Share
บทที่ 34 ห้องหมายเลข 7
Related chapters
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 35 ฉันควรลงโทษเธอยังไงดี
ชาร์ล็อตเลือกห้องที่เธอชอบ เธอได้รับข่าวร้าย ว่าพ่อของเธอติดกับดักของไบรสันและวิกเตอร์หลังจากที่เธอคลอดลูก เธอต้องลากร่างอันบอบบางของเธอไปทุกที่ เหมือนกับเรือลำน้อยที่ลอยอยู่ในพายุรุนแรงกลางทะเลที่หาความสงบไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอได้คลายความกังวลเกี่ยวกับพ่อของเธอได้สำเร็จ และในที่สุดจิตใจของเธอก็รู้สึกสบายขึ้นบ้าง ชาร์ล็อตไม่คาดคิดมาก่อนว่าชายผู้ช่วยชีวิตเรือลำน้อยที่โดดเดี่ยวและไร้กำลังอย่างเธอ จะเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเธอเมื่อไม่กี่วันก่อน เธอเผลอหลับไปทันทีที่หัวถึงหมอน จากนั้นเธอก็ฝัน เธอฝันถึงไบรสัน ในความฝัน เธอกับไบรสันอยู่ในห้องขนาดใหญ่ที่แปลกตา ห้องมืดและไม่มีไฟ ไบรสันกำลังเดินอยู่ข้างหน้าเธอ และหันกลับมายิ้มให้เธอเป็นครั้งคราว “จับมือฉันไว้ ชาร์ล็อต อย่าหลงทางนะ ไม่งั้นฉันจะเสียเธอไปตลอดกาล” ชาร์ล็อตวิ่งตามเขาไป แต่ก็ตามไม่ทันเลย 'ไบรสัน… ไบรซ์!' เธอต้องการเรียกชื่อเขา แต่เธอรู้สึกราวกับว่ามีฟองน้ำติดอยู่ในคอ เธอไม่สามารถส่งเสียงได้ เธอยื่นมือออกไป แต่ก็จับเขาไม่ได้ เธอทำได้แค่วิ่งตามเขา ไบรสันเปิดประตูและเดินเข้าไปในห้อง ชาร์ล็อตก็เดินตามเข้าไป เขานั่งลงบนเตีย
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 36 แทรกซึมโดยบังเอิญ
การข่มขู่ของเขามันเหมือนกับลมหายใจที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งพุ่งเข้าหาชาร์ล็อต ชาร์ล็อตนึกถึงการลงโทษของแซคคารีที่ทำกับวิกเตอร์ทันที ใบหน้าของเธอซีดเผือด “ฟะ ฟังฉันนะ… ฉะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉะ ฉันกำลังเดินละเมอ… ใช่แล้ว! ฉันอาจจะเดินละเมอ ถามพ่อของฉันได้เลย ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันกำลังนอนหลับและฝันว่ากำลังเดินอยู่!” ขณะที่เธอพูด เธอสังเกตเห็นมุมปากของแซคคารียกขึ้น แม้แต่ริมฝีปากที่โค้งงอแบบสบาย ๆ ก็ทำให้ชายผู้หล่อเหลาคนนี้ดูสมบูรณ์แบบอย่างที่สุด 'เขายิ้มหรือเปล่านะ?' ยังไงก็เถอะ ไม่นานชาร์ล็อตก็ตระหนักได้ว่า ความคิดนั้นมันโง่แค่ไหน แซคคารีจะยิ้มได้ยังไงล่ะ? เห็นได้ชัดว่าเขาโกรธจนปากสั่น! “เธอหมายความว่า ฉันดูโง่สำหรับเธองั้นเหรอ?” ริมฝีปากที่เย็นเยือกของแซคคารีผุดขึ้น เขาเน้นทุกคำ และทุกพยางค์มันเคลือบด้วยน้ำค้างแข็งที่สามารถเจาะทะลุกระดูกได้เลย ชาร์ล็อตรู้สึกราวกับว่าเธอกลายเป็นน้ำแข็ง แซคคารีปล่อยเธอ เขาเอามือที่จับเธอออก และมันก็ทำให้เธอล้มลงกับพื้นจนเกิดเสียงสนั่นหวั่นไหว “ฉันจะขังเธอไว้” เขาละสายตาที่เย็นชาและหงุดหงิดออกจากเธอ เขามองตรงไปข้างหน้า “ต่อไปนี้ บ้
