Home / โรแมนติก / คลั่งรักเพียงเธอ / บทที่ 3 ความรู้สึกแปลกใหม่ Nc+

Share

บทที่ 3 ความรู้สึกแปลกใหม่ Nc+

last update Last Updated: 2025-11-20 03:22:53

“พิมพ์ดาว” เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูขาวสะอาดขณะมือหนาข้างหนึ่งกำลังดึงเชือกผูกเอวของชุดคลุมอาบน้ำของหญิงสาวออกเชื่องช้า ส่งผลให้คนตัวเล็กเกิดอาการตัวสั่นเล็กน้อย

“คิลเลียน” มือเล็กคว้าท่อนแขนแกร่ง ส่งสายตาเว้าวอนขอร้องให้เขาหยุดสิ่งที่เขากำลังทำตอนนี้

“กลัวเหรอ อย่าทำเหมือนไม่เคยไปหน่อยเลย”

“ฉันไม่เคยจริงนะ” เอ่ยตอบเสียงแผ่วพร้อมหลบสายตาคม

“ของแบบนี้พูดปากเปล่าไม่ได้หรอก”

คิลเลียนกระชากชุดออกจากเรือนร่างงดงามอย่างรวดเร็ว จนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนดุจดั่งไข่มุก สองเต้าอวบอิ่มกำลังยั่วยวนเขาสุดฤทธิ์ กลีบกุหลาบยังคงปิดสนิทราวกับไม่เคยมีชายใดได้เข้าไปทักทายภายในตัวเธอ

“ว้าย!! คิลเลียน” แขนเรียวยกขึ้นปิดยอดปทุมถันกับร่องรัก แต่ปิดอย่างไรก็ไม่มิด

“อายทำไม สวยขนาดนี้” พยายามแกะแขนเล็กออกห่างอย่างขัดใจที่ไม่สามารถมองเห็นความงดงามของเธอ

“อย่านะ”

“อยู่นิ่ง ๆ พิมพ์ดาวอย่าทำให้ฉันหงุดหงิด”

ถ้อยคำดังกล่าวกระทบโสตประสาท หญิงสาวยอมหยุดขัดขืนพร้อมเบือนหน้าไปทางอื่นก่อนปิดตาสนิทปล่อยให้คนเหนือร่างทำตามความปรารถนา

คิลเลียนมองคนดื้อรั้นนอนนิ่งไม่ต่างจากท่อนไม้พลางยกยิ้มมุมปาก เขาจะไม่ออกคำสั่งให้เธอเบิกตามองตัวเองแต่จะเล้าโลมคนตัวเล็กจนเธอทนไม่ไหวแล้วลืมตามองมายังเขาเอง

หน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น กดจูบลำคอระหงและลากปลายลิ้นร้อนอุ่นเลียวนไปมาจนเปียกชุ่ม ไม่วายทำรอยแดงสีกุหลาบราวต้องการตีตราจองเธอเป็นของเขาเพียงผู้เดียว

“อื้อ คิลเลียน” ดวงตากลมโตเบิกขึ้นจ้องมองคนตัวโตพร้อมกับยกมือขึ้นปิดปากพยายามกลั้นเสียงร้องอันน่ารังเกียจไม่ให้เขาได้ยิน

“เป็นไงบ้างชอบไหม” คว้ามือนุ่มนิ่มขึ้นมาจูบ นัยน์ตาดำขลับช้อนตามองหน้าจิ้มลิ้มเต็มด้วยความรู้สึกมากมาย

“ไม่รู้”

“งั้นเหรอ” คิ้วดกดำเลิกขึ้นจากนั้นเลื่อนตัวลงทักทายยอดปทุมถันตั้งตระหง่านเด่นยั่วยวนสายตาคม คิลเลียนไม่รอช้างับยอดถันสีหวาน ดูดดื่มราวกับคนหิวกระหายพลางเอื้อมมือใหญ่ข้างหนึ่งบีบเคล้นทรวงอกอวบอั๋น

