LOGINShare
สลับตัวเด็ก
Last Updated:
2025-05-15 11:40:53สนามบินระหว่างประเทศเมืองเจียงโจว
หญิงสาวคนหนึ่งอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยวัยสามขวบอยู่ในอ้อมแขน มีผู้หญิงวัยกลางคนยืนกระสับกระส่ายรอรับอยู่ด้านหน้า เมื่อพบหน้ากันก็ช่วยลากกระเป๋าเดินทางของหญิงสาวคนดังกล่าว
“คุณหนูกลับบ้านครั้งนี้ คุณท่านดีใจมากเลยนะคะ”
หญิงวัยกลางคนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ไม่หรอก ฉันระหกระเหเร่ร่อนอยู่ที่อื่นมาสี่ปี คุณปู่เพิ่งเรียกฉันกลับบ้าน คงมีปัญหาอะไรมากกว่า”
หญิงสาวที่อุ้มเด็กหญิงตัวน้อยพูดเสียงราบเรียบ
“แต่คุณหนูก็มีเหลนมาให้ท่าน ท่านไม่ตำหนิอะไรหรอกค่ะ”
“หยุดพูดเถอะค่ะป้าฮั่ว”
หญิงสาวส่งสายตาไม่พอใจ เธอเดินไปขึ้นรถแท็กซี่ที่จอดรอรับผู้โดยสารด้านหน้าอย่างรวดเร็ว
........
คฤหาสน์ตระกูลโจว
รถแท็กซี่สีเขียววิ่งมาจอดที่หน้าประตูรั้วคฤหาสน์หลังใหญ่ หญิงสาวอุ้มเด็กน้อยลงจากรถ ใบหน้าหวานมองเข้าไปภายในรั้ว แววตาของเธอแฝงความกังวลชัดเจน
“ลู่ลู่ ฟังแม่นะ หนูต้องเป็นเด็กดีล่ะ”
“ได้ค่ะ”
เด็กหญิงพยักหน้ารับคำอย่างเชื่อฟัง
เมื่อเธอเดินเข้าไปในบ้าน เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้น
“โจวฟางฟาง กลับบ้านได้สักทีนะ”
หญิงวัยกลางคนพูดกับเธอ สายตาเย็นชามองเด็กน้อยในอ้อมแขนอย่างไม่เป็นมิตร
“มีลูกติดด้วยหรือนี่”
หญิงสาวที่ชื่อว่าโจวฟางฟางยิ้มเล็กน้อย
“ค่ะแม่ นี่ลูกสาวหนู ชื่อโจวลู่ลู่”
เธอตอบแล้วมองบนชั้นสอง ได้ยินเสียงไอของชายวัยชราดังขึ้น
“หนูไปดูคุณปู่ก่อนนะคะ”
พูดจบเธอก็อุ้มโจวลู่ลู่ตัวน้อยเดินตามเสียงไอไปยังห้องนอนของปู่ตัวเอง
“คุณปู่คะ”
โจวฟางฟางส่งเสียงเรียกชายชราที่กำลังดื่มน้ำอยู่บนเตียง
“ฟางฟางกลับมาแล้ว”
ชายชราหรือนายท่านโจวมองลอดแว่นตาดูหลานสาวตน จากนั้นสายตาของเขาก็หยุดลงตรงเด็กหญิงตัวน้อย
รอยยิ้มเกิดขึ้นประดับบนใบหน้าของเขาในทันใด
“หนูน้อย มาหาตาทวดสิ” มือหนากวักเรียกด้วยความดีใจ
โจวฟางฟางปล่อยเด็กน้อยในอ้อมแขน
“ลู่ลู่ เรียกตาทวดสิจ๊ะ”
“ตาทวด”
เด็กหญิงวิ่งเข้าไปหาชายชรา มือเรียวเล็กจับแขนเขาแน่น
“ฮ่าฮ่า มีเด็กผู้หญิงในบ้านทำให้ฉันมีความสุขเสียจริง”
นายท่านโจวหัวเราะพลางเล่นกับโจวลู่ลู่ ทั้งคู่สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว
........
