Share

บทที่ 7 บอกปัด

last update Last Updated: 2025-10-23 15:14:28

พิธีปักปิ่นของหลี่จือหยา เดิมที ฮูหยินหลี่ ก็ตั้งใจจัดให้ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว เพียงแต่ตอนแรก เป้าหมายของความยิ่งใหญ่นั้น มิใช่เพื่อหลี่จือหยา แต่เพื่อ หลี่เจินเจิน บุตรสาวของนาง—ยิ่งงานใหญ่เท่าไร หลี่จือหยาซึ่ง “ไร้ค่า” ก็ยิ่งขายหน้า ทำให้วงศ์ตระกูลเสียเกียรติ นายท่านหลี่ย่อมหมดความเอ็นดู

ทว่าหลังเหตุการณ์วันนั้น แต่ก่อนส่ง เทียบเชิญ ไปยังไม่มีตระกูลใดกระตือรือร้นตอบรับ ทว่า ตอนนี้ กลับตอบรับมาครบ ทั้งฮูหยินตระกูลต่าง ๆ และยังมีข่าวจากในวังว่าจะมีแขกผู้สูงศักดิ์มาร่วมงานด้วย

“ขอบใจ เหนียงจือ มาก งานปักปิ่นของจือหยาเอ๋อร์ครั้งนี้ ต้องรบกวนเจ้าแล้ว”

ก่อนหน้านี้เมื่อฮูหยินหลี่แจ้งเรื่องพิธีปักปิ่นของหลี่จือหยา นายท่านหลี่ยังไม่เห็นด้วยนัก แต่ไม่ได้ขัด ครั้นวันนี้กลับรู้สึกว่าฮูหยินหลี่ มองการณ์ไกล สมคำว่า ครอบครัวสามัคคี ย่อมโชคดีทุกเรื่อง

เสนาบดีหลี่ย่อมไม่รู้ความคิดในใจของฮูหยินหลี่—ซึ่งเวลานี้ เดือดดาล แค้นใจนัก หากไม่เตรียมการไว้ก่อนคงหาข้ออ้างจัดเล็ก ๆ ได้ ตอนนี้จำต้องจัดให้ดี วางเหยื่อยาวเพื่อตกปลาใหญ่ ครั้งนี้พลาด แต่ครั้งหน้า ต้องไม่พลาดซ้ำ

“นายท่าน… วันก่อน ฮูหยินตระกูลเซียว ส่งเทีย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 35 ตราบชั่วนิรันดร์ 2

    หลังจากที่นางบาดเจ็บเพราะทำสงครามร่วมกับเผาปีศาจเป็นช่วงที่นางผ่านบ่วงกรรมรักและด่านเคราะห์ไปให้ได้ นางส่งจิตส่วนหนึ่งไปกำเนิดเป็นมนุษย์ที่อีกมิติ ความทรงจำปะปนจนเกิดเป็นนิยาย เมื่อกลับเข้ามาในร่างยังไม่สามารถฟื้นฟูจิตใจได้ โชคดีที่สวรรค์ยังเมตตาให้นางได้บำเพ็ญเพียรสร้างบุญกุศล จึงผ่านเคราะห์กรรมนี้อย่างไม่ยากลำบากนักเหมยหลิงเดินออกมาจากตำหนักสัจธรรมนางไม่ได้เข้าไปเอ่ยลาและกล่าวขอบคุณเทพอันเจียงหลง เพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนต่างตอบแทนกัน นางรีบเดินทางไปยังป่าศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ของเผ่าพันธุ์จิ้งจอกของนางระหว่างทางสัตว์อสูรน้อยใหญ่ต่างออกมาต้อนรับการกลับมาของนางเหมยหลิงมายืนนิ่งอยู่หน้าเรือนของตนเอง มีเสียงบรรเลงพิณเบาๆ ออกมาจากในนั้น นางค่อยๆ เยื้องกายเข้าไป แม้นางจะห่างเขาเพียง 3 วัน แต่ความรู้สึกกลับยาวนาน แผ่นหลังบุรุษสั่นเทาเล็กน้อยเมื่อรับรู้การมาของใครบางคน ตงซิงหยวน รีบหันกายล่องลอยมาโอบกอดหญิงสาวแน่นทันที“ท่านสำเร็จเป็นเซียนแล้ว” เหมยหลิงเอ่ยยิ้มละมุนเช่นเดิม“เซียนน้อยเช่นข้า จะเทียบเท่าพลังราชาจิ้งจอกอย่างเจ้าได้อย่างไร น่าอายนัก”ระยะทางของตงซิงหยวนยังอีกยาวไกลเซียนจะมีอายุเร

