Share

บทที่ 9 ทำไมถึงเป็นท่าน

last update Last Updated: 2025-11-01 19:48:50

บทที่ 9

ทำไมถึงเป็นท่าน

สารถีเอ่ยเตือนเจียงเม่ยเพียงชั่วลมหายใจเดียว รถม้าที่นางนั่งมาพลันพลิกคว่ำทันที หญิงสาวพยายามขดตัวนั่งลงกับพื้น ใช้มือปิดศีรษะของตนเองเอาไว้ เมื่อรถม้าหยุดนิ่งลงก็มีโจรป่าที่มีใบหน้าโหดเหี้ยมเข้ามาลากตัวนางออกไปจากรถม้า

"รีบมากับข้า!"

"ปล่อยข้านะ แม่รอง น้องรองช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ กรี๊ดดด"

เจียงเม่ยกรีดร้องเสียงดังลั่นด้วยความตกใจกลัว ทว่าสองแม่ลูกที่ได้รับการอารักขาจากบ่าวในเรือนกลับทำหน้าตาแย้มยิ้มด้วยความยินดี ก่อนจะแสร้งร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร

"เม่ยเอ๋อร์ของแม่ พวกเจ้ารีบไปช่วยนางซะสิ"

"ขอรับฮูหยินใหญ่"

เคล้ง เคล้ง โครม!!

ทว่าบ่าวชาวพวกนั้นมิอาจต่อกรกับเหล่าโจรป่าที่โหดเหี้ยมได้ สุดท้ายเจียงเม่ยก็ถูกโจรป่าลากไปตามทางอย่างน่าสงสาร

"โธ่! เม่ยเอ๋อร์ พวกเจ้ารีบส่งคนไปแจ้งทางการเดี๋ยวนี้ เร็วเข้าสิ! หากเม่ยเอ๋อร์เป็นอะไรไปพวกเจ้าก็เตรียมตัวตายได้เลย"

หลี่หลินถงยกชายแขนเสื้อขึ้นมาปิดปากที่กำลังยกยิ้มด้วยความสาสมใจ ขณะที่เจียงซูฉีมีสีหน้าที่ตกตะลึง ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มกว้าง เมื่อเห็นว่าเจียงเม่ยที่นางเกลียดชังกำลังตกอยู่ในอันตราย

"ท่านแม่ เรารีบกลับจวนกั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ   บทที่ 18 สตรีผู้นี้ไม่ได้

    บทที่ 18สตรีผู้นี้ไม่ได้เจียงเม่ยวางมือลงบนสายพิณอย่างนุ่มนวล ก่อนที่นางจะเริ่มบรรเลงบทเพลงเสนาะหูให้ผู้คนในลานกว้างได้รับฟัง เสียงพิณของนางให้ความรู้สึกล่องลอย ราวกับยืนอยู่ท่ามกลางปุยเมฆสีขาวนุ่ม ร่างกายเบาบางเคล้าคลอไปกับเสียงพิณที่นิ้วเรียวบางตั้งใจบรรเลง เมื่อสายพิณเสียงสุดท้ายจบลงทุกคนต่างมองมาทางเจ้าของใบหน้างดงามด้วยความตกตะลึง"ฝีมือการดีดพิณของคุณหนูใหญ่เจียงเยี่ยมยอดนัก มิทราบว่าเจ้าได้อาจารย์ที่ไหนเป็นผู้ฝึกสอนหรือ" ไป๋อิงฮวาตรัสถามด้วยความสงสัย เสียงดีดพิณนี้ช่างคล้ายคลึงกับคนที่พระนางรู้จักนัก"กราบทูลฮองเฮา หม่อมฉันศึกษาจากตำราที่ท่านแม่ทิ้งไว้ให้เพคะ""เจ้าไม่มีอาจารย์ฝึกสอนหรือ""เพคะ หม่อมฉันโง่เขลาจึงมิอาจเรียนร่วมกับน้องรองที่มากความสามารถได้เพคะ"ประโยคเดียวของนางก็ทำให้ผู้คนรู้แจ้งถึงความเป็นอยู่ของนางในจวนตระกูลเจียง ดูท่าว่านางคงจะถูกฮูหยินใหญ่กลั่นแกล้งมิน้อยเลย ทว่าหยกงามยังไงก็เป็นหยกงามอยู่วันยังค่ำสินะหลังจากนางกำนัลนำพิณไปเก็บ แล้วนำกระดานหมากมาวาง เจียงเม่ยจึงได้เริ่มเดินหมากด้วยความสามารถอันน้อยนิด ด้วยนางไม่เคยร่ำเรียนมาก่อน ส่วนในชาติก่อนก็เคยแต่เล

  • ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ   บทที่ 17 คัดเลือกพระชายา

    บทที่ 17คัดเลือกพระชายาหญิงสาวที่มีสิทธิ์ได้รับการคัดเลือกตำแหน่งพระชายาขององค์รัชทายาทจะต้องเป็นสตรีบริสุทธิ์ มีฐานะชาติตระกูลที่ดีโดยให้ถือกำเนิดจากภรรยาเอกและภรรยารองเท่านั้น นอกจากนี้ยังต้องมีหน้าตางดงามหมดจด ไม่มีไฝฝ้าหรือรอยแผลเป็นให้ระคายสายตา กิริยามารยาทเรียบร้อยอ่อนหวานสมกับเป็นสตรีชนชั้นสูง เมื่อผ่านการคัดเลือกรอบแรก หลังจากนั้นจึงตรวจสุขภาพร่างกายของพวกนาง หากแม้นว่าร่างกายผิดปกติจนมิอาจให้กำเนิดทายาทได้ก็จะถูกคัดออกไป และเมื่อพวกนางผ่านเกณฑ์นี้แล้วต่อไปก็จะเป็นการทดสอบความสามารถด้านศิลปะ ดนตรี เขียนกลอน ปักผ้า และการเดินหมากล้อม หลังจากนั้นก็จะให้องค์รัชทายาทและฮองเฮาทรงตัดสินว่าจะแต่งตั้งผู้ใดขึ้นเป็นพระชายา ซึ่งการทดสอบความสามารถนั้นจะจัดขึ้นในอีกสามวันข้างหน้านี้เจียงลู่ที่รู้ข่าวว่าเจียงเม่ยผ่านรอบแรกได้อย่างฉลุย เขาก็รีบตรงมาหานางที่เรือนทันที พร้อมกับสั่งให้พ่อบ้านนำเงินมาให้นางถึงหนึ่งหีบ เพื่อให้นางนำไปซื้อเครื่องประดับที่จะใช้ในอีกสามวันข้างหน้านี้ร้านฮวาฮวาเจียงเม่ยมาที่ร้านฮวาฮวาซึ่งเป็นร้านขายเครื่องประดับที่ขึ้นชื่อของเมืองหลวง นางต้องการมาให้เจ้าของร้า

  • ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ   บทที่ 16 ปะทะฝีปาก

    บทที่ 16ปะทะฝีปากหลังจากจัดการงานศพของเจียงซูฉีเรียบร้อยแล้ว จวนตระกูลเจียงก็ได้ถึงคราวเปลี่ยนแปลง เมื่อเจียงซูเหวินที่ควรจะกลับไปร่ำเรียนที่สำนักศึกษาที่เมืองเฉิงตูนั้น กลับย้ายกลับมาศึกษาเล่าเรียนที่สำนักศึกษาหลวงแทน โดยให้เหตุผลว่าเป็นห่วงมารดาที่เพิ่งสูญเสียพี่สาวไป เจียงลู่ได้ยินเช่นนั้นแม้จะนึกเสียดายโอกาสอันดีที่จะได้สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูล อันเนื่องจากสำนักศึกษาที่เมืองเฉิงตูนั้นมีชื่อเสียงมากนัก ทว่าตัวเขานั้นตามใจเจียงซูเหวินมาก ด้วยเขาคือบุตรชายเพียงคนเดียวที่จะต้องสืบทอดตระกูลเจียงต่อจากเขาเจียงซูเหวินที่รู้ดีว่าเจียงลู่ตามใจเขามาก เขาจึงใช้โอกาสนี้ในตอนที่รับประทานอาหารเช้าเพื่อเอ่ยเรื่องสำคัญ"ท่านพ่อขอรับ ข้าเห็นควรว่าพี่หญิงใหญ่ก็ถึงวัยออกเรือนแล้ว เราควรจะรีบเสาะหาเจ้าบ่าวให้พี่หญิงใหญ่ดีหรือไม่ขอรับ"เจียงลู่ที่กำลังทานอาหารอย่างสำราญใจวางตะเกียบลงทันที "เหตุใดเจ้าถึงอยากจะให้พี่สาวของเจ้ารีบแต่งงานออกไปเล่า""ก็เพราะการตายของพี่รองอาจจะส่งผลกระทบกับการแต่งงานของพี่หญิงใหญ่ก็ได้นี่ขอรับ ข้าเกรงว่าเราจะหาเจ้าบ่าวดี ๆ ไม่ได้อีกแล้ว คุณชายใหญ่ตระกูลลั่วแห่งเมืองเป

  • ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ   บทที่ 15 แหวนหยกที่ถอดไม่ออก

    บทที่ 15แหวนหยกที่ถอดไม่ออกข่าวการตายของเจียงซูฉีโด่งดังในชั่วข้ามคืน ทุกคนต่างตกใจเมื่อได้ทราบข่าวนี้ เช่นเดียวกับน้องชายเพียงคนเดียวของเจียงซูฉี 'เจียงซูเหวิน' คุณชายใหญ่แห่งจวนตระกูลเจียง ผู้มีสิทธิ์สืบทอดตระกูลเจียงคนต่อไป เขาคือเด็กหนุ่มเลือดร้อนเจ้าแผนการที่มีอายุเพียง 15 เท่านั้นเมื่อรู้ว่าพี่สาวได้จากไปแล้วจึงตกใจมาก เขาเร่งเดินทางจากสำนักศึกษาแห่งเมืองเฉิงตูที่อยู่ทางทิศบูรพาเพื่อกลับมายังเมืองหลวงทันที"ฮือ ๆ อาเหวินของแม่ ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว ฮือ ๆ แม่ไม่เหลือใครอีกแล้ว มีเพียงเจ้าเท่านั้น"ทันทีที่หลี่หลินถงเห็นหน้าบุตรชายก็โผเข้ากอดเขาอย่างหาที่พึ่งพิง มีเพียงเจียงซูเหวินเท่านั้นที่จะอยู่เคียงข้างนาง และเขาจะต้องหาทางช่วยกำจัดเจียงเม่ยเป็นแน่ เพราะตัวเขารักและเทิดทูนเจียงซูฉีเป็นอย่างมาก"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ขอรับ เหตุใดพี่รองถึงได้ตาย เรื่องนี้มีเงื่อนงำใช่หรือไม่ขอรับ"หลี่หลินถงสะดุ้งโหยง ก่อนจะพยายามปรับสีหน้าของตน นางเล่าเหตุการณ์ในวันนั้นอย่างไม่มีตกหล่นให้กับบุตรชายได้ฟัง รวมถึงแผนการของนางที่ได้วางเอาไว้ด้วย เจียงซูเหวินได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดถึงกับปวดหัว

  • ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ   บทที่ 14 ซ่งหยาง

    บทที่ 14ซ่งหยางจวนตระกูลซ่งซ่งหยางและคนของเขากลับมาถึงจวนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้จะมีชินอ๋องและองค์รัชทายาทเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ยังดีที่พวกเขายังไม่ได้ทันลงมือทำอะไรไปมาก มิเช่นนั้นคงได้เผยพิรุธออกมาเป็นแน่ "ส่งคนไปจับตาดูจวนตระกูลเจียงด้วย หากมีเรื่องอันใดให้รีบมารายงานข้าทันที""ขอรับนายท่าน" บ่าวชายออกไปทำตามคำสั่งโดยไวเมื่อซ่งหยางเข้ามาในห้องหนังสือ เขาก็นั่งมองป้ายหยกของเขาที่ได้คืนกลับมาในตอนที่เข้าไปช่วยเจียงเม่ย คราแรกคิดว่าตัวเขาคงจะทำหายไปเสียแล้วแต่นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าเจียงเม่ยจะเก็บเอาไว้ให้ โชคดีจริง ๆ ที่ป้ายหยกของเขาไม่ได้ตกไปอยู่ในเงื้อมมือของชินอ๋อง มิเช่นนั้นคงมีเรื่องวุ่นวายเป็นแน่"นายท่านขอรับ คนของเราส่งของเรียบร้อยแล้วขอรับ แม้ว่าครั้งก่อนจะเกิดปัญหาขึ้น แต่ก็ไม่ได้มีปัญหากับคนของแคว้นเหลียงขอรับ พวกเขายังบอกว่าครั้งหน้าขอเพิ่มจำนวนเป็นเท่าตัวขอรับ"บุรุษวัยกลางคนรับฟังคำรายงานจากคนของตนอย่างอารมณ์ดี เรื่องในวันนี้ทำให้เขาได้ครุ่นคิดอะไรได้มากมายเชียวล่ะ"หึ ๆ ช่างเป็นเรื่องดีนัก เราทำการค้ากับคนแคว้นเหลียงมาหลายสิบปีแล้ว แค่ติดข

  • ข้าไม่ขอรับบทเป็นนางเอกที่อ่อนแอ   บทที่ 13 ความผิดของเจ้า

    บทที่ 13ความผิดของเจ้าเช้าวันนั้นหรงป๋อไฉ่ได้พาตัวเจียงซูฉีกลับมายังจวนตระกูลเจียงได้สำเร็จ ทว่าช่างน่าเสียดายนักที่เขามิอาจช่วยนางเอาไว้ได้ทัน ตอนที่เขาไปถึงรังโจรก็พบว่านางได้ขาดใจตายไปเสียแล้ว เมื่อตรวจสอบสภาพศพก็พบว่าช่างน่าอเนจอนาถยิ่งนัก สภาพศพของนางมีแต่ร่องรอยของการถูกทำร้ายร่างกาย ไม่มีพื้นที่ใดเลยที่จะไม่มีรอยเขียวช้ำ รอยขบกัด และสาเหตุที่นางตายก็เพราะถูกบีบคอจนตายนั่นเอง เขาคาดว่านางน่าจะต่อสู้กับโจรอย่างสุดกำลัง แต่แรงสตรีมิอาจสู้แรงบุรุษได้ เพราะเช่นนั้นนางจึงถูกโจรที่โมโหจนขาดสติแล้วพลั้งมือบีบคอนางจนตาย ทว่าก่อนนางตายคงได้รับความทุกข์ทรมานมาก ด้วยสิ่งที่สตรีหวงแหนมากที่สุดได้ถูกโจรผู้นั้นพรากไปเสียแล้ว ส่วนหัวหน้าโจรผู้นั้นเขาก็ได้จับตัวนำกลับมาสอบสวนที่เมืองหลวง"ฉีเอ๋อร์ของแม่ ฉีเอ๋อร์ของแม่ นะ นี่..."หลี่หลินถงยืนแข็งค้างด้วยความตะลึงงัน นางมองดูร่างที่ไร้วิญญาณของบุตรสาวที่ถูกวางอยู่บนพื้นด้วยความตกใจ เรี่ยวแรงที่เคยมีมาแทบจะไม่หลงเหลือแล้ว ร่างกายอันสั่นเทิ้มค่อย ๆ ก้าวเข้าไปหาร่างที่หลับตาสนิทราวกับคนนอนหลับด้วยความไม่แน่ใจ มือเรียวของนางเอื้อมไปอังจมูกของเจีย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status