ฌอห์ณนั่งมองคนตัวเล็กที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้อง ครีมหอบข้าวของพะรุงพะรังเต็มสองมือหลังจากออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตตั้งนานสองนาน
ร่างสูงก้าวขาเข้ามาประชิดทางด้านหลัง ทำเอาหญิงสาวถึงกลับสะดุ้งเฮือก ไม่คิดว่าเขาจะตามมาถึงในครัว
“มีอะไร?” ครีมเอ่ยถามพลางหันหน้ากลับมาสบตา สองสามวันมานี้ฌอห์ณดูแปลกๆ จนเธอเองสัมผัสได้ เหมือนถูกเขาจ้องมองอยู่ตลอดเวลา แต่ช่างเถอะ! เขาไม่ได้สนใจอะไรเธอขนาดนั้น บางทีคงคิดมากไปเอง
“วันนี้ซื้ออะไรมาบ้าง?”
“ก็หลายอย่าง” ปกติเขาไม่เคยจะสนใจแต่ทำไมวันนี้ถึงถาม
ฌอห์ณมองสิ่งของที่วางอยู่บนโต๊ะ มีทั้งผลไม้หลายอย่างโดยเฉพาะสตรอว์เบอร์รี ที่พักนี้ครีมกินบ่อย กินทุกวัน ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ชอบมันสักเท่าไหร่นัก ไหนจะพวกนมกล่องUHT อาหารเสริมวิตามินอะไรอีกมากมาย
ฌอห์ณเคยเห็นมันก่อนหน้านั้น แต่ไม่ได้คิดสงสัย พอเจฟบอกเลยกลับมาครุ่นคิดว่ามีหลายสิ่งที่แปลกไปแต่เขากลับมองข้ามมันมาตลอด
“กินนมด้วยเหรอ แต่ก่อนไม่เห็นชอบกิน”
“เอาไว้กินตอนหิวน่ะ”
“ครีม” ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนเข้าใกล้แนบชิดจนปลายจมูกสัมผัสคลอเคลียกันไปมา
“อะไร?”
“มีอะไรจะบอกฌอห์ณไหม?”
“ไม่มี”
ร่างเล็กลอยขึ้นเหนือพื้น เมื่อแฟนหนุ่มอุ้มให้ขึ้นมานั่งอยู่บนโต๊ะกลางห้องครัว ฌอห์ณรีบแทรกตัวเข้ามายืนกลางหว่างขาเรียวด้วยท่าทางคุกคาม
“แน่ใจว่าไม่มี?” ดวงตาคู่คมจ้องมองราวกับหาคำตอบอยู่ในนั้นพร้อมโน้มตัวเข้าหา
“แล้วจะให้บอกอะไร”
“แล้วปิดบังอะไรอยู่ล่ะ”
“ไม่มีอะไรต้องปิดบัง” ครีมตอบกลับด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง น้ำเสียงปกติไม่มีสั่นไหว จนเขาเองเริ่มสับสนว่าความจริงมันคืออะไรกันแน่ ถ้าเธอโกหกนั่นหมายความว่ากำลังตบตาเขาได้อย่างแนบเนียน
เสื้อยืดสีชมพูอ่อนที่สวมใส่ถูกเขาถกขึ้นให้ขึ้นมากองอยู่บนเนินอกอวบ แล้วเลื่อนมือไปปลดตะขอบราเซียของเธอออก
“ฌะ…ฌอห์ณ จะทำอะไรอีก”
“งัดความจริงจากปากครีมไง”
“ความจริงอะไร อย่ามาหาเรื่องกัน”
ครีมไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร หรือบางทีแค่อยากจะหาเรื่องทะเลาะกับเธอเหมือนที่ผ่านมา
ทันทีที่เรียวลิ้นสากแตะลงบนร่างกาย ความรู้สึกของเธอหยุดนิ่ง เล็บสวยจิกลงบนขอบโต๊ะอย่างแรงยามที่แฟนหนุ่มใช้ฟันคมกัดบนผิวขาวเนียนจนเกิดรอย
“ฌะ…ฌอห์ณพอแล้ว” จากจิกขอบโต๊ะ ครีมเริ่มขยับมือขึ้นมาวางบนไหล่หนา
ฌอหณ์ไล่ริมฝีปากขบเม้มออกแรงดูดยอดอกเบาๆ ราวกับเด็กน้อยผู้หิวโหยนมจากเต้า ลานนมสีอ่อนเปียกแฉะเปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยน้ำลายใส
“อ๊ะ…อย่าดูดแรง”
“ดูดนมแค่นี้ก็มีอารมณ์แล้ว?” นิ้วเรียวยาวเริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล้ไปตามจุดกลางกายอวบอิ่มที่ถูกคั่นกลางด้วยกางเกงชั้นในผ้าบาง
“ร่านจริง!”