“อ๊ะ อ๊า” การปรนเปรอของเขาทำให้เธอเคลิ้มทีเดียว จนสติกระเจิดกระเจิงควบคุมไม่ได้เลย คราแรกรู้สึกแปลก ๆ แต่วินาทีถัดมากลับรู้สึกดียิ่งนัก

ชายหนุ่มเหลือบมองสีหน้าอีกฝ่ายซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอรู้สึกดีมากแค่ไหนกับสิ่งที่ได้รับขณะนี้ ทว่าไม่ได้มีเพียงเท่านี้เมื่อเขาอยากทำให้คนตัวเล็กรู้สึกดีกว่าเดิม

คิลเลียนเลื่อนตัวลงต่ำไปหยุดยังจุดกึ่งกลางกาย จับขาเรียวชันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม

“จะทำอะไร อ๊ะ” ไม่มีเสียงเปล่งจากริมฝีปากหยักได้รูป ก่อนพิมพ์ดาวจะร้องเสียงหลง จู่ ๆ หน้าคมคายโน้มเข้าใกล้กลีบกุหลาบซึ่งเธอไม่คิดเขาจะทำแบบนั้น

เรียวลิ้นสากลากไล้เลียทั่วร่องรักสลับกับการตวัดเลียติ่งเสียว อย่างหยอกเย้าแบบสนุกสนานพลางสังเกตปฏิกิริยาพิมพ์ดาว ทำเอาอดไม่ได้จะเผยยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจ เธอในตอนนี้ไม่ต่างกับกวางน้อยกำลังหวาดกลัวกับผู้ล่าเหยื่อเช่นเขา

“อื้อ อ๊ะ คิลเลียนอย่าทำแบบนี้” พยายามห้ามปรามคนตัวโตที่อยู่หว่างขาเรียว เกิดมาเพิ่งจะเคยมีเพศตรงข้ามสัมผัสเช่นนี้กับเธอเป็นครั้งแรก คนด้อยประสบการณ์เช่นเธอแทบอยากมุดดินหนีประเดี๋ยวนี้

“ไม่ชอบเหรอ” ผงกหัวมองหญิงสาว

“อื้อ ฉันไม่รู้” ส่ายหน้าไปมาอย่างกระสับกระส่าย จังหวะเดียวกันมือเล็กออกแรงดันศีรษะของคนตัวโต

“ไม่รู้เหรอ” เผยยยิ้มร้ายมุมปากอย่างคนเจ้าเล่ห์ คิลเลียนยกศีรษะออกห่างโพรงอ่อนนุ่มแล้วเปลี่ยนเป็นการสอดนิ้วแกร่งเข้าในตัวเธอแทน

ชายหนุ่มขยับนิ้วเข้าออกในร่องสวาท เพียงไม่นานน้ำผึ้งหวานไหลเยิ้มเปียกนิ้วยาว แต่เขาไม่หยุดเพียงเท่านั้นจากนิ้วเดียวจึงเพิ่มเป็นสองนิ้ว ทว่าครั้งนี้ค่อนข้างแน่นยิ่งกว่าเดิม

“อื้อ คิลเลียน…ฉันเจ็บ”

“อดทนหน่อย นี่แค่นิ้วเองถ้าเจอของจริงคงได้ร้องลั่นแน่ ฉันกำลังช่วยเธออยู่”

หญิงสาวไม่เข้าใจเขากำลังช่วยเธอตอนไหนนอกจากความเจ็บแล้วไม่มีความรู้สึกใดเลย

“อื้อ คิลเลียน”

“พร้อมไหม” ถามพลางช้อนตามองใบหน้าคนตัวเล็กซึ่งไม่ได้แสดงอาการเจ็บปวดเหมือนตอนแรก

“อืม”

