LOGINShare
ตอนที่ 2 ตามน้ำไปก่อน
Last Updated:
2025-11-05 14:57:19สองวันต่อมาเจโรมก็เดินทางมายังประเทศไทยโดยไม่ได้บอกให้บิดารู้ล่วงหน้า ตลอดเวลาที่อยู่บนเครื่องเขาก็คิดแต่เรื่องของผู้หญิงที่บิดาจะแต่งงานด้วย เขาได้ชื่อและที่อยู่รวมถึงที่ทำงานของเธอมาแล้ว แต่ก่อนอื่นเจโรมต้องคุยกับบิดาก่อนที่จะไปเจอผู้หญิงคนนั้น
เมื่อเครื่องบินแตะพื้นของสนามบินสุวรรณภูมิก็เรียกรถให้ไปส่งที่บ้านของบิดาทันที
แท็กซี่จอดหน้ารั้วคฤหาสน์หลังใหญ่ เจโรมกดออดและยืนรอไม่นานสาวใช้ก็วิ่งออกมา
“มาหาใครคะ” ” สาวใช้ถามไปตามระเบียบ เธอเพิ่งมาทำงานที่นี่ยังไม่นานจึงไม่รู้ว่าคนที่คุยอยู่ด้วยนั้นคือลูกชายคนเดียวของคุณอนันต์
“ฉันมาหาคุณอนันต์เขาอยู่บ้านหรือเปล่า”
“อยู่ค่ะ คุณจะให้หนูเรียนคุณท่านว่าใครมาขอพบคะ”
“ฉันเพิ่งรู้ว่าจะมาหาพ่อตัวเองก็ต้องนัดก่อน” เจโรมพูดอย่างหัวเสีย อากาศที่นี่มันร้อนจนเขาหงุดหงิด
“มีอะไรหรือเปล่าลัดดา” คนขับรถเห็นว่าสาวใช้ยืนคุยกับใครอยู่นานก็ตะโกนถามแล้วเดินมาใกล้ๆ
“อาวินัยมาก็พอดีเลย เปิดประตูให้ผมหน่อย” เจโรมตะโกนบอกคนขับรถของบิดาที่เขารู้จักดี
“อ้าว...คุณเจโรมจะมาทำไมไม่โทรให้ผมไปรับ ลัดดาแกรีบไปเปิดประตูเลยนะ นั้นน่ะคุณเจโรมลูกชายคุณอนันต์”
“หนูขอโทษค่ะ หนูจะรีบเปิดให้เดี๋ยวนี้ล่ะคะ หนูไม่รู้นี่คะว่าคุณเป็นลูกชายของคุณท่าน” สาวใช้ยกมือไหว้ก่อนจะรับไปเปิดประตูทันที
“ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ”
“หนูช่วยลากกระเป๋าให้นะคะ”
เจโรมพยักหน้าก่อนจะเดินเข้ามาด้านในรั้วบ้าน
“สบายดีไหมครับอา”
“ผมสบายดี คุณเจโรมก็คงสบายดี”
“ครับผมสบายดี ผมขอตัวไปหาคุณพ่อก่อนนะครับ”
“คุณเจโรมจะใช้คันไหนครับผมจะเตรียมให้”
“ขอคันเดิมก็แล้วกันนะ มันคล่องตัวดี”
“ผมจะรีบจัดการให้ครับ”
เจโรมพูดจบก็เดินเข้าไปในบ้านและเห็นบิดาของเขากำลังจ้องแท็ปเล็ตอยู่ที่โซฟาตัวโปรดในห้องนั่งเล่น คุณอนันต์ดูมีความสุขมากกว่าทุกครั้งที่เขาเห็นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
“สวัสดีครับพ่อ”
“เจโรม มาได้ยังไง จะมาทำไมไม่บอกพ่อก่อน จะได้ให้คนไปรับที่สนามบิน นี่มาเยี่ยมพ่อหรือมาทำงาน”
“ทั้งสองอย่างครับ พ่อสบายดีไหม” เขายังไม่บอกท่านว่าที่มาครั้งนี้ก็เพื่อจะมาห้ามไม่ให้ท่านแต่งงาน
“พ่อสบายดีแล้วแกกับแม่ล่ะสบายดีไหม”
“เราสองคนสบายดีครับ ดูท่าทางพ่ออารมณ์ดีมากมีเรื่องอะไรดีๆ หรือเปล่าครับ” เจโรมแกล้งถามทั้งที่รู้เหตุผลอยู่แล้วว่าเพราะอะไรบิดาถึงได้อารมณ์ดีแบบนี้
