All Chapters of ขอเป็นคนของใจ: Chapter 1 - Chapter 10

"ยายมะลิฮักยายหลายเด้อ ปานได๋ยายสิไซ่โทรศัพท์เครื่องใหม่ที่มะลิซื้อให้จักเถื่อ อ้ายสิงห์เลาสมัครเฟซสมัครไลน์ไว้แล้ว เวลาเว้าเฮาจั่งสิได้เห็นหน้ากัน มะลิอยากคุยแบบเห็นหน้ายายแหม คิดฮอดยายล๋ายหลาย" (ยายมะลิรักยายมากนะ เมื่อไหร่ยายจะใช้โทรศัพท์เครื่องใหม่ที่มะลิซื้อให้สักที พิสิงห์แกสมัครเฟซสมัครไลน์ไว้แล้ว เวลาคุยกันจะได้เห็นหน้ากัน มะลิอยากคุยแบบเห็นหน้ายายจัง คิดถึงยายมากเลย) มะลิอ้อนผู้เป็นยายออกไปตามสายอีกครั้ง เมื่อหญิงสูงวัยนั้นไม่ยอมใช้สมาร์ตโฟนเครื่องใหม่ "จักแม่นโทรศัพท์อีหยังน้อ เห็นแต่ซุมเด็กน้อยผู้บ่าวผู้สาวมันพากันนั่งเขี่ยอยู่เบิ้ดมื่อ ยายคือสิเขี่ยบ่อเป็นดอก" (ไม่รู้ว่าโทรศัพท์อะไร เห็นแต่เด็กหนุ่มเด็กสาว นั่งจิ้มกันทั้งวัน ยายคงจะจิ้มแบบนั้นไม่เป็นหรอก) คำพูดของยายทำให้อารียานั้นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมื่อเธอกำลังนึกถึงใบหน้าและแววตาของผู้เป็นยาย แม้จะจากมาไกล แต่หัวใจของเธอยังคงรักและห่วงใยคุณยายเสมอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง แม้ว่าเธอจะกลายเป็นดาราดังแล้วก็ตาม แต่ความเป็นอารียาหญิงสาวจากต่างจังหวัด ก็ไม่เคยถือตัว ว่าตนนั้นเป็นดาราแนวหน้าของเมืองไทย แต่ทว่าในเวลาน

Rrrr! เสียงโทรศัพท์ของกวินดังขึ้น ทำให้เขาล้วงไปในกระเป๋ากางเกง หยิบขึ้นมาดู ก่อนจะจิ้มลงไปรับสาย เมื่อมารดาของเขาเป็นคนโทรมา "ฮัลโหลสวัสดีครับคุณแม่ มีอะไรให้คนหล่อรับใช้ครับ" กวินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวานและอ่อนโยน จนมารดารู้สึกหมั่นไส้ให้กับจริตของลูกชาย "แกอยู่ไหนกวิน แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าวันนี้น้องจะมาหา แกปล่อยให้นาตาชามานั่งรอเป็นชั่วโมงแบบนี้ได้ยังไง รีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้ ถ้าแกยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่!" หญิงสูงวัยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว เพราะนางนั้นกำลังโกรธลูกชาย เมื่อกวินทำตัวเสเพลไปวันๆ ไม่สนใจการงานเลยสักอย่าง "คุณแม่ครับ วันนี้ผมไม่ว่าง..ฮัลโหล" ดูเหมือนว่ามารดาของเขาจะวางสายไปเสียแล้ว เพราะนางรู้ดีว่ากวินจะปฏิเสธนาตาชา เวลานี้ความต้องการของมารดาคือการหาผู้หญิงสักคน มาเป็นสะใภ้ของบ้าน ลูกชายจะได้หยุดทุกอย่าง แล้วทำตัวเป็นช้างเท้าหน้าได้แล้ว

