공유

ตอนที่105 อาภรณ์ของไท่จือ

last update 최신 업데이트: 2025-08-03 15:41:08

"ฝ่าบาทให้เจ้าเข้ามา? แต่คนใหม่เช่นเจ้า ทำไมถึงสามารถตามมากับพวกเราได้ ข้าไม่เห็นเจ้าคนนี้มาก่อนเลย เจ้าชื่ออะไร"

หว่านชิงกลืนน้ำลายลงคอยากเย็นทำให้หนวดกระตุกเบาๆ

ไป๋เหวินหลงแสดงท่าทางสงสัยอย่างชัดเจนจ้องมองไปที่หนวดปลอมและเมื่อเห็นว่าอีกคนไม่ได้ตอบคำถามทันที เขาจึงคว้าข้อมือบางของหว่านชิงเอาไว้แน่น ท่าทางเหมือนจะบีบบังคับหว่านชิงให้หันมาเพื่อสบตาค้นหาความจริง

หว่านชิงรู้สึกเจ็บที่ข้อมืออย่างมากแต่ฝืนยิ้มไว้ อยู่ในสถานการณ์คับขันจึงจำต้องยอมทำตามที่ไป๋เหวินหลงบังคับ ในใจเริ่มรู้สึกหวั่นใจขึ้นมาเล็กน้อย

ก่อนที่จะได้ตอบอะไรออกไป เสียงจากทหารที่ตามขบวนมาดังขึ้น

"ท่านแม่ทัพขอรับ พบไท่จือแล้วขอรับ ไท่จือวิ่งไปข้างหน้าทางทิศใต้ขอรับ" เสียงทหารตะโกนขึ้นมา ทำให้ทั้งไป๋เหวินหลงและหว่านชิงหันไปมองทางนั้น

“หยางหลิน" ไป๋เหวินหลงพูดกับตัวเองและพลันกระชากม้าของเขาไปยังทิศใต้ทันที ทหารที่ตามขบวนกำลังวิ่งตามกันไปด้วยความรีบร้อน

"ท่านแม่ทัพ รอข้าด้วย" หว่านชิงตะโกนตามหลัง ขบวนเริ่มเร่งฝีเท้าเพื่อตามเงาที่เคลื่อนลิบๆ

ไป๋เหวินหลงมองไปรอบๆ โดยที่หว่านชิงถูกปล่อยให้อยู่ในความเงียบสงัด ไป๋เหวินหลงจ้องไปที่
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่111ทุกอย่างกำลังหมุนไป

    ตำหนักผิงจื้อ“ฮ่ะฮ่าฮ่าฮ่าาาา” ฮองเฮาหลี่หลันซือนั่งเอนหลังอยู่บนเก้าอี้หัวเราะเสียงดังเต็มที่ หม่าอิ๋นฉิงที่ยืนรายงานเรื่องราวของหว่านชิงพร้อมกับการดำเนินการทุกอย่างที่สำเร็จลุล่วงไปได้อย่างราบรื่นรวมถึงสถาณะการณ์โดยรวมตอนนี้ ก็อดจะยิ้มตามไม่ได้“สำเร็จอย่างสวยงามจริงๆ!” ฮองเฮาหลี่หลันซือกล่าวด้วยเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความสุขและสะใจ เต็มไปด้วยความยินดี“หว่านชิง... เจ้าคิดว่าตัวเองจะรอดจากแผนนี้ได้หรือ มันก็เป็นแค่เรื่องของเวลาที่เจ้าจะต้องตกไปอยู่ในมือของข้า หึหึหึ”หม่าอิ๋นฉิงยิ้มบางๆ แต่ยังไม่ทันที่จะตอบ ฮองเฮาก็หันไปถามว่า“แล้วฝ่าบาทกับรัชทายาทหยางหลินล่ะ”“ฝ่าบาทยังคงตรอมใจหนัก ในตอนนี้ไม่ได้สนใจเรื่องอื่น ทรงให้ความสำคัญไปที่การดำเนินการประหารท่านแม่ทัพไป๋เหวินหลงให้เร็วที่สุด และยังคงทำงานบ้านเมืองแต่ร่างกายก็ทรุดโทรม ส่วนรัชทายาทหยางหลินก็ยังร้องหาองค์หญิงใหญ่หว่านชิงตลอดเวลาคาดว่าจะเสียขวัญและเสียใจที่ช่วยหว่านชิงไม่ได้ นั่นยิ่งทำให้สถานการณ์รอบตัวฝ่าบาทยิ่งแย่ลงไปเรื่อยๆ”ฮองเฮาหลี่หลันซือพยักหน้าช้าๆ อย่างพอใจ หัวเราะเสียงดังอีกครั้ง“แค่จับตัวหยางหลินไปซ่อน กลับได้ผลลัพธ