“นี่สาธิตยังไม่โทรไปฟ้องแกเหรอ” คุณอนันต์พูดพลางหัวเราะเพราะปกติคนสนิทขอเขามักจะคาบข่าวไปบอกลูกชายอยู่เป็นประจำ
“ผมอยากฟังจากปากของพ่อมากกว่า”
“สาธิตบอกอะไรแกไปแล้วบ้างล่ะ”
“เขาบอกแค่ว่าพ่อกำลังจะแต่งงาน ครั้งนี้เจ้าสาวเป็นใครล่ะครับสวนไหม ผมจะได้เจอกับเธอก่อนถึงวันแต่งไหม”
“แกอยากเจอว่าที่แม่เลี้ยงเหรอ”
“ก็ไม่เชิงหรอกแต่ไหนๆ ผมก็มาที่นี่แล้วก็อยากจะเจอเธอสักหน่อย ผมไม่รู้ว่าถึงวันแต่งงานผมจะว่างมาหรือเปล่า” ที่ผ่านมาเจโรมไม่เคยมางานแต่งงานของบิดาเลยสักครั้งเพราะไม่อยากให้เจ้าสาวของท่านต้องอึดอัดที่ลูกชายจากภรรยาคนแรกมาร่วมงานแต่งงานด้วย
“แกมีแผนอะไรหรือเปล่า” คุณอนันต์มองหน้าลูกชายที่มันดูเจ้าเล่ห์ไม่ต่างจากตนเอง
“ผมจะมีแผนอะไรล่ะครับพ่อ ผมรู้ว่านี่เป็นความสุขของพ่อ”
“แกจะไม่ห้ามพ่อเหรอเจโรม”
“ผมรู้ว่าห้ามไปพ่อก็คงไม่ฟังหรอกครับ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อจะแต่งงาน” เจโรมทำเป็นไม่สนใจเพราะรู้ว่าห้ามไปท่านก็คงไม่ฟัง แต่ระหว่างนี้เขาจะต้องหาผู้หญิงสักเพื่อแยกบิดาออกจากพยาบาลสาวคนนั้น
“ถ้างั้นก็ดี แกบอกว่าอยากจะเจอเธอใช่ไหม”
“ครับ”
“ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เย็นก็ไปที่ห้องอาหารของโรงแรมสิ พ่อนัดเธอไปทานข้าวที่นั่น”
“กี่โมงครับ”
“ประมาณหนึ่งทุ่ม พ่อหวังว่าถึงตอนนั้นแกคงว่ามาเจอเธอนะ”
“แน่นอนครับ ว่าแต่ก่อนเจอกันพ่อจะไม่เล่าให้ผมฟังหน่อยเหรอครับว่าเธอเป็นใคร”
“ดูแกสนใจผู้หญิงของพ่อคนนี้มากนะ” เขามองลูกชายด้วยความสงสัย
“ก็ผมเห็นว่าพ่อให้ความสำคัญและจริงจังกับการแต่งงานครั้งนี้มากผมก็เลยอยากจะรู้จักเธอสักหน่อย”
“มันก็จริงอย่างที่แกพูด ซีซีเธอแตกต่างจากคนอื่น เธอสวย อ่อนหวานและที่สำคัญเธอไม่สนใจทรัพย์สมบัติของพ่อเลย”
“พ่อแน่ใจได้ยังไงว่าเธอไม่เห็นแก่สมบัติของพ่อ”
“พ่อเคยแต่งงานมาหลายครั้ง ผู้หญิงที่เข้ามาส่วนใหญ่จะพูดถึงการจดทะเบียนสมรสและไม่ต้องจัดงานแต่งก็ได้ พ่อรู้ว่าพวกเธอคงอายที่จะแต่งงานกับคนอายุมากอย่างพ่อ แต่ซีซีเธอไม่ต้องการจดทะเบียนสมรส เธอต้องการแค่งานแต่งที่หรูหราและประกาศให้คุณในสังคมรู้ว่าเธอกับพ่อแต่งงานกันแล้ว” คุณอนันต์เล่าไปยิ้มไปสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสุข เขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบศศิภัทรมาก่อน มันเลยทำให้คนอายุมากอย่างเขารู้สึกได้รับการยอมรับแต่ถ้าถามว่าเขารักเธอหรือเปล่าคำตอบก็คือไม่เพราะตั้งแต่หย่าจากมารดาของเจโรมไปเขาก็ไม่เคยรักใครอีกเลย
“แปลกนะครับ ทำไมเธอถึงอยากให้คนอื่นรู้ ผู้หญิงวัยนี้แต่งงานกับคนอายุมากผมนึกว่าเธอจะอาย”
