Chapter 16 กันและกัน

"อืม... คุณกวิน" เสียงหวานขานชื่อชายหนุ่มออกมา เมื่อกวินใช้ปลายลิ้นเลียไล้ไซ้ลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่น ก่อนจะวนไปที่ใบหูเล็กแล้วดูดกัดเม้มเบาๆ ที่ติ่งหูนุ่มนิ่ม เพื่อกระตุ้นคนตัวเล็กใต้ร่างให้เธอมีความต้องการแก่นกายของความเป็นชายจากเขามากขึ้น                                              

"ยังกลัวอยู่ไหมครับ หืม" เวลานี้ใบหน้าของชายหนุ่มอยู่ห่างจากใบหน้างามไม่ถึงคืบ ลมหายใจของเขารดลงมาที่ต้นคอของเธอ จนสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของมัน และเขาเองก็คงจะสัมผัสได้ไม่ต่างกัน เมื่อเวลานี้มารียานั้นเริ่มหายใจหอบแรงถี่ขึ้น กับการกระตุ้นของกวินเมื่อครู่ ที่เวลานี้มันได้ค้างกลางอากาศ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าความพิศวาสที่เธอมีต่อเขานั้นจะลดลง                                                                                    

"คุณจะไม่ทิ้งฉันใช่ไหม ฉันกลัว ยายเคยบอกว่าผู้หญิงที่ยอมให้ผู้ชายง่ายๆ ก็จะกลายเป็นคนไร้ค่า และอีกไม่นานก็จะโดนเขาทิ้งไปง่ายๆ เช่นกัน" แววตาของดาราสาวเวลานี้ไม่ต่างจากเด็กที่ไร้เดียงสา เธออยู่ในโลกมายาและรอดพ้นจากเสือตะเข้มาได้อย่างไร                                                      

"โธ่!... เด็กน้อย เพื่อเป็นการยืนยันพรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันเลยคุณโอเคไหม แต่วันนี้คุณต้องทำหน้าที่ภรรยาให้สมบูรณ์แบบก่อน แล้วพรุ่งนี้เราค่อยไปที่เขตกัน" ในขณะที่กวินพูด มือของเขากลับอยู่ไม่เป็นสุข ลูบไล้ตรงนั้นจับตรงนี้อย่างช่ำชอง เมื่อเขานั้นผ่านสนามรักมานับไม่ถ้วน แต่ครั้งนี้ต่างจากทุกครั้ง เมื่อหญิงตรงหน้าเธอคือคนของใจที่เขาปรารถนาจะใช้ชีวิตด้วย ไปจนสิ้นลมหายใจ                                                       

"อืม...อ๊ะ คุณอุ๊ย! อ๊าย!" มารียาเริ่มร้องครางออกมาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ เมื่อกวินใช้ปลายลิ้นร้อนแตะเลียลงไปที่ปลายยอดปทุมถันของเธอ เขาอมแล้วดูดสลับข้างไปมา ก่อนใช้ปลายลิ้นกระหวัดด้วยความกระหายในรสชาติของความงามจากเม็ดบัวตูมอมชมพู                           

"สวยมาก ถ่างขาออกที่รัก" คำบอกเล่าของกวิน ไม่ได้เข้าไปอยู่ในหูของมารียา เมื่อเวลานี้จิตใจของเธอมันได้เตลิดลอยล่องออกไปไกล ชายหนุ่มดูเหมือนว่าพอจะเข้าใจ ในท่าทีของดาราสาว มือหนาจับลงไปที่ต้นขาขาวอวบ แล้วแยกออกก่อนที่กายของเขาจะแทรกเข้าไปตรงกลาง แล้วจัดการจับมังกรยักษ์ดันเข้าไปในถ้ำของเธอ                                        

พรึ่บ!!!                                                                                                          

"โอ๊ะ! โอ๊ย! ฉันเจ็บ" เสียงหวานเมื่อครู่หายไปสิ้น เวลานี้มีเพียงเสียงห้วนๆ ทักท้วงออกมา เมื่อขนาดของมังกรยักษ์นั้นมันใหญ่ เกินกว่าที่จะเข้ามาสำรวจถ้ำของเธอได้                                                                   

"เจ็บมากไหม ครั้งแรกจริงเหรอเนี่ย! ผมคิดว่าคุณพูดเล่นซะอีก จะทำเบาๆ นะครับคนดีไม่ต้องกลัว" มารียาไม่ได้ตอบเขาออกไป เธอทำเพียงแค่พยักหน้าพร้อมกับแววตากที่อ้อนวอน เมื่อเธอกำลังคิดว่าครั้งแรกมันต้องเจ็บปวดและทรมาน ตามที่เพื่อนๆ เคยเล่าให้ฟัง                                

"อืม คุณกวิน" มารียาร้องออกมาเสียงหลง เมื่อลิ้นของชายหนุ่มแตะลงไปที่ปลายประสาทจุดอ่อนไหวของเธอ ในเวลานี้เขากำลังกระตุ้นด้วยการเลียไล้เม้มดูดที่เม็ดสีแดงระเรื่ออย่างไม่รังเกียจ จนทำให้ร่างอรชรของดาราสาวบิดเกร็งไปมา มือของเธอกำลังกุมลงไปที่ผ้าปูจนยับยู่ยี่ เมื่อความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ความหวาดกลัว

