共有

บทที่ 335

作者: ลิ่วเยว่
ยามนี้ซูอี้แห่งคุกทักษิณกำลังเผชิญกับคลื่นลมลูกใหญ่

นับจากซูอี้ดูแลคุกทักษิณก็ไม่เคยมีผู้ใดกล้างัดข้อด้วย แต่วันนี้มีท่านหนึ่งมาจริง ๆ

ผู้ที่มาก็คือถงจื่อซั่ง น้องรองของถงจื่อหยา

การส่งเขามาต่อกรกับซูอี้ เห็นได้ว่าราชครูถงวางใจคุณชายรองท่านนี้มาก

และในความเป็นจริง แม้คุณชายรองจะมีตำแหน่งในราชสำนักไม่สูงมาก เป็นผู้บังคับการเมืองหลวงระดับสี่ ถือกำเนิดในวงศ์ตระกูลบู๊ แต่เนื่องจากเขามิใช่บุตรในภรรยาเอก จึงต้องพยายามมากกว่าถงจื่อหยานัก

เขารู้ เวลานี้โอกาสดีที่สุดที่เขาจะได้พิสูจน์ความสามารถของตัวเองกับบิดามาถึงแล้ว ดังนั้นแม้เขาไม่อยากให้ถงจื่อหยาออกมาเลย แต่ก็ยังอยากพยายามสักครั้ง

เขาแถลงจุดประสงค์การมาฉับไวมาก “ข้าได้รับพระเสาวนีย์ของเซิ่งหมู่ฮองไทเฮามาพาตัวถงจื่อหยาไปสอบสวนที่กรมอาญา”

ซูอี้ก็เด็ดขาดมากเหมือนกัน “ขออภัย ไม่มีคำสั่งของฝ่าบาทกับเซ่อเจิ้งอ๋อง ใครก็พาตัวถงจื่อหยาไปไม่ได้”

ถงจื่อซั่งย่อมรู้ว่ารับมือกับซูอี้ยาก เอ่ยเสียงเย็น “ดูท่าซูกงกงยืนกรานจะขัดพระเสาวนีย์ของไทเฮา”

“ในเมื่อเป็นพระเสาวนีย์ของไทเฮา เช่นนั้นใต้เท้าถงโปรดประกาศพระเสาวนีย์ด้วย” ซูอี้เอ่ยอย่างหยิ่งผยอง ว
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 338

    “วันนั้นกระหม่อมอุ้มเด็กไปถึงจวนคุณชายหลงอู่ เป็นอาหู...อาหูเอายาให้เด็กคนนั้นกิน พูดตามความจริง กระหม่อมเป็นคนฝึกยุทธ์ แม้ไม่รู้หลักการแพทย์ แต่ก็มองออกว่าเด็กคนนั้นไม่รอดแล้ว เพียงแต่จะไม่พูดว่าอัศจรรย์ก็ไม่ได้ หลังจากเด็กคนนั้นกินยาลงไปได้ไม่นานก็รักษาชีวิตเอาไว้ได้ อาหูบอกว่าคุณชายหลงอู่เป็นผู้คิดค้นทำยานี้ขึ้นมา คนคนหนึ่งหากรู้เรื่องยา คาดว่าต้องรู้การแพทย์เหมือนกันพ่ะย่ะค่ะ!”แม้ทุกคนจะรู้แก่ใจดีว่าหลงอู่ก็คือหลงจ่านเหยียน แต่ทุกคนมิได้พูดออกมาอย่างโจ่งแจ้ง ยามที่ควรใช้ ‘หลงอู่’ แทนที่ก็ยังใช้หลงอู่ฮุ่ยอวิ่นมองไปทางมู่หรงฉิงเทียน มู่หรงฉิงเทียนผงกศีรษะน้อย ๆ “ไปเถอะ แต่อย่าพูดมาก แค่ถามนางว่านี่คือยาพิษอะไรก็พอ”“เข้าใจแล้ว” ฮุ่ยอวิ่นตอบรับอาซิ่นคิดแล้วจึงถามหยั่งเชิง “ท่านอ๋อง เช่นนั้นทางซูกงกงจะให้พวกเขาพาตัวคนไปจริงหรือพ่ะย่ะค่ะ?”“อื่ม!” มู่หรงฉิงเทียนสีหน้าซีดเซียวเล็กน้อย แม้เมื่อครู่จะขับพิษออกมาแล้ว แต่ก็ยังมีพิษหลงเหลือ ร่างกายยังอ่อนแอประมาณหนึ่ง กอปรกับเขาเพิ่งหายได้ไม่นาน พลังชีวิตยังไม่ฟื้นคืนสมบูรณ์ การฝืนเดินพลังขับพิษเช่นนี้ แม้ไม่บาดเจ็บถึงรากฐาน แต่ก็หนัก

