแล้วทำไมไม่ฟังกันล่ะบี” ‘แต่เรารักพอร์ชนะ ฮ
