เมื่อริมฝีปากร้อนบดจูบบนริมฝีปากอิ่มอีกครั้งตอนนี้สติของอรณิชาไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไปแล้ว หญิงสาวเปิดปากรับจูบของเขาด้วยความเต็มใจเพราะคิดว่าต่อต้านไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร ในเมื่อตอนนี้เธอเองก็มีความต้องการเป็นอย่างมาก
หญิงสาวได้แต่ขอโทษอเล็กซ์อยู่ในใจและคิดว่านี่จะเป็นแค่ครั้งเดียวที่เธอจะทำเรื่องแบบนี้ น่านนทีจูบจนพอใจก็ดึงชุดนอนของเธอออก ทั้งห้องสว่างจ้าทำให้เขาเห็นเรือนร่างของเธอที่มันสวยงามอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อน
“อีฟคุณสวยมากนะ ผัวคุณมันโง่มากๆ ที่ปล่อยให้คุณกลับมาเมืองไทย”
“ถ้าอยากจะนอนกับอีฟก็เลิกพูดถึงเขาก่อนได้ไหม” อรณิชาห้ามเพราะไม่อยากจะรู้สึกผิดมากกว่านี้แต่จะให้น่านนทีหยุดร่างกายของเธอมันก็ต้องการให้เขาช่วยปลดปล่อย
“ได้สิ ที่นี่มีแค่อีฟกับผม ตกลงให้ผมช่วยนะ”
หญิงสาวพยักหน้าเพราะถ้าคืนนี้ไม่ได้รับการปลดปล่อยเธอก็คงจะแย่และนอนไม่หลับแน่ๆ
น่านนทีขบเม้นไปบนลำคอระหงจูบซับหนักเบาสลับกันจนขึ้นรอยแดงไปทั่ว ก่อนจะลากริมฝีปากร้อนมายังเนินอกอิ่ม สองมือเคล้นคลึงสองเต้าจนเต่งตึงสู้มือแล้วใช้ปลายนิ้วเขี่ยบนยอดถันจนมันแข็งชูชัน
“สวยสู้มือและน่ากินมาก”
ชายหนุ่มพูดออกมาตามความรู้สึกที่ไม่อาจจะเก็บไว้ เขาลากปลายลิ้นวนดบนฐานสีสวย
“อื้อ....น่าน....”
หญิงสาวครางสะท้านเมื่อเขาสะบัดลิ้นรัวลงบนยอดถันข้างหนึ่งขณะที่ข้างหนึ่งก็บีบอย่างแรงกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาในกายของอรณิชาให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง
เขาอ้าปากงับยอดถันเข้าปากดูดแรงอย่างหิวกระหายบางจังหวะก็ใช้ฟันกัดเบาๆ จนหญิงสาวเสียวซ่านร้องครางไปทั่วห้อง มือเล็กจิกผ้าปูที่นอนแน่น ปลายเท้าเหยียดเกร็งเมื่อเขาดูดดุนเต้าข้างหนึ่งแล้วย้ายไปข้างหนึ่งขณะที่มือริมฝีปากร้อนลากต่ำลงไปตามหน้าท้องจับเรียวขาของหญิงสาวให้กางออก
“ไม่นะน่าน”
“อย่าห้ามเลยอีฟ
“ปิดไฟก่อนได้ไหม”
หญิงสาวรีบบอกเพราะความอายที่จะเปิดเผยจุดซ่อนเร้น แต่ชายหนุ่มก็ไม่ทำตามเขากางขาของหญิงสาวให้แยกออกจนกว้างเปิดเผยเนินเนื้อเกลี้ยงเกลาท่ามกลางแสงไฟสว่างจ้า
“สวยมากอีฟ ถ้าคุณบอกว่าไม่เคยผ่านมือชายมาเลยผมก็คงจะเชื่อ”
สายตาคมของน่านนทีจ้องมองกุหลาบงามตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย
อรณิชาเห็นท่าทางของเขาแล้วก็ยิ่งรู้สึกเสียวซ่านมากขึ้น ร่องรักของเธอตอดตุบๆ ขับน้ำหวานออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่อยู่ เพียงแค่สายตาเขาจ้องมอง
น่านนทียิ้มอย่างพอใจก่อนจะก้มลงใกล้ๆ ใช้จมูกกดจูบลงบนเนินเนื้อและใช้ปลายลิ้นลากขึ้นตรงกลางกลีบกุหลาบ
“อ่าห์...น่าน....”