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 337

    ราชครูถงเดินเข้าไปช้า ๆ องครักษ์ใหญ่ทั้งห้ายืนหน้ากระดานอยู่หน้าเตียง ไม่อนุญาตให้เขาเข้าใกล้ราชครูถงมองลอดช่องว่าง เห็นเพียงมู่หรงฉิงเทียนนอนอยู่บนเตียง หลับตาสนิท ใบหน้าซีดขาวผิดปกติ คล้ายไม่มีสีเลือดราชครูถงกลั้นลมหายใจ หลับตา ใบหน้ากระดิกเล็กน้อยฮุ่ยอวิ่นรู้ว่าเขากำลังฟังเสียงลมหายใจและเสียงหัวใจเต้นหากเพียงเท่านี้เขายังไม่กลัว เพราะมู่หรงฉิงเทียนสามารถหยุดลมหายใจ และไม่มีเสียงหัวใจเต้นผ่านไปนาน ราชครูถงลืมตาขึ้น ก่อนจะถามเบา ๆ “ท่านอ๋องดีขึ้นบ้างแล้วหรือ?”ฮุ่ยอวิ่นรีบเดินมาตอบเบา ๆ “ท่านราชครู ท่านอ๋องดื่มยาแล้วก็หลับ โปรดอย่าทำให้ท่านอ๋องตกใจตื่น”ราชครูถงมองฮุ่ยอวิ่นและองครักษ์ใหญ่ทั้งห้าที่มีสีหน้าระแวดระวัง การเรียกห้าคนนี้มาอารักขา เห็นได้ว่ามู่หรงฉิงเทียนสิ้นลมแล้วจริง ๆปากเขายกยิ้มที่ไม่เหมือนยิ้ม เอ่ยเรียบ “ข้าย่อมรู้กาลเทศะ”เขาสะบัดแขนเสื้อ ลมแรงสายหนึ่งโจมตีไปทางองครักษ์ใหญ่ทั้งห้า องครักษ์ใหญ่ทั้งห้าหัวใจรัดแน่น ครั้นมีเสียงฟิ้วก็ชักกระบี่ออกจากฝักแล้วขวางราชครูถงแต่ในเวลาเดียวกัน เข็มเล่มหนึ่งพุ่งออกมาจากแขนเสื้อของราชครูถง ตรงไปยังมู่หรงฉิงเทียนด้วย

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 336

    ฮุ่ยอวิ่นลังเลเล็กน้อย “แค่มองดูอยู่ห่าง ๆ?”ราชครูถงยืดอกเอ่ย “ข้าก็หวังว่าท่านอ๋องจะสามารถรักษาอย่างสงบ หายดีในเร็ววัน”“เช่นนั้นรบกวนท่านราชครูรอสักครู่ ข้าน้อยจะเตรียมการสักหน่อย” ฮุ่ยอวิ่นลังเลครู่หนึ่งแล้วจึงเอ่ย“แค่ดูแวบเดียว จำเป็นต้องเตรียมอะไร?” ราชครูถงกล่าวจบก็เดินหน้าไปอย่างไม่ยอมให้ขัดองครักษ์ของจวนอ๋องอยู่ด้านหน้าจึงรีบขวางเอาไว้ คนข้างตัวราชครูถงชักกระบี่ประชันหน้ากันเดี๋ยวนั้นฮุ่ยอวิ่นหน้าขรึม “ท่านราชครูหมายความว่าอย่างไร?”ราชครูถงแค่นเสียงหัวเราะ “ในเมืองหลวงแห่งนี้ ไม่มีผู้ใดกล้าขวางข้า!”ฮุ่ยอวิ่นก็บันดาลโทสะแล้วเหมือนกัน “ที่นี่คือจวนเซ่อเจิ้งอ๋อง หากท่านราชครูดึงดันจะใช้กำลัง จะไม่ได้ประโยชน์ใด ๆ เช่นกัน”“อย่างนั้นหรือ?” ราชครูถงเชิดหน้าหัวเราะเยาะ “เช่นนั้นข้าก็อยากลองจริง ๆ คุณชายฮุ่ยอวิ่นจะทำกับข้าอย่างไร?”ฮุ่ยอวิ่นเอ่ยเสียงหนัก “ท่านราชครูอย่าได้สร้างปัญหาให้ข้าน้อยจะดีกว่า ข้าน้อยสงสัยนัก ท่านมาเยี่ยมท่านอ๋อง หรือมาหาเรื่องกันแน่”ราชครูถงตะคอก “เจ้าขัดขวางไม่ให้ข้าไปเยี่ยมท่านอ๋องครั้งแล้วครั้งเล่า คิดอะไรอยู่กันแน่? ต่อให้อดีตฮ่องเต้ประชวรห

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 335

    ยามนี้ซูอี้แห่งคุกทักษิณกำลังเผชิญกับคลื่นลมลูกใหญ่นับจากซูอี้ดูแลคุกทักษิณก็ไม่เคยมีผู้ใดกล้างัดข้อด้วย แต่วันนี้มีท่านหนึ่งมาจริง ๆผู้ที่มาก็คือถงจื่อซั่ง น้องรองของถงจื่อหยาการส่งเขามาต่อกรกับซูอี้ เห็นได้ว่าราชครูถงวางใจคุณชายรองท่านนี้มากและในความเป็นจริง แม้คุณชายรองจะมีตำแหน่งในราชสำนักไม่สูงมาก เป็นผู้บังคับการเมืองหลวงระดับสี่ ถือกำเนิดในวงศ์ตระกูลบู๊ แต่เนื่องจากเขามิใช่บุตรในภรรยาเอก จึงต้องพยายามมากกว่าถงจื่อหยานักเขารู้ เวลานี้โอกาสดีที่สุดที่เขาจะได้พิสูจน์ความสามารถของตัวเองกับบิดามาถึงแล้ว ดังนั้นแม้เขาไม่อยากให้ถงจื่อหยาออกมาเลย แต่ก็ยังอยากพยายามสักครั้งเขาแถลงจุดประสงค์การมาฉับไวมาก “ข้าได้รับพระเสาวนีย์ของเซิ่งหมู่ฮองไทเฮามาพาตัวถงจื่อหยาไปสอบสวนที่กรมอาญา”ซูอี้ก็เด็ดขาดมากเหมือนกัน “ขออภัย ไม่มีคำสั่งของฝ่าบาทกับเซ่อเจิ้งอ๋อง ใครก็พาตัวถงจื่อหยาไปไม่ได้”ถงจื่อซั่งย่อมรู้ว่ารับมือกับซูอี้ยาก เอ่ยเสียงเย็น “ดูท่าซูกงกงยืนกรานจะขัดพระเสาวนีย์ของไทเฮา”“ในเมื่อเป็นพระเสาวนีย์ของไทเฮา เช่นนั้นใต้เท้าถงโปรดประกาศพระเสาวนีย์ด้วย” ซูอี้เอ่ยอย่างหยิ่งผยอง ว