ห้องครัว
จั่วซิ่วหลิงมารดาของโจวฟางฟางเรียกป้าฮั่วมาคุยเป็นการส่วนตัวในห้องครัว เธอมองซ้ายขวาก่อนกระซิบคุยกัน
“ฉันจะไล่ฟางฟางออกจากบ้านเหมือนเดิม แกต้องไปสารภาพผิดเอง”
“คุณนาย” ป้าฮั่วรีบขอร้อง
“ตอนนั้นคุณนายเป็นคนบอกฉันเองว่าอยากมีลูกผู้หญิง ฉันก็ยอมเสี่ยงสลับตัวเด็กแรกเกิดมา”
“ก็ตระกูลโจวไม่มีลูกผู้หญิงเลยสักคน ฉันอยากได้ก็ไม่แปลก แต่ใครจะคิดว่านางเด็กนั่นจะไม่รักดีไปมีอะไรกับผู้ชายที่ไม่รู้จัก แถมยังท้องไม่มีพ่ออีกต่างหาก”
จั่วซิ่วหลิงพูดน้ำเสียงหงุดหงิด
“ถ้าเป็นเด็กดี เชื่อฟังฉัน แต่งงานกับคนที่ฉันเลือกให้ ชีวิตฉันคงสบายมากกว่านี้”
เธอมองป้าฮั่วด้วยสายตาโกรธ
“ฉันอยากเจอลูกชายของฉัน แกต้องไปสืบมาว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”
“คุณนาย นี่มันก็ยี่สิบห้าปีแล้วนะคะ จะให้ฉันสืบยังไง ฉันไม่ใช่นักสืบนะ อีกอย่างบ้านนั้นได้เด็กผู้ชายไป คงไม่อยากคืนให้แล้วล่ะ”
ป้าฮั่วส่ายหน้าตอบ มือทั้งสองยกขึ้นมานวดขมับของตน
“ไม่ได้เรื่อง”
จั่วซิ่วหลิงสะบัดหน้าเดินออกจากห้องครัวทันที
........
“เฮลโหล เสี่ยวซิง เดี๋ยวฉันจะไปหาที่เจียงโจวนะ”
อู๋อี้ตันโทรศัพท์หาเพื่อนสาวของเธอที่อาศัยอยู่เมืองเจียงโจว
“คิดอะไรจะมาหาฉัน”
ผู้หญิงที่อยู่ปลายสายเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ก็ประธานโม่ไปที่นั่นแล้ว ฉันเพิ่งรู้เรื่องน่ะสิ”
“เขาจะมาสืบเรื่องเมื่อสี่ปีที่แล้วเหรอ แต่คงสืบอะไรไม่ได้แล้ว”
เย่เสี่ยวซิงตอบกลับ น้ำเสียงไม่กังวลสิ่งใด ต่างจากอู๋อี้ตันที่ฟังจากเสียงก็รู้ได้ว่ากำลังกระวนกระวายใจ
“ถ้าเขาเจอผู้ชายในคลิปแล้วถามขึ้นมาล่ะ”
“อี้ตัน ฉันยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร ในคลิปก็ไม่ชัด คงสืบหาไม่เจอหรอก”
“ฉันไม่ไว้ใจ เดี๋ยวฉันจะไปเจียงโจวเลยนะ”
อู๋อี้ตันพูดก่อนกดวางสาย
........
คอนโดเฉิงอี้หยวน
“มิ่งมิ่ง ลุงพาไปเที่ยวดีมั้ย”
เฉิงอี้หยวนอุ้มเด็กชายตัวน้อยมานั่งบนตักเพื่อนั่งดูโทรทัศน์พร้อมกัน
“ไป มิ่งมิ่งอยากไปเที่ยว อยากเล่นน้ำทะเล”
“ได้เลย มะรืนนี้ปิดเทอมลุงจะพาไปนะ”
ชายหนุ่มพูดกับเด็กน้อย สายตามองหลี่ชิวโหรวอย่างอ่อนโยน
“โหรวโหรวก็บอกน้องๆ ที่ทำงานด้วยล่ะ เราจะไปเที่ยวกันสักสี่ห้าวัน”
“ได้ค่ะพี่”
หลี่ชิวโหรวยิ้มตอบ ในใจคิดว่าอยู่ไกลจากโม่เหยี่ยนสักพักก็ดีเหมือนกัน
........
บริษัทอวี๋ตง
“ประธานซ่ง การ์ดเชิญไปงานเลี้ยงครับ”
หลินฟางยื่นการ์ดสีแดงให้แก่ซ่งเวย
ชายหนุ่มรับมาเปิดอ่านเนื้อหาภายใน จากนั้นก็หันไปคุยกับโม่เหยี่ยนที่นั่งบนโซฟาไม่ไกลกันนัก
“งานเลี้ยงริมชายหาด นายไปด้วยกันมั้ย”
โม่เหยี่ยนวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ เขาคิดเล็กน้อยก่อนพยักหน้าตอบรับ
“เอาสิ ไปด้วย เมื่อไหร่ล่ะ”
“อีกสามวัน” ซ่งเวยตอบยื่นการ์ดในมือให้โม่เหยี่ยนดู
........
