เข้าสู่ระบบแชร์
8 เข้าใจผิด
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-20 17:15:59เด็กหนุ่มส่งเสียงแผ่วเบาย้ำอีกครั้งออกมาจากริมฝีปากบวมช้ำ
เขาจ้องมองมาด้วยสายตาแทนความรู้สึก มันดูลึกล้ำ มีแววกังวลห่วงใยจนเห็นได้ชัด ทะเลเห็นแล้วใจกระตุกแทนที่เขาจะต้องเป็นห่วง กลับกลายเป็นเด็กคนนี้เสียเองที่ดูกังวลกว่าเขา
ทะเลมองจ้องจับไปยังสองคนที่พ่นควันจากปลายมวนบุหรี่สีแดงวาบ ทั้งสองคุยกันหลังจากคนเป็นลูกพี่วางสายจากเบอร์ปริศนา เหมือนกำลังตกลงอะไรบางอย่างคงไม่ทันได้สนใจ สักพักมันก็ดีดก้นบุหรี่ทิ้งลงข้างทางแล้วทิ้งร่างเด็กหนุ่มไว้ตามลำพังก่อนจะเดินหายไปในความมืด เขาจึงตัดสินใจกดโทรศัพท์ส่งข้อความทันที
“แจ้งเหตุครับ... คือว่า มี...”
ไม่ทันได้บอกกล่าวสาเหตุให้ปลายสายรับรู้ ก็ถูกเด็กหนุ่มเอื้อมมือมาปัดโทรศัพท์จนกระเด็น
“เฮ้ย! นั่นมันโทรศัพท์ผม”
“บอกว่าอย่าแจ้งไง...”
“เอ๊ะ! ทำไมล่ะ”
“อยากหาเรื่องเดือดร้อนหรือไง”
เสียงเด็กหนุ่มขาดห้วงจนทะเลหน้าเสีย เป็นขนาดนี้ยังจะบอกว่าไม่เป็นอะไรได้ไง แล้วยังยืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมให้เขาแจ้งความอีก
“งั้นไม่แจ้งความก็ได้ แต่เรียกรถพยาบาลละกัน”
“ก็บอกไม่เป็นไร”
“ไม่เป็นไรได้ไง เกิดนายตายขึ้นมาจะทำไง เจ็บขนาดนี้ยังบอกไม่เป็นไรอีก โว้ย!” ทะเลโวยวายด้วยความหงุดหงิด
นั่นก็ไม่ได้...
นี่ก็ไม่เอา...
ถ้าปล่อยได้เขาก็ปล่อยแล้ว แต่เห็นแก่มนุษยธรรมมันก็ทำไม่ลง ไม่ใช่พระเอกหล่นลงมาจากฟ้า แต่คนธรรมดาก็คงไม่ทนนิ่งดูดาย
“ว่ามา... ตกลงจะเอาไง” ทะเลถามอีกรอบ
“ทิ้งผมไว้นี่แหละ”
“โว๊ะ! เด็กนี่พูดไม่รู้เรื่อง จะทิ้งได้ไงเล่า”
“ครูจะไปไหนก็ไปดิ ไม่ได้ขอให้อยู่”
เห...
เรียกว่าครูแบบนี้มันคุ้นๆ อีกแล้ว...
ทะเลนิ่วหน้า พยายามเพ่งมองดวงหน้าในความมืดก็ถึงกับตาค้าง
“นาย! ที่ในห้องสมุดใช่ไหม”
เด็กหนุ่มขยับตัวยันพื้นขึ้นนั่งตัวเอนไปมา ทะเลมองสภาพคนอวดดีก็นึกโมโห
“นายจริงๆ ด้วย ไปโรงบาลเดี๋ยวนี้เลย”
“ก็บอกว่าไม่ไปไง”
“ได้ไง! นายเจ็บขนาดนี้”
”เจ็บแค่นี้ไม่ตายหรอกน่า!”