หญิงสาวครางออกมาอย่างห้ามอยู่มือเธอขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่น เมื่อชายหนุ่มตวัดปลายลิ้นลากไล้ขึ้นลงกลางกลีบไปมา
“อ่ะ...อื้อ....น่าน....”
เธอได้แต่เรียกชื่อเขาซ้ำไปซ้ำมาชายหนุ่มพึงพอใจกับน้ำหวานที่ไหลออกมามากๆ เขาตวัดปลายลิ้นดูดดุนมันเข้าปากก่อนจะใช้สองนิ้วแหวกกลีบกุหลาบให้แยกออกจากกันและเกร็งปลายลิ้นกดลงบนเกสรสวาท จนมันแข็งสู้กับปลายลิ้นที่ตวัดไล้ เสียงครางหวานของอรณิชากับเนื้อร่างขาวเนียนดิ้นพล่านไปบนที่นอนทำให้เขาได้ใจเป็นอย่างมาก
กลิ่นกายหอมหวานของเธอช่างยั่วยวนและกระตุ้นกระตุ้นความต้องการของน่านนทีได้อย่างดีเยี่ยม
ชายหนุ่มกดปลายลิ้นไปทักทายปากถ้ำที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน จนอรณิชาสั่นสะท้าน ทุกอย่างมันกำลังมารวมกันที่บริเวณกึ่งกลางลำตัว เมื่อเขาสะบัดลิ้นรัวเร็วไม่กี่ครั้งหญิงสาวก็กรีดร้องไปทั่วห้องน้ำหวานไหลอาบจนชุ่มปลายลิ้น ให้เขาปาดเลียจนเกลี้ยงก่อนจะถอดชุดของตัวเองแล้วขึ้นมาคร่อมเหนือร่างของเธออีกครั้ง
“น้ำของอีฟหวานมากนะ”
เขากระซิบที่ข้างหูก่อนจะจูบเธอลงมาอีกครั้ง จูบครั้งนี้มันอ่อนหวานปนเร่าร้อนทำให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้มไปกับอารมณ์ที่เขาส่งมาให้ เธอยอมรับเลยว่ากำลังโหยหาสัมผัสแบบนี้ อรณิชาเคยจูบกับอเล็กซ์มานับครั้งไม่ถ้วนแต่มันไม่ได้รู้สึกดีเหมือนกับจูบที่น่านนทีกำลังมอบให้ตอนนี้เลย
ขณะที่ปากยังบดจูบฝ่ามือข้างหนึ่งก็เคล้นคลึงไปบนหน้าอกอิ่มอย่างไม่ปรานี
เขาใช้เข่าดันเรียวขาของอรณิชาให้แยกแกจากกันมากขึ้น แล้วจับท่อนเอ็นร้อนระอุลากขึ้นลงกับกลีบกุหลาบจนน้ำหวานอาบทั่วปลายหัวหยักก่อนจะกดแก่นกายเข้าหาเธออย่างช้าๆ
“อ๊ะ!.....น่าน”
“เจ็บเหรอ”
“อือ ของน่านมันใหญ่”
“ใหญ่กว่าผัวอีฟไหม”
“บอกว่าอย่าพูดถึงเขา”
“โอเคผมไม่พูดแล้ว แต่ผมจะทำให้อีฟรู้ว่าของผมมันไม่ใช่แค่ใหญ่แต่มันจะสร้างความสุขให้อีฟจนลืมไม่ลงเลยทีเดียว”
ชายหนุ่มกระซิบแหบพร่าก่อนจะสอดท่อนเอ็นร้อนเข้าร่องรัก ตอนนี้น่านนทีรู้สึกแปลกใจที่ผู้หญิงแต่งงานแล้วอย่างอรณิชามีช่องทางรักที่คับแน่นและตอดรัดรุนแรงทั้งที่เขาส่งท่อนเอ็นเข้าไปได้แค่เพียงส่วนปลายเท่านั้น
ชายหนุ่มกัดฟันกรอด เขาพยายามกดแท่งร้อนเข้าไปในร่องสวาทของหญิงสาว ขณะที่ริมฝีปากก็จูบเธออย่างปลอบประโลมเพื่อให้เธอได้ผ่อนคลายมากขึ้น
“อ่าห์....แน่นมาเลยอีฟ”
“เข้าหมดหรือยังน่าน”
“อีกนิดนะอย่าเกร็ง”
“อ๊ะ!....”
