LOGINShare
บทที่ 6 เจอตัว 2
Last Updated:
2025-10-22 14:29:08“ปกติเจ้าฝันถึงข้าแบบนี้หรือ”
ตงซิงหยวนยิ้มหวาน นัยน์ตาหยาดเยิ้มและยี่ยวน ใบหน้าไม่ปกปิดความพึงพอใจต่อเหมยหลิง มือไม้ยังคงลูบไล่ไปตามเรือนร่างของหญิงสาว สายตาที่หวานฉ่ำมองมาแทบทำให้เหมยหลิงแทบละลาย กำลังจะเอ่ยปากต่อว่ากลับไร้คำกล่าวออกมา มือไม้อ่อนแรง ตาพร่วมัว ในใจก็บ่นพึมพำ เสน่ห์เหลือร้ายจริงๆ แบบนี้เราจะหักห้ามได้อย่างไรไหว
“ว่าอย่างไรเล่า เจ้าพึงพอใจข้าหรือไม่”
ยิ่งเอ่ยถาม เหมยหลิงยิ่งจนคำจะกล่าวต่อ
“เจ้าชื่ออะไร ข้า..ตงซิงหยวน”
พอเอ่ยถามชื่อ…ตาของตงซิงหยวนกระตุกเล็กน้อย ออกจะดูประหลาดไปหน่อยที่พึงถามชื่อเรียงนามกันตอนนี้
“เหมยหลิงเจ้าค่ะ” กล่าวเสร็จก็ก้มหน้าใช้ความคิด คราวนี้จะทำต่ออันใดดี เฮ้อ!! ปกติในโลกใบนี้คือนิยาย ฉากเมื่อกี้ต้องมีในนิยายแน่นอน โอ้ยยยย น่าอายเกินไปแล้ว แล้วไม่ใช่ว่าเนื้อหานิยายรักโรแมนติกกลายเป็นนิยาย NC+ ไปแล้วหรือ
เหมยหลิงจมกับความคิดของตัวเอง ท่าทางกลุ้มอกกลุ้มใจของนาง ทำให้ตงซิงหยวนกลับเข้าใจว่าหญิงสาวคงกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้น เรื่องนี้ร้ายแรงมากทีเดียว สาวใช้ลอบเจอบุรุษในเรือนมีแม้จะได้รับความโปรดปรานจะอย่างไรก็หนีความผิดโทษตายไม่พ้น
“เจ้าไม่ต้องกังวลไป เรื่องที่ข้ามาไม่มีคนรู้เรื่องแน่นอน และตัวเจ้าข้ายินดีรับผิดชอบ หากเจ้ายินดีตามข้าไป ข้าสามารถจัดการได้”
เมื่อได้ฟังคำปลอบใจของตงซิงหยวน ใจของเหมยหลิงก็อบอุ่นขึ้นทันที แม้นางจะรู้นิสัยใจคอและความสามารถของตงซิงหยวนดีอยู่แล้ว แต่เมื่อได้ฟังจากปากของผู้ที่ขึ้นว่าเป็นสามีของนาง ความรู้สึกของการมีที่พึ่งนี้มันดีจริงๆ
ที่นางไว้วางใจคุณหนูหลี่จือหยาเพราะในนิยายแม้จะโดนกระทำทำร้ายแค่ไหนหลี่จือหยาก็ไม่เคยคิดโกรธแค้นใคร นางคงต้องไตร่ตรองเรื่องราวใหม่อีกครั้ง ใจคนยากแท้หยั่งถึงต้องใคร่ครวญดูให้ดี
“ท่านกลับไปก่อน ข้าเหนื่อย ข้าอยากพัก”
คำกล่าวของเหมยลิง ทำให้ตงซิงหยวนตกตะลึง นอกจากจะไม่ร้องไห้เรียกร้องไห้เขาดูแลตัวเองและบอกยินยอมติดตามเขาไป แต่นี้ถึงกลับกล้าไล่เขากลับ ตอนนี้เขาเองเริ่มสับสนแล้ว ตั้งแต่เจอหญิงสาวคนนี้ ทุกอย่างไม่เป็นไปแบบที่เขาคิดเลย แผนที่วางไว้ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร
“เอาล่ะ ข้าจะทิ้งอู่จงองค์รักษ์ลับไว้ให้เจ้า”
พูดเสร็จตงซิงหยวนก็หายไปทันที เพราะจนคำจะกล่าว เขาขอกลับไปคิดไตร่ตรองอีกครั้งอยู่ตรงนี้เขาอาจจะเสียอาการมากไปกว่านี้ วันหน้าค่อยกลับมาคุยกันยังไม่สาย
ภายในงานเลี้ยง