“แค่นี้เหรอ!” ทะเลย้ำ
เด็กหนุ่มพยักหน้าแทนคำตอบ ไม่เก่งอย่างปากพูด ไม่นานก็ล้มตัวลงนอนหงายแผ่หลา มือข้างหนึ่งจับที่ท้องกุมแน่ สีหน้าเจ็บปวด
“โอยยยย โดนหมาบ้าฟัดนี่มันเจ็บเป็นบ้า...”
ทะเลส่ายหน้า รีบรุดจะเข้าประคองแต่ถูกปัดมือเข้าให้ “เอ๊ะ! นายนี่ เนื้อตัวเลี่ยมทองรึไงถึงคอยปัดมือตลอดเนี่ย”
“ก็บอกอย่ามายุ่ง”
เหอะ...
หมอนี่นี่...
ปากเก่งนัก...
ทะเลยู่หน้าขัดใจ สภาพแบบนี้บอกว่าไปฟัดกับหมามาก็ยังเบาไป แล้วจะไม่เป็นไรได้ไง
แค่กๆๆ
“โอยยยย”
เสียงไอแรงจนตัวโยนและเสียงร้องครางของเด็กหนุ่ม ทำให้ทะเลใจเสียรีบเข้าประคอง ไม่สนเด็กหนุ่มจะปัดป้อง จนในที่สุดอีกฝ่ายก็ยอมแพ้ให้ทะเลประคองแต่โดยดี
“ไปได้แล้ว”
“ก็บอกว่าไม่ไป”
“ปากมาก อดทนหน่อย” ทะเลบอกขณะสบดวงตาของเจ้าของใบหน้าบวมช้ำ
เด็กนี่ทำไมตาเศร้าจัง แถมตายังสวยมากด้วย ทะเลเหมือนตกอยู่ในมนต์สะกดทันที่สบตา
โถ่!
มนต์สะกดบ้าอะไรล่ะ!
ทะเลหลับตาปี๋ ส่ายหน้าไล่ความคิดอกุศลทันที
“ค่อยๆ ลุกนะ”
“ผมลุกเอง”
ทะเลนิ่วหน้า ยิ่งเด็กคนนี้ดื้อทั้งที่เจ็บขนาดนี้ เขาหรือจะนิ่งดูดาย
ทันใดนั้นลิ่มเลือดก้อนใหญ่ถูกพ่นออกมาจากปากเด็กหนุ่มจนทะเลรู้สึกพะอืดพะอม
ช่างเถอะ!
ดื้อได้ดื้อไป เขาต้องพาเด็กคนนี้ไปหาหมอให้ได้!
แต่ทะเลได้แต่คิด เพราะเงาวูบวาบที่ทอดยาวมาตามแสงไฟริบหรี่ของซอกตึกทำให้เขาชั่งใจ
ใจหนึ่งก็คิดว่าอาจจะเป็นคนที่เขาส่งข้อความไปขอความช่วยเหลือ แต่อีกใจก็อาจจะเป็นพวกนั้นย้อนมา ทะเลก้มดูมือถือที่ส่งข้อความ ปรากฏว่าสัญญาณเนตหมุนติ้วๆ ไม่หือไม่อือก็ขัดใจ
อ้าว! ข้อความไม่ถูกส่งนี่หว่า
โอ๊ย!
แล้วจะทำไงล่ะทีนี้ โทรเอาก็แล้วกัน!
ไม่ทันให้ทะเลได้คิดนาน ร่างหนึ่งก็เดินย่ำเท้าเข้ามาแล้วเตะเด็กหนุ่มร่างโชกเลือดกระเด็นกลิ้งหลุนๆ โดยไม่ทันตั้งตัวอีก
“โอ๊ยยยย อะไรของมึงอีก!”
“กูมาบอกว่า กูขอสั่งให้มึงเลิกยุ่งกับน้องแอน”
“เหอะ กลับมาเพราะเรื่องไร้สาระนี้เนี่ยนะ”
“กูจะไม่เอาเรื่อง ถ้าสัญญากับกูมา!”
เด็กหนุ่มร่างสะบักสะบอมเมื่อเห็นท่าทีขึงขังกับเสียงข่มขู่ก็ยันตัวลุกขึ้นแค่นหัวเราะใส่
“กูไม่เคยสนใจแอน”
“แต่เมื่อกี้แอนบอกว่าชอบมึง!”
