Chapter 19 เลขาคนใหม่2

เวลาล่วงเลยผ่านไป กวินนั้นต้องยอมตามใจนาตาชา เมื่อมารดาของเขาเดินเข้ามาสั่งการ ให้พาหล่อนไปรับประทานอาหารมื้อเที่ยง โดยที่นาตาชาเป็นคนเลือกสถานที่ หลังจากรับประทานมื้อกลางวันเสร็จ หล่อนไม่ได้คิดเลยหรือไงว่ามาทำงานในตำแหน่งเลขา ซึ่งกินเงินเดือนเป็นพนักงานบริษัทของเขาอยู่ เพราะเวลานี้นาตาชากำลังเลือกซื้อกระเป๋าแบรนด์เนม หล่อนหยิบใบนั้นทีใบนี้ทีแล้ววางเลือกไม่ได้เป็นชั่วโมง         

"มะลิฉันว่าใบนี้เหมาะกับหล่อนมาก ดูสิสะพายแล้วดูเซ็กซี่ หล่อนเหมาะกับกระเป๋าใบนี้" นั่นคือเสียงของเชอรี่ผู้จัดการส่วนตัวของมารียา ทั้งสองอยู่ในร้านกระเป๋านี้ด้วย เสียงของเชอร์รี่ที่พูดกับมารยาทำให้เวลานี้ใจของกวินเต้นแรง เพราะกลัวว่าภรรยานั้นจะเข้าใจผิด               

"คุณกวิน! ใบนี้สวยเหมาะกับนาตาชาคุณว่าไหมคะ" หล่อนจะรู้ไหมว่าไฟกำลังจะไหม้บ้านของกวิน ด้วยฝีมือของนาตาชา เมื่อเวลานี้มารียาจ้องมองมาที่เขาตาเขียวปั๊ดเลยทีเดียว                                                  

"พี่เชอรี่ วันนี้มะลิขอเปลี่ยนใจ อากาศที่นี่ช่างเป็นพิษ มะลิอยากกลับบ้านแล้วค่ะ" ดาราสาวพูดพร้อมกับเหลือบมองไปที่กวิน จนเขานั้นขนลุกซู่ แน่นอนภรรยาของเขาคงกำลังคิดว่า นาตาชาคือคู่ขาเด็กสต็อกของเขาอีกคนแน่นอน                                                                                            

"เชิญคุณเลือกตามสบายเลยครับคุณนาตาชา ผมต้องรีบกลับไปทำงาน คุณเป็นเลขาก็ควรจะรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตัวเองด้วย" กวินพูดเสียงดังออกไป เพื่อให้มารียาเข้าใจ ถึงสถานะของนาตาชา แต่นั่นกลับทำให้เธอยิ่งเข้าใจผิดไปใหญ่ เมื่อดาราสาวกำลังคิดว่าเขานั้นต้องมีอะไรที่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้อง เพราะผู้หญิงที่เป็นเลขาดูสวยสะดุดตา ไม่เหมือนกับเลขาเลยสักนิด                                                                           

"พี่เชอรี่มะลิขอตัวไปรอที่รถนะคะ รู้สึกเวียนหัว" มารียาพูดจบก็เดินออกไปทันที ทำให้เชอรี่มองตามหลังดาราสาวแบบงงๆ                                         

"คุณนาตาชา เลือกกระเป๋ารอผมก่อนนะครับ ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อน" พอพูดจบกวิน ก็รีบเดินตามมารียาไปติดๆ โดยที่นาตาชาไม่ได้สงสัยอะไร เธอยังคงเลือกกระเป๋าต่อ และคิดว่าน่าจะได้ไปหลายใบ เพราะแต่ละใบช่างสวยสะดุดตาเธอเหลือเกิน

ในขณะที่มารียาเดินมาที่ลานจอดรถ ก่อนจะกดรีโมตแล้วเข้าไปนั่งประจำตำแหน่งคนขับ โดยไม่ทันสังเกตว่ากวินได้ตามเธอมา เขาไม่รอช้ารีบเปิดประตูฝั่งตรงข้ามคนขับเข้าไปนั่งในรถทันที                            