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 35 ตราบชั่วนิรันดร์ 1

    ตอนที่ 35 ตราบชั่วนิรันดร์“ในที่สุดท่านก็กลับมา” เหมยหลิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงดีใจ เมื่อกลับมายังเรือนแล้วเห็นพี่สาวเหมยฮว่า“น่าจะหมื่นปีมาแล้วที่เจ้าไม่ดีเคยแสดงอาการดีใจที่ได้เจอข้า” เหมยฮว่าเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม“ท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย ท่านบอกให้ข้ารอท่าน ข้าก็รออย่างตั้งใจนะเจ้าคะ”เหมยหลิงเอ่ยออดอ้อน ที่พึ่งของเธอตอนนี้มีเพียงพี่สาวคนงามเท่านั้น“ข้าไปที่สวรรค์ชั้น 9 มา แม้จะรีบเพียงใดเมื่อเทียบกับโลกมนุษย์ก็ผ่านไปหลายเดือน ข้ากลับมาคราวนี้เจ้าตัดสินใจได้แล้วกระมังว่าจะทำเยี่ยงไร”“ท่านพี่…ก่อนหน้าข้าได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับด่านกรรมของท่านเทพอันเจียงหลง แต่โชคดีที่ท่านไม่เอาความและท่านยังบอกว่าจะช่วยข้าฟื้นฟู่พลังจิต ให้ข้าติดตามกลับไปสวรรคชั้น 9”เหมยหลิงเอ่ยเล่าเรื่องราวบางส่วนก่อน“เจ้าคิดว่ากลับมาจะไม่ได้พบตงซิงหยวนใช่หรือไม่” แม้ไม่เล่าจนหมดเหมยฮว่าสามารถเดาเหตุการณ์ได้ไม่ยากเหมยหลิงพยักหน้ารับสีหน้าคล้ายคนสำนึกผิด“เจ้าจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ข้าจะพาตงซิงหยวนกลับเผ่าจิ้งจอกเก้าหางให้ท่านพ่อช่วยรับตงซิงหยวนเป็นศิษย์ เจ้าเป็นลูกรักอยู่แล้วเรื่องนี้น่าจะไม่มีปัญหาอะไร ส่วนเจ้าก็ตา

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 34 เตรียมกล่าวลา

    ตอนที่ 34 เตรียมกล่าวลาเหมยหลิงตั้งใจจะกลับตระกูลหลี่และไปเยี่ยมจือหยาการกลับมาตระกูลหลี่ในครั้งนี้นายท่านเสนาบดีหลี่สั่งให้ทุกคนออกไปต้อนรับอย่างพร้อมเพียงกัน เมื่อมาถึงเหมยหลิงจึงได้เจอผู้คนจำนวนมากเกือบหมดทั้งตระกูลเว้นเพียงแต่นายและฮูหญิงผู้เฒ่าเท่านั้น นางซึ้งใจร้องให้แบบไม่มีน้ำตาเมื่อรถม้าเคลื่อนมาจอดหน้าประตูจวน ทุกคนต่างคุกเข่าคำนับโดยมีเสนาบดีหลี่อยู่ด้านหน้ามีเพียงจือหยาที่ยืนเด่นเป็นสง่ายื่นข้างกัน เหมยหลิงจึงรีบสะบัดมือให้ทุกคนลุกขึ้น“เหมยหลิงคารวะท่านพ่อ” นางคารวะนายท่านเสนาบดีอย่างนอบน้อมไม่ได้ทำตัวหย่อหยิ่งองค์หญิงเหมยหลิงกลับมาคราวนี้ยิ่งงดงามหมดจดไร้ที่ติ งามล้ำเหนือหญิงงามใดใด ความงามนั้นทำให้หลายคนโดนสะกดไร้ปฏิกริยา เสนาบดีได้ยินเสียงใสของเหมยหลิงทำให้ตื่นจากพะวง รีบเอ่ย“ขอบพระทัยองค์หญิงที่ทรงให้เกียรติกระหม่อม” เสนบดีหลี่ทำความเคารพ เอ่ยยิ้มอย่างปรีดา มีบุตรบุญธรรมเช่นนี้ประเสริฐยิ่งนัก“น้องคารวะพี่หญิง” จือหย่ายิ้มแย้มดวงตาประกาย“จือหยากลายเป็นหญิงงามแล้ว” เหมยหลิงหันมายิ้มละมุมละไม นางไปไม่กี่เดือนทุกอย่างต่างเปลี่ยนแปลงไปมาก“เชิญองค์หญิงเข้าไ

