Share

บทที่ 5

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-03 15:27:02

“ครีม!”

“เฮือก!” คนถูกเรียกสะดุ้งตัวโยนในขณะที่กำลังนั่งเหม่อลอยคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย

“ตกใจหมดเลยน้ำตาล”

“คืนนี้จะไม่กลับบ้านแน่ใช่ไหม”

“ยังไม่อยากกลับตอนนี้” ครีมตอบไม่เต็มเสียงมากนัก ภายในใจเกิดความลังเลว่าควรจะกลับไปหาฌอห์ณตอนนี้ดีไหม หรือถ้ากลับไปแล้วอาจจะต้องเจอกับอะไรบ้าง

เขาโมโหร้าย ชอบเอาชนะ เวลาโกรธหรือไม่พอใจสามารถทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า

“แกจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้เลยนะ เอาไว้สบายใจเมื่อไหร่แล้วค่อยกลับ” น้ำตาลลูบหลังเพื่อนสนิทเพื่อปลอบโยน เธอไม่กล้าออกความคิดเห็นอะไรมากเพราะรู้ว่าครีมนั้นรักฌอห์ณมากเหมือนกัน

“ตาลว่าฌอห์ณจะตามหาครีมมั้ย”

ดวงตาคู่สวยฉายความกังวล ถ้าฌอห์ณรู้ว่าเธอหลบมาอยู่ที่นี่ เขาคงตามมาอาละวาดจนพังกันไปข้าง

เหตุนี้จึงทำให้ไม่กล้าไปขอความช่วยเหลือจากใคร เพราะกลัวว่าจะทำให้คนรอบข้างเดือดร้อนกันไปหมด

“ป่านนี้มันคงตามหาแกให้วุ่นแล้วมั้ง ไอ้ฌอห์ณมันขาดแกได้ที่ไหน พูดอย่างกับไม่รู้นิสัยผัวตัวเอง”

“ยังไม่อยากกลับไปหาเขาเลย”

“ไม่อยากกลับก็ไม่ต้องกลับดิ อยู่ด้วยกันที่นี่ก็ได้”

“ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ครีมไม่อยากทำให้เพื่อนเดือดร้อน ตาลก็รู้ว่าฌอห์ณเป็นคนยังไง”

“ไอ้ฌอห์ณมันไม่รู้ที่อยู่ใหม่ของฉันสักหน่อย แกอย่าไปคิดมาก”

“…..”

ฌอห์ณนั่งมองแก้วเหล้าที่อยู่ในมือนานนับชั่วโมง เขายกขาสองข้างขึ้นพาดบนโต๊ะ หยิบมวนบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบภายในบรรยากาศเงียบสงัดได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของตัวเอง

ตามพื้นห้องเต็มไปด้วยเศษข้าวของที่แตกกระจัดกระจายพังย่อยยับระเนระนาด ไม่เว้นแม้กระทั่งทีวีขนาดเจ็ดสิบนิ้วที่เพิ่งซื้อใหม่เมื่อสามเดือนที่แล้ว

ในเมื่อทำอะไรครีมไม่ได้ ของพวกนี้ต้องเป็นฝ่ายรับแทนเธอทั้งหมด

เธอออกจากบ้านไม่ได้เอาเสื้อผ้าหรือข้าวของอะไรติดตัวไปสักอย่าง ครีมหายไปโดยไม่บอกไม่กล่าวตั้งใจปิดเครื่องหนี ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้

ชลากร : ตีสามกว่าแล้วนะครีม ทำไมถึงยังไม่กลับห้อง หายหัวไปอยู่ที่ไหน

ชลากร : ส่งโลเคชั่นมา ฌอห์ณจะไปรับกลับบ้านเดี๋ยวนี้

ร่างสูงจ้องมองข้อความในโทรศัพท์ที่ถูกส่งไปก่อนหน้านั้นนานนับชั่วโมง แต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะตอบกลับ

ติ๊ง! ฌอห์ณตื่นจากภวังค์ความคิด รีบหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมากดอ่านหลังจากที่ได้เห็นข้อความตอบกลับของแฟนสาว

คัทลียา : ครีมขออยู่เงียบๆ คนเดียวสักสามสี่วันนะ ถ้าโอเคเมื่อไหร่จะรีบกลับไป

ชลากร : ….

ฌอห์ณกดอ่านข้อความแต่ไม่ได้ตอบกลับ มันหมายความว่าเขาไม่อนุญาตให้ในสิ่งที่เธอขอ ทุกครั้งที่ครีมหายไป สุดท้ายเขาก็ตามไปลากเธอกลับมาจนได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ครีมไม่มีวันหนีเขาพ้น!