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 37 เธอทำให้ฉันประสาทเสีย
แซคคารีเดินออกจากห้องนอนทันทีขณะที่เขาพูด ชาร์ล็อตใกล้จะเสียสติ และดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาที่อ้างว้าง “นายบอกว่า นายจะขังฉัน นายจะขังฉันไว้นานแค่ไหน?” “นั่นมันจะขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของเธอ” แซคคารีตอบ “อาจเป็นสัปดาห์ 1 เดือน 1 ปี… หรืออาจอยู่ไปจนวันตายก็ได้” ขาของชาร์ล็อตหมดแรง และเธอก็ทรุดลงกับพื้น แซคคารีหันกลับมาด้วยการแสดงออกที่เย็นชาและน่ากลัว “ลืมอะไรไปรึเปล่า เธอมีเวลา 10 วินาทีที่จะออกไปจากห้องของฉัน ถ้าเกินมาแค่ 1 วินาที ฉันจะขังเธอเพิ่มไปอีก 1 ปี” ชาร์ล็อตถึงกับพูดไม่ออก ใบหน้าของเธอกระตุก เธอลุกขึ้นยืนในวินาทีต่อมาและรีบพุ่งออกจากห้องของแซคคารี เธอล็อกประตูห้องนอน และขึ้นไปนั่งบนเตียง เธอคว้าตุ๊กตาหมีซึ่งวางอยู่ข้างหัวเตียงอย่างไม่พอใจ จากนั้นเธอก็ใช้นิ้วจิ้มจมูกของตุ๊กตาหมีอย่างแรง “แซคคารี ไอ้คนบ้า! นายมันเป็นคนสุดแสนงี่เง่า! นายมัน ไร้เหตุผล!" … แซคคารีเดินเข้าไปในห้องน้ำ ชุดนอนหลวม ๆ ขนาดใหญ่ของเขาร่อนลงบนพื้นอย่างนุ่มนวล เผยให้เห็นเรือนร่างที่ผอมเพรียว ล่ำสันอย่างกับนายแบบ เขาเปิดฝักบัว ปล่อยหยดน้ำผลึกละเอียดอ่อนลงบนร่างกาย และปล่อยให้ไหลลงมาตามผิวห
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 38 ปล่อยเขาไป
เมื่อชาร์ล็อตมาถึงห้องนั่งเล่นที่ชั้นหนึ่ง แซคคารีนั่งอยู่บนโซฟา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอกำลังรีบไปพบพ่อของเธอ เธอจึงไม่ได้สังเกตเห็นเขาตอนที่เธอวิ่งผ่านเขาไป ทั้ง ๆ ที่เขานั่งอยู่ตรงนั้นแท้ ๆ เธอช้าลงเล็กน้อย แต่เธอยังคงเดินไปที่ประตู “พ่อของฉันฟื้นแล้ว ฉันต้องไปโรงพยาบาลเพื่อเจอเขาตอนนี้” แซคคารีตอบอย่างไร้ความรู้สึก เมื่อได้ยินคำพูดของเธอว่า “เธอลืมไปแล้วเหรอ ว่าเธอโดนขังอยู่?” ชาร์ล็อตหยุดทันที เธอตกใจกับคำพูดของเขา ใบหน้าของเธอซีดเผือด และดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เธอหันศีรษะไปรอบ ๆ และมองแซคคารีราวกับว่าเธอกำลังจ้องมองปีศาจ “ฟังนะ ถ้านายกำลังพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ฉันยอมรับว่าฉันเป็นคนปีนขึ้นไปบนเตียงของนาย และฉันไม่ได้ตั้งใจจะคัดค้านการตัดสินใจของนายที่จะกักขังฉันเพราะสิ่งที่ฉันทำ แต่วันนี้มันไม่ใช่ พ่อของฉันฟื้นแล้ว ฉันต้องไปหาเขา นายปัดความรับผิดชอบของฉันในฐานะลูกสาวไม่ได้หรอกนะ และนายก็ห้ามไม่ให้ฉันไปเยี่ยมเขาไม่ได้!” “แล้วจะบอกว่าเป็นความผิดของฉันงั้นเหรอ?” ชายคนนั้นตอบขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นจากโซฟา ร่างสูงของเขาปรากฏ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 39 ข่าวของผู้หญิงคนนั้น