สามวันผ่านไป
หาดทรายส่วนตัวของโรงแรมซื่อจี้วิลเลจ
ซ่งเวยและโม่เหยี่ยนเดินเข้างานเลี้ยงดินเนอร์ที่จัดขึ้นริมชายหาดของโรงแรมแห่งนี้
“ประธานซ่ง”
เสียงเรียกดังขึ้นจนชายหนุ่มสองคนต้องหันมอง
“อ้าว ประธานอู่ สบายดีไหมครับ”
ซ่งเวยยื่นมือไปจับกับผู้ที่เรียกเพื่อทักทาย
“นี่เพื่อนผมครับ ประธานโม่ โม่เหยี่ยนแห่งบริษัทต้าเฉิงเมืองจินไห่” ซ่งเวยกล่าวแนะนำ
“อ่อ ผมรู้จักบริษัทต้าเฉิง ประธานโม่ก็ดังใช่ย่อย ผมเห็นคุณตามเว็บไซต์และนิตยสารค่อนข้างบ่อย ยินดีรู้จักนะครับ”
“ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก”
โม่เหยี่ยนตอบกลับอย่างมีมารยาท
ระหว่างที่พวกเขาทักทายกับนักธุรกิจคนอื่นๆ ก็มีเสียงเด็กน้อยวิ่งเข้ามาในงาน ทุกสายตาจ้องมองด้วยความสนใจ
“ลู่ลู่ อย่าวิ่งเร็วนักนะ”
โจวจ้าวร้องเตือนเด็กหญิงพร้อมกับรอยยิ้มมีความสุข
“ประธานโจว หลานสาวหรือครับ”
แขกในงานทักทายเขาและยกมือทักทายเด็กหญิงตัวน้อย
“ใช่ครับ หลานสาวผมเอง”
“แต่ผมไม่เคยได้ยินว่าลูกสาวคุณแต่งงานนี่ครับ”
เสียงหนึ่งดังขึ้นไม่ไกลนัก
โจวจ้าวหน้าถอดสีเล็กน้อย แต่ก็ยังพูดคุยอารมณ์ดี
“ไม่เป็นไรแล้ว ผมไม่ถือ คุณก็รู้ว่าตระกูลผมมีแต่ลูกหลานผู้ชาย แค่ผมได้ลูกสาวหลานสาวมาสักคนก็ไม่ง่ายนัก ขาดลูกเขยไปไม่กระทบอะไรกับผมเลย”
ผู้ฟังคนอื่นได้แต่หัวเราะด้วยความอิจฉา หลายครอบครัวพยายามมีลูกชายอย่างมาก หวังจะให้มาสืบทอดกิจการ แต่ตระกูลโจวมีลูกหลานผู้ชายแทบทั้งบ้าน การได้ลูกผู้หญิงเหมือนได้สมบัติที่แสนล้ำค่า
“ถ้าอย่างนั้น ผมก็แนะนำลูกชายผมให้กับลูกสาวประธานโจวได้สินะครับ”
แขกคนหนึ่งตอบ สีหน้าเต็มไปด้วยความหวัง
“ผมตามใจลูกสาว คราวก่อนเธอออกจากบ้านไปหลายปี ตอนนี้ไม่กล้าดุอีกแล้ว”
โจวจ้าวยิ้มตอบอย่างไม่อาย
ใครไม่รู้บ้างเรื่องข่าวฉาวของลูกสาวเขา แม้ไม่มีหลักฐานปรากฏออกมา แต่อดีตคู่หมั้นของเธอก็ยืนยันหนักแน่น ทำให้ลูกสาวประธานโจวต้องออกจากบ้านด้วยความอับอาย
เด็กหญิงตัวน้อยจับมือโจวจ้าวสักพัก จากนั้นก็ปล่อยมือเขาแล้ววิ่งไปทางซ่งเวยและโม่เหยี่ยนอย่างรวดเร็ว
เธอใช้มือที่เล็กดึงกางเกงของซ่งเวยจนเขาก้มลงอุ้มเธอในอ้อมแขน
“ลู่ลู่ใช่ไหมคะ หนูอยากได้อะไร”
ซ่งเวยมองเด็กหญิงด้วยสายตาเอ็นดู เขาใช้น้ำเสียงอ่อนโยนถาม พร้อมกับพาเธอไปที่โต๊ะวางขนม
“ลู่ลู่อยากกินอันนั้น”
เด็กน้อยชี้นิ้วไปที่ขนมหวานจานที่อยู่ไม่ไกล
ซ่งเวยเห็นดังนั้นก็หยิบขนมส่งให้
“นี่จ้ะ”
“ดูแลเด็กดีเหมือนกันนะเนี่ย”
โม่เหยี่ยนที่อยู่ด้านข้างเอ่ยแซวเมื่อเห็นการกระทำของเพื่อนตัวเอง
“ลู่ลู่”
โจวจ้าวเห็นหลานสาวตัวเองที่ถูกอุ้มก็รู้สึกเกรงใจ เขาจะเดินเข้าไปรับตัวเธอมา
“เดี๋ยวหนูไปอุ้มลู่ลู่เองค่ะพ่อ”
เสียงของโจวฟางฟางดังขึ้นบอกโจวจ้าว
Latest chapter
ขอรักอีกครากับภรรยาคนเดิม บทสรุปความรัก
“โหรวโหรว เหยียนเหยี่ยน”เสียงของมิ่งมิ่งดังขึ้นเรียกพวกเขาทั้งสองคนหลังพิธีเสร็จสิ้น“เรียกพ่อแม่แบบนี้ได้ยังไง ไม่น่ารักเลย”ซูเหม่ยบอกหลานชายตัวน้อย“พวกเขาแอบมาแต่งงานกันสองคน มิ่งมิ่งตัดขาดการเป็นพ่อแม่ลูกกับพวกเขาแล้ว”เด็กชายตัวน้อยใส่แว่นตาดำ เชิดหน้าใส่คู่บ่าวสาว“แอบตรงไหนกัน พ่อให้คนไปรับมิ่งมิ่งมานะ”โม่เหยี่ยนพยายามงอนง้อลูกชายเด็กชายมองลอดแว่น“น้องสาวอย่างน้อยหนึ่งคน แต่ถ้าแฝดด้วยก็ยิ่งดี”“ตกลง”โม่เหยี่ยนรับคำทันที“อะไร หมา
ขอรักอีกครากับภรรยาคนเดิม รีบแต่งงาน
เมืองหมิงตูเมืองบนเขาขนาดเล็ก มีความเป็นชนบทค่อนข้างสูง คงเอกลักษณ์ท้องถิ่นอย่างเต็มเปี่ยมประชากรในเขตนี้จำนวนไม่มาก การคมนาคมขนส่งยังไม่สะดวกสบาย การเดินทางไปเรียนหรือไปโรงพยาบาลต้องใช้เวลานานโม่เหยี่ยนเดินทางมาเมืองนี้กับหลี่ชิวโหรวและต่งเหอเก๋อ เขาสำรวจรอบเมืองในเวลาสองวันก็สั่งต่งเหอเก๋อให้กลับจินไห่ไปเตรียมงานตามที่สั่งส่วนเขาและหลี่ชิวโหรวพักที่บ้านพักหลังไม่ใหญ่บนเนินเขา พื้นที่รอบบ้านเป็นสวนผักและสวนผลไม้ มีธารน้ำใสอยู่ไม่ไกล“ที่รักจะให้ทำผมอะไรบ้าง”ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าใกล้หญิงสาวตอนที่เธอกำลังเก็บผลไม้ข้างบ้าน“คุณสอนหนังสือได้มั้ย”หลี่ชิวโหรวถาม“แต่อย่าเลย คนอย่างคุณเดี๋ยวไปทำให้ค
ขอรักอีกครากับภรรยาคนเดิม เดินหน้าง้อ
‘อารมณ์ไหนเนี่ย’หลี่ชิวโหรวบ่นในใจ มือเรียวจูงเขาเข้าห้องนอนแล้วหยิบเสื้อผ้าในตู้เพื่อจะแต่งตัวให้เขาเธอหยิบเสื้อใส่ให้เขาอย่างคล่องแคล่ว แต่เมื่อสายตามองผ้าเช็ดตัวที่พันตรงบริเวณเอว ก็มีอาการลังเลเล็กน้อย“ใส่กางเกงกับกางเกงในเอง”หญิงสาวหน้าแดงระเรื่อออกคำสั่งชายหนุ่ม“ไม่เอา งั้นก็ไม่ใส่”โม่เหยี่ยนทำท่างอนเดินไปนั่งบนเตียง ในหัวเริ่มคิดประมวลผลอย่างหนัก ถ้าเขาแกล้งเธอมากกว่านี้ พอเธอรู้ความจริง นอกจากจะง้อไม่สำเร็จ เขาอาจจะไม่มีชีวิตรอดอีกด้วยเพราะฉะนั้น โอกาสมีแค่ครั้งนี้จากนั้นค่อยไปขอไถ่โทษสำนึกผิดทีหลังหลี่ชิวโหรวทำหน้าหงุดหงิด หยิบกางเกงแล้ววางลงบนเตียง ขณะที่กำลังชั่งใจจะช่วยโม
ขอรักอีกครากับภรรยาคนเดิม ขอแต่งงาน