หญิงสาวสะดุ้งเมื่อน่านนทีกอดท่อนเอ็นร้อนเข้าหาลึกสุด จนชนกับปากมดลูกด้านใน
“อ่าห์...อีฟ นานแค่ไหนแล้วนะที่คุณไม่ได้นอนกับผัว”
“อีฟบอกแล้วว่าห้ามพูดถึงเขาอีก”
“ขอโทษนะผมจะไม่พูดถึงผัวของคุณคนนั้นตอนนี้ผมก็เป็นผัวของคนอีกคนหนึ่งแล้ว”
คำพูดที่หยาบคายของน่านนทีกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาที่ซ่อนลึกในตัวของอรณิชาได้เป็นอย่างดี
“น่าน....”
“ผมขยับนะ”
“อือ”
ชายหนุ่มสบตาเธอแล้วยิ้มอย่างผู้ชนะเมื่อเห็นสายที่ของหญิงสาวมองกลับมามันเต็มไปด้วยไฟปรารถนาซึ่งยากที่จะมอดดับถ้าหากร่างกายไม่ได้รับการปลดปล่อย
น่านนทีจะเริ่มขยับสะโพกหมุนวนให้ร่องรักคุ้นเคยกับความแข็งร้อนทุกจังหวะที่เขาขยับกายมันสร้างความเสียวซ่านและความหฤหรรษ์ในแบบที่หญิงสาวกำลังรอคอย หนึ่งปีที่ผ่านมาเธอไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกแบบนี้เลย ตอนนี้ร่างกายกำลังต้องการปลดปล่อย ความเสียวซ่านเพิ่มมากขึ้นเมื่อเขาขยับแท่งร้อนแรงขึ้นเร็วขึ้นไปทำอารมณ์ปรารถนาดี เสียงของอรณิชาที่ครางกระเส่ากระตุ้นให้เขาขยับสะโพกอย่างไม่มีออมแรง
“ชอบหรือเปล่า”
“ช.....ชอบอีฟ.....น่านขากระแทกแรงอีกนิดได้ไหม ขอร้องน่าจะอีฟจะไม่ไหวแล้ว”
ในที่สุดหญิงสาวก็เอ่ยขอให้เขากระแทกแท่งร้อนเข้าหาเพราะเธอกำลังต้องการการปลดปล่อยความรู้สึกแบบนี้เธอโหยหามาตลอดหนึ่งปีและตอนนี้น่านนทีก็กลายเป็นคนที่กำลังจะเข้ามาเติมเต็ม
อรณิชาหลงลืมทุกอย่างแม้กระทั่งความถูกผิดหญิงสาวสนใจแค่ความสุขตรงหน้า ร่างกายของเธอสั่นสะท้านสะโพกกลมกลึงส่ายเข้าหาท่อนเอ็นร้อนไปตามสัญชาตญาณและอารมณ์เปลี่ยวที่เก็บกดไว้มานาน
น่านนทีกระแทกเข้าหาแรงสุด แล้วดึงออกจนเหลือแค่ส่วนปลายก่อนจะกระแทกเข้าหาทั้งลึกและหนักหน่วงเขาทำซ้ำไปมาหญิงสาวก็เดินทางมาถึงสวรรค์
“อื้อ...น่านขา...น่าน...อีฟจะเสร็จ...อ้าห์.....”