ชาร์ล็อตส่ายหัวแล้วตอบว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะพ่อ” “จะไม่ให้เป็นห่วงได้ยังไงล่ะ ลูกเป็นลูกสาวของพ่อ และพ่อก็รู้จักลูกดีที่สุด ทุกคนคิดว่าลูกสวยและฉลาด แต่ไม่มีใครรู้ว่านั่นเป็นเพียงหน้ากากที่ลูกสวมใส่ เพื่อปกปิดตัวตนที่แท้จริง ลูกเป็นผู้หญิงหัวแข็งและดื้อรั้น ลูกไม่ยอมจำนนต่อใครทั้งนั้น และถ้าใครพยายามจะควบคุมลูก ลูกจะต้องตอบโต้กลับอย่างแน่นอน แต่ยังไงก็เถอะ ฟังพ่อนะ คาร์ลี่ ลูกต้องลดทิฐิลงบ้าง ตอนนี้ลูกเป็นภรรยาของใครสักคนแล้ว ลูกอย่าตอบโต้กับแซคคารีและ...” “เดี๋ยวก่อนค่ะ เดี๋ยวก่อน! พ่ออย่าบ่นสิ ขอร้อง หนูรู้ว่าหนูกำลังทำอะไรอยู่” ชาร์ล็อตพูดแทรก เธอหัวเราะทั้งน้ำตา เธอคุยกับพ่อของเธอผ่านวิดีโอเป็นเวลาเกือบ 1 ชั่วโมง เธอได้รู้จากพ่อของเธอว่า ไม่เพียงแต่เขาทำให้วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดถอนฟ้องพ่อเท่านั้น แต่เขายังคืนสิทธิ์การจัดการของบริษัทซิมม่อนส์ให้กับพ่อของเธอด้วย หลังจากที่พ่อของเธอหายดีและออกจากโรงพยาบาลแล้ว เขาจะได้กลับไปดำรงตำแหน่งประธานบริษัทซิมม่อนส์ได้อีกครั้ง ก่อนหน้านี้ พ่อของเธอล้มป่วยลงจากการทรยศของไบรสันและวิกเตอร์ เมื่อเขารู้ว่าแซคคารีช่วยเขาจัดการทุกอย่าง ทันท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 40 ในคืนนั้นเมื่อ 10 เดือนก่อน
แซคคารีกล่าวว่า "ไม่ต้อง" จากนั้นเขาก็จ้องมองชาร์ล็อตอย่างมีนัยสำคัญ เขาบอกเธออย่างชัดเจนว่า “ฉันมีเรื่องส่วนตัวจะคุยกับลูคัส เธอออกไปได้แล้ว...” ชาร์ล็อตไม่ได้อ่อนต่อโลกขนาดจนเธอจะไม่เข้าใจว่าหมายมันถึงอะไร นอกจากนี้ เธอก็ไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของแซคคารีอยู่แล้ว ดังนั้น เธอจึงส่ายหัวและออกจากห้องนั่งเล่นทันที ลูคัสพูดต่อหลังจากที่ชาร์ล็อตเดินออกไป “เหตุการณ์นั้นถูกวางแผนไว้อย่างรอบคอบ และจุดประสงค์ของเขาคือให้คุณไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น หลังจากการสืบสวนอย่างเต็มที่ตลอด 24 ชั่วโมง ในที่สุดผมก็พบว่าคนที่วางยาคุณในคืนนั้นเป็นหนึ่งในคนของลุงของคุณ กล่าวอีกนัยหนึ่งว่า คนที่คิดแผนทั้งหมดเพื่อต่อต้านคุณอยู่เบื้องหลัง ไม่ใช่ใครอื่น น่าจะเป็นลุงของคุณมากที่สุดครับ!” แซคคารีหรี่ตาลง ด้วยคำว่า “ลุง” มันทำให้รู้สึกเหมือนมีคนเอาเกลือมาถูแผลตรงหัวใจของเขา “เฮ้อ… นายท่านรอง ทั้งหมดมันเป็นอดีตไปแล้ว คุณไม่ได้มีความสัมพันธ์ใหม่แล้วหรอกเหรอ? ลืมอดีตแล้วก้าวต่อไปเถอะนะครับ” ลูคัสปลอบโยนแซคคารีอย่างลำบากใจ ลุงของแซคคารีมีส่วนเกี่ยวข้องกับการที่ลาร์สันและแซคคารีต้องแยกทางกัน ดัง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 41 ช่วยพาแซคคารีไปที่เตียง