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่110ต่อจากนั้น

    ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้นั่งอยู่ในตำหนักเฉิงเต๋อ ท่าทางเงียบงันและหมองหม่น ใบหน้าของซีดเซียวจากการตรากตรำทำงานหนักเป็นระยะเวลาหลายวันไม่พักผ่อน มีเอกสารราชกิจวางเต็มโต๊ะ ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้ก็ไม่ยอมละสายตา ไม่สนใจสิ่งรอบตัวเลยแม้แต่น้อยขันทีจื่อกงยืนอยู่ข้างๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเป็นห่วงและวิตกกังวล จื่อกงเปิดปากพูดอีกครั้งรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้“ฝ่าบาท... เสวยหน่อยดีไหมขอรับ ฝ่าบาททำงานหนักมาตลอดหลายวันแล้ว ข้าน้อยเห็นฝ่าบาทมิได้เสวยอาหารถูกต้องเลยหลายวันมานี้ ร่างกายของฝ่าบาทไม่สามารถทนต่อไปได้มากกว่านี้ หากฝ่าบาทยังคงฝืนเช่นนี้ ข้าน้อยกลัวว่าฝ่าบาท…จะล้มป่วยไปจริงๆ ขอเชิญฝ่าบาทโปรดพักผ่อนบ้างเถิดขอรับ เสวยเพียงนิดแล้วค่อยทำต่อ”ฮ่องเต้หลี่เซวียนอี้ยังคงนั่งนิ่งเงียบ ไม่แม้แต่จะหันมองขันทีจื่อกงที่ยืนอยู่ข้างๆ คำพูดของจื่อกงจึงไม่ได้รับการตอบรับ ขันทีจื่อกงยิ่งวิตกกังวลยิ่งขึ้น รีบพูดอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นขึ้น"ฝ่าบาท... ฝ่าบาทจะทำเช่นนี้มิได้นะขอรับ การงานเป็นสิ่งสำคัญแต่อย่าลืมว่าฝ่าบาทต้องรักษาสุขภาพให้ดีด้วย ตอนนี้องค์หญิงใหญ่หว่านชิงก็…จากไปแล้ว งานศพเสร็จสิ้นแล้ว ฝ่าบาทจึง