"อ๊ะ... อืม คุณคะ ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้วอื้ม" เวลานี้ดาราสาวเริ่มมีความต้องการในแก่นกายของชายตรงหน้า ทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ อย่างรู้ตัว           

"แฉะเยิ้มเชียว! ...อื้ม" กวินพูดพร้อมกับใช้ลิ้นกวาดต้อน ชิมรสชาติความหวานจากเกสรกุหลาบงาม หญิงสาวยังคงไม่รู้ตัว ว่าตัวเองนั้นได้หลั่งสารเอ็นโดรฟินออกมาด้วยความพอใจในชายตรงหน้า อย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้                                                                                   

พรึ่บ!!                                                                                                            

"อ้า คับแน่นมากที่รัก" กวินจัดการจับเจ้ามังกรยักษ์สอดเข้าไปในถ้ำจนได้ เขาค่อยๆ ดันมันอย่างเบาๆ แต่ทว่ามีความหนักหน่วง ชายหนุ่มไม่พิรี้พิไรเขาซอยสะโพกเข้าออกถี่ๆ จนมารียาร้อนวูบวาบไปถึงท้องน้อย เมื่อมังกรยักษ์ได้เข้าไปสำรวจถ้ำลึกจนสุดลำ ดาราสาวรับรู้ได้ถึงความคับแน่น ที่เธอกลัวว่ามันจะปริแตกออกมา ในขณะที่ท่อนเอ็นลำเขื่องนั้นได้พองตัวขึ้นเรื่อยๆ                                                                                                  

"อืม ที่รักผมขอแตกในนะครับ!" คำพูดของกวินนั้นชัดเจน แต่มารียากลับหูอื้อไปหมด เมื่อร่างกายของเธอได้บิดเร้าอยู่ภายใต้ชายร่างกำยำ มือเล็กบีบแน่นเข้าที่ไหล่กว้างจนเกิดรอยเล็บจิกเข้าที่ผิวขาวผ่องของกวิน

"อืมม์... อ๊ะ! คุณกวิน.... ฉะ... ฉันรู้สึกดีจัง" เสียงหวานครางร้องเรียกชื่อชายหนุ่มออกมา พร้อมกับใบหน้าที่บ่งบอกแสดงออกถึงความเสียว ดวงตากลมโตได้หลับพริ้ม ใบหน้างามเงยเชิดขึ้น พร้อมกับเสียงหายใจหนักๆ ร่างเล็กเริ่มเกร็งกระตุกด้วยความสุขสม                              

"ที่รัก อ้า โอ้ววว! รอผมด้วย" พูดจบกวินได้จัดการซอยสะโพกถี่ๆ ใบหน้าคมเริ่มมีเม็ดเหงื่อเต็มไปหมด ในขณะที่มังกรยักษ์พร้อมที่จะพ่นน้ำลาวาขาวขุ่นออกมา และแล้วสิ่งที่ชายหนุ่มคาดหวังเอาไว้ ก็เป็นไปตามที่ใจของเขานั้นปรารถนา เพราะทุกอย่างเป็นไปในแบบที่ธรรมชาติได้คัดสรรสร้างมา ให้ผู้หญิงคู่กับผู้ชาย เมื่อทั้งสองกายรวมเป็นหนึ่งเดียว                             

ชายหนุ่มพลิกกายนอนตะแคงข้าง ก่อนที่เขาจะเอามือสอดลงไปใต้ร่างเล็ก เพื่อโอบกอดเธอเข้าหาอกแกร่ง ที่เวลานี้เขาพร้อมที่จะปกป้องและดูแลเธอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตามมารียาจะเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ได้เข้ามาอยู่ในหัวใจของเขานายกวิน

เช้าวันใหม่ที่แสนสดใสเบิกบานใจ เมื่อกายและใจของคนทั้งคู่รวมเป็นหนึ่งเดียว กวินเหลือบมองลงไปที่ใบหน้างามของดาราสาว แม้ในยามที่ไร้เมคอัพเช่นนี้ เธอก็สวยสะดุดตา จนเขานั้นไม่อาจจะใช้ดวงตาคู่นี้หันไปมองผู้หญิงคนไหนได้อีกแล้ว นอกจากหล่อนมารียาแม่ดาราสาวของเขา                                                    

"อืม... อย่ากวน วันนี้มะลิมีคิวเดินแบบตอนเย็น ขอนอนต่อน๊า" เสียงหวานดังอู้อี้อ้อนมาจากลำคอของดาราสาว เมื่อกวินใช้ปลายนิ้วชี้เขี่ยลงที่ปลายจมูกของเธอไปมาอย่างเอ็นดู ราวกับเธอนั้นเป็นลูกแมวที่ชอบทำตัวขี้อ้อนใส่เจ้าของ        

Chapter 17 สามีภรรยา