-บริษัท พี.เอ็น.เอ็น. จำกัด(มหาชน)-

“ที่นี่มีการ์ดรักษาความปลอดภัยนะ คนนอกเข้ามาไม่ได้หรอก” น้ำตาลพูดขึ้นราวกับรู้ทันความคิดของครีม

ตั้งแต่เข้างานเธอเอาแต่นั่งกระสับกระส่ายหันมองซ้ายขวาเพราะกลัวแฟนหนุ่มจะตามมาอาละวาดถึงที่ทำงาน

ตอนนี้พนักงานต่างพากันทยอยออกมาพักกลางวันทานอาหารที่ร้านค้าใกล้บริษัท

“แกจะเอาอะไรไหม ฉันกับเอมว่าจะข้ามถนนไปซื้อผลไม้ดอง”

“ขอเป็นกาแฟสักแก้วก็พอ”

“เดี๋ยวพวกฉันมานะ”

“อืม” ครีมก้มหน้าก้มตาทานอาหารในจานของตัวเองเงียบๆ ในโต๊ะนี้เหลือเพียงแค่เธอที่นั่งอยู่

“หวัดดีน้องครีม ที่ตรงนี้ว่างพี่ขอนั่งด้วยคนนะ”

‘ตุลย์’ หัวหน้าแผนกฝ่ายการตลาดเดินเข้ามาทักทายก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงที่ว่างตรงข้ามหญิงสาว

“เชิญตามสบายเลยค่ะพี่ตุลย์”

“ไม่สบายเหรอครีม ทำไมหน้าซีด”

“ปวดหัวนิดหน่อยน่ะค่ะ”

“ยัยป้าหัวหน้าใช้งานหนักเกินไปล่ะสิ แบบนี้ต้องขอเพิ่มเงินเดือนแล้วนะ” ตุลย์พูดติดขำ เขาค่อนข้างสนิทกับพนักงานเกือบจะทุกคน

“น่าจะใช่มั้งคะ” ครีมถึงกลับยิ้มออก ตุลย์เป็นคนอารมณ์ดี ชอบทำให้คนอื่นหัวเราะได้อยู่เสมอ

“ที่ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องเพราะมัวแต่มานั่งอ่อยผู้ชายอยู่สินะ”

ราวกับร่างกายถูกแช่แข็งเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“ฌอห์ณ!”

ร่างสูงเด่นเดินเข้ามาในร้านค้าแออัด ก่อนจะถอดแว่นตากันแดดราคาแพงออกจากใบหน้า

ทรงผมดำขลับถูกเสยขึ้นแบบลวกๆ โชว์ใบหน้าหล่อเหลา คิ้วเข้มหนาสันจมูกโด่งคมไร้ที่ติ ฌอห์ณกลายเป็นจุดสนใจตั้งแต่ขับรถแมคลาเรนคันละเกือบสามสิบล้านเข้ามาจอดที่หน้าร้านอาหารตามสั่ง

“เขาเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานของครีม”

“จะเป็นอะไรก็ช่างหัวมัน! ไปกับฌอห์ณเดี๋ยวนี้”

“แต่ครีมยังไม่เลิกงานเลย”

“พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ลุกขึ้นมา!” เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมทำตามคำสั่งจึงเดินตรงเข้าไปกระชากแขนอย่างแรงจนครีมเกือบเสียหลักล้มลง

“ครีมเจ็บนะ พูดกันดีๆ ก็ได้”

“ใจเย็นๆ ก่อนสิคุณ ไม่เห็นจะต้องทำร้ายร่างกายกันขนาดนี้เลย” ตุลย์รีบเดินเข้าไปห้าม เมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ดี ครีมเป็นผู้หญิงตัวเล็กแต่ถูกลากจนตัวปลิว

“มึงเป็นใคร?” ฌอห์ณถามเสียงเรียบ เดินเข้าหาปรายสายตามอง ท่าทางและสีหน้าพร้อมปะทะใส่ตุลย์ทันทีโดยไม่สนใจสถานที่

“แล้วมายุ่งอะไรเรื่องของผัวเมีย”

“ผมแค่หวังดีนะ ไม่เห็นเหรอว่าครีมกลัวคุณจนตัวสั่นหมดแล้ว”

“มึงอย่าทำเป็นรู้ดีแทนเมียกู”

“พอแล้วฌอห์ณ หยุดสร้างปัญหาสักที!”

“ใครกันแน่ที่สร้างปัญหา?”