เธอกรีดร้องเมื่อทุกอย่างระเบิดร่างกายเกร็งกระตุกถี่ ลมหายใจหอบเหนื่อยร่องรักตอดรัดถี่รัวและรุนแรงเมื่อร่างกายได้ปลดปล่อยความต้องการที่อัดอั้นมานาน
“อ่าห์ อีฟจ๋า เสร็จแรงจัง”
ชายหนุ่มครางแหบพร่าขณะที่กดเน้นสะโพกเข้าหาหญิงสาวอย่างไม่มีพัก
พรุ่งนี้ก็จะครบหนึ่งปีตามที่น่านนทีในสัญญาไว้กับกษิดิศแล้ววันนี้ชายหนุ่มเลยเข้ามาที่บ้านของอรณิชาอีกครั้งในเวลาค่ำเขาคิดว่าคืนนี้จะนอนค้างที่นี่หนึ่งคืนจากนั้นก็จะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีกเขาจะตัดใจเพราะคิดแล้วว่ายื้อต่อไปหรือรอต่อไปหญิงสาวก็คงไม่มีทางกลับมาหาชายหนุ่มถึงบ้านในเวลาหกโมงเย็นแต่เขายังไม่เปิดประตูเข้าไป ในบ้านเพราะคิดว่าจะรดน้ำต้นไม้บริเวณรอบๆ ก่อนที่มันจะมืดไปกว่านี้ใช้เวลารดน้ำต้นไม้ไม่นานก็เรียบร้อยน่านนทีเปิดประตูเข้าไปด้านในและใช้ห้องน้ำเล็กอาบน้ำก่อนจะมานอนอยู่บนโซฟากลางห้องรับแขก คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เขาจะมานอนค้างที่นี่ปกติแล้วก็จะมานอนบนโซฟาอยู่บ่อยครั้งตั้งแต่อรณิชากลับไปเพราะเขาคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ ที่เคยได้ใช้ชีวิตกับหญิงสาวในบ้านหลังนี้เนื่องจากทำงานหนักมาตลอดทั้งอาทิตย์ พอนอนไปสักพักน่านนทีก็เลยหลับลงด้วยความเหนื่อยแล้วน่านนทีก็รู้สึกตัวตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงเหมือนมีคนเปิดประตูชายหนุ่มลืมตาขึ้นท่ามกลางความมืด หัวใจเขาเต้นแรงเมื่อเห็นแสงไฟออกมาจากห้องนอนของอรณิชา เขาไม่รู้ว่านี่เป็นความฝันหรือความจริงกันแน่ชายหนุ่มพยายามรวบรวมสติและเพ่งมองไปรอบๆ บ้า
ผ่านมาสามเดือนแล้วหลังจากอรณิชากลับไปอเมริกา ตั้งแต่นั้นน่านนทีไม่ได้ข่าวคราวของเธออีกเลย แต่เขาก็เข้าไปที่บ้านของหญิงสาวอาทิตย์ละครั้งเพื่อเข้าไปทำความสะอาดบ้านรดน้ำต้นไม้และดูแลความเรียบร้อยต่างๆ แม้ว่าอรณิชาจะไม่ได้สั่งไว้แต่เขาก็อยากทำให้บ้านมันน่าอยู่เผื่อวันในวันหนึ่งเธอกลับมาแล้วจะได้มีความสุขกับบ้านที่เขาตั้งใจดูแลให้เธอเป็นอย่างดีน่านนทีอยากจะโทรศัพท์ไปคุยกับเธออยากจะถามว่าเธอสบายดีไหมแต่ชายหนุ่มก็ไม่กล้าเพราะกลัวหญิงสาวจะโกรธ แต่ถ้าจะส่งข้อความหรือไลน์ไปก็รู้สึกเกรงใจ เขากลัวว่าการติดต่อไปของตนเองจะทำให้หญิงสาวมีปัญหากับสามี น่านนทีจึงได้แค่เฝ้ารอคอยให้เธอติดต่อมา แต่ก็ไม่มีวี่แววคงเธอเลยสักนิดชายหนุ่มคิดว่าตอนนี้อรณิชาแล้วจะลืมเรื่องระหว่างเธอกับเขาไปหมดแล้วแต่สำหรับเขามันทำใจให้ลืมเรื่องราวเรานั้นไม่ได้เลยสักนิดเขาคิดถึงใบหน้าหวานเวลาส่งยิ้มมาให้มันก็ทำให้เขาลืมเธอไม่ลงวันนี้น่านนทีมาทานข้าวกับลูกค้าที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งหลังจากท่านเสร็จแล้วก็เดินมาที่ลานจอดรถชายหนุ่มดีใจมากเมื่อบังเอิญเห็นกิ่งกาญจน์กำลังเดินมาพอดี“สวัสดีครับกิ่ง”“สวัสดีน่าน มากินข้าวที่นี่เหมือนกันเหร