ขาเรียวรีบหุบเข้าหากัน ไม่ยอมให้แฟนหนุ่มได้สอดนิ้วล้วงล้ำเข้ามา คำสบถด่าหยาบคายตอนอยู่บนเตียงพวกนั้นเธอชินมาตั้งนานแล้ว
“อ้าขา”
“ครีมไม่อยากทำ”
“มีสิทธิ์อะไรมาปฏิเสธ” ฌอห์ณออกคำสั่งอย่างเหนือกว่า อยากรู้ว่าคนอย่างเธอจะทนได้สักแค่ไหน
“อย่าให้ต้องพูดหลายรอบ”
“ทำเบาๆ นะ”
“รู้แล้ว” ดวงตาเฉี่ยวคมหลุบมองต่ำไปยังหน้าท้องแบนราบราวกับสงสัยว่ามีคนอยู่ในท้องของเธอจริงไหมพร้อมถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด
“ไม่ทำแรงหรอก”
แขนเรียวโอบรัดลำคอแฟนหนุ่มไว้แน่น เมื่อเขาจับส่วนปลายแข็งขืนถูไถไปยังจุดอ่อนไหวกลางกายสาว
“เจ็บไหม?” ฌอห์ณโน้มริมฝีปากกระซิบถาม พยายามจะสอดใส่เข้าไปในตัวเธอ
ช่องทางรักดูดกลืนกินตัวตนของชายหนุ่มที่สอดแทรกเข้ามาจนมิดลำ ครั้งนี้ฌอห์ณอ่อนโยนกับเธอมากกว่าครั้งไหนๆ
“ไม่เจ็บ”
“ถ้าเจ็บให้บอก”
“อืม”
“ครีมชอบแบบนี้ไหม”
“ไม่ตอบได้ไหม”
“หรือชอบให้ผัวกระแทกแรงๆ”
เอวสอบเริ่มขยับสอดใส่ตามจังหวะเนิบนาบแล้วค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นจังหวะหนักหน่วงในเวลาต่อมา
“อื้อ…ฌะ..ฌอห์ณ” สายตาของคนตัวเล็กเริ่มพร่ามัวเมื่อถูกชายหนุ่มสัมผัสลึกซึ้งจนแขนขาอ่อนแรง ท่อนแข็งขืนขยับเข้าออกกลีบทางรักฉุ่มแฉะจนเกิดเป็นเสียงลามกดังไปทั่วบริเวณห้องครัว
“ของครีมโคตรแน่น~”
“แล้วทำไมถึงชอบบอกว่าของครีมมันหลวม”
“ฌอห์ณแค่โกหก”
“อื้อ…ฌอห์ณ” ริมฝีปากเล็กเอาแต่ร้องครวญครางเรียกชื่อเขาไม่ขาดปาก เขารู้จุดอ่อนของเธอทั้งหมดจนยากจะปฏิเสธความรู้สึกนี้
“เดี๋ยวพาไปต่อในห้อง” ฌอห์ณอุ้มกระเตงเธอไว้แนบอกโดยที่จุดเชื่อมต่อยังไม่หลุดออกจากกันแล้วพาหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องนอน กว่าบทรักบนเตียงของคนทั้งสองจะสิ้นสุดลงก็กินเวลาไปร่วมชั่วโมง
นิ้วเรียวยาวเกลี่ยเส้นผมออกจากใบหน้าแสนหวาน ฌอห์ณฝังจมูกหอมลงบนแก้มของคนที่นอนหลับในอ้อมกอดไล่ต่ำลงมาจนถึงริมฝีปากแล้วจูบเบาๆ
ผ่านไปหลายชั่วโมงที่เอาแต่เฝ้าจ้องมองเธออยู่แบบนี้ไม่ห่างไปไหน
เมื่อหลายสิ่งหลายอย่างเริ่มชัดเจน เขาจึงมั่นใจว่าครีมกำลังตั้งท้องลูกของเขาอยู่จริงๆ
คนเป็นพ่อใช้นิ้วเคาะท้องของเธอเบาๆ หลายครั้งเพื่อเป็นการทักทายสิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างใน
“ไง! ไอ้ตัวเล็ก”
อาจจะเป็นเพราะรู้สึกเพลียมากถึงทำให้ครีมนอนหลับไม่รู้สึกตัว
“ทนอยู่ในท้องแม่ไปก่อนยังไม่ต้องรีบออกมา ไว้อีกหกเดือนค่อยออกมาเจอพ่อ”
อีกแค่ไม่กี่เดือนนับต่อจากนี้ชีวิตของผู้ชายเสเพลอย่างเขาจะเปลี่ยนไปตลอดกาล
-หลายวันต่อมา-
ครีมเอาแต่เดินไปเดินมารอบคอนโดด้วยท่าทางร้อนใจเมื่อหาบางสิ่งบางอย่างไม่เจอ ไม่รู้ว่าเผลอไปทำของสำคัญหล่นไว้ตรงไหน
เธอเก็บซ่อนมันไว้ในลิ้นชักอย่างดี แต่พอเปิดดูอีกทีกลับไม่มีแล้ว เป็นเพราะความสะเพร่าของตัวเองแท้ๆ
“หาอะไร?”