“ปล่อยครีมก่อนนะ ถ้ามีอะไรเอาไว้ค่อยคุยกันหลังเลิกงาน”

ฌอห์ณไม่ฟัง ฉุดกระชากคนตัวเล็กออกจากร้านอาหารท่ามกลางสายตาของพนักงานนับสิบให้มาขึ้นรถที่จอดอยู่ แขนเรียวขึ้นรอยฟกช้ำเมื่อถูกเขาออกแรงบีบรัดจนกระดูกแทบหัก

“ครีมเจ็บนะ เมื่อไหร่ฌอห์ณจะเลิกเป็นแบบนี้สักที!”

“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฌอห์ณ!”

“…..” ดวงตากลมโตสั่นไหวมองใบหน้าคมคายด้วยความหวาดกลัว

ฌอห์ณบีบเข้าที่ท้ายทอยของเธออย่างแรงเพื่อให้เงยหน้าขึ้นมาสบตา ก่อนจะมอบรสจูบอันแสนป่าเถื่อนให้

กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก เขาออกแรงกัดริมฝีปากบางจนเลือดซิบ พร้อมใช้เรียวลิ้นดูดกลืนกินเลือดผสมน้ำลายของเธอออกไปจนหมด

“หลังจากนี้ไม่ต้องไปทำงาน ฌอห์ณจะขังให้ครีมอยู่แต่ในห้อง จะไม่ให้ออกไปไหนอีก!”

ฌอห์ณออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด เขาเป็นเจ้าชีวิตที่มีอำนาจเหนือกว่า

“ฮึก…ไม่เอานะฌอห์ณ”

“โทษฐานที่ครีมกล้ามาลองดี คิดจะปีกกล้าขาแข็งใส่ฌอห์ณ!”
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • คนเคยรัก   บทที่ 6

    เสียงสะอึกสะอื้นออกจากริมฝีปากเล็ก ครีมก้มหน้าร้องไห้จนตัวสั่นแต่ฌอห์ณยังคงนิ่งคอยเหลือบสายตามองอยู่บ่อยๆ “ร้องไห้ทำไมนักหนา แค่จะพากลับบ้าน ไม่ได้พาไปตาย!” “ครีมไม่อยากไปกับฌอห์ณ” ชายหนุ่มรีบตบไฟเลี้ยวหักพวงมาลัยรถหลบเข้าข้างทางกระทันหันหลังจากได้ยินประโยคแสลงหู “พูดแบบนี้หมายความว่าไง อยากกลับ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-05
  • คนเคยรัก   บทที่ 7

    “ฌะ…ฌอห์ณ” ของเหลวสีขาวขุ่นที่ถูกปล่อยเข้าไปก่อนหน้า ค่อยๆ ทะลักไหลออกจากช่องทางฉ่ำเยิ้มยามที่ท่อนเอ็นลำใหญ่กระแทกเข้าออกจนเปรอะเปื้อนต้นขาขาวเนียน สองขาเรียวยกเกี่ยวเอวสอบไว้แน่นเพื่อให้แฟนหนุ่มผ่อนแรงลง ฌอห์ณเข้ามามีอะไรกับเธอทุกวันจนพอใจ เสร็จแล้วขังเธอเอาไว้ในห้องนอน ส่วนเขาออกไปเที่ยวสังสรรค์

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-05
  • คนเคยรัก   บทที่ 8

    รถไฮเปอร์คาร์คันสีดำเงาตบไฟเลี้ยวเข้าบ้านหลังใหญ่หรูหราสไตล์ Modern classic ที่มีพื้นที่เกือบสองพันตารางเมตร มีสระว่ายน้ำข้างบ้านขนาดใหญ่ ครีมมาที่นี่ค่อนข้างบ่อยเลยคุ้นชินกับคนในบ้านหลังนี้เป็นอย่างดี “ตาฌอห์ณมาแล้วเหรอลูก” คุณนายบุษยารีบเดินออกไปต้อนรับถึงหน้าประตู เธอยืนอ้าแขนรอรับลูกชายกลั

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-05
  • คนเคยรัก   บทที่ 9

    ทางฝั่งนั้นโทรมาเร่งรัดให้รีบพาลูกชายเข้าไปพูดคุยเจรจา ยิ่งทำให้คุณนายบุษยาร้อนใจ ตระกูล ‘กิจธาดาวงศ์’ กับตระกูล ‘เดชากุล’ ปรองดองกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย แถมยังเอื้อหนุนทำธุรกิจร่วมกัน คุณหญิงบุษยาค่อนข้างมั่นใจว่าลูกชายของเธอต้องชอบว่าที่คู่หมั้นคุณหนูพิมผกาอย่างแน่นอน สวย รวย เก่ง อ่อนหวาน

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-05
  • คนเคยรัก   บทที่ 10

    “รออยู่ในห้อง ถ้ากลับมาแล้วจะเปิดให้” คนตัวเล็กถูกผลักให้เข้ามาอยู่ด้านใน ทันทีที่กลับมาถึงคอนโด เมื่อเห็นว่าฌอห์ณกำลังจะล็อกประตูจึงรีบวิ่งเข้าไปหา “จะขังครีมไว้อีกแล้วเหรอ แล้วจะขังไปถึงเมื่อไหร่?” “…..” ไม่มีคำตอบใดๆ จากปากแฟนหนุ่ม มีแค่สายตาว่างเปล่าที่ใช้มองเธออย่างพิจารณา “ปล่อยได้ไหม

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
  • คนเคยรัก   บทที่ 11

    (พี่ครีม!) เสียงเรียกของน้องชายช่วยปลุกเธอให้หลุดจากความคิด ในขณะที่นั่งเหม่อลอยทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่าน “ว่าไงคราม?” ครามเป็นน้องชายคนกลาง ส่วนเค้กคือน้องสาวคนสุดท้อง อีกไม่นานเธอจะพาน้องๆ ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพ อาจจะเช่าหอเล็กๆ หรือไม่ก็อพาร์ตเมนต์ให้น้องอยู่ (ครามไม่อยากอยู่ที่บ้านแล

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
  • คนเคยรัก   บทที่ 12

    “ทำไมยังไม่นอน รอฌอห์ณอยู่เหรอ” ฌอห์ณกลับเข้าบ้าน แต่ต้องหยุดชะงักขมวดคิ้วเมื่อเปิดประตูเข้ามาเห็นแฟนสาวนั่งอยู่บนโซฟากำลังตั้งหน้าตั้งตากินอะไรบางอย่างดูน่าเอร็ดอร่อย “ไม่ได้รอ แค่หิวเลยลุกมาหาอะไรกิน” ครีมตอบคำถามโดยไม่มองหน้าฌอห์ณเลยด้วยซ้ำ เธอหยิบสตรอว์เบอร์รีลูกใหญ่ขึ้นมากัดกินตามด้วยโยเกิร

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06
  • คนเคยรัก   บทที่ 13

    ฌอห์ณนั่งมองคนตัวเล็กที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้อง ครีมหอบข้าวของพะรุงพะรังเต็มสองมือหลังจากออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตตั้งนานสองนาน ร่างสูงก้าวขาเข้ามาประชิดทางด้านหลัง ทำเอาหญิงสาวถึงกลับสะดุ้งเฮือก ไม่คิดว่าเขาจะตามมาถึงในครัว “มีอะไร?” ครีมเอ่ยถามพลางหันหน้ากลับมาสบตา สองสามวันมานี้ฌอห์ณดูแปลกๆ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-06

Bab terbaru

  • คนเคยรัก   บทที่ 70

    ไม่ว่าจะเดินไปมุมไหนของบ้านก็เห็นแต่ภาพถ่ายวันแต่งงานของเขาและเธอ เพราะฌอห์ณเป็นคนสั่งแขวนด้วยตัวเอง “เช็ดถูอยู่ทุกวัน ยังไม่เลิกเห่ออีกเหรอ” “แต่งงานครั้งเดียวในชีวิต ใครจะไม่เห่อบ้าง” ครีมยิ้มให้คนตรงหน้า ถึงแม้จะผ่านไปนานเกือบปีหลังจากแต่งงาน แต่ฌอห์ณยังคงยืนมองมันทุกวันเหมือนภาคภูมิใจนักหนาแถ

  • คนเคยรัก   บทที่ 69

    “…..” “อยู่ด้วยกันมีลูกจนถึงขนาดนี้ ยอมแต่งงานได้แล้ว” แค่เธอไม่ตอบมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากการปฏิเสธ “ขอคิดดูก่อน” “จะคิดอะไรอีก ไม่ต้องคิดแล้ว” “ถ้าคิดจะขอแต่งงาน ทำไมไม่ขอตั้งแต่ตอนนั้น ทำไมถึงได้ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมานานจนถึงขนาดนี้” ครีมพูดในสิ่งที่คิดมาโดยตลอด ถึงแม้จะไม่ได้จัดงานแต่งใหญ่โตเ

