เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 1
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-06 02:59:10Chapter1
โอ๊ย...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า มารดาจะมีความคิดนี้อยู่
4 ปีแล้ว 4 ปีที่ไม่มีเรื่องนี้มาระคายใจ นึกว่าเลิกล้มความตั้งใจไปแล้ว
สุดท้ายก็มีจนได้!
“คุณแม่ว่าอะไรนะครับ จะให้เอมมาเป็นนางบำเรอผมหรือครับ ผมไม่เอานะ ไม่ใช่สเปค ตัวก็ดำ สวยก็ไม่สวย ถ้าเป็นโมนาก็ว่าไปอย่าง” เขมนัทต์หรือเกมส์รีบปฏิเสธคุณหญิงสร้อยระย้าผู้เป็นมารดาทันทีที่รู้ว่า หญิงสาวที่มารดาหามาให้เป็นแม่พันธ์คนที่เจ็ดคือใคร
“แม่ว่าเอมนี่แหละดีแล้ว ไม่สวยแต่นิสัยดีมากๆ เลย แม่ชอบ” อันที่จริงสร้อยระย้าหมายตาเอมิกามานานแล้ว ทว่าด้วยปัจจัยหลายอย่าง ไม่ว่าจะด้วยอายุของเอมิกา อีกทั้งเธอยังศึกษาอยู่ต่างประเทศ จึงไม่สะดวกต่อภารกิจนี้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างลงตัว นางจึงรีบจัดการก่อนมีใครตัดหน้า
“คุณแม่ชอบ แต่ผมไม่ชอบ ผมว่าเอาโมนาดีกว่าครับคุณแม่ สวย หุ่นดี ผมชอบมากกว่าเอมเสียอีก” เขมนัทต์ต่อรอง “แค่ผมนึกถึงหน้าเอม อารมณ์ผมก็ดับแล้วครับ ถ้าเป็นอย่างนั้นคุณแม่อดได้หลาน ผมไม่รู้ด้วยนะ”
“แม่ไม่เชื่อหรอกว่า แกเห็นเอมแล้วอารมณ์จะดับ แม่ว่าวิ่งเข้าใส่มากกว่า” สร้อยระย้าคิดไปอีกทาง “แกเคยได้ยินคำนี้ไหมว่า เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน ครั้งสุดท้ายที่แกเห็นเอมคือเจ็ดปีก่อนนะ ตอนนั้นเอมอายุสิบห้า ตอนนี้เอมอายุยี่สิบสอง โตเป็นสาวแล้วด้วย ไม่ใช่เด็กกะโปโลอย่างที่แกรู้จัก”
“เจ็ดปีก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากหรอกครับคุณแม่ รูปร่างหน้าตาอย่างเอมจะเปลี่ยนอะไรได้เยอะ นอกจากไปศัลยกรรมเท่านั้นแหละครับที่จะทำให้สวยจนจำไม่ได้” เขมนัทต์ยังคงคิดต่าง “แล้วคุณแม่คิดยังไงครับถึงได้หาผู้หญิงมาเป็นแม่ของลูกผมอีก ผมนึกว่าคุณแม่เลิกล้มความตั้งใจแล้วซะอีก”
เป็นคำถามที่อดถามไม่ได้
“ก็แม่อยากมีหลานไงล่ะ อยากมีมากๆ ด้วย สี่ปีมานี้แกไม่หาเมียสักที บ้างานอยู่ได้” นางตอบทันที “เอาอย่างนี้ดีไหม รอให้แกเห็นเอมก่อน ถ้าแกโอเคแม่จะไม่บังคับ แล้วจะไม่หาผู้หญิงให้แกแล้วด้วย จะให้แกหาเอง ถ้าแกไม่อยากมีเมียแม่ก็ไม่บังคับ ถือเสียว่าแม่บุญน้อย ไม่มีวาสนาได้เลี้ยงหลานเหมือนคนอื่นเขา”
น้ำเสียงสร้อยระย้าดูเศร้า เสมือนสีหน้า