“เธอบอกว่ามันเป็นความฝันในวัยเด็กว่าอยากมีงานแต่งงานมันทำเธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิง” คุณอนันต์อธิบายตามที่ได้คุยกับศศิภัทรให้กับลูกชายฟัง
“เธอน่าสนใจดีนะครับ พ่อเจอกับเธอได้ยังไงเหรอ” เขายังคงถามต่อเพราะอยากรู้จักเธอในมุมมองของบิดา
“พ่อไปเจอเธอที่โรงพยาบาล เธอเป็นพยาบาลที่ดูแลพ่อตอนที่พ่อไปตรวจสุขภาพ” คุณอนันต์เริ่มอธิบาย
“เจอแค่นี้พ่อก็จะแต่งงานกับเธอเลยเหรอ”
“มันไม่ใช่แค่นั้นหรอก พอเธอรู้ว่าพ่อมีปัญหาสุขภาพอะไรบ้างก็ให้คำแนะนำอย่างดี”
“ผมว่านั่นมันหน้าที่ของเธอนะครับ”
“พ่อรู้ว่ามันคือหน้าที่แต่พ่อก็สนใจเธอและพอเราได้คุยกันพ่อก็เริ่มชอบเธอ”
“แล้วพ่อคิดว่าเธอชอบพ่อเหรอครับ”
“แน่นอนสิ ตอนนี้เราสองคนรักกัน แกลองคิดดูนะถ้าเธอไม่รักพ่อเธอจะยอมแต่งงานกับพ่อทำไม”
“มันก็จริงนะครับ” เจโรมทำเป็นเห็นด้วยแต่เขาจะต้องสืบให้ได้ว่าเพราะอะไรผู้หญิงที่อายุน้อยขนาดนั้นถึงมาแต่งงานกับบิดาของเขา
Latest chapter
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 38 ตอนจบ
หลังจากทานอาหารกลางวันร่วมกันเสร็จแล้วเจโรมก็เป็นคนเริ่มต้นเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้กับมารดาของหญิงสาวฟัง แต่เขาไม่ได้บอกว่านอนกับศศิภัทรไปแล้วเพราะรู้ว่าเรื่องนี้เธอไม่ต้องการให้ทางบ้านรู้คุณยุภาพรนั่งฟังอย่างตั้งใจเธอไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่ชายหนุ่มพูดเท่าไหร่ แต่เมื่อเห็นหลักฐานที่ได้มาจากร้านจัดงานแต่งงานรวมถึงบัญชีเงินสดของน้องสาวที่เธอเองก็ไม่เคยเห็นมาก่อนคุณยุภาพรก็เชื่อในสิ่งที่เขาพูดทั้งหมด“พ่อผมฝากผมมาขอโทษคุณน้าและน้องสาวที่ทำให้ต้องอยู่กับความทุกข์ใจมานานหลายปี อันที่จริงพ่อผมก็อยากมาเจอคุณน้าดีนะ ครับแต่ผมห้ามไว้เพราะกลัวว่าท่านอาจจะทำให้อาการของคุณน้าทรุดลง” เจโรมพุดอย่างจริงใจ เขารู้สึกเห็นใจครอบครัวของศศิภัทรมากที่ต้องดูแลน้ายุวดีหลังจากท่านผิดหวังจากบิดาของเขาจนต้องเข้ารีบการรักษาในโรงพยาบาล“คุณทำถูกแล้วล่ะคุณเจโรมตอนนี้น้องสาวของน้าก็ทำใจได้แล้วน้าคิดว่าไม่ให้เธอเจอกับคุณอนันต์น่าจะดีกว่า แล้วคุณก็ไม่ต้องไปพูดนะคะว่าเป็นลูกชายของคุณอนันต์น้าอยากให้วดีเธอลืมเรื่องราวทุกอย่าง ตอนนี้แค่อาการทางกายของเธอก็แย่มากแล้ว”“ผมเข้าใจครับคุณน้าถ้ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ผมจะช่วยส่วนเ
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 37 ความจริงเมื่อครั้งก่อน
