Chapter 17 สามีภรรยา

"ไม่ไปทำงานก็ต้องตื่น วันนี้เรามีนัดกันที่เขตจำไม่ได้เหรอครับ หืม!" กวินยังคงตอแยมารียาไม่เลิก มือของเขายังคงลูบลงไปที่ใบหน้าของดาราสาวเบาๆ                                                                                          

"แต่มะลิลุกไม่ไหวนี่ค่ะ ขอนอนต่อน๊า" เสียงหวานยังคงออดอ้อนไม่เลิก เมื่อเธอนั้นรู้สึกเพลียจากการถูกกวินเชยชมฉกเอาความสาวจากเธอไปจนสิ้น โดยที่ดาราสาวนั้นยินยอมพร้อมใจ ไม่มีการขัดขืนใดๆ เมื่อเธอนั้นเต็มใจที่จะฝากชีวิตไว้กับกวิน                                                              

"ผมชอบจังเวลาที่คุณเรียกตัวเองว่ามะลิแบบนี้ ทำไมวันนี้ถึงได้ขี้เซาจัง ยังเจ็บอยู่หรือเปล่าขอดูหน่อยซิ" กวินพูดออกมาพร้อมกับแกล้งจะดึงผ้าห่มเปิดออก ทำให้มารียานั้นถึงกับใจหายใจคว่ำ                                       

"ว้าย! คุณจะทำอะไร บ้าหรือเปล่า ฉันโป้อยู่นะ คุณก็ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว" มารียาพูดพร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมกายเอาไว้อย่างดี ขณะที่กวินปิดแค่ช่วงเอวลงไป ทำให้มองเห็นซิกแพคเป็นชั้นๆ หน้าอกที่เปลือยเปล่าบวกกับมีขนขึ้นแซม ทำให้หัวใจของมารียาเต้นแรง ยิ่งกว่าการที่เธอถูกมังกรยักษ์ของเขาลุกล้ำเข้ามาในถ้ำเสียอีก                                     

"ไปอาบด้วยกัน เดี๋ยวผมอาบให้นะมะลิ"                                                

"ไม่เอา อย่าเป็นคนขี้แกล้งแบบนี้สิ แค่นี้คุณก็เอาเปรียบมะลิจะแย่แล้ว" ดาราสาวพูดแย้งขึ้นมา ในขณะที่เวลานี้ใบหน้าของเธอนั้นร้อนผ่าว มันคงจะแดงเป็นลูกตำลึงสุก และที่สำคัญที่เธอยังไม่อยากจะลุก เพราะยังรู้สึกเจ็บช่วงล่างจากการร่วมรักกับเขา                                                           

"มะลิ สิ่งที่ผมทำไปนั้น ผมมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน และสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน มันคือความรักไม่ใช่ความใคร่ ซึ่งหัวใจของผมมันเป็นของคุณ นับจากนี้ไปเราจะใช้ชีวิตร่วมกันตราบจนสิ้นลมหายใจ ผมสัญญาว่าจะไม่รักใครนอกจากคุณ" คำพูดที่ดูจริงจังกับแววตาที่ดูจริงใจ ทำให้มารียาใจชื้นขึ้นมาบ้าง เขาคงไม่ทิ้งขว้างเธอ เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เดินผ่านเข้ามาในชีวิตของเขา                                                                            

"แต่มะลิอาจจะไม่ใช่ผู้หญิง ตรงกับสเปกที่คุณคาดหวังเอาไว้ก็ได้ เพราะเรายังไม่เห็นข้อเสียของกันและกัน สักวันหนึ่งคุณอาจจะเบื่อและทิ้งมะลิไป" ดาราสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล จนกวินฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปโอบมารียาเข้ามาไว้ในอ้อมกอด                   

"อะไรทำให้คุณคิดแบบนั้น สเปกของผมก็คือคุณนี่แหละ ปากร้ายแต่ใจดี และที่สำคัญเราก็กำลังจะไปจดทะเบียนสมรสกัน แค่นี้มันอาจจะยังสร้างความเชื่อมั่นให้กับคุณไม่ได้ แต่ผมคิดว่าการกระทำและความจริงใจที่ผมมีให้ มันจะเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าผมนั้นจะรัก และซื่อสัตย์กับคุณเพียงคนเดียว"

กวินพูดจบ มารียาได้ซุกใบหน้าเข้าหาอกกว้าง จมูกคมกดลงไปที่ซิกซ์แพ็กก่อนจะสูดลมหายใจเข้าพร้อมกับหลับตาพริ้ม แขนเรียวโอบรัดไปที่เอวใหญ่ของเขาเอาไว้ ด้วยความรู้สึกรักและห่วงแหนชายตรงหน้าอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่เมื่อก่อนเธอพยายามจะหนีเขาให้พ้น ทว่าวันนี้เธอกลับยอมจำนนแต่โดยดี                                                                          