หลังจากที่ผู้คนตกตะลึงกับ ยาอายุวัฒนะของหลี่จือหยาแล้ว พอถึงยามมอบของขวัญของหลี่เจินเจินและหลี่โมเฟิง ก็ไม่มีผู้ใดสนใจอีก ส่วนเสนาบดีหลี่ไม่ว่าบุตรทั้งสองจะมอบอะไรก็ยินดีทั้งนั้น กล่าวขอบใจบุตรทั้งสอง แล้วก็ดื่มฉลองรับคารวะจากผู้คนมากมาย
ในใจของหลี่เจินเจินแค้นใจยิ่งนัก ของขวัญชิ้นนี้ นางเพียรพยายามเกือบปี กว่าจะสรรหาผ้าและปักลายหงส์ออกมาเป็นผ้าคลุมได้ ท่านพ่อกลับไม่แม้กระทั่งจะมองดู หลี่จงหยางย่อมไม่สนใจผ้าปักลายหงส์แน่นอน เพราะตอนนี้มีหงส์ตัวเป็นๆ เป็นสัตว์อสูรคู่กายเขาย่อมให้ความสำคัญมากกว่า
"ท่านหลี่ ถ้าท่านจะขี่หงส์ออกไปชมใต้หล้า ท่านอย่าลืมให้ข้าไปด้วยนะ"
เฉินฟางหยาง เสนาบดีฝ่ายขวากล่าวเอาใจหลี่จงหยาง
"มิกล้า มิกล้า ท่านเฉินล้อข้าเล่นแล้ว"
"นายท่านหลี่ วันหน้าถ้ามีโอกาสประลองกัน ท่านก็ยั้งมือให้ข้าบ้างนะ"
ผู้คนพูดหยอกล้อนายท่านหลี่กันอย่างสนุกสนาน
ในขณะที่หลี่จงหยางก็ไม่ได้ยอมรับและปฏิเสธแต่ร่วมดื่มพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
เรื่องราวที่นายท่านหลี่กินยาอายุวัฒนะแล้วละลวงระดับเป็นระดับเพชรและยังได้รับสัตว์ในตำนานหงส์คู่กายเป็นเรื่องที่เล่าลือกันอย่างรวดเร็วในเมืองฟูฟง ผู้ที่ได้มาในงานต่างมีหน้ามีตานำเรื่องราวไปเล่าให้บุตรหลานฟัง แม้ไม่ได้มียาอายุวัฒนะ แต่ถ้าสามารถฝึกตนจนถึงระดับเพชรได้ย่อมสามารถทำสัญญากับสัตว์ประจำตระกูลได้เช่นกัน
จึงเกิดปรากฏการณ์บุตรหลานตระกูลใหญ่ ต่างขยันขันแข็งฝึกตน ทำให้ฮ่องเต้เจิ้งเหลิ่งจิ่ง ทรงพอพระทัยเป็นอย่างมาก เมื่อประชาชนมีความเข็มแข็ง แคว้นย่อมไร้ศัตรูที่จะสามารถมาโจมตีได้
จึงได้กล่าวยกย่องเสนาบดีหลายคำในท้องพระโรง ยิ่งทำให้เสนาบดีหลี่ให้ความสำคัญกับหลี่จือหยามากขึ้น
Latest chapter
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 19 มัดจำด้วยท่านี้ไว้ก่อน 2
แต่สิ่งที่เอ่ยถาม เขาย่อมสนใจใคร่รู้จริง ในบันทึกนอกจากจะข้อความแต่ยังมีภาพวาดประกอบให้ผู้อ่านสามารถเข้าใจการจัดลงแปลงอย่างชัดเจน เป็นฝีมือการวาดที่ละเอียดลายเส้นชัดเจนสื่อความหมายได้เช่นนี้ย่อมเป็นผู้มีฝีมือ“ข้าเองก็ทำตามที่พี่เหมยหลิงชี้แนะเท่านั้น แผนการทั้งหมดล้วนเป็นพี่เหมยหลิงคิดค้นเจ้าค่ะ”พอรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ เหมยหลิงเป็นผู้วางแผนการ ตงซิงหยวนกลับเกิดความตึงเครียดในจิตใจขึ้น“องค์หญิง ข้าขอร้องรบกวนขอท่าน เรื่องวิธีการปลูกหญ้าหยกมังกรนี้ ขอท่านรอ รอ”เหมยหลิงไม่เข้าใจสิ่งที่ตงซิงหยวนกล่าว จักต้องรออะไร“รอ…เอ่อ…รอการหมั้นหมายของข้ากับเหมยหลิง