เช้าวันเสาร์ศศิภัทรกับมารดาช่วยกันดูแลยุวดีให้ทานอาหารจากนั้นหญิงสาวก็ขอตัวมารดามายังร้านกาแฟ เธอเดินเข้ามาในร้านตอนนี้มีลูกค้าอยู่ไม่กี่โต๊ะ หญิงสาวเลือกโต๊ะที่ติดริมหน้าต่างเพราะคิดว่าถ้าพิมพ์ดาวเดินเข้ามาจะเห็นเธอได้ทันทีขณะที่กำลังก้มหน้าดูโทรศัพท์มือถือก็มีคนเดินเข้ามาในร้านแล้วมาหยุดตรงหน้าเมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นเธอก็ต้องตกใจเพราะคนที่ยืนอยู่ตอนนี้ไม่ใช่พิมพ์ดาวหากแต่เขาคือคนที่เธอคิดถึงมาตลอดหนึ่งเดือน“คุณเจโรม”“สวัสดีซีซีขอนั่งด้วยคนนะ”“ค่ะ” หญิงสาวตอบพลางพยักหน้า“สบายดีไหมซีซี”“สบายดีค่ะ คุณล่ะ”“ร่างกายผมสบายใจดีแต่ไม่สบายใจเท่าไหร่ คิดถึงคุณอยากเจอคุณมากรู้ไหม คุณล่ะ”“ก็เรื่อยๆ ค่ะ” ศศิภัทรตอบพลางก้มหน้า เธอไม่กล้าจะสบตาของเจโรมเพราะกลัวเขาจะเห็นความดีใจในแววตานั้น“ผมถามว่าคิดถึงผมหรือเปล่า”“ถ้าบอกว่าไม่คิดถึงก็คงจะเป็นการโกหก ซีซีก็คิดถึงคุณค่ะ”“คิดถึงแล้วจะบล็อกเบอร์โทรผมล่ะ”“ซีซีคิดว่าเราไม่จำเป็นจะต้องติดต่อกันอีก”“แต่เราคุยกันแล้วนะซีซี ตอนนี้ก็ครบหนึ่งเดือนผมจะมาฟังคำตอบว่าระหว่างเราจะเป็นยังไงต่อและผมก็ตัดสินใจได้แล้วว่า ผมเจ้าขอคบกับคุณเป็นแฟน”“อะไรนะ”
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 36 มันลืมยาก
“พ่อรู้มั้ยการแต่งงานไม่ได้ถูกยกเลิก เธอยังคงเดินหน้าจัดงานแต่งงานต่อแล้วก็เสียใจมากที่วันงานไม่มีเจ้าบ่าว เธอเสียใจและอายมากถึงขั้นฆ่าตัวตาย”“อะไรนะนี่วดีฆ่าตัวตายอย่างงั้นเหรอ”“ครับ แต่เธอฆ่าตัวตายไม่สำเร็จจากนั้นก็เกิดอาการซึมเศร้าสุดท้ายก็ไปจบลงที่โรงพยาบาลจิตเวช”“มันจะเป็นไปได้ยังไง พ่อว่าเขาคุยกับเธอแล้วนะเราตกลงกันด้วยดี เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอยังจะเดินหน้าจัดงานแต่งงานต่อ แกลองไปถามหนูซีซีอีกทีนะว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ ถ้าได้เจอกับเธอพ่อฝากขอโทษเธอด้วย พ่อไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนั้นแต่พ่อคิดว่าพ่อกับเธอคุยกันจบแล้วจึงไม่ได้ติดตามข่าวสารของเธออีกเลยเธอ คงเสียใจมาก ตอนนั้นพ่อเองก็เสียใจเหมือนกันที่เลิกกับเธอ เป็นเพราะเหตุผลนี้หรือเปล่าที่หนูซีซีถึงอยากจะแต่งงานกับพ่อ”“พอเดาถูกแล้วครับ ซีซีอยากจัดงานแต่งงานใหญ่โตกับพ่อให้พ่อเชิญแขกอีกมาเยอะๆ แล้วเธอจะทำให้พ่ออับอายเหมือนอย่างน้าสาวของเธอครับ แต่แผนของเธอก็ไม่สำเร็จเพราะผมเข้ามาแทรก”“เพราะแบบนี้เองหนูซีซีถึงยอมแต่งงานกับพ่อทั้งที่อายุห่างกันมากขนาดนี้ เธอมีแผนนี่เอง ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าหน้าตาใสซื่ออย่างนั้นจะคิดทำเรื่องใ
