LOGINShare
เดี๋ยวแม่ก็แจกกล้วยเสียอีกคนหรอก
Last Updated:
2025-08-20 21:35:04
Latest chapter
ข้ามภพมาเป็นภรรยาอัปลักษณ์แสนร้ายกาจ ทำน้ำแข็งสำเร็จ และความทรงจำบางส่วนที่ผ่านมา
เด็กดีใจที่ได้ชุดใหม่ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ แต่เพราะเล่นจนเพลียในที่สุดก็หลับไป หลี่จื่อหานเคาะประตูเรียกคนด้านใน ซูเว่ยหรานที่กำลังคำนวณสัดส่วนของดินประสิวและเกลืออยู่ก็เงยหน้า ก่อนจะลงจากเตียงไปเปิดประตูให้เขา ร่างสูงก้าวเข้ามาก่อนจะมิงไปที่เตียงไม้ไผ่ที่ท่านปู่ของเขาทำให้นาง"เตียงเป็นอย่างไรแข็งแรงพอหรือไม่""ท่านพี่...ข้าแค่อวบไม่ได้อ้วน อีกอย่างไอ้ที่หักเมื่อวานเพราะกันเก่าและผุ ถ้าจะมาบลูลี่กันโน่นประตู""เจ้ามีคำแปลกๆมาอีกแล้ว อย่างเช่นนางชาเขียวที่วันนี้เจ้าเรียกหลินเซียงเซียงมันแปลว่าอะไรกัน""แปลว่าใช้เรียกผู้หญิงที่ชอบแสดงมารยาและโกหกให้คนเชื่อ หรือดอกบัวขาวน่ะ""นี่มัน...เป็นคำด่าที่แรงมากนะ คราวหลังอย่าเอ่ยอีก เจ้าต้องสำรวมกว่านี้ หรานหรานเรามีลูกสาวนะอย่าลืมสิ""โอ่ว...ถ้าไม่ด่าต่อหน้าลูกก็แปลว่าได้ใช่หรือไม่""เจ้านี่มัน....ช่างเถอะว่าแต่ทำอะไรอยู่""คำนวณสัดส่วนทำน้ำแข็งอยู่ว่าแต่ท่านมีอะไรหรือเปล่า ปกติหวงเนื้อหวงตัว วันนี้เข้าห้องข้าได้หรือว่าอยากทำอะไรกับข้าขึ้นมา บอกก่อนนะว่าข้าไม่ได้ใจง่าย""วันนี้เจ้าดูหงุดหงิด""อืม..ปกติน่ะเลือดจะไปลมจะมา ถ้ามา
ข้ามภพมาเป็นภรรยาอัปลักษณ์แสนร้ายกาจ ขอโทษที่สงสัยในตัวเจ้ามาตลอด
หลี่จื่อหยางหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเลือดที่หน้าผากนาง โชคดีที่หินก้อนไม่ใหญ่และจูต้าเป่าก็ไม่ได้แรงมากนัก เขามองใบหน้านางก่อนจะเอ่ยถาม"เจ็บมากไหมหรานหราน ขอโทษที่ไม่ได้ปกป้องเจ้า ไม่คิดว่าเจ้าเด็กนั่นจะกล้าลงมือ""ถูกเลี้ยงมาแบบผิดๆตามใจจนเสียคน วันนี้ยังกล้าทำร้ายคนวันหน้าคงหยิบดาบฆ่าคน ที่รู้ๆคงเป็นข้าคนแรกที่เจ้าเด็กนั่นอยากฆ่าล่ะมั้ง จริงสิท่านพี่ ท่านว่าข้าเฉือนเจ้าเด็กนั่นก่อนเลยดีไหมจะได้ไม่ต้องให้ศัตรูเติบโต เฮ้อ..ข้าเตือนนางแล้วว่าอย่าให้ข้าหมดความอดทนเรื่องของนางข้ารู้มากกว่าที่นางคิดเสียอีก แต่นางโคมเขียวนั่นไม่ฟังคำเตือนข้าเอง""ต้าเป่าหากไม่มีคนรับเลี้ยงคงถูกส่งไปบ้านหลิวอ้าวนั่นแหละ อย่างไรก็เป็นบิดา""ข้าจะเขียนคำร้องฟ้องว่าเขาเป็นโจรถ่อย หลิวอ้าวเป็นโจรคอยปล้นบ้านคนอื่น ข้าต้องการให้มันชดใช้ ส่วนจูต้าเป่าคนนั้นไม่ได้อยู่บ้านหลินอ้าวหรอกเชื่อข้าเถอะ ที่สำคัญอยู่ให้ถึงตอนโตก็แล้วกัน หากยังไม่แก้นิสัยเสียๆอาจไม่ได้อยู่จนเติบใหญ่ ข้าจะทำให้ยายแก่นั่นถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้าน หลิวเหอไม่มีคนคอยดูแล ต้าเป่าอย่างน้อยก็ตักน้ำตัดฟืนได้ยายแก่ไม่ยอมตายนั่
ข้ามภพมาเป็นภรรยาอัปลักษณ์แสนร้ายกาจ บอกแล้วอย่ามาแหย่เสือหลับ