'อะไรกันเนี่ย?' ชาร์ล็อตเคาะประตูถึง 9 ครั้งจนนิ้วจะหักอยู่แล้ว เธอเพิ่งเปิดประตูและเข้ามาในห้อง เพราะแซคคารีไม่ตอบ โอเค? ชาร์ล็อตที่เดินเข้าไปในห้อง เห็นแซคคารีจ้องมองล็อกเก็ตมรกตอย่างงุนงง เธอไม่ต้องการรบกวนเขา ดังนั้นเธอจึงพยายามเขย่งเท้ากลับไปที่ห้องนอนโดยไม่ส่งเสียงดัง แต่เธอถูกจับได้ซะก่อนที่เธอจะเคลื่อนไหว เมื่อเห็นว่าแซคคารีดูค่อนข้างไม่พอใจ ชาร์ล็อตจึงไม่อยากเถียงกับเขา เธอจึงยิ้ม “โอเค ฉันผิดเอง ต่อไปฉันจะเคาะประตูแล้วกันนะ ไม่รบกวนนายละ นายตกอยู่ในภวังค์ของนายต่อแล้วกัน” แซคคารีอ้าปาก แต่ก่อนที่เขาจะมีเวลาพูด ชาร์ล็อตก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ และปิดประตูอย่างแรง แซคคารีขมวดคิ้วที่งดงามของเขา 'ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! นี่เธอต่อต้านฉันงั้นเหรอ?’ ... ชาร์ล็อตซึ่งกลับมาที่ห้องนอนของเธออย่างสงบสุข เธอถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ถ้าเธอออกจากห้องไม่ทันเวลา เธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรให้เธอลำบากขนาดไหน เมื่อนึกถึงแซคคารี เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงล็อกเก็ตมรกตที่เขาจ้องมองอย่างว่างเปล่า เพราะเธอเคยเป็นเจ้าของมัน... 4 ปีที่แล้ว หลังจากที่เธอกับไบรสันได้ประกาศความสัมพันธ์อย่
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 42 หญิงสาวที่ชื่อลอรี่
มันมีกลิ่นมิ้นต์ที่เย็นและสดชื่นมาจากเขา มันเลือนรางแต่ช่างมีความพิเศษจนไม่สามารถละเลยได้ มันน่าเสพติดอย่างกับยาเสพติด ภาพในหัวของชาร์ล็อตคือเธอได้ตกลงไปในสวนที่บานสะพรั่ง และลืมไปเสียสนิทเลยว่าแซคคารีกำลังจูบเธออยู่... คนที่กำลังจูบเธอคือแซคคารี! หลังจากที่ริมฝีปากของเขากระตุกและแยกออกจากเธอ ชาร์ล็อตก็ค่อย ๆ ฟื้นความมีเหตุมีผลของเธอ ทันทีที่เธอกลับมามีสติอีกครั้ง ความสับสน ตกใจ และตื่นตระหนกก็เข้าครอบงำเธอในทันที “แซคคารี คอนเนอร์ ทำไมนาย.. จูบฉัน” แซคคารียังคงกอดเธอแน่น ความอบอุ่นที่มาจากลมหายใจและหน้าอกของเขาที่ร้อนผ่าวราวกับไฟในทุ่งหญ้า ทุกวินาทีในอ้อมแขนของเขามันช่างพิเศษ เขาทำให้เธอสูญเสียความสามารถในการให้เหตุผลไปทีละน้อย “อย่าทิ้งฉันนะ ได้โปรด...” ริมฝีปากเรียวบางแสนอบอุ่นของชายคนนั้น กดลงตรงระหว่างคิ้วของเธอ และเขายังกระซิบอีกว่า “ฉันรักเธอ” ชาร์ล็อตสะดุ้ง “นาย... นายพูดอะไร?” "ฉันรักเธอ" เขากอดเธอแน่นขึ้นในอ้อมแขนอันทรงพลังของเขา ราวกับว่าเขากำลังกอดสมบัติอันล้ำค่าที่มีความสำคัญมากกว่าชีวิตของเขาเองเสียอีก เขาต้องการที่จะโอบกอดเธอไปตลอดชีวิตที่เหลือของเขา และจ
Latest chapter
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