ลุล่วงไปก่อนได้หรือไม่ เช่นนั้นแล้วข้ากลัวว่ามันจะยิ่งยุ่งยากกว่าเดิม”เรื่องนี้ก่อกวนจิตใจเขาเหลือเกินเขากลัวว่ามันจะไม่เรียบร้อยดั่งใจหมายจือหยามีใบหน้าอ่อนใจ เหตุผลเช่นนี้ ความกังวลเช่นนี้คุณชายตงซิงหยวนกลับคิดค้นมาได้“ได้แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” เหมยหลิงเอ่ยขึ้น“เจ้าเอ่ยมาได้เลย ข้าย่อมทำตามที่เจ้าร้องขอ”“ท่านต้องพาคนไปเก็บหญ้าบุปผามาให้ข้าจำนวนหนึ่ง เมื่อข้าทดลองปลูกหญ้าหยกมังกรเสร็จจะได้ไม่ว่าง”“ได้สิ เรื่องแค่นี้ข้าทำได้ เช่น
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 19 มัดจำด้วยท่านี้ไว้ก่อน 1
จวนเสนาบดีหลี่จงหยาง ตระกูลหลี่คุณชายตงซิงหยวนส่งเทียบเชิญมาขอเข้าพบองค์หญิงจวิ้นจวินเหมยหลิงเขานั่งละเมียดชิมชาเด่นเป็นสง่างดงาม รอในห้องโถงรับแขกของตระกูลหลี่ บุคลิกสูงส่งสมกับเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ ไร้ท่าทีเป็นหนุ่มสำราญดังเช่นเคย“ข้าให้คนไปตามองค์หญิงแล้ว รบกวนคุณชายตงรอสักครู่”ฮูหยินรองไป๋หลิงหญิงงามเพียบพร้อม ท่านเสนาบดีหลี่จงหยางพึ่งแต่งเข้ามาเมื่อวานก่อน ออกมาต้อนรับแทนฮูหยินหลี่ที่ถูกกักบริเวณจึงไม่ได้ออกมาต้อนรับ แต่บอกกล่าวกับแขกว่าไม่สบาย“องค์หญิงให้มาเรียนเชิญคุณชายตงซินหยวนไปที่สวนสมุนไพรขอรับ”พ่อบ้านหลาง กล่าวแจ้งฮูหยินรองอย่างนอบน้อม“เช่นนั้นหรือ เช่นนี้เจ้านำพาคุณชายเดินไปที่สวนสมุนไพรเถิด”คุณชายตงซิงหยวนจึงคารวะขอตัวการเดินเข้าประตูใหญ่แล้วมีบ่าวเดินนำหน้าเช่นนี้ของคุณชายตงไม่คุ้นเคยเท่าไรนัก แต่จำเป็นต้องกระทำเช่นนี้ เขาจะต้องมาประกาศความเป็นเจ้าของ ไม่ให้ตระกูลอื่นส่งแม่สื่อมาทาบทามเหมยหลิงได้เป็นเพราะเหตุการณ์การถอนหมั้นระหว่างองค์หญิงจวิ้นจวินจือหยากับคุณชายเซียวหลีหยวน ทำให้การสู่ขอหมั้นหมายของเขาต้องเลื่อนออกไป เพราะคงจะไม่ดูไม่เป็นมงคลและไม่งามเท่าไรนั
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 18 ดีทั้งสองฝ่าย
ตอนที่ 18 ดีทั้งสองฝ่ายผู้ที่ต้องแสดงบทถัดไปกลับไม่ใช่องค์หญิงจือหยา เป็นฮูหยินเซียวที่ยืนร่างกายสั่นเทิ่ม บอกว่ากำลังโกรธแค้นอย่างมาก“นี้มันอะไรกัน!!!”เสียงตวาดของฮูหยินเซียวดังกึกก้องไปทั่วบริเวณสวน บ่าวไพร่คุกเข่าลงกับพื้นร่างกายสั่นเทิ่ม ด้วยพลังลมปราณของฮูหยินเซียวไม่ใช่สามัญเสียงตะโกนที่ออกมาต่างย่อมทำให้คนหวาดกลัวหลี่เจินเจินคราวนี้นางกลัวจริงๆ ร่างกายนางเริ่มสั่นหวาดกลัว“หลี่เจินเจิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”หลังจากได้สติจากเสียงตวาดของฮูหยินเซียวฮูหยินหลี่ก็รี่เข้าไปดูบุตรสาวเซียวหลีหยวนจึงค่อยๆ วาง หลี่เจินเจิน ลงเขาถอดเสื้อคลุมตัวเองออกปิดร่างของหญิงสาวที่ตอนนี้แทบเปิดเผยให้ผู้คนมองจนหมดสิ้นแม้ตอนนี้ หลี่เจินเจินจะมีอายุเพียง 13 ปี เพราะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีทรวงทรงองค์เอวและบัวดอกเล็กก็เริ่มเบ่งบาน ผิวนวลละเอียด ยิ่งตรงเนินอกเกือบจะโชว์จนหมดนั้น แม้ไม่เติบโตเต็มที่ย่อมสามารถกระตุ้นแรงปราถานาของบุรุษได้ แต่เซียวหลีหยวนที่อุ้มร่างกายสาววันแรกแย้มยังมีแววตาเย็นชาเช่นเดิมหลี่เจินเจินเม้มปากแน่น ร้องให้สะอื้นไร้เสียงร่างกายสั่นเทา เมื่อเห็นสภาพของบุตรสาว ฮูหยินหลี่จึงเ
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 17 ถอนหมั้น 2
ณ เรือนไป๋หลานเหมยหลิงหลับไปแล้ว ตงซิงหยวนจึงค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปนั่งอยู่ขอบเตียงจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวเวลานอนก็ยังทำหน้ายั่วยวนอีกเขาเลิกผ้าห่มขึ้นจากนั้นซุกร่างกาย เพียงแค่เข้ามาใกล้แท่งกายของตงซิงหยวนก็ตื่นตัวทันที วันนี้หญิงสาวดูเพลียมาก เขาไม่อยากกวนจึงโอบกอดหญิงสาวจากข้างหลังเบาๆ เพียงแค่ประชิดเข้าไปใกล้จุดนั้นก็เข้าประจำที่อย่างพอดิบพอดี"อา..." เหมยหลิงละเมอพึมพำขึ้นมาแม้จะหลับอยู่แต่ส่วนนั้นของเหมยหลิงก็ยังทำงานตอดบีบรัดแท่งหยกของตงซิงหยวนเป็นจังหวะหนึบหนับสร้างความรัณจวน ซาบซ่าไม่น้อย ตงซิงหยวนยิ่งเคลิบเคลิ้มหลงใหล บทรักของเหมยหลิงยิ่งทำให้เขาแทบโงหัวไม่ขึ้น"เหมยหลิง เจ้านี้นะ เช่นนั้นคืนนี้เจ้าก็กลืนไว้เช่นนี้ให้ข้านะ" จากนั้นตงซิงหยวนก็หลับไปกับการปรนนิบัติบีบนวดคลึงตรงจุดนั้นใกล้รุ่งเช้า เหลยหลิงจึงได้รู้สึกตัวสลึมสะลือลืมตาเห็นตงซิงหยวนกำลังยิ้มหวานให้ เขาประทับจูบเบาๆ ตรงที่หน้าพาก"เจ้าไม่ต้องกลัวนะข้าจะมาปกป้องเจ้าทุกวัน ข้าจะเร่งให้ท่านแม่มาคุยเรื่องการกำหนดวันแต่งงานไวๆ เจ้าจะได้เป็นของข้าอย่างสมบูรณ์"//ตอนนี้ไม่สมบูรณ์ตรงไหน"ท่านกลับได้แล้ว" เช้าแล้วนางก็
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 17 ถอนหมั้น
กว่างานเลี้ยงจะเลิกลา นางจากเหมยหลิงและจือหยาเป็นดาวเด่นไม่สามารถปลีกตัวกลับก่อนได้กลับมาถึงจวนก็เกือบยามจื่อ (ประมาณ 23.00 น.) เหมยหลิงเมื่อยล้าไปหมดทั้งตัวพอถึงเรือนบ่าวรับใช้ช่วยเหมยหลิงล้างหน้าตา ก่อนล้าถอยออกไปให้เหมยหลิงพักผ่อน เหมยหลิงไม่ได้ให้ใครนอนร่วมในห้อง สาวใช้จะนอนบริเวณหน้าห้องแทนพอเหมยหลิงได้เอนกายนอนกอดหมอน จึงได้รู้สึกผ่อนคลายขึ้น วันนี้ความสำเร็จของนางผ่านไปอีกขั้น