เกวียนวัวค่อยๆเคลื่อนเข้ามาตามทางกลับหมู่บ้าน ซูเว่ยหรานที่หลับไม่ลงเพราะเกวียนตกหลุมบ้าง สะดุดก้อนหินบ้าง สายตาของนางมองตามสองข้างทางที่นี่สวยงามมากนัก ตอนไปท้องฟ้ายังมืดเลยไม่เป็นทิวทัศน์ข้างทาง มีดอกผักบุ้งสีม่วงและขาวเลื้อยตามทาง แม้ว่าจะกินไม่ได้แต่ให้ความสวยงาม นางนั่งชันเข่าข้อศอกเท้าอยู่ที่หัวเข่าสองข้าง สองมือประคองใบหน้าทอดสายตามองไป ก่อนจะถอนหายใจเอ่ยเบาๆ"ชีวิตคนเราจะว่าไปก็ตลกดี...ใครจะคิดว่าแค่เหยียบเบรกจะพลิกผันขนาดนี้ เฮ้อ ซูเว่ยหรานหล่อนก็ใจบุญนี่นา ทำไมเวรกรรมถึงยังทำงานมาเจอหล่อนได้กันนะ"หลี่จื่อหานหันมามองคนข้างๆ นางแนบใบหน้าไปกับฝ่ามือ สายตาทอดมองไร้จุดหมาย ดูเหมือนนางจะมีอะไรเปลี่ยนไปมากนัก คำพูดบางคำเขาไม่เข้าใจ แต่ได้ยินว่านางป่วยหนักอยู่ครั้งหนึ่งเกือบไม่รอด ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมานางก็จำได้บ้างไม่ได้บ้าง เขากำลังจะเอ่ยถามนางแต่กลับเป็นนางเอ่ยถามมาเสียก่อน"นี่..คนแซ่หลี่..ข้าอยากรู้เรื่องตัวเองท่านเล่าให้ฟังหน่อยได้หรือไม่""ซู เว่ย หราน" หลี่จื่อหานเอ่ยเรียวเสียงเข้ม นางรู้ตัวทันทีว่าพลาดอีกแล้วจึงเรียกขานเขาเสียใหม่"ห๊า อ่ะ เอ่อ....ท่าน
ข้ามภพมาเป็นภรรยาอัปลักษณ์แสนร้ายกาจ เดี๋ยวแม่ก็แจกกล้วยเสียอีกคนหรอก
ซูเว่ยหรานกับหลี่จือหานมาจนถึงร้านตีเหล็ก เมื่อเห็นเกวียนมาจากหน้าร้านเถ้าแก่ก็ทักทายเขาทันทีเพราะว่าคุ้นเคยกันมา"จื่อหานมาแล้วหรือ วันนี้จะสั่งทำอะไรดีล่ะ""ข้าอยากสั่งทำถังเหล็กขอรับกับถาดเหล็ก""หืม ถังเหล็กหรือ นั่นต้องใช้แร่เหล็กไม่น้อย ราคาแพงน่าดูเลยเชียวนะ""ท่านบอกราคามาเถอะ ข้ายินดีจ่าย"ถังเปียวพยักหน้าให้เขาก่อนจะเอ่ยถามหาแบบร่าง"มีแบบร่างมาหรือไม่""อ้อ..สักครู่นะขอรับท่านพี่ถัง หรานหรานเถ้าแก่ถังถามว่าเจ้ามีแบบร่างหรือไม่"ซูเว่ยหรานที่กำลังมองไปยังตรอกเล็กตรอกน้อยเพื่อดูลู่ทางทำกินเมื่อได้ยินเขาเอ่ยเรียก็หันกลับมาก่อจะพยักหน้าแล้วลงจากเกวียน"ท่านมีกระดาษกับปากกาหรือไม่ข้าจะวาดให้""เอ่อ น้องจื่อหานนางคือ....""นางชื่อเว่ยหรานเป็นภรรยาของข้าน่ะพี่ถัง""ห๊ะ ห๊า อ่ะ อ้อๆๆ เอ่อ น้องสะใภ้กระดาษเรามีแต่ว่าปากกาคืออะไรหรือ ข้ามิรู้จักและมิเคยได้ยิน""แล้วดินสอเล่ามีไหม"เถ้าแก่ส่ายหน้ารวมถึงลูกน้องในโรงตีเหล็กก็มองหน้ากัน นางอ้วนขนาดนี้แต่สามีกลับรูปงามหล่อเหลา ดูอย่างไรก็ไม่สมกันเอาเสียเลย แต่หลี่จื่อหานก้ไม่ได้รังเกียจนาง ดูแล้วเขาคงชอบของแปลก เมื่อ
ข้ามภพมาเป็นภรรยาอัปลักษณ์แสนร้ายกาจ ข้าจะทำน้ำแข็ง