ได้ยินคำตอบจากริมฝีปากอวบอิ่ม คิลเลียนชันเข่าพลางถอดชุดคลุมอาบน้ำออกจากกายแกร่ง โยนทิ้งไปบนพื้นอย่างไม่ไยดี

คนกำลังจ้องร่างกายแสนสมบูรณ์ของชายหนุ่ม หันหน้าหนีอย่างไวเมื่อเขาหันมาทางเธอพอดีแล้วบังเอิญสบตากัน

“อยากลองสัมผัสของฉันดูไหม” เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุดเซ็กซี่ ก่อนนำมือเล็กมาจับท่อนลำขนาดใหญ่

“คิลเลียน” ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง หมายจะชักมือกลับแต่เขาไม่ยอมให้เธอทำตามความต้องการยังคงยึดมือเล็กไว้และจับมือเรียวให้ชักรูดขึ้นลงตามจังหวะอารมณ์พิศวาส

“อ๊ะ อ๊า พิมพ์ดาวแรงกว่านี้”

คนตัวเล็กอยากลองทำตามคำพูดเขาดูจึงขยับท่อนเนื้อขึ้นลงให้เร็วกว่าเดิมโดยมือเขายังคงวางทับหลังมือเธอ

“ฉันไม่ไหวแล้วพิมพ์ดาว ขอเลยละกัน” คิลเลียนรวบแขนเล็กขึ้นเหนือศีรษะจากนั้นสอดแทรกความเป็นชายเข้าในตัวเธอพรวดเดียว

“อึก อ๊ะ” ร่างเล็กสะดุ้งโหยงอย่างคาดไม่ถึงว่าเขาจะใส่เข้ามา โดยไม่ให้เธอเตรียมตัว คนไร้ประสบการณ์เจ็บปวดระบมไปหมด ก่อนรับรู้ถึงของเหลวไหลรินลงมาเปื้อนผ้าปูเตียงไม่ต้องบอกก็รู้คือสิ่งใด

“ฉันเจ็บนะคิลเลียน คนบ้า!” มือเล็กตีบ่าแกร่งหนึ่งที ก่อนจะมีน้ำตาเล็ดออกตามหางตาตกลงสู่หมอนใบใหญ่

“ฉันขอโทษพิมพ์ดาว” จูบซับน้ำตาบนเปลือกตาบางอย่างอ่อนโยน ความปรารถนาที่เขามีต่อเธอรุนแรงเกินไป เผลอทำให้เธอเจ็บ

“อ่อนโยนกับฉันหน่อยสิ นี่เป็นครั้งแรกของฉันนะ”

“อืม” ตอนนี้เขาเข้าใจอย่างชัดเจนแล้วว่าเธอยังบริสุทธิ์ ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนทำเอารู้สึกดีไม่น้อยได้ครอบครองเธอเป็นคนแรก

ชายหนุ่มแช่แก่นกายในตัวหญิงสาวรอให้ปรับสภาพคุ้นชินกับความเป็นชายของเขา จากนั้นเริ่มบรรเลงเพลงรักกับคนใต้ร่างด้วยจังหวะนุ่มนิ่มและเนิบนาบ แม้อยากรุนแรงแค่ไหนก็ต้องหักห้ามใจ

“ถ้าเจ็บก็บอกฉันนะ ฉันจะพยายามอ่อนโยนกับเธอ”

“อื้อ อ๊า แรง ๆ กว่านี้หน่อยได้ไหม” เธอเริ่มคุ้นชินกับท่อนลำ เลยขอให้เขาเพิ่มจังหวะขึ้นอีกหน่อย

“ได้สิ” เมื่อได้ยินคำขอดังนั้น คิลเลียนไม่รอช้าจะส่งท่อนเอ็นเข้าออกในตัวเธออย่างหนักหน่วงให้สาสมกับความต้องการที่มีต่อเธอ