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่109ชัตดาวน์

    ร่างเล็กที่เจ็บปวดแสนสาหัสไม่อาจทรงตัวได้อีกต่อไป หมวกเหล็กหนักแสนหนักนั้น ร่วงหลุดจากหัวผมยาวสลายลงมาเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริง ร่างเล็กในอาภรณ์ทหารกล้านอนหงายกับพื้น“มันเกิดอะไรขึ้น” ไป่เหวินหลงเบิกตากว้างพ่นเสียงแหบแห้งออกมาแขนของหว่านชิงสั่นเล็กน้อยในขณะที่มองไปที่หยางหลินที่มีสีหน้าเจ็บปวดจากสภาพของหว่านชิงหรือว่าเพราะบาดแผลกันนะ หยางหลินน้ำตาเริ่มหยดลงมา จับมือหว่านชิงไว้ก้มลงกอดไว้แน่น “ไม่ไม่ไม่พี่ว่านยหชิงม่ายยยยท่านจะต้องไม่เป็นอะไร ท่านอาช่วยพี่หว่านชิงด้วย” น้ำตาไหลพรากเต็มสองตาของหยางหลินโถ่ตัวเองถูกแทงยังไม่ร้องไห้เลย เจ้าเด็กคนนี้ ลืมแผลตัวเองไปเสียแล้วสินะ"ข้า... ข้า..." หว่านชิงพูดไม่ออก หว่านชิงเห็นภาพของหยางหลินที่อยู่ตรงหน้า น้องชายคนนี้ยังคงกอดเธอไว้แม้ว่าแผลบนตัวเขาจะรุนแรงแต่หยางหลินก็ยังคงพยายามปกป้องหว่านชิงก่อนเสมออยู่ดี“ฮือออออพี่หว่านชิงใจแข็งไว้เราจะไปพบหมอหลวงฮือออออ”มือของหว่านชิงเริ่มสั่นยิ่งขึ้น คำพูดติดค้างในปากไม่สามารถหลุดออกมาได้ ลำคอร้อนผ่าวเหมือนถูกน้ำร้อนลวกเจ็บและตันไปหมด พอพยายามจะพูดอีกครั้งกลับเป็นเพียงเลือดข้นๆ ที่สำลักออกมามากกว่าเ

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่108 ท่านฆ่าข้าทำไม

    หว่านชิงเดินเร่งฝีเท้าไปตามทิศทางที่ผีเสื้อสีเงินนำทางอย่างเร็วๆข้างๆตัวเธอคือเสียงแมวระบบที่กระซิบ"ท่านหว่านชิง... ไท่จือหยางหลินถูกซ่อนไว้ที่... คลังเก็บของที่ชายป่าทิศตะวันตกค่ะ""คลังเก็บของที่ชายป่าทิศตะวันตกหรือ" หว่านชิงรีบถามอย่างร้อนใจ "รีบพาไปเลย"“ได้เจ้าค่ะ เร็วเข้าเจ้าผีน้อย!” เสียงเจ้าแมวดังขึ้น ก่อนที่ผีเสื้อสีเงินจะบินไปข้างหน้าในลักษณะการนำทาง หว่านชิงรีบตรงไปตามทางที่ผีเสื้อพาไป กังวลในใจที่ว่าหยางหลินอาจจะอยู่ในอันตรายหว่านชิงก้าวเดินไปตามทางที่ผีเสื้อสีเงินนำทาง มันบินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หว่านชิงก้าวตามไปด้วยความหวังแม้ว่าจะยังมีความวิตกกังวลอยู่ในใจสารพัด จู่ๆเจ้าแมวระบบพูดเตือนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราวกับผู้เชี่ยวชาญ "ปี๊บๆ ขอเตือน ท่านหยางหลินอาจจะไม่ได้อยู่ที่นั่นเพียงลำพัง และอาจมีอันตรายที่ไม่คาดคิด ระวังตัวด้วยนะเจ้าคะ""ไม่เป็นไร ข้าต้องไปช่วยเขาก่อน ถ้าไปถึงก่อนคงชะลอคนร้ายได้บ้าง โถ่ รู้งี้น่าจะหาทางพาไป๋เหวินหลงมาด้วย"ในขณะเดียวกันนั้น ไป๋เหวินหลงที่เดินตามมาห่างๆอยู่ตลอด ก็เริ่มตั้งใจสังเกตหว่านชิงมากขึ้น เมื่อเห็นว่าหว่านชิงยังคงเดินไปอย่างมั่นใจแล