  • คนเคยรัก   บทที่ 68

    แสงแดดอ่อนยามเช้าเล็ดลอดผ่านเข้ามาในห้องนอนกระทบใบ หน้าเกลี้ยงเกลา ช่วยปลุกหญิงสาวให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา… “อื้ออ…” ครีมร้องครางในลำคอยามที่ขยับตัวแล้วรู้สึกปวดร้าวระบมไปทั่วร่างกาย โดนฌอห์ณกอดรัดฟัดเหวี่ยงมาทั้งคืน กว่าจะยอมปล่อยให้เธอได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบรุ่งสาง “นอนต่อสิ เดี๋ยววันนี้ฌอห์ณดูลู

  • คนเคยรัก   บทที่ 67

    ร่างกายที่หนักอึ้งค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาพร้อมความเจ็บปวด เพดานที่สว่างจ้าไปด้วยหลอดไฟสีขาวและกลิ่นยาคละคลุ้งทำให้ครีมได้สติพยายามจะลุกขึ้นนั่ง “อย่าเพิ่งขยับนะครีม นอนพักก่อน” “คิงอยู่ไหน ลูกปลอดภัยดีใช่มั้ย” คนเป็นแม่ลืมความเจ็บปวดไปชั่วขณะเพียงเพราะคิดถึงแต่หน้าลูก “คิงปลอดภัยดี อีกเดี๋ยวคงได้เจอกัน

  • คนเคยรัก   บทที่ 66

    “หมออยู่ไหน หมอ!” ฌอห์ณตะเบ็งเสียงร้องเรียกดังลั่น จนพยาบาลพิเศษแถวนั้นรีบวิ่งกุลีกุจอเข้ามาหา “ไม่เห็นหรือไงว่าเมียฉันเจ็บขนาดนี้ มัวนิ่งกันอยู่ได้! ไปตามหมอมาสิ ตามมาเดี๋ยวนี้” “ญาติใจเย็นๆ ก่อนนะคะ คุณหมอเพิ่งออกจากห้องผ่าตัด ตอนนี้กำลังมาค่ะ” “จะให้เย็นยังไง เมียกับลูกฉันทั้งคน” “ครีมทนได้

  • คนเคยรัก   บทที่ 65

    “ฮึก…” ฌอห์ณสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก หลังจากได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นของคนรัก ร่างบางนั่งเอนหลังพิงหัวเตียง บนใบหน้าสะสวยเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตา “ร้องไห้ทำไม เป็นอะไร เจ็บท้องจะคลอดเหรอ” “ครีมปวดขา” ครีมก้มลงมองเท้าของตัวเองที่เริ่มบวมขึ้นมากแล้ว ตอนนี้เธอท้องได้แปดเดือนกว่า อีกไม่กี่สัปดาห์ก็คงถึงก

  • คนเคยรัก   บทที่ 64

    “งั้นรีบไปหาป้าหมอกันค่ะ ขวัญจะได้เห็นน้องเร็วๆ” เด็กน้อยยิ้มกว้าง เก็บความรู้สึกตื่นเต้นต่อไปไม่ไหว แต่ไม่ว่าน้องจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็รักทั้งนั้น น้องขวัญรีบจับมือพ่อให้เดินตามออกมา ก่อนที่สองพ่อลูกจะพากันพูดคุยหยอกล้อส่งเสียงเจื้อยแจ้วกันตลอดทาง -โรงพยาบาล- “ฌอห์ณตื่นเต้นเหรอ” ครีมเงยหน้าขึ

  • คนเคยรัก   บทที่ 63

    -ห้างสรรพสินค้า- “หิวข้าวหรือยัง กินอาหารญี่ปุ่นร้านนั้นมั้ย?” ฌอห์ณหันไปถามหญิงสาวที่เดินอยู่ข้างๆ โดยมีเขาคอยตามประคองอยู่ไม่ห่าง มันคือร้านที่ครีมชอบกิน ครั้งล่าสุดที่มาด้วยกันก็หลายปีที่แล้ว “คิวเยอะรอนาน ฌอห์ณไม่ชอบรอ” “แต่ครีมชอบกินร้านนั้นมากไม่ใช่เหรอ จะกินมั้ย ฌอห์ณรอได้” “เมื่อก่อนชอบ

  • คนเคยรัก   บทที่ 62

    “เป็นอะไรฌอห์ณ ไม่สบายเหรอ” ครีมถามชายหนุ่มที่เอาแต่ยกมือขึ้นก่ายหน้าผาก นอนพลิกตัวกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง “นอนไม่หลับ คิดเรื่องลูก” ฌอห์ณพลิกตัวหันกลับมาหาหญิงสาว ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวลจนเห็นได้ชัด “คิดอะไร” “ครีมว่าฌอห์ณควรซื้ออะไรให้ลูกในวันเกิดดี” “ก็นึกว่าเรื่องอะไร” ครีมถอนหายใจใส่คนตั

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status