ตอนที่ 18 โจรราคะ1

นางเป็นใครกัน งดงามดุจภาพฝัน 

ภายใต้แสงเทียนสีนวลอ่อนจาง ส่องเพียงแสงสลัว บนเตียงนอนที่ควรว่างเปล่า บัดนี้มีเงาร่างของสตรีร่างระหงนอนทอดกายพริ้มตาด้วยท่วงท่าระทดระทวยเชิญชวน

อารมณ์กำหนัดของเซียวหงเย่กำลังพุ่งขึ้นสูง ความรู้สึกปรารถนา 

อยากมีสัมพันธ์สวาทเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

หากได้อุ่นเตียงคงจะดีไม่น้อย...

เซียวหงเย่ส่ายหน้าเบาๆเพียรระงับอารมณ์บางอย่างให้เข้าที่เข้าทาง

ทว่าช่างยากเย็น 

ท้ายที่สุดเขานึกสงสัยว่าภาพตรงหน้าลวงตาหรือไม่

ยามนี้ชายหนุ่มกำลังยืนมองสาวงามบนเตียงนอน พลางทอดถอนใจ พึมพำเสียงทุ้มต่ำแผ่วพร่า “หรือว่าอาจจะเป็นเพียงภาพมายา ข้ากำลังคิดถึงนางมากเกินไป...”

นางในที่นี้ของเซียวหงเย่ย่อมเป็นติงยวี่ถิง สตรีผู้เป็นหัวข้อสนทนาตลอดการร่ำสุรากับไป๋ซั่ว

ชายหนุ่มขมวดคิ้วนิ่วหน้าพยายามเพ่งสายตาพร่ามัวมองสาวงามบนเตียงนอนอีกครั้ง

เห็นนางนอนเอนกายตะแคงข้างเผยส่วนเว้าส่วนโค้งคล้ายตั้งใจยั่วยวน ดวงตานางยังหลับพริ้มเหมือนรอคอยอย่างกระสัน

กระนั้นเขาเพียงคิดว่าตนเองแค่ตาฝาดไปเท่านั้น

ร่างสูงหันถามบุรุษอีกคนที่เดินตามเข้าห้องมาทีหลังแล้วยืนโงนเงนข้างกาย

“เจ้าเห็นหรือไม่?”

คนถูกถามคือไป๋ซั่ว 

ทั้งสองเมาหัวทิ่มหัวตำจึงพากันขึ้นมาที่ห้องแห่งนี้ ไป๋ซั่วมิได้พาบ่าวไพร่ติดตามมาด้วย และเซียวหงเย่เองก็มีห้องพักอยู่ที่นี่พอดี พวกเขาจึงตกลงดื่มเหล้าเคล้าราตรีได้อย่างเต็มที่ ครั้นเมามายมากเข้าจึงลากคอกันมา

“ข้าไม่เห็นใคร เห็นเพียงเจ้า สหายรัก” ตอบคำถามโดยไม่ลืมตา ไป๋ซั่วแย้มยิ้มกรุ้มกริ่มผลักเจ้าของห้องออกไป “ข้าจองเตียงนะ ส่วนเจ้าไปนอนที่ตั่งแล้วกัน” ว่าพลางเดินโอนเอนเอื่อยเฉื่อยอ้อมฉากกั้นไป

ชายหนุ่มไม่เห็นจริงๆ  เขาคิดแค่ว่าจะเข้านอนแล้ว โดยไม่สนหรอกว่าห้องนี้สหายต่างหากคือเจ้าของตัวจริง ความสบายเนื้อตัวของตนนับเป็นอันดับหนึ่งเสมอ

เขาคือคุณชายรูปงามที่บิดามารดารักทะนุถนอมยิ่ง ไม่เคยให้ลำบากเลยสักครา โดยเฉพาะเวลานอนหลับ

ถูกไป๋ซั่วผลักอกเซียวหงเย่จึงเซถอยหลังเล็กน้อย เขาหยัดกายพยายามให้มั่นคงขณะที่ความคิดยังคงวกวน เขาคงคิดถึงใครบางคนมากเกินไป จนเห็นภาพลวงตาแน่ ไม่ได้การ! ย่อมต้องไปให้เห็นตัวจริงประเดี๋ยวนี้

ร่างสูงหมุนตัวกลับออกไปจากห้องพักของตนเอง  ยังไม่ลืมเป่าเทียนให้ดับ ปิดประตูอย่างดีตามมารยาทที่พึงมีพึงปฏิบัติต่อสหายรัก แต่เพราะเมามากจนมึนหัวไปหมด พอออกมานอกห้อง เขาจึงหลับตา ยืนนิ่ง อิงแผ่นหลังกว้างอยู่ตรงบานประตูห้องอยู่ครู่ใหญ่

จู่ๆ พลันมีเสียงเล็ดลอดออกมาจากประตูห้องเขา

“อ๊ะ! อื้อ"

“…!?”

"...อ๊า...พี่หงเย่ อา...”

“...”

“จะไปไหน? กลับมานะ...พี่หง!" พูดยังไม่ทันจบเหมือนมีอะไรอุดปาก "อุ๊บ...อื้อ...อ๊า...หงเย่!”

นั่นคือเสียงร้องของผู้หญิงที่กำลังเสพสุขทางเพศอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่เหตุใดถึงเรียกนามของเขา?

ชายหนุ่มหรี่ตา ฟังอย่างตั้งใจอีกคราเพื่อให้แน่ใจว่ามิได้หูฝาด แต่พอตั้งใจฟัง เสียงผู้หญิงกลับเงียบหายไป สงสัยหูแว่ว ทว่าอาการร้อนรุ่มเพราะอารมณ์กำหนัดที่พุ่งสูงจนทวีความปรารถนากำลังจู่โจมกลางกายของเขาไม่ปราณี ความรู้สึกเสียดท้องน้อยก็เช่นกัน 

ส่วนนั้นตรงกลางกาย แข็งเกินไป ปวดมากมาย

เขาต้องการร่วมรักเดี๋ยวนี้! 

ไม่ไหวแล้ว...