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่107แลก

    ไป๋เหวินหลงสบตากับหว่านชิงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจยาวและหันไปสั่งการทหารรอบๆ“เตรียมกำลังลาดตระเวนรอบๆ ชายป่า ค้นหาไท่จือให้ทั่วอีกครั้ง” เสียงของไป๋เหวินหลงหนักแน่น ท่าทีของท่านแม่ทัพไม่อ่อนลงเลยแม้แต่น้อยแต่ในใจของไป๋เหวินหลงกลับเต็มไปด้วยความสงสัยเกี่ยวกับทหารใหม่คนนี้ ความรู้สึกที่ว่าบางอย่างไม่ถูกต้องยังคงไม่หายไปไหนหว่านชิงยังคงยืนเงียบ พยายามไม่ให้ตัวเองแสดงออกมาโดดเด่นมากนัก ในใจเริ่มเกิดความรู้สึกผิด กลัวว่าจะถูกจับได้และจะไม่เป็นไปตามที่คิดแต่ไป๋เหวินหลงก็ไม่ยอมให้มีเวลาตั้งตัว เขาหันกลับมามองหว่านชิงอีกครั้ง“ถ้าเจ้าเป็นคนที่ฝ่าบาทส่งมาทดลองงานจริงๆ เช่นนั้นอยู่ใกล้ๆ ข้าไว้ ข้าไม่ไว้ใจเจ้า...” ไป๋เหวินหลงพูดก่อนจะเดินออกไปจากที่นั่น พร้อมกับทหารที่เตรียมตัวออกลาดตระเวนตามคำสั่งหว่านชิงยืนนิ่ง รู้สึกถึงความเครียดที่เพิ่มขึ้น ขณะเดียวกัน ระบบแมวในใจก็พูดขึ้นมาเบาๆ【คะแนนที่เสียไป 10 แต้มเนื่องจากท่าทางที่ไม่มั่นคงของนายหญิง... สถานการณ์ยังไม่ค่อยดีนะเจ้าคะ】หว่านชิงก้มหน้าและพึมพำกับตัวเอง“ข้าไม่มีทางถอยแล้ว...”ไป๋เหวินหลงยืนอยู่ตรงหน้าทหารทุกคน สั่งการด้วยท่าทีเข้ม

  • ข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ   ตอนที่106หยางหลิน

    หว่านชิงที่ปลอมตัวมาอย่างดีในชุดขององครักษ์ ยืนฟังอย่างเงียบๆ อยู่ข้างหลัง ท่าทางเหมือนกำลังตั้งใจฟังในทุกคำที่ไป๋เหวินหลงพูด คำพูดที่ว่า “ทุกอย่างล้วนมีเงื่อนงำไม่อาจเชื่อใครได้” มันทำให้ใจของหว่านชิงเต้นแรงขึ้น คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด“หยางหลิน... ตายแล้วจริงๆ หรือ โธ่น้องพี่” หว่านชิงพึมพำกับตัวเองเมื่อได้ยินไป๋เหวินหลงพูดถึงการไปตรวจสอบศพที่ชายป่า หว่านชิงรู้สึกกระวนกระวายใจไม่สามารถนั่งรออยู่ในขบวนได้อีกต่อไปหว่านชิงรีบควบม้าออกจากขบวนไปโดยเร็ว การตัดสินใจของหว่านชิงในครั้งนี้ล้วนมาจากความกลัวที่อยู่ในใจ หากหยางหลินตายไปจริงๆ อย่างในซีรีย์ที่หว่านชิงแสดง คนที่ฆ่าหยางหลินคือองค์หญิงใหญ่หว่านชิงตัวร้ายในเรื่อง แล้วในตอนนี้ข้าไม่ฆ่าแล้วมันก็คงเปลี่ยนไปไม่ใช่เหรอ งั้นถ้าหากยังไงหยางหลินก็ถูกกำหนดให้ต้องตายแม้ข้าจะพยายามเปลี่ยนล่ะหว่านชิงควบม้าไปก่อนอย่างรวดเร็ว ผ่านป่าหนาๆ และต้นไม้ใหญ่ที่ขวางทางอย่างไม่ย่อท้อ เพราะจริงๆ แล้วรู้ดีว่าทุกอย่างอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดแต่ในตอนนี้ มีความรู้สึกบางอย่างในใจ รู้สึกถึงความเป็นไปได้ว่า... ถ้าหยางหลินตายไปจริงๆ หว่านชิงจะต้องรับผิดชอ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status