“อ๊า ซี๊ด เป็นไงบ้างแบบนี้ดีไหม” ฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งประคองใบหน้าจิ้มลิ้ม สบตาคู่หวานก่อนเหลือบมองกลีบปากอวบอิ่มแล้วจัดการปิดปากเธอด้วยปากหยัก

“อื้อ” พิมพ์ดาวหลับตาพริ้ม จิกเล็บลงบนแผ่นหลังแกร่ง ทั้งปลดปล่อยเรือนร่างให้เขาเป็นคนนำทาง

เธอและเขากอดกันเป็นกลมแทบหลอมเป็นร่างเดียวกัน ไม่มีท่าทีแยกออกจากกันง่ายดาย หนำซ้ำยังคงกระชับให้แน่นกว่าเดิม

ชายหนุ่มกระแทกกระทั้นใส่พิมพ์ดาวแบบไม่ยั้ง เขาไม่เคยเจอใครทำให้ตัวเองต้องการบทรักมากเท่านี้ ถึงจะเป็นครั้งแรกของคนตัวเล็กแต่กลับไม่ได้ทำให้เขาหงุดหงิดหรือโมโหสักนิดออกจะชอบมากด้วยซ้ำ

“อื้อ อ๊ะ อ๊า” ทั้งคู่ส่งเสียงร้องครวญครางดังประสานกันลั่นห้องนอน

บทสวาทของเธอและเขาดำเนินตลอดชั่วค่ำคืน แม้จะจบลงหลายครั้งแต่คิลเลียนไม่รู้จักอิ่มหนำสักนิด ยังคงตักตวงความสุขจากพิมพ์ดาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่มีท่าทีจะปล่อยเธอไปง่ายดาย

จนเกือบรุ่งสางพิมพ์ดาวทนไม่ไหวต่อความอ่อนเพลียของร่างกายรีบชิงหนีหลับก่อน กระทั่งเขาปลดปล่อยน้ำเชื้อครั้งสุดท้ายใส่ตัวเธอ ก่อนล้มตัวลงนอนข้างเธอพร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้าสู่วงแขนและหลับไปด้วยกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 10 ไม่เป็นไปตามดั่งหวัง

    คิลเลียนก้าวออกจากห้องนอนด้วยสภาพโซซัดโซเซเพื่อตรงไปหาพิมพ์ดาวที่นั่งยังโซฟา แม้ตอนนี้จะปวดหัวมากแต่ยังพยายามจะแบกร่างไร้เรี่ยวแรงไปหาคนตัวเล็กพิมพ์ดาวเหลือบมองคนตัวโตแวบหนึ่งแต่ไม่ได้แยแสนัก หน้าจิ้มลิ้มหันมองบรรยากาศนอกคอนโดที่มีแสงแดดจ้า ก่อนรู้สึกตัวเมื่อคิลเลียนมานอนหนุนตักตัวเอง“ทำอะไรของนาย” ปรายตามองชายหนุ่มอย่างไม่เข้าใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังพูดจาไม่ดีใส่เธออยู่เลยแล้วตอนนี้เกิดอะไรขึ้นล่ะ“ฉันขอโทษ” คว้ามือเล็กขึ้นมากุมพร้อมกับแหงนหน้ามองเธอ“เฮอะ! ตบหัวแล้วลูบหลังเหรอ” แค่นหัวเราะในลำคอเหตุการณ์ในห้องนอนเมื่อสักครู่ เธอยังจำได้ดีไม่ลืมเลือนเขาพูดอะไรไว้บ้างและทำร้ายจิตใจเธอมากแค่ไหน“เธออย่าเข้าใจฉันผิดสิพิมพ์ดาว ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย”“ไม่ต้องสนใจฉันหรอก ไปนอนข้างในเถอะ” เธอทำเป็นไม่แยแสคนป่วย“อย่าไล่กันเลยนะพิมพ์ดาว” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเว้าวอน“ฉันไม่กล้าไล่เจ้าของห้องอย่างนายหรอก”“ฉันปวดหัวมากเลยพิมพ์ดาว” คิลเลียนดึงแขนเล็กมากอดพร้อมทำท่าออดอ้อนหวังให้คนตัวเล็กเห็นใจ“ก็ไปนอนข้างในให้มันดี ๆ สิ”“ฉันอยากอยู่กับเธอ” ช้อนตามองคนตัวเล็กซึ่งสื่อไปด้วยความรู้สึกมากมาย จ