“แล้วมึงเชื่อผู้หญิงคนนั้น”
“เออ!”
“งั้นกูก็ไม่มีอะไรจะพูด”
ทะเลมองทั้งสองสลับไปมา เริ่มไม่อยากยุ่งเพราะดูท่าเด็กหนุ่มหน้าช้ำจะยังปากดีและดูไม่มีทีท่าเกรงกลัวอีกฝ่าย แสดงว่ารู้จักกันมาก่อนนั่นล่ะ
โธ่!!
เด็กบ้าพวกนี้!
ที่แท้ก็ขัดใจกันเรื่องผู้หญิง...
ทะเลลังเลแต่ก็เหลียวมองหาเครื่องทุ่นแรงเผื่อจวนตัวจนเจอท่อนเหล็กเก่าถูกทิ้งอยู่ไม่ไกล ค่อยๆ เอื้อมมือสั่นระริกไปหยิบ อย่างน้อยมีอะไรจะได้ช่วยเด็กคนนั้นอีกแรง
แต่เสียงฝีเท้าที่เข้ามาตามด้วยคำถามของหนึ่งในกลุ่มอันธพาลประจำโรงเรียน ทำให้เขาชะงัก
“พี่!!!”
“อะไรอีกวะ!”
บทล่าสุด
ขอรักเจ้าตัวร้าย 11 ไม่ได้ตั้งใจช่วยหรอกนะ
เด็กหนุ่มเตะประตูห้องอีกหนด้วยความหงุดหงิดที่ไม่ได้อย่างใจ ทำให้ทะเลถึงกับสะดุ้ง ! “เป็นไรอะ”“เจ็บมือ ล้วงไม่ได้”ทะเลก้มมองดูสภาพมือที่เต็มไปด้วยบาดแผลก็พยักหน้าเห็นด้วย “ก็น่าจะเจ็บอยู่หรอก มา ล้วงให้”“จะดีเหรอ”“ทำไมล่ะ”“กลัวครูล้วงผิด”“บ้า!” ทะเลสวนทันควัน รู้หรอกว่าเด็กนี่คิดอกุศล เขาไม่คิดยังอดคิดไมได้จนเผลอหน้าร้อนเห่อแต่เสกลบเกลื่อน “อยู่ข้างไหนล่ะ”“ในเป๋าเกงไม่รู้ข้างไหน แต่ว่าลึ้กลึก หนูคิตตี้จะกล้าเหรอ” เด็กหนุ่มยั่วน้ำเสียงยานคางเป็นพิเศษทะเลถึงกับย่นจมูกกับลีลามากเรื่องของคนเตรงหน้า อยากจะด่ากับความลีลาให้ลืมโลก แต่ก็อดสงสารไม่ได้กับสภาพขนาดนี้“ตกลงข้างไหน”“ไม่รู้หาเอาเหอะ อะ...”เด็กหนุ่มยื่นสีข้างให้ ทะเลก้มมองแล้วลอบกลืนน้ำลายเพราะตาสอดส่ายไปทั่วจึงเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นเข้าให้ “มองอะไร”“ก็ ก็กุญแจไง กำลังคิดว่าข้างไหนกันแน่” “อ้อ เห็นมองอย่างอื่น เป๋าเกงไม่ใช่เป้าเกงนะ”โถ่ ไอ้เด็กบ้าลามกนี่! ทะเลหน้าแดงก่ำรีบล้วงหากุญแจให้มันจบๆ ไป แต่กระเป๋าซ้ายว่างเปล่าแถมลึกและแน่นเพราะกางเกงเนื้อหนาสลิมฟิต ทำให้ทะเลหายใจไม่ทั่วท้อง หลังจากพยายามจะชักมือออกแต่ปลายนิ้
ขอรักเจ้าตัวร้าย 10 ห้องตรงข้าม