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 35 ครบเวลาที่รอคอย
เมื่อครบหนึ่งเดือนเจโรมก็รีบบินมาเมืองไทย เขาลงจากเครื่องก็รีบให้คนขับรถพามาส่งที่หอพักของศศิภัทรทันที แต่เมื่อมาถึงก็ต้องผิดหวังคนดูแลหอพักแจ้งว่าหญิงสาวย้ายออกไปจากที่นี่นานแล้วชายหนุ่มรีบหยิบโทรศัพท์กดโทรหาแต่โทรเท่าไหร่ก็โทรไม่ติดเขาไม่รู้ว่าหนึ่งเดือนที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้นกับหญิงสาวเพราะไม่ได้ตามสืบเรื่องราวของเธอต่อ เขาจึงโทรศัพท์ไปหาคุณสาธิตเพื่อขอที่อยู่ที่บ้านของหญิงสาวขณะที่เจโรมผมกำลังจะกลับขึ้นรถก็บังเอิญว่าเพื่อนของศศิภัทรเดินมาพอดี เขาจำเธอได้เพราะเคยเจอมาแล้วครั้งหนึ่ง“สวัสดีครับคุณพิมพ์ดาว”“สวัสดีค่ะ”“ผมชื่อเจโรม ผมเคยเจอตอนที่คุณมากับซีซี”“สวัสดีค่ะมีธุระอะไรเหรอคะ”“ผมมาหาซีซีแต่คนดูแลหอพักบอกว่าซีซีย้ายออกไปแล้ว คุณพอจะรู้มั้ยว่าซีซีย้ายไปอยู่ที่ไหน”“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ซีซีไม่ได้บอกที่อยู่ใหม่”“แต่คุณกับเธอเป็นเพื่อนสนิทกันนะครับ แปลกจังที่เธอไม่บอกคุณ”“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไมซีซีถึงไม่บอก”“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมไปตามเธอที่บ้านก็ได้แม่ของเธอน่าจะรู้ว่าเธอย้ายไปอยู่ที่ไหน”“ไม่ได้นะคะคุณจะไปบ้านซีซีไม่ได้เด็ดขาด” พิมพ์ดาวรีบร้องห้าม“ทำไมล่ะ
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 34 วาระสุดท้ายการให้อภัยคือทางออก
ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วที่ศศิภัทรกลับมาอยู่ที่บ้านเธอเทียวไปเทียวมาระหว่างบ้านและโรงพยาบาลเพื่อคอยดูแลน้าสาวซึ่งตอนนี้เข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่แผนกอายุรกรรมของโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแม้จะได้รับยานอกบัญชีที่มีราคาแสนแพงแต่อาการก็ไม่ดีขึ้นเลยตอนนี้สภาพจิตใจของน้าสาวเธอดีขึ้นมากและไม่พูดถึงคุณอนันต์อีกนั่นก็ทำให้ศศิภัทรและมารดาของเธอสบายใจมาก แต่สิ่งที่เป็นกังวลตอนนี้ก็เป็นสภาพร่างกายที่ทรุดโทรมไปเรื่อยๆ คุณหมอบอกให้ทั้งสองคนทำใจว่าอีกไม่นานคนไข้ก็คงจะต้องจากไป“ซีซีพรุ่งนี้วันหยุดของแม่ แม่จะมาดูแลน้าวดีเองนะ หนูพักผ่อนอยู่บ้านเถอะ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะแม่ หนูไม่ได้เหนื่อยอะไรมากเรามาอยู่กับน้าสองคนก็ได้นะคะ น้าวดีจะได้ไม่เหงา