“โถ...คุณหญิงของสาย มีเงินมีทองล้นฟ้า แต่ไม่มีหลานเหมือนคนอื่น บุญน้อยไม่พอ ลูกชายยังใจร้ายใจดำไม่ทำหลานให้แม่อีก โถๆๆๆ สายสงส๊านสงสารคุณหญิงจริงๆ เลยค่ะ”
สายพิณ คนรับใช้คู่บุญสร้อยระย้ามามากกว่าสี่สิบปีพูดเคล้าน้ำตา เขมนัทต์กรอกตาบน รู้ทันทีเลยว่า ถ้าไม่ยอมมีหวังเป็นลูกอกตัญญูอีกเช่นเคย
“โอเคครับ ผมยอมแล้ว ผมจะปิดไฟตอนนอนกับเอม จะได้ไม่ต้องเห็นหน้า เอาให้เสร็จๆ ไป แต่เหมือนเดิมนะครับ ถ้าสามเดือนแล้วเอมไม่ท้องก็จบ คุณแม่ห้ามหาผู้หญิงให้ผมนะครับ ผมจะหาเอง” สร้อยระย้าเปลี่ยนสีหน้าทันที ความหมองเศร้าไม่มีให้เห็น
“ตามนี้เลยลูก”
สร้อยระย้าตอบตกลง หันมายิ้มกับสายพิณ นางมั่นใจว่า ทันทีที่เขมนัทต์เห็นหน้าเอมิกา จะต้องเปลี่ยนใจจากนอนเปิดไฟเป็นเปิดไฟสว่างจ้าแน่นอน
เหตุผลที่สร้อยระย้าต้องหาผู้หญิงมาเป็นแม่ของหลานเพราะลูกชายหัวแก้วหัวแหวนหวงความโสดหนักมาก นอกจากจะไม่ยอมหาคนรักเพื่อมาเป็นเมียและเป็นแม่ของลูก ยังบ้างานราวกับว่าเงินในบัญชีมีแค่หนึ่งร้อยบาท ต้องรีบหามาเข้าบัญชี ทั้งที่ในความเป็นจริง มีใช้ไม่หวาดไม่ไหว
สร้อยระย้าจึงหาผู้หญิงที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมมาเป็นแม่ของหลาน โดยตั้งกฎเกณฑ์ไว้ว่า หากภายในสามเดือนผู้หญิงคนนั้นๆ ไม่ตั้งครรภ์ด้วยวิธีธรรมชาติเท่านั้น ก็ต้องย้ายออกจากบ้าน รอคนใหม่เข้ามาทำหน้าที่แทน ซึ่งเอมิกาจะเป็นผู้หญิงคนที่เจ็ดที่จะเข้ามาเป็นเมียบำเรอของเขมนัทต์...
เมียบำเรอที่เขาไม่ต้องการมากที่สุด
บทล่าสุด
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 14
Chapter 14“ค่ะ เอมมีความสุขค่ะ” เธอตอบตามจริง ประสบการณ์ทางเพศครั้งแรกถือว่าดีมาก งดงามตรึงใจ และไม่คิดว่าเขาจะอ่อนโยนกับตนมากขนาดนี้ ความกังวลต่างๆ ถูกขจัดไปจากจิตใจจนสิ้น “ครั้งนี้เป็นครั้งแรกของเอม เอมไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง กลัวคุณเกมส์ไม่พอใจ”เขมนัทต์เอ็นดูกับความกังวลของเธอ เขายิ้ม จูบปากสาวเบาๆ“ของแบบนี้มันเรียนรู้กันได้ พี่จะเป็นครูสอนเอมเอง รับรองว่าครูคนนี้จะสอนทุกอย่างให้แบบหมดไส้หมดพุง” เขมนัทต์พร้อมสำหรับเรื่องนี้เต็มที่ “ตัวเราสองคนเหนียวมากเลย พี่จะพาเอมไปอาบน้ำนะ แล้วจะสอนเรื่องบนเตียงให้เอมวันนี้เลย”เอมิกาไม่มีคำพูดใดเอื้อนเอ่ย เธอยิ้มเมื่อถูกเขาอุ้ม ก่อนพาเดินไปยังห้องน้ำ ห้องเรียนเรื่องทางเพศของเขาและเธอ ที่ดูเหมือนว่า การสอนเรื่องเพศสัมพันธ์จะไม่จบง่ายๆอย่างน้อยๆ ก็ต้องสามน้ำ... สิบห้าวันต่อมานับตั้งแต่เอมิกาเข้ามาอยู่ในบ้านเขมนัทต์ ความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างเกิดขึ้นกับเขา ความเปลี่ยนแปลงที่ว่านี้เป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้น อย่างแรกคือเขมนัทต์ไม่เป็นคนบ้างานเหมือนก่อน ปกติแล้วเขาจะกลับบ้านหลังพนักงานในบริษัท ทำงานราวกับว่า เงินในบัญชีมีหนึ่งร้อยบาท จำต้อง
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 13
Chapter 13 “โอ้ว...เอม” เขาตัวสั่น หัวใจสั่นยิ่งกว่า ความพอใจระบายบนใบหน้าอันหล่อเหลา ดีใจอิ่มใจจนกลั่นเป็นคำพูดไม่ได้ “อีกสักพักมันก็จะไม่เจ็บ” เอมิกาเชื่อคำพูดเขมนัทต์ หลบสายตาเขาพัลวัน ดวงหน้าหวานแดงระเรื่อจากพิษพิศวาสบวกเขินอาย เขายิ้มกับภาพน่ารัก ก้มหน้าจูบปากว่าที่แม่ของลูก เขมนัทต์ขยับเอวสอบเนิบช้าให้เธอคุ้นเคยกับกายชาย ในขณะที่มือเบี่ยงเบนความเจ็บปวด นวดเคล้นอุบลสองดอกสลับกันไปมา โน้มหน้าเชยชมยอดถันขึ้นรูปสวย“คุณเกมส์...คุณเกมส์” ความเจ็บบรรเทาลง ความเสียวกระสันวิ่งพล่านและเริ่มคุ้นชินกับดุ้นลำเขื่องที่ทะยานเข้าออก เขมนัทต์จึงเพิ่มกำลังแรงในการถาโถมมากขึ้น “คุณเกมส์ขา...อา”เอมิกาครางกระเส่ารับพละกำลังอันหนักหน่วงของเขา ที่ไม่ผ่อนปรนเลยสักนิดเดียว เดินหน้าเร่งเครื่องไม่ต่างกับรถยนต์กำลังเร่งเข้าเส้นชัย“โอ้ว...เอม...อืม...สุดยอด...แน่นบีบใจเหลือเกิน...พระเจ้า”เขาเงยหน้าครางต่ำ ก้มหน้าดูดกลืนยอดถัน ลิ้นไล้เลียแล้วขบเม้ม เอมิกาเสียวซ่านครางครวญแทบขาดใจ มือใหญ่จับจาสาวข้างหนึ่งพาดบ่า อีกข้างดันออกไปทางด้านข้างจนเท้าเล็กชี้ลอย จากนั้นเขาสาดใส่พายุอา
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 12
Chapter 12ว้าว...คำนี้ดังในใจเขมนัทต์หลังจากได้คำตอบแล้วว่าเป็นเช่นไร กลิ่นสาปสาวผสมกับกลิ่นครีมอาบน้ำ สองกลิ่นมารวมกัน แรงกามาในกายเขาเดือดพล่านทันที ราวกับว่าเป็นยาชูกำลังชั้นเลิศ ปากและลิ้นเขาจึงบรรเลงหนักหน่วง ดูดเม้มปุ่มสวรรค์ โดยมีลิ้นพลิ้วไหว นิ้วมือขยับเข้าออกไปพร้อมกันด้วย“อา...คุณเกมส์...อา” เอมิกาไม่อาจทนกับการลงลิ้นของเขาได้ ตัวเธอร้อนฉ่า ส่ายสะบัดตัวไม่หยุดราวกับว่า ระบายความร้อนในกาย แต่ดูเหมือนว่าอุณหภูมไม่ได้ลดลงเลย ผ่อนออกไปก็ถูกเติมเข้ามา ลิ้นเขาร้ายมาก ปากก็เช่นกัน เม้มเบาๆ และดูดแรงๆ เธอสะท้านไปทั้งตัว วาบหวิวสุดหัวใจ เธอรับรู้ถึงความสุขที่ไม่เคยรู้จัก มันตรงดิ่งเข้ามาหาเธอ ช่องทางรักกระตุกถี่รัดนิ้วมือใหญ่ ตอดรัดเป็นจังหวะ “คุณเกมส์...