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 9 ดูแลคนดื้อ

    คนตัวเล็กบนโซฟากลางห้องนั่งเหม่อลอย มองวิวนอกคอนโดในยามเช้าด้วยใจล่องลอยก่อนถอนหายใจเฮือกหนึ่งด้วยความเบื่อหน่ายยิ่งนานวันความรู้สึกที่มีต่อคิลเลียนมากขึ้น จากคำว่าชอบเริ่มผันเปลี่ยนเป็นคำว่ารัก ไม่อยากจินตนาการถึงวันต้องแยกจากกันเลยจะรู้สึกอย่างไร คงเจ็บปวดไม่ใช่น้อย“ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย” หน้างดงามซบลงกับหัวเข่ามนพร้อมปรายตามองประตูห้องที่มีคนตัวโตอยู่ในนั้นกำลังหลับใหลเวลาล่วงเลยผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง ไร้ร่างกำยำของคิลเลียนย่างเท้าออกมาจากห้องนอน พิมพ์ดาวเหลือบมองนาฬิกาฝาผนังซึ่งขณะนี้เป็นเวลาเก้าโมง“ทำไมคิลเลียนยังไม่ออกมา ไม่ทำงานเหรอวันนี้” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเชิงสงสัย เธอตัดสินใจหย่อนเท้าเล็กแตะพื้นเข้าไปหาคนในห้องหญิงสาวเดินไปนั่งข้างคนตัวโต ยื่นแขนเล็กแตะหัวไหล่แกร่ง ก่อนรู้สึกถึงความร้อนแผ่ซ่านออกมาจากตัวเขา“ไม่สบายเหรอ” เธอจับพลิกเขาให้นอนหงายพร้อมยื่นหลังมือแตะหน้าผากของคิลเลียน แล้วรีบชักมือกลับอย่างไว “ร้อนจัง”พิมพ์ดาวไม่ปล่อยให้เวลาเดินอย่างไร้ประโยชน์ เธอเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียง หายออกจากห้องประมาณสิบนาทีและกลับมาอีกครั้งพร้อมอุปกรณ์เช็ดตัว“อื้อ หนาว”“อดทนห

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 8 ฤทธิ์ของยา Nc+

    “อ๊า พิมพ์ดาวทำไมถึงหวานทั้งตัวแบบนี้” เสียงทุ้มเอ่ยชมเชยคนตัวเล็กด้วยความหลงใหลกับเรือนร่างงดงามเขาผละออกจากดอกบัวตูมแล้วเลื่อนลงต่ำ ไม่วายกดจูบหน้าท้องแบนราบและไปหยุดยังกลีบกุหลาบงดงามห่อหุ้มด้วยชั้นใน คนใจร้อนอย่างคิลเลียนรีบถอดปราการชิ้นสุดท้ายออกห่างกายสาวอย่างไว“อึก อ๊ะ คิลเลียน” ทันทีที่ปลายลิ้นสากแตะช่องทางรัก พิมพ์ดาวถึงกับสะดุ้งโหยงด้วยความเสียวซ่านพร้อมยกหลังมือขึ้นปิดปาก หน้างดงามส่ายไปมาจนผมเผ้ายุ่งเหยิงแผ่เต็มหมอน เม็ดเหงื่อค่อย ๆ ผุดขึ้นทีละนิดแม้เครื่องปรับอากาศราคาแพงจะให้ความเย็นมากแค่ไหนก็ไม่อาจดับความร้อนรุ่มที่เกิดขึ้นขณะนี้ระหว่างคนทั้งสอง“พิมพ์ดาว ฉันไม่ไหวแล้ว” คิลเลียนชันเข่าก่อนจับหัวเข่ามนแยกออกจากกันให้กว้าง ๆ สอดแทรกความเป็นชายเข้าในตัวเธอพรวดเดียวจนสุดลำ จากนั้นซอยสะโพกสอบเข้าออกตามจังหวะพิศวาสการร่วมรักครั้งนี้สำหรับพิมพ์ดาวค่อนข้างดิบเถื่อนกว่าที่ผ่านมา จนคนตัวเล็กทนไม่ไหวเปล่งเสียงครวญครางดังลั่นทั่วห้องนอน“อื้อ คิลเลียนรุนแรงเกินไปแล้ว” เธอกำผ้าปูเตียงแน่นพร้อมทั้งดิ้นพล่าน“ฉันคิดถึงเธอ ขอเอาแรง ๆ นะ” คิลเลียนปรายตามองนิ้วเรียวก่อนประสานนิ้วยาว

