“แม่ทัพใหญ่ข้าว่าลงมือรีดความจริงน่าจะดีกว่า อย่าเสียเวลาให้คนเช่นนี้ได้คิดอีกเลยขอรับ” แม่ทัพหยางอยากจะลงมือด้วยตนเองเสียด้วยซ้ำ“ท่านแม่ทัพใหญ่ แม่ทัพหยาง ข้าน้อยไม่รู้จริง ๆ ว่าตนเองทำความผิดอันใด ถึงถูกพาตัวมาพบพวกท่านเช่นนี้ขอรับ” นายกองชิงจงยังคงไม่ยอมรับสารภาพ และพยายามพูดเหมือนตนเป็นผู้ถูกกร
จากการจับตัวนายกองชิงจงได้ในครั้งนี้ทำให้มีความเข้มงวด และจับตามองเหล่าทหารในกองทัพมากขึ้น แม้ทหารจะรู้สึกผิดสังเกตแต่ก็ยังทำหน้าที่ของตนต่อไป ส่วนนายกองชิงจงถูกกลุ่มของชุนชานและเฟยฮุ่ย นำตัวไปลงโทษตามกฎของชินอ๋อง คือการลงไปนอนเล่นอยู่ในหลุมแทนเตียงนอนนั่นเองจดหมายที่เขียนอย่างเร่งรีบ ส่งผ่านเสี่ยว
โฉวเกอและโฉวเฉวียนคอยติดตาม และสืบเรื่องราวทุกอย่างของจ่างถงฉีจนถึงเวลาพักผ่อน ทั้งสองตกลงกันว่าจะกลับไปรายงานเรื่องนี้ต่อหัวหน้าจางทันที เพื่อต้องการช่วยสั่งสอนศัตรูหัวใจของชินอ๋อง เมื่อยามเช้ามาถึงทั้งสองคนจึงรีบไปพบหัวหน้าจาง ที่มักจะคอยควบคุมคนสร้างอาวุธอยู่บริเวณด้านหลังของค่ายฝึก“หัวหน้าจางพว
“ก็สิ่งที่กินแล้วเจ้าจะพูดไม่ได้อีกตลอดชีวิต หลังจากไปสถานที่แห่งหนึ่งกับพวกข้าแล้ว หลังจากนั้นเจ้าจะถูกให้ออกจากตำแหน่งขุนนาง ผู้คนในเมืองหลวงต่างรังเกียจและแอบนินทาเจ้าลับหลัง แม้แต่บ่าวไพร่ในจวนกั๋วกงยังแอบหัวเราะเยาะ หึ ๆ ๆ พวกเจ้าสองคนพาคุณชายจ่างไปที่นั่นก่อน ข้าจะตามไปหลังจากจัดการแม่นางผู้นี
ไม่ว่าจะหลบหลีกไปทางไหน จ่างถงฉีก็ถูกล้อมเอาไว้ด้วยคนทั้งสาม แม้เขาจะปฏิเสธการดื่มสุรา เพราะเกรงว่าจะมียาอยู่ในนั้น แต่สุดท้ายก็สูดเอาควันจากกำยานไปอยู่ดี เพียงแค่หนึ่งเค่อยาก็เริ่มออกฤทธิ์ เมื่อถูกเล้าโลมมาก ๆ เข้าจ่างถงฉีกลับไม่ปฏิเสธอีก“คุณชายรูปร่างแข็งแรงจริง ๆ ขอรับ ข้าชื่นชอบบุรุษเช่นท่านมาก
หัวหน้าจางได้ปลอมตัวเป็นคนงานของเถ้าแก่วั่ง พาจ่างถงฉีกลับไปส่งที่จวนในเช้าวันที่สาม ไม่ว่ารถม้าจะผ่านไปตรงมุมไหนของเมืองหลวง ผู้คนต่างมองตามและส่งเสียงซิบซุบกันไปทั่ว พวกบ่าวไพร่ที่จ่างกั๋วกงให้ออกตามบุตรชาย เมื่อได้ยินว่ามีรถม้ากำลังไปส่งคุณชายรองของจวน ก็พากันกลับจวนตามหลังไปติด ๆเมื่อรถม้าหยุดอ
“ท่านหมอเฉียวบุตรชายข้าเป็นอย่างไรบ้าง มีอะไรผิดปกติหรือไม่”“เฮ้อออ ข้าเองก็ไม่ทราบสาเหตุจริง ๆ ไม่ว่าจะจับชีพจรกี่รอบก็ดูปกติ มีเพียงแต่อาการอ่อนแรงทั้งตัวเช่นนี้ ข้าไม่เคยพบคนป่วยเช่นคุณชายรองมาก่อนขอรับ” ท่านหมอเฉียวหันมาตอบคำถามพร้อมส่ายหน้า“แม้แต่ท่านหมอเฉียวก็หาสาเหตุไม่ได้ คนที่พามาส่งก็ไม่
“แม่ทัพใหญ่แต่ข้าเกรงว่าจะเป็นแผนของศัตรู หากท่านออกจากค่ายทหารไปและมีการลอบโจมตีเกิดขึ้นแล่าขอรับ” ผู่ฉิวคิดการณ์เผื่อเอาไว้เพราะกลัวจะเป็นแผนลวงมากกว่า“พวกแคว้นฉู่จะกล้าลอบโจมตีได้อย่างไร คนที่ไปสอดแนมตามชายแดนยืนยันว่า พวกมันเอาแต่ลาดตระเวน หรือไม่ก็ฝึกซ้อมอยู่ในเขตค่ายทหารเท่านั้น ยังไม่เห็นทหา
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”