หญิงสาวมองหน้าบิดามารดาสลับกันไปมาก่อนจะตัดสินใจเล่าเรื่องที่ตนเองแอบไปมีความสัมพันธ์กับน่านนทีที่เมืองไทยด้วยความรู้สึกผิดคุณอลิษามองหน้าลูกสาวแล้วถอนหายใจอย่างหนักเพราะไม่คิดว่าลูกสาวคนเดียวของเธอจะทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ เธออยากต่อว่าลูกสาวที่ทำตัวไร้ค่ามากแต่พอนึกถึงเรื่องที่อรณิชาเพิ่งเจอมาในวันนี้ก็เปลี่ยนใจเพราะฟังดูแล้วทั้งอรณิชาและอเล็กซ์ก็ผิดด้วยกันทั้งคู่ เธอไม่ได้เข้าข้างลูกสาวจนเกินไปแต่เรื่องที่อรณิชานอกใจอเล็กซ์มันเกิดขึ้นไม่นานผิดกับอเล็กซ์ที่ทำเรื่องแบบนั้นมานานถึงหนึ่งปีครึ่ง“แม่คะหนูรู้ว่าสิ่งที่หนูทำมันผิดต่อเล็กมากๆ แต่หนูก็ยอมรับอย่างไม่อายเลยค่ะว่าช่วงเวลาที่หนูใช้ชีวิตอยู่กับเขาที่เมืองไทยมันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากๆ” อรณิชาสารภาพทุกอย่างออกมาเพราะถ้าทนเก็บไว้คนเดียวก็คงจะอึดอัดมาก“ที่หนูบอกว่ากลับมาจะหย่ากับอเล็กซ์เพราะหนูคิดว่าจะกลับใช้ชีวิตกับเขาที่นั่นเหรอลูก”“เปล่าค่ะแม่หนูบอกเขาแล้วว่าไม่ต้องรอหนู ให้เขาเดินหน้าใช้ชีวิตของเขาต่อไปและมองหาผู้หญิงที่เหมาะสมกับเขา”“อ้าว ในเมื่อหนูบอกว่าหนูรักเขาแล้วเขารักหนูทำไมหนูถึงไม่คิดจะกลับไปหาเขาล่ะ แม่ไม่ว่าอ
อรณิชาเช็ดน้ำตาออกจนแห้งสนิทก่อนจะเดินเข้าไปทางด้านหลังร้านอาหารไทยซึ่งตอนนี้พนักงานกำลังทยอยกันกลับบ้านหญิงสาวกล่าวทักทายกับทุกคนและยิ้มให้เล็กน้อย เธอรอจนกระทั่งทุกคนกลับไปหมดก็เดินเข้าไปหาบิดามารดาที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์คิดเงิน“พ่อคะแม่คะหนูกลับมาแล้วค่ะ” หญิงสาวโผกอดบิดามารดาพร้อมทั้งสะอื้นเล็กๆ ทำให้มารดาของเธอรู้สึกแปลกใจมาก“อีฟหนูเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมร้องไห้แบบนี้ล่ะลูก”“หนูคิดถึงพ่อกับแม่นี่คะ ไม่ได้เจอกันตั้งหนึ่งเดือน”“แต่แม่ว่ามันผิดปกติมากๆ นะหนูไม่เคยร้องไห้เพราะคิดถึงแม่แบบนี้มาก่อนเลยนะลูก หนูเป็นอะไรหรือเปล่า”“หนูไม่ได้เป็นอะไรค่ะก็แค่คิดถึงพ่อกับแม่จริงๆ ค่ะ”“แต่แม่ว่าไม่น่าจะใช่นะลูก”“หนูไปเมืองไทยนานตั้งหนึ่งเดือนก็เลยคิดถึงมากกว่าทุกครั้ง แล้วพ่อกับแม่คิดถึงหนูมั้ยคะ”“คิดถึงสิแต่แม่ว่าหนูนั่นแหละไม่เคยคิดถึงพ่อแม่เลย ตั้งแต่ไปเมืองไม่ค่อยโทรหาแม่มัวแต่เที่ยวจนสนุกเลยใช่ไหม”“หนูยอมรับเลยค่ะแม่ว่ากันกลับไปเมืองไทยครั้งนี้หนูมีความสุขมากๆ จนแทบจะไม่อยากกลับมาที่นี่อีกเลย” หญิงสาวพูดด้วยเสียงสั่นเครือเมื่อนึกถึงความสุขที่ตัวเองมีร่วมกับน่านนทีตอนที่อยู่เมือง
