บทที่ 28

"??" แค่ได้กลิ่นอาหารที่เขาส่งเข้ามา ก็ยั่วน้ำลายแทบจะอดทนไม่ไหวอยู่แล้ว แต่หญิงสาวต้องทำเป็นใจแข็งเข้าไว้เดี๋ยวเขารู้

"ปิดหน้าต่างดีๆ แล้วก็ล็อกไว้ด้วย" ว่าแล้วชายหนุ่มก็กระโดดข้ามรั้วออกไปทางเดิม

"เป็นบ้าอะไรของเขา" ทอรุ้งปิดหน้าต่างแล้วก็ล็อกไว้ ถึงแม้เขาไม่บอกเธอก็ทำแบบนี้อยู่แล้ว เพราะบ้านชั้นเดียว "เย็นตาโฟ??" ทีแรกแค่สงสัยแต่พอเปิดถุงออกมาได้กลิ่นก็รู้ได้ในทันทีว่ามันคือเย็นตาโฟร้านป้าที่เธอกำลังตามหาอยู่

ทอรุ้งอดไม่ได้ที่จะมองผ่านหน้าต่างออกไปอีกครั้ง เขารู้ได้ยังไงว่าเธออยากจะกินเย็นตาโฟร้านนี้ เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่เพราะอาจจะรู้มาจากเพื่อนของเธอก็ได้ ..แต่เขารู้ได้ยังไงว่าป้าย้ายร้านไปอยู่ที่ไหน?

หญิงสาวทิ้งความสงสัยไว้แค่นั้นก่อนเพราะตอนนี้ไอ้ดื้อที่อยู่ในท้องกำลังประท้วงเมื่อได้กลิ่น เธอเลือกที่จะเอาเข้ามาทานในห้องนอน เพราะกลัวแม่ออกมาเจอ เดี๋ยวก็ถามอีกว่าไปซื้อมาจากที่ไหนในเวลานี้

ทานไปได้แค่ไม่กี่คำก็รู้สึกตื้นตันจนห้ามน้ำตาไว้ไม่อยู่ "พ่อซื้อมาให้หนูทาน ทำไมหนูทานน้อยจังล่ะลูก" เสียงพูดปนเสียงสะอื้น เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะขับรถไปซื้อถึงในตัวเมือง ระยะทางไม่ใช่ใกล้ๆ

ห