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 33 จะไม่มีผู้ใดได้ปรนนิบัติท่านพี่อีก

    ตอนที่ 33 จะไม่มีผู้ใดได้ปรนนิบัติท่านพี่อีกภายในโถงเรือนกลาง เหล่าอนุและบุตรของตงซิงหยวนต่างมานั่งรอพร้อมเพียง นับคราวๆ อนุจะมีประมาณ 20 คน บุตรชาย 6 คนและบุตรสาว 3 คน แต่ละคนงดงามดั่งบุบผาแรกแย้ม เด็กๆ น่ารักน่าชังเมื่อเหมยหลิงเดินเข้ามา ทุกคนต่างลุกขึ้นคุกเข่าทำความเคารพนาง“ลุกขึ้นๆ ต่างเป็นคนในครอบครัวพิธีรีตอง เว้นได้ก็เว้นเถิด” เมื่อได้รับอนุญาตทุกคนต่างเดินนั่งลงประจำที่เหมยหลิงนั่งเด่นเป็นสง่า แม้จะมีท่าทีสบายแต่ยังคงงดงามสูงส่ง“หลังพิธีแต่งงาน ข้ารีบไปจัดการสวนเรียนรู้ที่ป่าศักดิ์สิทธิ์ ไม่ทันได้ทักทายทำความรู้จักต้องขออภัยทุกท่านด้วย”เอ่ยเสร็จ เหมยหลิงก็หันไปพยักหน้าให้บ่าวใช้คนสนิท ไม่นานบ่าวชายก็หาบหีบเข้ามา 10 กว่าหีบได้เมื่อเปิดออกก็มีเครื่องประดับและผ้าแพรเนื้อดีเต็มไปหมด และยังมีหีบเล็กๆ แยกมาต่างหากวางบนตั่งหน้าเหมยหลิง“อาจจะล่าช้าไปบ้าง วันนี้ข้าจึงอยากจะทำความรู้จักพี่สาวน้องสาวทุกท่าน” เหมยหลิงเอ่ยเสร็จก็ส่งยิ้มให้กับทุกคนแม้แต่ละคนจะมีท่าทีสงบเสงี่ยมแต่ยังคงระมัดระวังหรือจะกล่าวว่าหวาดระแวงแทนก็เหมาะสมเพราะหากฮูหยินเอกมีท่าทีกดขี่ข่มเหงหรือไล่พวกนางออกไ