เรื่องราวถัดจากนี้ต้องระวังตัวเองให้ดีหลังจากพระสนมเสียนเฟยทานโอสถบุปผาราตรีแล้ว จะต้องระแคะระคายเกี่ยวกับส่วนผสมของยา สักวันจะต้องส่งคนมาสืบเรื่องราวยิ่งตัวเองไปขัดขวางแผนการณ์ มอบยาถอนพิษเป็นไปได้มากว่าจะต้องกำจัดนาง ถึงจะมีองค์รักษ์เงามากมาย แต่เหมยหลิงยังไม่รู้สึกปลอดภัย ถ้ามีตงซิงหยวนมาอยู่ด้วยนางจะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นเราอุตสาส่งสายตาสื่อความหมายไปให้ กลับมาซื่อบื่อซะนี้!!แต่ดึกสงัดแล้วยังไม่เห็นร่างของบุรุษโผล่มา เหมยหลิงอดทนกับความง่วงไม่ไหวจนเผลอหลับไปใต้แสงจันทร์ทราบนหลังคาตระกูลหลี่ ในเวลาดึกดื่นกลับมีเงาร่างบุรุษ 2 เงายืนนิ่งอยู่กับที่ มีเพียงชายเสื้อผ้าไหมชั้นดีของทั้งสองบุรุษต่าง
ข้าเป็นแค่สาวใช้ ตอนที่ 16 แม่สื่อวุ่นวาย
ณ จวนเสนาบดีตระกูลหลี่เสนาบดีหลี่จงหยางร่วมทั้งผู้คนที่อยู่ในจวนทุกคน ต่างมานั่งเรียงรอรับราชการโองการผู้เชิญราชโองการ ในครั้งนี้ เป็นชินอ๋องซึ่งถือว่าเป็นเกียรติสูงสุดที่ตระกูลหลี่ได้รับ“หลี่เหมยหลิงและหลี่จือหยา รับราชการโองการ”หลี่เหลยหลิงและหลี่จือหยาก็เดินออกมาคุกเข่าหน้าชินอ๋อง"หลี่จือหยา มีคุณงามความดีเป็นผู้มีความรู้ความสามารถพร้อมทั้งมีประพฤติตนดีงามกิริยาล้ำเลิศ พระราชทางอิสริยศให้เป็นองค์หญิง "จวิ้นจวิน" (郡君) นามจวิ้นจวินจือหยา ตำแหน่งท่านหญิง เป็นตำแหน่งเชื้อพระวงศ์หญิงลำดับที่ 5และหลี่เหมยหลิง มีคุณงามความดีเป็นผู้มีความรู้ความสามารถพร้อมทั้งมีประพฤติตนดีงามกิริยาล้ำเลิศ พระราชทางอิสริยศให้เป็นองค์หญิง "จวิ้นจวิน" (郡君) นามจวิ้นจวินเหมยหลิง ตำแหน่งท่านหญิงเป็นตำแหน่งเชื้อพระวงศ์หญิงลำดับที่ 5 เช่นเดียวกัน จบราชโองการ"“หลี่จือหยา/หลี่เหมยหลิง รับราชโองการ ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี”หญิงสาวทั้งสองค่อยๆ ประครองรับราชโองการจากชินอ๋อง“ยินดีกับน้องสาวทั้งสองด้วย”เมื่อชินอ๋องเอ่ยเรียก หลี่เหมยหลิงและหลี่จือหยาว่าน้องสาว เหมยหลิงจึงหันไปสบตากับจือหยาว่าคว
You may also like
หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น18.8K viewsอนุตัวร้ายขอทำสวน
ประดับดิน19.9K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ18.8K viewsแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.9M viewsวสันต์ค่อยๆเลือนหายไป
moonlight -mini1.6K viewsไม่ว่าอย่างไร ก็มิอาจปล่อยวาง
moonlight -mini2.4K viewsภรรยาแสนชังของท่านโหว
กะปอมพ่นไฟ3.2K viewsเมื่อฉันต้องมาเป็นคุณแม่ลูกแฝด(ยุค70)
ซูเจิน4.5K views