"ว้าย! คนบ้า! ฉันตกใจหมดเลย เป็นบ้าอะไรเนี่ย มาไม่ให้สุ้มให้เสียงแบบนี้" มารียาพูดโวยวายออกมาเสียงดัง แต่คงไม่มีใครได้ยิน เมื่อทั้งสองอยู่ในรถและติดฟิล์มดำแบบนี้

               "กลัวเมียเข้าใจผิดเลยรีบมาง้อ คุณไปที่เขตหรือยังเรียบร้อยดีใช่ไหม" กวินพูดออกไปในขณะที่มือของเขาโอบไปที่ด้านหลังเบาะรถตำแหน่งคนขับ สายตาของเขาโฟกัสไปที่ใบหน้าของมารียา เพื่อรอคำตอบจากเธอ  

"ไปมาแล้ว พรุ่งนี้ก็จะไปอีก!" มารียาพูดออกมาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง แต่กวินกลับทำคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย                                   

"อ้าว! พรุ่งนี้จะไปทำไม หืม จุ๊บ! "                                                                          

"ไปหย่า! ไม่ต้องมาจุ๊บเลยนะ คุณกวินค่ะสวยไหมคะใบนี้ ชิ!" มารียาพูดออกมาพร้อมกับทำเสียงเล็กเสียงน้อย เหมือนที่นาตาชาทำเสียงออดอ้อนใส่สามีของเธอ                                                                                  

"อย่าบอกนะว่าคุณกำลังหึงผมอยู่ ดีใจจัง" กวินพูดออกมาพร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะจับมือของมารียามากุมเอาไว้ แล้วจุ๊บลงไปรัวๆ  

"ปล่อยเลยนะ! น้ำลายเต็มหลังมือหมดแล้วเนี่ย ลงไปจากรถฉันได้แล้ว เดี๋ยวพี่เชอรี่มาเห็น" มารียาพูดออกมาขณะที่ใบหน้าของเธอนั้นหงิหงอใส่กวินอยู่เหมือนเดิม                                                           

"ผู้จัดการเห็นก็ดีสิ เขาจะได้เป็นพยานให้เราไง อึดอัดที่จะต้องปิดบังแบบนี้ ที่สำคัญเมื่อกี้ที่คุณเห็น นาตาชาเป็นแค่เลขาหน้าห้อง ที่คุณแม่ผมให้มาช่วยงาน อย่าคิดมากผมไม่มีใครหรอกนอกจากคุณ"              

"แค่เลขาทำไมต้องเอาใจขนาดนั้นด้วย และถ้าคุณอึดอัดที่อยู่กับฉัน ถ้าลำบากใจ คุณก็แค่เดินจากไป ฉันบอกคุณตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหม ฉันเปิดเผยไม่ได้ ไม่ใช่เพราะว่าไม่อยากเปิดเผย แต่ผลเสียมันไม่ได้ตกอยู่ที่ฉันคนเดียว ผู้จัดการทีมงานหลายๆ คนต้องโดนร่างแหนี้ไปด้วย" คำพูดของมารียาทำให้กวินพอจะเข้าใจ เธอช่างเป็นผู้หญิงที่แสนดีนอกจากจะสวยแล้วจิตใจของเธอช่างใสสะอาด นึกถึงคนรอบข้างเสมอ                                  

"ก็ได้ครับ คืนนี้กลับดึกหรือเปล่า ผมเป็นห่วง คุณเหนื่อยไหม อยากทานอะไรเป็นพิเศษบอกมาได้เลยนะ ผมจะทำไว้รอ"                                            

"ไม่ต้องเลย ฉันรู้นะว่าคนเพิ่งไปทานข้าวกับผู้หญิงคนนั้นมา เลขาอะไรเอาใจยังกับคนรัก มิหนำซ้ำยังพาไปเลือกกระเป๋าอีก รีบลงไปจากรถเลยนะ พี่เชอรี่เดินมาโน่นแล้ว ลงไปสิ!" มารียาพูดออกมาเสียงดัง ด้วยความร้อนรนใจ เพราะกลัวว่าเชอรี่จะมาเห็นกวินนั่งอยู่ในรถกับเธอ                        

"จุ๊บ! คืนนี้จะรอทานข้าวนะครับคุณภรรยา" กวินจุ๊บลงไปที่แก้มของเธอ ก่อนจะพูดจาออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แล้วรีบลงจากรถไป