“มิ่งมิ่งเลือกชุดว่ายน้ำได้หรือยัง”หลี่ชิวโหรวถามลูกชายแต่สายตากลับเหลือบมองผู้ชายตัวโตที่ยืนข้างเขา“มิ่งมิ่งเลือกชุดคู่ จะได้เหมือนกับพ่อ” “เหอะ ไม่เลือกชุดคู่กับแม่ล่ะ”เธอก้มหน้าถามมิ่งมิ่ง มือเรียวบีบแก้มเด็กชายด้วยความหมั่นไส้“ไม่ต้องห่วง ผมเลือกให้เอง”โม่เหยี่ยนยกแขนมาโอบไหล่เธอ“เลือกให้คุณด้วย”“ไม่ต้อง ฉันเลือกของฉันเองได้”หลี่ชิวโหรวปัดมือของเขาออกแล้วเดินไปบริเวณชุดว่ายน้ำสตรียังไม่ทันที่เธอจะเลือกชุดได้ โม่เหยี่ยนก็ให้มิ่งมิ่งวิ่งมาบอกเธอว่าพวกเขาเช่าชุดเรียบร้อยแล้ว
ขอรักอีกครากับภรรยาคนเดิม แกล้งเป็นเด็ก
“คุณไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้นเลย”โจวฟางฟางนั่งเอนศีรษะซบไหล่ของซ่งเวย มือของคนทั้งสองกุมกันแน่น“ผมยังไม่ได้ทำอะไรเพื่อคุณเลย ขอผมทำบ้างนะ”ซ่งเวยพูดออดอ้อนหญิงสาว“คุณทำเพื่อฉันกับลูกหลายอย่าง ฉันไม่ได้ตาบอดใจบอดจนมองไม่เห็นนะ”โจวฟางฟางบอกเสียงหวาน“คุณอุ้มท้องลู่ลู่ เลี้ยงดูมาดีขนาดนี้ ทั้งยังไม่คิดหาพ่อเลี้ยงให้เธอ ผมทำดีกับคุณมากขนาดไหนก็ไม่พอกับความดีของคุณ”โจวฟางฟางอมยิ้มกับสิ่งที่เขาพูด ดวงตากลมใสมองหน้าเขา“คุณอยากได้ของขวัญอะไรหรือคะถึงปากหวานขนาดนี้”ซ่งเวยเห็นสายตาที่เป็นประกายของโจวฟางฟาง ในใจก็สั่นควบคุมไม่ได้ เขากระซิบบอกเธอให้ได้ยินกันแค่สองคน
ขอรักอีกครากับภรรยาคนเดิม เที่ยวสวนสนุก
“มิ่งมิ่งจะไปหาพ่อ”เด็กชายร้องเสียงดัง เขาเบะปากทำท่าจะร้องไห้ “ไม่ต้องไป เขาเป็นพ่อของเราจริงๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้”ซูเหม่ยปรายสายตา พูดประชดอดีตลูกเขยของตน หลี่ชิวโหรวส่งเสียงทันใด“แม่ แม่กำลังกล่าวหาว่าหนูมีชู้อยู่นะ” ซูเหม่ยตกใจรีบปฏิเสธทันที“เปล่า ลูกสาวแม่ออกจะดี จะไปมีชู้ได้ยังไง มิ่งมิ่งก็ไม่ใช่ลูกชู้”เธอลูบผมหลานชายปลอบใจเขา “มิ่งมิ่งจะหาพ่อ ฮือ”
You may also like
เด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก39.6K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก443.5K viewsห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน114.1K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn53.9K viewsตรวนรักร้ายท่านประธานมาดนิ่ง
นกขมิ้นขาว30 viewsชมพูลุ้นรัก
Poinsettia78 viewsเดทลับลอบรัก I will never date you
Moonlace143 viewsบำเรอรักชนเผ่าลับ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ68 views