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 334

    อาซิ่นพยักหน้าแบบเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ ยังกังวลเล็กน้อย “เพียงแต่... หากเขาไม่ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตนล่ะขอรับ?”ฮุ่ยอวิ่นขอพรืด “หากไม่ ก็เป็นไปตามที่เราต้องการพอดีมิใช่หรือ? แสดงว่าใช้คนผู้นี้ได้ ประหยัดแรงทางคุกทักษิณ หากเขาทำเพื่อเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน สวามิภักดิ์ต่อทางราชครูถง พวกเราจะให้เขาสุขสบายได้อย่างไร? ฉวยโอกาสนี้เปลี่ยนตัวเขาเสีย”อาซิ่นลูบศีรษะ เอ่ยอย่างกระอักกระอ่วน “นั่นสิ เหตุใดข้าน้อยจึงคิดไม่ถึงกันนะ?”ฮุ่ยอวิ่นถีบเขาทีหนึ่ง “เจ้าเนี่ยรู้แต่แม่นางอาหูท่านนั้น เห็นนางทีไร จ่านเหยียนก็หัวเราะ ก็ไม่รู้ว่าตัวเองโง่เหมือนหมูตัวหนึ่ง”ครั้นมู่หรงฉิงเทียนได้ยินคำว่า ‘จ่านเหยียน’ ก็เงยหน้า มองฮุ่ยอวิ่นนิ่ง ๆ ทีหนึ่ง จากนั้นก็ก้มหน้าอ่านฎีกาต่อ เพียงแต่ไม่มีสมาธิ ภาพเมื่อคืนวนเวียนอยู่ในหัวของเขาไม่หยุด ทำให้เขาหัวใจล่องลอยเตลิดไปไกลความรู้สึกเช่นนี้ นอกจากหนิงเอ๋อร์ก็ไม่เคยมีกับผู้อื่นมาก่อนแต่หนิงเอ๋อร์ในตอนนั้นก็เป็นแค่ความวู่วามของชายหนุ่มคนหนึ่ง หัวใจแรกแย้ม ย่อมต้องเกิดความรู้สึกดีต่อสตรีนางหนึ่งอยู่แล้วบัดนี้เขาใกล้เข้าเลขสาม เลยช่วงอายุวู่วามนั้นแล้วสำห

  • ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง   บทที่ 333

    วันนี้ตำหนักหรูหลานสงบมาก ไม่มีใครมาหาเรื่องพระอาจารย์เป่ากวงกับจ่านเหยียนคาดการณ์ผิด คนที่ยิงศรทองมาไม่แน่ว่าจะสมคบคิดกับถงไทเฮากระนั้นจ่านเหยียนก็มิได้วางใจ เพราะนี่หมายถึงนางมีศัตรูในวังสองคนส่วนหากศัตรูสองคนนี้ร่วมมือกัน เช่นนั้นนางต้องเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่งระดับพระกาฬตำหนักหรูหลานสงบมาก แต่จวนเซ่อเจิ้งอ๋องกลับไม่สงบอย่างนั้นเมื่อคืนมีคนร้ายเข้ามา จวนเซ่อเจิ้งอ๋องจึงเพิ่มคนและเพิ่มการรักษาความปลอดภัยแน่นหนาขึ้นในคืนนั้นเลย ชั่วขณะ จวนอ๋องเรียกได้ว่าแน่นหนาดังเหล็กกล้าแต่... ยิ่งมีคนมากเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้คนสงสัยวันนี้ไม่มีสภาขุนนาง เซ่อเจิ้งอ๋องย่อมไม่ออกจวน และเหล่าขุนนางในราชสำนักก็ว่างมาก ว่างเสียจนแห่กันมาจวนเซ่อเจิ้งอ๋องเรื่องที่เซ่อเจิ้งอ๋องบาดเจ็บจากอุทกภัยผ่านมาหลายวัน แม้หลายวันนี้จะมีคนมาเยี่ยมเยียน แต่เพราะฮุ่ยอวิ่นไม่ให้เข้าไป ดังนั้นขุนนางหลาย ๆ คนจึงทิ้งของขวัญแล้วจากไปอย่างรู้กาลเทศะหากพวกที่มาวันนี้ไม่เหมือนกัน จะพบมู่หรงฉิงเทียนให้ได้ฮุ่ยอวิ่นกลับเด็ดขาดมาก รับของขวัญไว้ทั้งหมด ส่วนคนก็ไล่ออกไปหมด ทิ้งคำพูดเย็นชาประโยคหนึ่งว่า ‘ท่านอ๋องต้องการพ

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status