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 7 ระบายอารมณ์ Nc

    “โธ่เว้ย! ทำไมไม่รับสายวะ” ทางด้านคิลเลียนเขาพยายามกระหน่ำโทรหาพิมพ์ดาวหลายสายแต่ไร้การตอบกลับจากคนตัวเล็กทำเอาหงุดหงิดเป็นอย่างมาก ก่อนจะสบถด้วยคำหยาบคายอย่างหัวเสีย“พี่คิลเลียนขา อาหารเสร็จแล้วค่ะ” เสียงของนิรินทำให้ผละจากหน้าจอโทรศัพท์แล้วก้าวเดินไปหาเจ้าของห้อง“อาหารน่าทานจัง” ปรายตามองอาหารเต็มโต๊ะแต่เขาไม่รู้สึกอยากกินสักนิดเดียวเพราะมัวแต่พะวงถึงพิมพ์ดาว“ของโปรดพี่คิลเลียนทั้งนั้นเลย นั่งสิคะ” เธอลากเก้าอี้ให้ชายหนุ่มนั่ง“ไม่กินด้วยกันเหรอ” ช้อนตามองนิรินซึ่งยังคงยืนนิ่งข้างหลังตัวเอง ไม่มีท่าทีจะนั่งทำเอาอดสงสัยไม่ได้“กินค่ะ” พูดพร้อมหย่อนก้นนั่งลง แต่นิรินไม่ได้ตักอาหารกินทันใดยังคงจับจ้องมองคิลเลียนอย่างรอลุ้นหลังจากชายหนุ่มรับประทานอาหารคำแรก นิรินเผยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ที่ไปเป็นตามความคาดหวัง“อร่อยไหมคะ”“อืม”“ทานเยอะ ๆ เลยนะคะ” พูดพร้อมตักอาหารใส่จานของเขา“ไม่กินเหรอ” เหลือบมองคนข้างกายเอาแต่ตักอาหารให้ตัวเอง“นิรินไม่ค่อยหิวค่ะ แค่เห็นพี่คิลเลียนกินก็อิ่มแล้ว”“อืม” ชายหนุ่มไม่ได้เซ้าซี้มากนักยังคงนั่งรับประทานอาหารต่อเรื่อย ๆ กระทั่งผ่านไปสักพักเริ่มรู้สึกร้อนรุ่