ดีมั้ยคะน้า” หญิงสาวหันไปถามยุวดีที่นอนอ่อนแรงอยู่บนเตียง“ขอบใจนะซีซี” ยุวดีพยายามฝืนยิ้ม“ซีซีแล้วเมื่อไหร่หนูจะกลับไปทำงานน่ะลูก ลางานมานานเป็นเดือนแบบนี้ทางโรงพยาบาลเขาจะไม่ว่าเอาเหรอ”“แม่คะอันที่จริงหนูลาออกแล้ว”“อะไรนะลูก ทำไมถึงลาออกล่ะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า”“เปล่าหรอกค่ะแม่ที่หนูลาออกเพราะหนูจะไปสมัครทำงานที่โรงพยาบาลแห่งใหม่ แต่พอดีแม่บอกว่าน้าป่วยหนูก็เลยยังไม่เป
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 33 เงินมาในเวลาที่ต้องการ
“คุณไปไหนมาเหรอซีซี” เจโรมเริ่มถามเมื่อศศิภัทรขึ้นมานั่งบนรถ“ออกไปกินข้าวกับเพื่อนค่ะ แล้วคุณล่ะ”“ผมตั้งใจมาหาคุณ อันที่จริงอยากจะมาหาตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่เคลียร์งานอยู่”“แล้ววันนี้งานเสร็จเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยคะ”“เสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมคิดถึงคุณมากนะซีซี” ชายหนุ่มจับมือถือไว้อยากจะกอดเธอมาก่อนแต่ก็รู้สึกเกรงใจเพราะกลัวคนอื่นจะมาเห็น“คุณมาที่นี่เพื่อที่จะบอกว่าคิดถึงแค่นั้นเหรอคะ”“เปล่าผมอยากมาเห็นหน้าคุณด้วย ผมนอนไม่หลับเลยนะซีซีตั้งแต่ไม่มีคุณอยู่ด้วยมันทรมานมากๆ”“คุณเจโรมคะเราคุยกันแล้ว ซีซีเชื่อว่าเวลาจะทำให้เราสองคนลืมเรื่องทุกอย่างได้”“คุณคิดว่าจะลืมมันได้จริงๆ เหรอ”“ซีซีก็ไม่รู้หรอกค่ะ แต่ก็จะพยายามให้มาก เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้จริงๆ ค่ะ คุณเข้าใจใช่ไหม”“ผมเข้าใจแต่ผมอยากให้เวลาซีซีลองทบทวนความรู้สึกของตัวเองนะ ว่าที่ผ่านมาเราสองคนรู้สึกยังไงแล้วผมจะมาฟังคำตอบหลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน”“เอางั้นก็ได้ค่ะ” หญิงสาวตอบไปอย่างมั่นใจเพราะคิดว่าระยะเวลาหนึ่งเดือนเธอน่าจะลืมเขาได้“ขอบคุณครับที่ให้โอกาส”“แต่ระหว่างนี้คุณอย่าติดต่อซีซีมาได้ไหม ถ้าครบหนึ่งเดือนซีซีจะให้คำตอบกับ
You may also like
เล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์72.0K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์67.2K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน75.9K viewsยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์56.4K viewsเร้นรักจองจำร้าย
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค88 viewsภาคิณผู้ชายสารเลว
N.เวลา430 viewsสาวใช้ของคุณชายทั้ง7
KHUNLii • คุณลิ36 viewsเสน่หามารยาพิศวาส ( Crazy love in you)
กุหลาบนิล183 views
