บทที่ 20 อาหารฝีมือท่านอ๋อง

เสี่ยวลู่หานเมื่อกลับมาถึงจวนตระกูลเสี่ยวเขาก็รีบไปจัดการอาบน้ำและทำแผลทันที เพื่อมิให้ผู้เป็นบิดาสงสัยสิ่งใดขึ้นมา ระหว่างนั้นเขาก็ได้ยินข่าวลือแพร่สะพัดไปทั้งเมืองหลวง ว่าหลิวหยวนเหนียงถูกสั่งปลดจากการเป็นพระชายาของจ้าวฝูหมิงแล้ว

เสี่ยวลู่หานขมวดคิ้วมุ่น ในใจของเขารู้สึกร้อนรนเป็นอย่างมาก เขาย่อมรู้ดีว่าบิดาของเขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อปิดปากหลิวหยวนเหนียงเป็นแน่

เสียงจากด้านนอกทำให้เสี่ยวลู่หานละทิ้งความคิดทั้งหมดก่อนจะเดินออกจากเรือนไป เสี่ยวหลานบิดาของเขาเพิ่งกลับมาถึงจวนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เขาส่งยิ้มให้เสี่ยวลู่หานคราหนึ่งก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ

"เจ้ากลับมาแล้วหรือ?"

"ขอรับ ท่านพ่อไปไหนมาหรือขอรับ"

"ไปทำเรื่องที่ควรทำมาน่ะ"

"ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับหลิวหยวนเหนียงหรือไม่ขอรับ?"

แววตาของเสี่ยวหลานเย็นเยียบทันทีเมื่อได้ยินคำถามนี้จากปากของบุตรชาย เขาหันไปหาเสี่ยวลู่หาน ก่อนจะยื่นมือไปบีบหัวไหล่ของบุตรชายเอาไว้แน่น

"เรื่องที่พ่อไม่ต้องการให้เจ้ารู้ เจ้าก็มิต้องสอดปากเข้ามาถาม เตรียมตัวเอาไว้ให้ดี หลังจากแผนการสำเร็จแล้ว พ่อจะแต่งตั้งเจ้าให้ได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้องค์ใหม่"

"ข้าไม่อยากยุ่