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 6 เจอกันด้วยความบังเอิญ

    จากวันนั้นผ่านมาสองสัปดาห์ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาเรียกได้ว่าค่อนข้างดีมากสำหรับพิมพ์ดาวเพราะไม่เคยได้รับการเอาใจใส่แบบนี้มาก่อนจึงเคลิ้มชีวิตของเธอในตอนนี้ดีกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า ตั้งแต่มีเขาอะไรหลายอย่างเปลี่ยนไป จนกลัววันหนึ่งถ้าแยกจากกันเธอจะทำใจลำบาก“พิมพ์ดาว”“หืม” คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงตื่นจากภวังค์ ก่อนแหงนหน้ามองคนตัวโต“เหม่ออะไรของเธอ”“เปล่า” เผยยิ้มอ่อน“ฉันจะไปทำงานแล้ว” คิลเลียนรวบเอวคอดพร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้าสู่วงแขน จากนั้นจุมพิตหน้าผากมนด้วยความอ่อนโยนแล้วกดจูบแก้มขาวเนียน“ไปทำงานดี ๆ นะ” โบกมือลาคนตัวโตก่อนปิดประตูห้อง หมุนตัวเดินไปนั่งยังโซฟาหรูกลางห้องทุกวันช่วงเช้าคิลเลียนมักรบเร้าให้พิมพ์ดาวไปส่งเขาเป็นประจำ บ่อยครั้งทำเอาใจสาวหวั่นไหวกับการกระทำอีกฝ่ายอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ย่อมทราบดีตอนจบเป็นเช่นไรแต่ไม่วายเผลอไผลและหลงใหลไปกับสิ่งนั้น“เฮ้อ…” เธอรู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปไวเหลือเกิน แค่ไม่เท่าไรผ่านมาแล้วสองสัปดาห์รถคันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาข้างในรั้วคฤหาสน์ แล่นไปจอดยังโรงรถก่อนเจ้าของจะเปิดประตูก้าวลงมา เผยให้เห็นร่างของคิลเลียนนัยน์ตาคมกริบจ้องมองเบื้อง

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 5 ความห่วงใยที่มีต่อเธอ

    นัยน์ตาคมจับจ้องภาพเคลื่อนไหวตรงหน้าบนจอขนาดใหญ่ภายในโรงภาพยนตร์ท่ามกลางแสงริบหรี่และอากาศหนาวเหน็บ แม้สายตาคิลเลียนมองดูสิ่งที่อยู่ข้างหน้าแต่ในใจร้อนรุ่มคะนึงหาถึงพิมพ์ดาวด้วยอาการกระสับกระส่าย“พี่คิลเลียนคะ”“หืม” หันขวับมองคนข้างกาย“นิรินไม่อยากดูแล้ว หิวข้าว”“ขอโทษนะนิรินแต่ฉันต้องไปแล้ว” สิ้นคำพูดชายหนุ่มวิ่งออกจากโรงภาพยนตร์รวดเร็ว ไม่เหลียวหลังมองนิรินสักนิดเดียว จะรู้สึกอย่างไรกับการกระทำของตัวเอง วินาทีนี้เขาเป็นห่วงพิมพ์ดาวมากราวกับมีลางสังหรณ์บางอย่างกำลังเกิดขึ้นชายหนุ่มใช้เวลาในการขับรถถึงคอนโดประมาณหนึ่งชั่วโมง เขาเพิ่งนึกขึ้นได้ตัวเองไม่ได้ให้กุญแจห้องกับคนตัวเล็กหลังจากรถจอดสนิทไม่รอช้าวิ่งเข้าข้างในตึก กวาดสายตามองทั่วล็อบบี้แต่กลับพบความว่างเปล่า เลยตัดสินใจไปถามพนักงานแต่คำตอบที่ได้รับคือพิมพ์ดาวยังไม่กลับมา“หายไปไหนของเธอวะ” เอ่ยขึ้นพลางกดโทรหาพิมพ์ดาวถี่รัว ก่อนวิ่งหาคนตัวเล็กบริเวณใกล้เคียงของคอนโดตัดมาทางพิมพ์ดาว เธอไม่รู้ตัวเลยตอนนี้กี่โมงเนื่องจากผล็อยหลับตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ หนำซ้ำแบตโทรศัพท์ดันหมดอีกต่างหาก เมื่อลืมตาขึ้นกลับพบกับความมืดและความเงียบสง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status