พอ...พอค่ะ เอม...เอมไม่...ไหว...อา” เขมนัทต์ไม่หยุดการกระทำของตัวเอง เขายังคงฝังหน้าอยู่จุดเดิม และกำลังทำสเต็ปต่อไปคือ ให้ลิ้นทำงานแทนนิ้วมือ ให้ปากดื่มชิมน้ำหวานกลิ่นเร้าใจ เขาดึงนิ้วออกจากตัวเธอ พรมจูบไปทั่วเนื้อนวลแผ่วเบา สองข้างกลีบถูกดูดไม่แรงมาก ไล้ลิ้นไปตามรอยแยกลากต่ำลงไปยังถ้ำเร้นรักที่มีน้ำเสน่หาเกาะพราวลิ้นใ
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 11
Chapter 11รสสัมผัสจากจุมพิต ผิวกายนุ่มเนียนทำลายความตั้งใจนั้นจนสิ้น ตอนนี้เขากลายเป็นคนมุมมาม อยากกินเนื้อสมันชิ้นนี้ใจแทบขาดแต่ช้าก่อน...อาหารจานนี้เป็นอาหารจานใหม่ที่ทั้งสดและหวาน เขมนัทต์ระงับความตะกละไว้ ละเมียดชิมอาหารจานนี้ ลิ้มรสชาติและความอร่อยน่าจะดีกว่า คงอิ่มไปทั้งใจ เขาขยับใบหน้าไปยังลำคอ ซุกไซ้สูดดมกลิ่นหอมโดยรอบ ใบหน้าเขาค่อยๆ ขยับต่ำลงมายังภูเขาลูกย่อมที่มีมือใหญ่ทำงาน แล้วตอนนี้ปากเขากำลังทำหน้าที่แทน“คุณเกมส์...อา...คุณเกมส์” เอมิกาปล่อยเสียงครางเมื่อยอดถันถูกปากใหญ่ห่อหุ้ม เขาลูบด้วยปากเบาๆ ลงน้ำหนักด้วยการดูดกลืน ก่อนทำสองอย่างสลับกันไปมา เธอขนลุกทั้งตัว ความเสียวกระสันแผ่กระจายไปทั่วร่าง มือเขาไม่ได้ละห่างก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นที่เด้งรับน้ำหนักมือ เขมนัทต์เพลิดเพลินยิ่งนัก ปากลิ้นโลมเลียปทุมถัน มือเคล้นคลึงเมามันบางครั้งใช้นิ้วหมุนเม็ดบัว ปลุกเร้าอารมณ์สาวหนักหน่วง ไม่แปลกที่เสียงครางจะดังไม่หยุด ขณะเขากำลังมัวเมาอยู่ตรงบงกชคู่งาม มือแข็งแรงไร้ความหยาบกร้านขยับต่ำลงไปยังหน้าท้องแบนราบแขม่วเกร็งตามแรงปรารถนา จุดหมายของเขาไม่ใช่ลูบเพียงจุดนี้ เขาเลื่อนมือต
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 10
Chapter 10 “ฉันจะเริ่มแล้วนะ” เขมนัทต์พูดเหมือนให้เธอรู้ตัว “ลืมตาสิ ฉันอยากให้เธอเห็นความสวยงามของเซ็กซ์ เป็นภาพจำอันแสนวิเศษ ซึ่งฉันจะจดจำมันเช่นกัน” เสียงเขานุ่มมาก บอกให้รู้ถึงความอ่อนโยนและอ่อนหวาน เป็นวาจาที่เอมิกาไม่เคยได้ยินจากปากเขามาก่อน ที่ผ่านมาจะเป็นเสียงไม่พอใจ ตะคอกบ้าง เสียงข่มใส่บ้าง เปลือกตาเอมิกาค่อยๆ เปิดทีละนิดอย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะเขาใช้ริมฝีปากคลอเคลียกลีบปากตนอยู่ “น่ารักจัง”เขมนัทต์ชื่นชมเหนือเรียวปากอิ่ม วินาทีต่อมา จูบแรกในชีวิตเอมิกาก็ถูกช่วงชิงจากชายหนุ่มที่เธอหลงรักมาหลายปี เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า ความฝัน ความหวังเล็กๆ ในหัวใจกลายเป็นจริง เรียวปากหยักสวยของเขมนัทต์นวดกลีบปากอิ่มเบาๆ คล้ายกับว่ากำลังดึงความหวาดกลัว ประหม่าออกจากจิตใจเอมิกา ให้เธอคุ้นชินกับจุมพิตแรก ทว่า...