เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 178
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-19 11:33:32
บทล่าสุด
ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต บทที่ 182
รวมถึงรับจ้างสืบเรื่องราวต่าง ๆ ตามแต่ผู้ว่าจ้างจะมีเงินจ่ายให้กับข่าวที่ตนอยากได้ตามความยากง่ายจากตอนแรกเมื่อจัดการร้านของตนเรียบร้อยเขาคิดว่าจะพักเที่ยวเล่นให้สบายใจสักพัก ที่ไหนได้กลับมีม้าเร็วมาแจ้งข่าวให้ต้องเดินทางไปชายแดนทางใต้ด่วนเข้ามา“เตรียมตัวเดินทางไปเมืองเจียงเจ้อ” จบคำของผู้เป็นนายคน
ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต บทที่ 181
เมื่อผู้กระทำความผิดถูกลงโทษ ร้านของเล่นบ้านจางก็กลับมาทำการค้าได้ปกติสุขดังเดิมหนิงอันเองก็หาได้อยู่เฉยเนื่องจากนางได้ให้พ่อลูกจางสร้างในสิ่งที่ทำให้ผู้คนฮือฮาอีกครั้งซึ่งกว่าจะสร้างออกมาได้ในแบบที่พอใจและใช้งานได้ก็ใช้เวลานานทีเดียวทว่า... มันก็คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปเมื่อหนิงอันทำก
ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต บทที่ 180
“หลานรัก/ลูกรัก” ผู้ใหญ่ทั้งสามภายในบ้านพากันเรียกเด็กหญิงพร้อมกัน “เจ้าค่ะ” อันอันทำสีหน้าเหลอหลา“เฮ้อ!” ย่าชราและบิดามารดาต่างพากันถอนใจออกมาพร้อมกัน (บางคนใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตกว่าจะมีทรัพย์สินในเมืองหลวงเหตุใดบุตร/หลานของข้าถึงได้โชคดีเช่นนี้) น่าแปลกที่คนทั้งสามกลับมีความคิดเหมือนกันส่วนคนตัว
ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต บทที่ 179
สองเค่อต่อมาหนิงอันก็เดินออกมาด้านนอกใบหน้าของเจ้าตัวค่อนข้างบูดบึ้ง “เสี่ยวอันอันเจ้าเป็นอะไร” ด้วยความสงสัยเหลียนเซียวมู่ตงจึงได้ส่งเสียงเรียกนางออกไป หนิงอันผู้จมอยู่กับความคิดของตนแหงนหน้ามองผู้เรียกสีหน้าเต็มไปด้วยความฉงนสงสัยระคนแปลกใจ“พี่ชาย ท่านมาที่นี่ทำไมอย่างนั้นหรือ” เหลียนเ
ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต บทที่ 178
“รอก่อน ข้าคิดว่าเจ้าของร้านมีวิธีเจ้าไม่เห็นหรือว่าสีหน้าของเขาเป็นแบบไหน ส่วนเจ้าไปสืบเกี่ยวกับร้านคู่แข่งของเจ้าของร้านแห่งนี้มาอย่างละเอียด หากว่ามีคนใช้กลอุบายเช่นนี้ในเมืองที่เป็นหนึ่งภายใต้จมูกของข้าจะได้จัดการได้ถูก”คล้อยหลังของผู้ติดตาม เหลียนเซียวมู่ตงก็หันไปให้ความสนใจกับสถานการณ์ตรงหน้า
ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต บทที่ 177
ยงฮ่าวได้แต่ส่งเสียงหัวเราะออกมา เด็กทั้งสองนั่งรอหนิงอันอยู่ไม่นานเด็กหญิงก็เดินออกมาโดยมีน้องชายทั้งสามเดินตามมาต้อย ๆ “พวกเราเดินไปคุยกันไปดีหรือไม่เจ้าคะ ข้าอยากจะไปหาฉงต้ารวมถึงพวกผึ้งและหมาป่าพวกนั้นด้วย” หนิงอันพูดขึ้นโดยที่ยังไม่รู้เลยว่าสหายต่างเผ่าพันธุ์ก็ต่างพากันลงจากภูเขามาห