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 32 เพราะใจหวาดระแวง

    ตอนที่ 32 เพราะใจหวาดระแวงเหมยหลิงกลับมาใช้ชีวิตปกติ ไร้กังวลไม่ได้สนใจท่านเทพสงครามที่กำลังรอเธอบนสวรรค์ชั้น 9 แม้แต่น้อย สิ่งเดียวที่เธอปรับเปลี่ยนคือ การช่วยเหลือคนส่งเดชทุกอย่างจะยืนอยู่บนความเป็นจริง ไม่ให้เกินความสามารถของมนุษย์บนโลกนี้นางสร้างสวนเรียนรู้การปลูกสมุนไพร่แถบภูเขาใกล้ป่าศักดิ์สิทธิ์ มีชาวบ้านมากมายเข้ามาสมัครเข้าฝึกเมื่อจบการฝึกตอนนี้มีชื่อเรียกหลังฝึกเสร็จว่าบัณฑิตเกษตรกรแม้จะผลิตบัณฑิตเกษตรออกไปแล้วจำนวนมาก ก็ยังมีผู้คนมากมายเข้ามาสมัคร เพราะใบประกาศจบการศึกษาจากแหล่งการเรียนรู้ของ องค์หญิงเหมยหลิง กลายเป็นใบเบิกทางให้ผู้คนได้รับการยอมรับจากสังคมเป็นจุดเล็กๆ ที่ดินแดนแห่งนี้เริ่มให้ความสำคัญกับความสามารถแทนชาติกำเนิด ทำให้ชาวบ้านมนุษย์ธรรมดาสามารถทำมาหากินเลี้ยงชีพ และไม่ต้องอยู่อย่างอดสู่และลำบากเช่นเคย“เจ้ากำลังจะทำอะไรต่อหรือ” ตงซิงหยวนโอบกอดเหมยหลิงจากด้านหลัง ชะโงกมองรายละเอียดสิ่งที่เหมยหลิงกำลังเขียนไว้เป็นข้อๆ“ข้าอยากจะสร้างแอ่งเก็บน้ำขนาดใหญ่ แต่มีเพียงแนวคิดเท่านั้น ตอนนี้ข้าว่างจึงลองร่างออกมาเป็นข้อๆ กลับเมืองฟูฟงไปแล้วจะเอาไปพูดคุยกับจือห

  • ข้าเป็นแค่สาวใช้   ตอนที่ 31 ไม่อาจจะบีบบังคับ

    ตอนที่ 31 ไม่อาจจะบีบบังคับเหมยหลิงและตงซิงหยวนใช้เวลาอยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลาทั้งวันและคืน แม้ช่วงเวลาที่หญิงสาวปรุงยา ตงซิงหยวนก็ไปเป็นลูกมือช่วยบดและผสม“ใครเป็นอาจารย์ผู้สอนเจ้าปรุงยาหรือ” ตงซิงหยวนเอ่ยถามขึ้นเพราะเรื่องนี้ค่อนข้างเกิดข้อกังขาในใจ เหมยหลิงมีความสามารถเป็นผู้ปรุงโอสถขั้นสูง ในเมื่อนางความจำขาดหายอาจจะเป็นได้ว่า จะได้รับการฝึกฝนใหม่ เขาเองก็อยากรู้จักอาจารย์ของนาง“ข้าอ่านจากตำราที่จือหยาหามาให้ อ่านและทำตามนั้นการปรุงและปรับเปลี่ยบเทียบยาข้าอ่านรอบเดียวก็เข้าใจอย่างถ่องแท้”เหมยหลิงตอบตามความจริงแต่ไม่เอ่ยบอกเรื่องเลือดของนางตงซิงหยวนพยักหน้าเข้าใจเหมยหลิงของเขาเป็นอัจฉริยะโดยแท้วันเวลาไม่เคยหยุดนิ่งมันยังทำหน้าที่ของตัวเองอย่างสม่ำเสมอเช่นเคยและความเร็วยังคงเท่าเดิม เมื่อเข้าสู่ค่ำคืนวันที่ 3 ตงซิงหยวนจัดโต๊ะอาหารริมสระน้ำพุร้อน ทุกอย่างยังคงพิถีพิถันและสวยสดงดงาม โคมไฟประดับประดา กลิ่นหอมของดอกไม้อบอวนละมุนละไม ครั้งนี้กลับบรรยากาศกลับหมองเศร้ากว่าที่เคย“ข้าคงต้องไปแล้ว ขอให้ท่านพี่ดูแลรักษาตัว”เหมยหลิงก็ตัดสินใจกล่าวคำเอ่ยลา ลุกขึ้นคำนับตงซิงหยวนเพียงแต่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status