กลับไม่ใช่ตามเขาคิด หัวใจสาวเต้นกระหน่ำยิ่งกว่าพลทหารตีกลองศึก สร้างความฮึกเหิมให้เหล่าทหารกล้า ความรู้สึกนั้นยังคงประทับอยู่ในใจ แล้วดูเหมือนว่าทวีคูณทุกขณะจิต เขมนัทต์ลงน้ำหนักการบดจูบมากขึ้น ช่วงวินาทีนี้เหมือนมีกระแสไฟอ่อนๆ โล
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 9
Chapter 9วินาทีที่เห็นหน้าเอมิกาในลุคใหม่ เขาอยากคว้าตัวเธอเข้ามากอดและลากขึ้นเตียงเพื่อผลิตลูกเสียตอนนั้น ทว่าก็ต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ไม่อยากให้ให้ใครเข้าใจว่า เขากลืนน้ำลายตัวเองและปากกับใจไม่ตรงกัน หลังจากกินมื้อเย็นที่รู้สึกว่า อร่อยเป็นพิเศษเสร็จ เขาออกไปนั่งดื่มกับเพชรภูมิและตรีชาติเพียงแค่นหนึ่งชั่วโมงก็รีบขอตัวกลับบ้านระหว่างที่นั่งดื่มกันตามประสาเพื่อน ทั้งสามได้พูดถึงเรื่องการเดิมพัน ผลที่ออกมาคือเขมนัทต์แพ้ คนแพ้ไม่มีทีท่าอิดออดกับการทำบุญให้มูลนิธิใดก็ได้จำนวนหนึ่งล้านบ้าน เขมนัทต์คิดไว้ว่า จะบริจาคให้สิบมูลนิธิ มูลนิธิละหนึ่งแสนบาทความเป็นเพื่อนกันมานานรู้ไส้รู้พุงกันดี เพชรภูมิกับตรีชาติเอ่ยแซวเขมนัทต์เรื่องเอมิกาที่ลบภาพเดิมไปจนสิ้น เป็นคนใหม่ที่มีความสวยจับใจ มองแล้วไม่อยากละสายตา ซึ่งทั้งสองรู้ด้วยว่า ความคิดของเขมนัทต์เปลี่ยนไป ซึ่งคนถูกแซวก็ยอมรับแต่โดยดี“มานี่สิ” เสียงเขมนัทต์ดังทำลายความเงียบ เอมิกาก้าวเดินมาหาคนสั่งด้วยขาค่อนข้างสั่น แต่หัวใจสั่นหนักกว่า ยิ่งเดินเข้าใกล้เขา อัตราการเต้นของหัวใจก็ยิ่งเพิ่มทวี เอมิกามาหยุดยืนริมเตียง เธอหลุบตามองลำแขนใหญ่ที่ย
บางทีคุณอาจจะชอบ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์75.6K viewsรวมเรื่องสั้นสุดสยิว SS2 (NC25+)
Chocolate lily 56.0K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น39.7K viewsเจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด124.0K viewsด้วยมนตราแห่งรัก
มณีน้ำเพชร / My Darling1.0K viewsสถานะ คนคุย
หนมผิง100 viewsเจ้าสาวของเมฆา วิวาห์จำเป็น
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์133 viewsพ่อผัวในตำนาน
กาสะลอง527 views