“ได้ครับครู แล้วนี่ไปโดนใครซ้อมมา”“ผมก็ไม่รู้”“หรือว่าจะเป็นพวกเด็กเกเรกลุ่มเดิมที่ชอบมาเล่นยาแถวนี้““แถวนี้มีเด็กเล่นยาด้วยเหรอครับ” ทะเลถามหน้าตื่น“จะเหลือเหรอครับ”“แล้วไม่มีใครรู้เหรอ”“มันพูดยากครับครู ไม่มีใครอยากยุ่งกับเด็กพวกนี้หรอก มันแบ็คดีจะตาย”รปภ.ว่าไม่พอยังพยักหน้ายืนยันขณะกุลีกุจอเข้าช่วยอีกแรง ทะเลก็หิ้วปีกอีกข้างจับคนหมดสภาพให้ลุกยืน แต่ไม่สิ้นสงสัย “แสดงว่าเกิดเหตุในตรอกนี้บ่อยเหรอ” “ก็เดือนละหลายครั้งอยู่ครับ”“แล้วไม่แจ้งตำรวจล่ะ” ทะเลถามย้ำรปภ.หนุ่มแค่นยิ้มพลางส่ายหน้าดิก “ไม่มีใครกล้าแจ้งหรอกครับครู รู้ๆ กันอยู่ว่าเด็กพวกนี้ลูกใครแบ็คใหญ่ขนาดไหน”“แต่ผมคิดว่า...”ไม่ทันที่ทะเลนะได้บอกเจตนารมณ์ ก็ปรากฏเสียงเหมือนฝีเท้าคนวิ่งย่ำน้ำด้วยความเร็วมุ่งตรงมาทางนี้ ทั้งสองเฝ้ามองด้วยความระแวงระวังที่แท้เป็นหนึ่งในสามอันธพาลเมื่อครู่ที่วิ่งกระหืดกระหอบมาดักหน้า“เดี๋ยวก่อนครับ ผมเห็นครูเมื่อกี้๊““นายเห็นเหรอ แล้วพวกนั้นล่ะเห็นรึเปล่า”“ไม่เห็น จุ๊ๆ”“อะไร” ทะเลถามหน้าตื่นเด็กหนุ่มหน้าเครียดพลางถอนหายใจเหลียวซ้ายแลขวา ไม่เห็นใครอีกก็รีบบอก “ผมเ
ขอรักเจ้าตัวร้าย 9 ช่วยด้วย!
“ไหนว่าพอแล้วไงพี่”“ก็เมื่อกี้น้องแอนกู”“ผมว่าพอเหอะ สั่งสอนมันแค่นี้มันก็หยอดน้ำข้าวต้ม เสนอหน้ามาให้น้องแอนพี่เห็นไม่ได้เป็นเดือนแล้วมั้ง” ตัวหัวโจกหัวเราะลั่นขณะจ้องเด็กหนุ่มที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ ดูไม่ยี่หระที่สภาพแบบนั้นด้วยซ้ำ“มึงดูดิ๊ว่ามันเป็นไงบ้าง”“รากเลือดแล้ว”“สมน้ำหน้า”เสียงทุ้มห้วนไม่พอยังใช้เท้าเขี่ยต้นขาคนเจ็บแล้วเอียงคอมอง ก่อนเตะเข้าที่บั้นเอวอีกหลายครั้งราวประกาศศักดา ทำให้เด็กหนุ่มร่างบอบช้ำหงายหลังผึ่งแน่นิ่งไปทันที“มันนิ่งไปแล้วอะพี่”“ดูดิ๊ว่ามันตายยัง”“ยังๆ อย่าตายเลย ผมกลัว”หนึ่งในลูกสมุนรูปร่างอ้วนเตี้ยทรุดนั่งเอามืออวบอ้วนตบหน้าคนนอนจมกองเลือดเบาๆ แต่ร่างนั้นแน่นิ่งไม่ไหวติงไปแล้ว“ไม่รู้ตายยัง”“เฮ้ย!”สมุนอีกคนนั่งยองๆ เอานิ้วอังจมูกที่เต็มไปด้วยเลือดของอีกฝ่ายแล้วถอนใจหนัก ก่อนลุกขึ้นยืนต่อหน้าลูกพี่ใหญ่ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก“ผมว่าพามันไปหาหมอเหอะ”“เรื่องสิ”“แต่ผมได้ยินว่ามัน...”“มันเป็นลูกใคร ก็ไม่เกี่ยวกับกู” คนเป็นลูกพี่ยักไหล่บอก “ซ่าดีนัก ก็ทิ้งไว้นี่แหละ”“แล้วถ้าเกิดมันตายล่ะลูกพี่”“ไม่ตายหรอก แต่ถึงมันตายแล้วใครจะเห็นวะ”สมุนสองคนรวมก
ขอรักเจ้าตัวร้าย 8 เข้าใจผิด
เด็กหนุ่มส่งเสียงแผ่วเบาย้ำอีกครั้งออกมาจากริมฝีปากบวมช้ำเขาจ้องมองมาด้วยสายตาแทนความรู้สึก มันดูลึกล้ำ มีแววกังวลห่วงใยจนเห็นได้ชัด ทะเลเห็นแล้วใจกระตุกแทนที่เขาจะต้องเป็นห่วง กลับกลายเป็นเด็กคนนี้เสียเองที่ดูกังวลกว่าเขาทะเลมองจ้องจับไปยังสองคนที่พ่นควันจากปลายมวนบุหรี่สีแดงวาบ ทั้งสองคุยกันหลังจากคนเป็นลูกพี่วางสายจากเบอร์ปริศนา เหมือนกำลังตกลงอะไรบางอย่างคงไม่ทันได้สนใจ สักพักมันก็ดีดก้นบุหรี่ทิ้งลงข้างทางแล้วทิ้งร่างเด็กหนุ่มไว้ตามลำพังก่อนจะเดินหายไปในความมืด เขาจึงตัดสินใจกดโทรศัพท์ส่งข้อความทันที “แจ้งเหตุครับ... คือว่า มี...” ไม่ทันได้บอกกล่าวสาเหตุให้ปลายสายรับรู้ ก็ถูกเด็กหนุ่มเอื้อมมือมาปัดโทรศัพท์จนกระเด็น “เฮ้ย! นั่นมันโทรศัพท์ผม” “บอกว่าอย่าแจ้งไง...” “เอ๊ะ! ทำไมล่ะ” “อยากหาเรื่องเดือดร้อนหรือไง”เสียงเด็กหนุ่มขาดห้วงจนทะเลหน้าเสีย เป็นขนาดนี้ยังจะบอกว่าไม่เป็นอะไรได้ไง แล้วยังยืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมให้เขาแจ้งความอีก“งั้นไม่แจ้งความก็ได้ แต่เรียกรถพยาบาลละกัน” “ก็บอกไม่เป็นไร” “ไม่เ
ขอรักเจ้าตัวร้าย 7 อันตราย!
ทะเลโยนถุงปาท่องโก๋ทิ้งถังขยะใกล้ๆ ประตู รีบย่ำเท้าออกมาหมายจะให้ถึงคอนโดมิเนียมให้ไวที่สุด แต่เพราะฝนกระหน่ำเมื่อบ่าย ทำให้ถนนเฉอะแฉะนองไปด้วยน้ำเป็นหลุมเป็นบ่อทะเลหลบหลุมไม่พ้นจึงเผลอเหยียบก้อนหินจนข้อเท้าพลิกอีกโธ่เว้ย!ด้วยความโมโห ทะเลจึงย่ำเท้าอีกข้างแรงๆ ประชดชีวิตหมายให้เป็นที่ระบายอารมณ์จนหนำใจจึงจะเดินต่อ แต่คราวนี้ไม่ใช่เล่นๆ ทะเลรู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อเท้าข้างที่พลิกจึงค่อยลดความห้าวลงเจ็บเป็นบ้า!ไอ้ทะเลคนงี่เง่าเอ๊ย!เขาได้แต่ตำหนิตัวเองก่อนจะค่อยๆ ก้าวเดินต่อด้วยความเจ็บ แต่ไปได้แค่ไม่กี่ก้าว ก็ได้ยินเสียงแปลกๆ แหวกบรรยากาศที่แสนจะเงียบเหงาวังเวงดังเข้าโสตประสาท ทะเลรู้สึกถึงอันตรายจนกระทั่ง...“ช่วย... ด้วย...”“ช่วย.. ด้วย...”นั่นใคร!!ทะเลชะงัก ผ่อนฝีเท้าลง มองซ้ายมองขวาเห็นเงาวูบวาบ ฉับพลันก็ขนลุกซู่ นั่นคนหรือผีกันนะ ทะเลเริ่มใจเสีย ชะงักดูทีหากเห็นท่าไม่ดีเขาจะหาทางหนีทีไล่ยังไง รู้งี้เดินกลับทางหน้าถนนใหญ่เสียก็ดีทะเลได้แต่นึกหวาดระแวงในใจ มือสั่นเทาล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือจากในกระเป๋าขึ้นมาเตรียมพร้อมไว้ก่อนแต่ทว่า... “เฮ้ย! พวกมึงสั่งสอนมันดิ๊!”เสียงคำรามดุ