"ทำไมต้องแยกด้วยล่ะคะ ให้พี่เชอรี่นั่งโต๊ะนี้ด้วยกันก็ได้" มารียาเอ่ยถามมาร์ตินออกไป โดยที่ไม่ยอมนั่งลงที่เก้าอี้ ทั้งที่ดาราหนุ่มเลื่อนออกให้กับเธอแล้ว "คุณก็เห็นว่าเก้าอี้มันมีแค่สองตัว ไม่ต้องกลัวหรอก พี่เชอรี่ก็นั่งโต๊ะใกล้กันแค่นี้เอง" มารียาจำใจต้องนั่งลงที่เก้าอี้อย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก "ดอกไม้ที่สั่งได้แล้วค่ะคุณมาร์ติน" พนักงานสาวสวยเดินเข้ามาพร้อมกับส่งช่อดอกไม้ช่อโตให้กับดาราหนุ่ม "ขอบคุณครับ" ดาราหนุ่มกล่าวขอบคุณพร้อมกับรับช่อดอกไม้มาถือเอาไว้ มันคือกุหลาบขาวช่อใหญ่ที่มาร์ตินสั่งมา เพื่อมอบให้กับมารียา ดาราสาวที่เขาหมายปอง และต้องการที่จะเป็นแฟนตัวจริงของเธอมากกว่าคู่จิ้น ที่บรรดาแฟนคลับอินกันหนักมากในเวลานี้ "สำหรับคุณครับมารียา" มาร์ตินย่อตัวลงข้างๆ ดาราสาว จนเธอนั้นทำตัวไม่ถูก เพราะมันคือดอกไม้ช่อแรกที่มีผู้ชายมอบให้ด้วยตัวเองแบบนี้ ที่สำคัญสายตาของเขาที่จ้องมองมา เพื่อสื่อและแสดงออกถึงความจริงใจนั้น แม้มารียาจะรู้สึกว่ามันขัดกับบุคลิก

ผมชอบทัศนคติของคุณจัง" สายตาของดาราหนุ่มที่มองมายังเธอนั้น ทำให้มารียารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก "ไม่ทราบว่าคุณมาร์ติน มาหาฉันถึงที่บ้านมีธุระอะไรสำคัญหรือเปล่าคะ" มารียาอยากจะไล่เขากลับเต็มที แต่เธอต้องอดทนเอาไว้ เพียงเพราะคำว่ามารยาท "ผมมาวันนี้มีเรื่องอยากจะปรึกษาคุณ ถ้าเราจะเปิดแถลงข่าว และป่าวประกาศให้ทุกคนได้รู้ว่าเรากำลังดูใจกันอยู่ เพื่อสร้างเรตติ้งให้กับละครดีไหมครับคุณมารียา" ดาราหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่แววตาของเขานั้นแฝงความเจ้าเล่ห์เอาไว้ ซึ่งมารียาเองก็รู้ทันในเล่ห์เหลี่ยมของเข้เช่นกัน "ฉันเกรงว่าจะไม่ได้ เพราะคิดว่าแฟนของฉันคงไม่อนุญาตให้ไปเปิดตัวคบกับคนอื่นแน่นอนค่ะ" มารียาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย มาร์ตินยิ่งคิดว่าเธอกำลังโกหก และมันยิ่งทำให้เขาค้างคาใจใครเป็นแฟนของมารียา

"เย้! ผมดีใจที่สุดในโลกเลย! คุณตอบตกลงเป็นแฟนผมแล้วนะมารียา" กวินรู้สึกดีใจมาก เขารู้สึกคุ้มค่ากับช่วงเวลาเป็นปี สมกับที่ชายหนุ่มรอคอย ในที่สุดความพยายามของเขาก็สำเร็จจนได้ ชายหนุ่มวางดาราสาวลงที่เตียงอย่างเบามือ พร้อมกับนั่งลงข้างๆ แล้วฉีกยิ้มกว้างให้กับเธอ "คุณรู้ไหมหนึ่งเดือนที่ผมต้องไปดูงานที่อังกฤษ ไม่มีวันไหนเลยที่ผมนั้นไม่คิดถึงคุณ วันนี้ขอนอนกอดให้หายคิดถึงหน่อยนะที่รัก" กวินพูดพร้อมกับกุมมือของมารียาเอาไว้ ก่อนจะจุมพิตลงไปที่หลังมือของเธอเบาๆ จนดาราสาวรู้สึกถึงใบหน้าที่ร้อนผ่าวจากความเขินอาย "หยุดเลยนะ! ปล่อยมือได้แล้ว ฉันตกลงเป็นแฟนกับคุณในวันแรก ก็เปลืองตัวซะแล้ว บอกไว้ก่อนเลยนะ โน่น! ที่นอนของคุณ ฉันตอบตกลงเป็นแฟนไม่ใช่ภรรยา อย่าแม้แต่จะคิดทำอะไรบ้าๆ " มารียาชี้ไปที่โซฟา กวินไม่พูดโต้ตอบกลับเขาทำเพียงแค่อมยิ้ม แล้วเดินไปเก็บเสื้อผ้าออกจากกระเป๋ามาใส่ไม้แขวน แน่นอนนับจากนาทีนี้ ชีวิตของเขาจะเป็นชายเจ้าสำราญเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว เมื่อชายหนุ่มให้คำมั่นกับมารียา มันก็ถึงเวลาที่เขานั