หลี่จื่อหานจูงมือซูเว่ยหรานเดินกลับบ้าน นิ้วมือของทั้งคู่ประสานกัน ฝ่ามือของเขาอบอุ่นมากนัก ซูเว่ยหรานรู้สึกอุ่นใจ แต่อีกจิตสำนึกนางเพิ่งมาที่นี่วันแรก ไม่รู้ว่าที่ผ่านมาเขาทำอย่างไรกับร่างเดิมบ้างความทรงจำของซูเว่ยหรานคนเดิมมีบางช่วงหายไป ซูเว่ยหรานค่อยๆ บิดมือออกจากมือเขาช้าๆ หลี่จื่อหานหยุดเดินหันไปมองคนข้างๆ ก่อนจะเอ่ยถามนาง"ทำไม....เจ้ารังเกียจข้ามากนักหรือ""คือ..ไม่ใช่แต่ว่าข้า...ข้าไม่ชินน่ะ ปกติท่านไม่เคยสนิทกับข้า เอ่อ ถึงบ้านแล้วข้าไปนอนก่อนนะ พรุ่งนี้ข้าจะเข้าเมืองข้าไม่มีผ้าห่มกับที่นอน เอ่อ..ฝันดี กุ๊ดไนท์นะตาทึ่ม"ร่างหนาเดินเข้าบ้านไปแล้ว หลี่จื่อหานยืนงง กู๊ดไนท์หรือมันแปลว่าอะไร ตาทึ่มหรือ นี่นางหลอกด่าเขาอีกแล้วใช่ไหม ซูเว่ยหรานสตรีอัปลักษณ์น่าตายนี่ เมื่อโมโหคนที่เดินจากไปแต่ทำอะไรนางไม่ได้หลี่จื่อหานก็ปิดประตูรั้วแล้วเดินเข้าบ้านซูเว่ยหรานจุดไฟเพื่อเอาที่นอนมาผิง พื้นที่ใช้ไม้ไผ่ทั้งลำมาเรียงต่อๆ กันนั้นมันเป็นคลื่นๆ จะสับฟากปูทับก็เวลาไม่พอ ซูเว่ยหรานนำหมอนใบเดียวที่ไม่ได้ซักมาหนุน กองไฟลุกโชนแต่ก็ไม่อาจอุ่นได้เท่ากับผ้าห่มก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังมา น
ข้ามภพมาเป็นภรรยาอัปลักษณ์แสนร้ายกาจ รู้สึกเหมือนได้เมียใหม่
เมื่อชาวบ้านหันหัวเรือไปที่นางหลิวซูเว่ยหรานก็ยิ้มพอใจแต่เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น มืออวบอ้วนปล่อยร่างหญิงชราลงไปกอง หลี่จื่อหานที่เดินตามมาถึงกับไปไม่เป็น เมียเขาฉลาดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกว่าตั้งแต่นางฟื้นขึ้นมาเมื่อเช้าจนถึงตอนนี้ราวกับเขาได้เมียใหม่อย่างไรอย่างนั้นเลยเชียว เสียวของซูเว่ยหรานยังคงร้องไห้รำพันต่อเนื่อง นางหันไปทางป้าหกก่อนจะคลานเข่าไปอย่างยากลำบากจับชายผ้านางเอาไว้แล้วเริ่มขอความเห็นใจ"ป้าหก..ข้ามิได้เลวร้าย ข้าไม่เคยหยิกหรือตีลูกตนเองสักครั้งลูกใครๆ ก็รัก เป็นนางที่ตบตีลูกๆ ของข้าแล้วมาใส่ร้ายกับท่าน เพราะว่าท่านนั่นเป็นสตรีปากมาก จุ้นจ้านเรื่องชาวบ้านงานการไม่ทำ เมื่อออกจากปากท่านมันก็แพร่วงกว้าง ทั้งที่จริงๆ แล้วยายแก่ใจร้ายกับบุตรสาวนางหลิวถงเป็นคนตบตีลูกๆ ของข้า ฮือๆๆๆ ท่านปู่เฉียว ป้าหกมักจะแอบมาขอเสบียงที่บ้านข้าบ่อยๆ หรือว่านางกับนางหลิวจะร่วมมือกันเพื่อให้ข้าถูกหย่า วันนี้นางยังยุยงให้ท่านพี่หย่าข้าเพื่อไปแต่งงานกับหลินเซียงเซียง ให้แม่นางน้อยหลินมาเป็นแม่เลี้ยงลูกๆ ข้า ฮือๆๆๆ""ทุกคนที่นี่รังเกียจที่ข้าแต่งกับท่านพี่โดยวิธีการมิชอบ แต่กลับยอมให้สตรีคน
You may also like
ทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน117.9K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.5K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง16.7K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น16.7K viewsภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น
Tuk Kung7.4K viewsหนิงซินกงจู่ เชลยแค้นแสนรัก
Karawek House17 viewsมาเฟียสาวทะลุมิติมาเป็นเจ้าของร้านผ้าไหมอันดับหนึ่ง
ต้าซินซิน5.2K viewsลิขิตรักเจ้าสาวเทพมังกรฟ้า
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ541 views