ขอรักเจ้าตัวร้าย 6 คนที่ทำให้ความยุ่งยากตามมาโดยไม่รู้ตัว
ทะเลแกล้งไขสือทั้งที่รู้อยู่ว่าเอราวัฒน์แกล้งมาทำหมาหยอกไก่กับเขาก็เพื่อหลอกใช้ทั้งที่ใจเขาชอบครูอีกคนอยู่ ดีที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย“เปล่าสักหน่อย ก็ที่ผมมขอแลกเวรกับครูเลคืนนี้เพราะรู้ว่าคุณว่างไงครับ”“แต่ครูคนอื่นก็มี”“แต่ครูเลอยู่ใกล้โรงเรียนที่สุด นะครับ ช่วยผมนะครับ” เอราวัฒน์ทำตาเล็กตาน้อยออดอ้อน “ผมมีธุระจริงๆ เนี่ยถ้าไม่ติดว่าครูณัฐต้องอยู่คนเดียว ผมคงไม่ขอครูเลช่วยหรอกครับ ผมก็เกรงใจ”“คุณว่าใครต้องอยู่คนเดียวนะครับ”“ก็ครูณัฐคนดังประจำโรงเรียนเราไงครับ ผมกลัวว่าครูณัฐจะคุมเด็กคนเดียวไม่ไหว ก็เลยเสนอครูเลเป็นผู้ช่วย”“แล้วเขาว่าไงครับ”“ครูณัฐพอรู้ก็ดีใจมากๆ นะครับ”ทะเลหูผึ่ง เพราะได้ยินว่าณัฐพลอยู่คนเดียว อย่างนี้เท่ากับว่าการแลกเวรดูเด็กซ้อมกิจกรรมต้อนรับผู้บริหารโรงเรียนชุดใหม่ก็ไม่เลว เพราะมีณัฐพล ครูพละสุดหล่อที่เขาแอบชอบอยู่โอกาสดีแบบนี้ใช่ว่าจะมีบ่อยๆ...“ถ้าครูเลไม่ว่างจริงๆ ก็...”“ว่าง! ว่างครับ ผมว่าง” ทะเลตอบรับหน้าชื่นตาบานทันที“แหม่ ขอบคุณนะครับครูเล”เอราวัฒน์คว้ามือทะเลมากุมไว้ทั้งสองมือแล้วแกว่งไปมาด้วยความยินดี จนทะเลเหลียวมองรอบๆ ด้วยความกระดากท่าม
บางทีคุณอาจจะชอบ
สูตรรักฉบับท่านประธานจอมโหด
Futhaone399 viewsดวงใจของคีย์นลิน(Mpreg)
Melmee641 viewsนิลคีรี อุรคแห่งผืนป่าต้องห้ามทิศใต้
สินปา388 viewsองครักษ์ส่วนตัวของคุณครูนาฏศิลป์
นักเขียนเจ้าตอง(JaoTong)782 viewsเกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรีส์วายเรื่องหนึ่ง [Mpreg]
Violet boy142 viewsสถานะเมียในสมรส [Omegaverse]
ระมุณณ์ มิโกะ181 viewsลวงสืบพันธุ์ราชันอีนิกม่า
จิ้งจอกหูค้างคาว453 viewsเกิดใหม่ไปใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณ
saengram648 views
