ที่แท้นางคือพระสนม

เมื่อจัดการตัวก่อปัญหาเรียบร้อยจ้าวเฟยเฟยก็มานั่งทำงานต่อ ด้านนอกแม่ครัวกำลังทำอาหารที่เตรียมสำหรับไหว้สุสานพ่อแม่สามี จ้าวเฟยเฟยยังไม่รู้ว่าพรุ่งนี้นางจะเจอเรื่องประหลาดใจ ร่างอุ้ยอ้ายวางสมุดบัญชีก่อนจะเรียกหาเฉินเหว่ย

"เสี่ยวเหว่ย...มาหาพี่สะใภ้หน่อยเจ้าว่างเรือไม่"

"ว่างขอรับ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้"

เฉินเหว่ยรีบมาหาพี่สะใภ้ จ้าวเฟยเฟยเอามือเท้าเอวพยายามจะลุกเพราะท้องนางนั้นใหญ่มาก เด้กหนุ่มรีบเข้ามาประคอง

"เสี่ยวเหว่ย วันนี้ต้องจ่ายค่าแรงคนงาน เจ้าให้คนของท่านตามาช่วยขนเข่งใส่เงินออกไปหน่อย แล้วก็ดูแลการจ่ายเงินแทนพี่ด้วย พี่สะใภ้นั่งนานๆไม่ได้เท้าบวมน่ะ"

"ขอรับ เช่นนั้นท่านนั่งรอที่ม้านั่งก่อนนะขอรับข้าจะไปตามคนมายกเข่งเงิน"

จ้าวเฟยเฟยพยักหน้า ยามนี้ชาวบ้านที่มาทำงานต่างก็เข้าแถวรอรับเงินเดือน เข่งที่ใส่เงินอีแปะที่ร้อยเป็นพวงถูกเอาออกมาวางสี่เข่ง คนงานเริ่มมาลงชื่อรับเงินทีละคน น้อยสุดก็ได้หนึ่งตำลึงครึ่ง มากสุดก็ได้รับสามตำลึง พวกเขาได้แบบนี้มาห้าเดือนแล้ว

ตั้งแต่หมู่บ้านมีร้านค้าและโรงเตี๊ยมเล็กๆของชาวบ้าน การเงินก็สะพัดไม่หยุด มู่หย่งอันที่เพิ่งคุยกับเฉินกั่วต้งเสร็จก็มาหาเหลนสาวของ