“หาของอยู่น่ะ ไม่รู้ว่าครีมเอาไปไว้ที่ไหน?”
“อะไรล่ะ เดี๋ยวช่วยหา”
“มะ…ไม่เป็นไร ครีมหาเองได้” คนตัวเล็กชะงักเมื่อเห็นแฟนหนุ่มเดินเข้ามาใกล้
“ตามหาไอ้นี่อยู่เหรอ?”
ดวงตากลมโตสั่นไหว เมื่อเห็นสิ่งของที่อยู่ในมือชายหนุ่ม เธอกำลังตามหาคือสมุดฝากครรภ์ ซึ่งไม่รู้ว่าฌอห์ณเอาไปได้ยังไง
“เอาของครีมคืนมา”
“ไม่ให้ แล้วจะทำไม?”
“เอาของลูกคืนมา!” ครีมพยายามเดินเข้าไปยื้อแย่งแต่กลับถูกฌอห์ณดันให้ถอยห่าง
“ครีมกำลังจะพาเขาไปหาหมอ ขอร้องนะฌอห์ณ เอาคืนมา”
“คิดจะทำอะไรกับฌอห์ณ?”
“เปล่า ไม่ได้จะทำอะไร”
“ให้โอกาสกี่ครั้ง ทำไมถึงไม่พูดความจริง แค่บอกว่าท้องกับฌอห์ณมันยากนักหรือไง!”
“…..” สิ้นเสียงตวาดกลับมา ถึงกลับยืนก้มหน้านิ่ง ไม่ใช่ไม่ยากบอกแต่รู้ว่าถ้าบอกไปเขาคงไม่ได้สนใจเธอกับลูกอยู่แล้ว
“หรือตั้งใจปล่อยให้ท้องเพื่อจะเอาลูกมาแก้แค้นฌอห์ณใช่มั้ย”
“ทำไมถึงพูดแบบนี้ ครีมไม่เคยคิดแบบนั้น”
“หึ!” ฌอห์ณยกยิ้มมุมปากเย้ยหยัน ก่อนจะโยนสมุดเจ้าปัญหาลงพื้นอย่างไม่แยแส
“ฌอห์ณ! นั่นมันของลูกนะ”
“แล้วไง?” ประโยคสั้นๆ ที่เขาตอบกลับมาทำเอาหัวใจของครีมบอบช้ำ ทำร้ายเธอแค่ไหนเธอไม่เคยว่า แต่อย่ามาทำร้ายข้าวของของลูกแบบนี้
“ฮึก…ทำไมทำแบบนี้ ทำไมต้องทำของลูกครีมด้วย” ครีมทรุดเข่าลงบนพื้นก้มเก็บภาพอัลตราซาว์ดของลูกทั้งน้ำตา เพราะรู้ว่าฌอห์ณต้องเป็นแบบนี้เลยไม่คิดจะบอก
“ลูกครีมคนเดียวที่ไหน ถ้าฌอห์ณไม่ทำให้ ครีมจะมีปัญญาท้องเองได้เหรอ”
“…..”
“เห็นข้อมูลมันยังไม่ครบเลยเอาไปกรอกลายละเอียดให้”
“…..”
“คิดว่าตัวเองไม่มีผัวหรืออยากให้ลูกเกิดมาไม่มีพ่อ ถึงไม่ยอมใส่ชื่อฌอห์ณลงในสมุดนั่น”
เรียวคิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างสงสัยไล่สายตาอ่านทุกตัวอักษร
ข้อมูลของสามี …………………………………
อายุ -
เลขประจำตัวบัตรประชาชน -
โทรศัพท์ที่ติดต่อได้ -
จีเมล์ -
ตรงประวัติของสามีที่เคยเว้นว่าง แต่มาตอนนี้ ฌอห์ณเป็นคนเขียนมันด้วยลายมือของตัวเอง
ข้อมูลของสามี นายชลากร กิจธาดาวงศ์
อายุ 26 01/01/1998
เลขประจำตัวบัตรประชาชน xxxx
โทรศัพท์ที่ติดต่อได้ 088881xxxx
จีเมล์ Chalakornck@g***l.com
“ต้องใช้นามสกุลฌอห์ณ”
“…..” ครีมเข้าใจว่าแฟนหนุ่มคงหมายถึงลูก
“ไม่ได้หมายถึงลูก แต่หมายถึงครีมนั่นแหละต้องเปลี่ยนไปใช้นามสกุลฌอห์ณ”
LOGIN
Last Updated:
2025-03-06 10:07:46