บรรยากาศในห้องรับแขกเงียบสนิทเพราะอเล็กซ์ไม่ยอมพูดอะไรส่วนอรณิชาก็จ้องหน้าเขาด้วยความโกรธเพราะไม่คิดว่าเรื่องที่เคยได้ยินในร้านซักผ้าตอนอยู่เมืองไทยจะเกิดขึ้นกับตนเอง“ถ้าคุณไม่รู้จะเริ่มต้นเล่ายังไงรีน่าจะเป็นคนเล่าให้คุณอีฟฟังเองก็ได้ค่ะ ว่าแต่คุณพร้อมที่จะฟังจริงๆ แล้วใช่ไหมคะ” มารีน่าคิดว่าถ้าหากอเล็กซ์ยังเอาแต่นั่งเงียบแบบนี้เรื่องก็คงไม่จบง่ายๆ และคนที่เสียหายจะต้องเป็นตัวเองที่ท้องเริ่มโตมากขึ้นทุกวัน“อีฟก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”แล้วมารีน่าก็เล่าเรื่องของตนเองกับอเล็กซ์ให้อรณิชาฟังอย่างละเอียดว่าเริ่มคบกันตั้งแต่ตอนไหนและใช้ชีวิตอยู่กันยังไงในเวลาหนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมา รวมไปถึงเรื่องที่ตอนนี้เธอกำลังท้องและก่อนหน้าที่อรณิชาจะกลับมาอเล็กซ์ได้สัญญาว่าจะหย่ากับอรณิชาและจะมาสร้างครอบครัวกับมารีน่า“เป็นอย่างที่คุณรีน่าพูดใช่ไหมอเล็กซ์” อรณิชาหันไปถามชายหนุ่มที่เอาแต่นั่งเงียบอเล็กซ์พยักหน้าแต่ไม่กล้าสบตากับอรณิชาเพราะตอนนี้เขาเองรู้สึกผิดมากๆ ที่นอกใจภรรยาหลังจากแต่งงานได้เพียงครึ่งปีเท่านั้น“ทำไมคุณไม่พูดกับฉันตรงๆ ล่ะคะอเล็กซ์ ทำไมคุณไม่บอกฉันว่าคุณหมดรักฉันแ
อรณิชามาถึงสนามบินในเวลาบ่าย เมื่อรับกระเป๋าก็รีบเปลี่ยนซิมโทรศัพท์จากนั้นก็ไลน์ไปบอกน่านนทีและกิ่งกาญจน์ว่าเธอมาถึงอเมริกาอย่างปลอดภัยแล้วจากนั้นหญิงสาวก็เรียกรถให้ไปส่งที่บ้านและอดแปลกใจไม่ได้ว่าที่เห็นรถยนต์ของอเล็กซ์จอดอยู่ในบ้านซึ่งปกติเวลานี้ชายหนุ่มน่าจะอยู่ที่บริษัทมากกว่า หญิงสาวบอกเขาแล้วบอกเขาว่าเธอจะมาถึงวันพรุ่งนี้เพราะจำวันที่ผิด แต่ก็รู้สึกดีใจที่กลับมาแล้วเจอเขาอยู่ที่บ้านเธอหยิบมือถือขึ้นมาเปิดโหมดวิดีโอเพื่อจะถ่ายสีหน้าของเขาเมื่อเห็นเธอมาถึงบ้านก่อนเวลา เธอเปิดประตูพร้อมกับลากกระเป๋าใบใหญ่เข้ามาในบ้านแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้ในห้องรับแขกมีเสื้อผ้ากระจัดกระจายอยู่เต็มไปหมดมีทั้งเสื้อผ้าผู้หญิงผู้ชาย หญิงสาวตัวชาหน้าซีดและก้าวขาแทบไม่ออกเมื่อคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นในห้องรับแขกเธอยังคงถือกล้องถ่ายไว้ขณะที่เดินเข้ามาใกล้ห้องนอนของตนเองจนได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่ด้านใน เธอจำเสียงนั้นได้เป็นอย่างดีเพราะมันเป็นเสียงของอเล็กซ์ส่วนอีกเสียงนั้นเธอไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่แต่ก็รู้สึกคุ้นเหมือนเคยได้ยินที่ไหนใจหนึ่งอยากจะหนีออกไปจากที่นี่เพราะไม่อยากรับรู้ว่าภายในห้องนอนนั้นเ