"ถ้าจะจดทะเบียนสมรสกัน มะลิขอใช้นางสาวและนามสกุลเดิมนะคะ เพื่อไม่ให้มีผลกระทบกับงาน เราจดกันแบบเงียบๆ ได้ไหมไม่ต้องให้ใครรู้" คราวนี้มารียาพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปสบสายตาคม ชายหนุ่มพอจะเข้าใจในเหตุผลของเธอ ซึ่งเขาเองก็ไม่อยากให้มารียาต้องตกเป็นข่าวเสียหาย ทั้งที่เธอนั้นไม่เคยมีเรื่องราวฉาวโฉ่มาก่อน เขาก็ควรจะปกป้องชื่อเสียงของเธอ กวินจึงเห็นด้วยในข้อเสนอของมารียา                         

"ได้สิ เดี๋ยวผมจะบอกเพื่อนให้ เพราะเขาทำงานเป็นปลัดอยู่ที่นั่น อย่ากังวลไปเลย ผมไม่ปล่อยให้เมียตัวเองเป็นขี้ปากชาวบ้านหรอก" คำพูดของกวินกำลังทำให้เธอนั้น หลงเสน่ห์ในตัวของผู้ชายเจ้าเล่ห์ตรงหน้ามากยิ่งขึ้น

"ขอบคุณนะคะ คุณไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปทำงานสายหรอก"    

"ไปอาบพร้อมกัน แล้วเราก็ไปที่เขตพร้อมกันเลย" กวินพูดในขณะที่เขาเอามือปัดที่ปอยผมของดาราสาวไปมา นับวันความรักที่เขามีให้กับเธอมันยิ่งทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ จนยากที่จะถอนตัวถอนใจ แม้แต่จะลุกไปอาบน้ำ เขาก็ยังลังเลไม่อยากห่างจากกายนี้แม้เพียงเสี้ยวนาที                           

"เราไปพร้อมกันไม่ได้นะคะ เดี๋ยวคนก็สงสัย คุณเข้าไปก่อนแล้วก็เลยเข้าบริษัทไปทำงานไม่ต้องรอ คุณแค่บอกเพื่อนของคุณเอาไว้ เดี๋ยวมะลิจะตามไปทีหลังโอเคนะคะ" เวลานี้ใบหน้าของกวินเริ่มบึ้งตึง เมื่อเขากำลังคิดว่าเรื่องยุ่งยากกำลังจะเกิดขึ้น เพราะไม่สามารถเปิดตัวภรรยาได้ เขาและเธอคงต้องอยู่กันแบบหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนก็ไม่อาจที่จะรู้ได้                                                                                                              

"มีเมียเป็นซูเปอร์สตาร์ก็ยุ่งยากเหมือนกันแฮะ!" แต่คราวนี้คำพูดของกวิน ทำให้ดาราสาวถึงกับทำตาขวางใส่                                                  

"พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง อยากมีเมียเป็นนักธุรกิจ แล้วมายุ่งกับมะลิทำไมล่ะ ชิ! ใช่สิมะลิใจง่าย พอได้แล้วก็ยกโน่นนี่มาเป็นข้ออ้าง ถ้าเหตุผลที่มะลิเป็นดาราทำให้ชีวิตของคุณยุ่งยาก ก็เก็บข้าวของออกไปเลย" คราวนี้ดาราสาวพูดพร้อมกับผลักกวินออกจากอ้อมกอด เธอดึงผ้าห่มมาคลุมพร้อมกับเบือนหน้านี้ กวินรู้ทันทีว่างานเข้าแล้ว                                

"โธ่! มะลิจ๋า ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นสักหน่อย แค่ผมอยากควงคุณไปไหนมาไหน แบบคนรักหรือสามีภรรยาคู่อื่นเขาทำกันอย่าคิดมากสิ ผมแค่อยากป่าวประกาศให้คนทั้งโลกได้รู้ ว่าคุณเป็นภรรยาของผมมันผิดด้วยเหรอ หืม" กวินโอบร่างเล็กของดาราสาวเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง ทั้งที่ชายหนุ่มไม่เคยเอาใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่ทำไมต้องยอมเธอทุกครั้งก็ไม่รู้ ซึ่งเหตุผลมันน่าจะเกิดมาจากคำว่ารัก เพราะความรักมีอานุภาพร้ายแรง ทำให้คนเราสามารถทำอะไรเพื่อความรักได้ โดยที่ไม่ต้องมีใครบังคับให้ทำ                       

"มะลิขอโทษนะ ที่ชอบทำตัวงี่เง่า ถ้าคุณจะมีใครหรือว่าเบื่อมะลิขึ้นมาวันไหน คุณช่วยบอกล่วงหน้าได้ไหมคะ มะลิกลัวจะทำใจยอมรับสภาพแบบนั้นไม่ได้" คำพูดของดาราสาวทำให้กวินถึงกับส่ายหัว เธอกลายเป็นคนไม่มีเหตุผลขี้น้อยใจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน