ВойтиShare
CHAPTER 3 ไอ้หมาเด็ก nc+
Последнее обновление:
2025-08-06 10:45:39CHAPTER 3
พิรดาเดินออกมาจากห้องทำงานในมือมีเอกสารปึกใหญ่ ก่อนจะวางลงบนโต๊ะทำงานของเด็กหนุ่ม เขาขมวดคิ้วเงยหน้้าขึ้นมองเธอ
“เวธัส เอานี่ไปช่วยทีมจัดเรียงข้อมูลให้พี่หน่อย” เธอจงใจเน้นคำว่า ‘พี่’ ชัดถ้อยชัดคำ เธอต้องการประกาศให้เขารู้ว่าเธอเป็นพี่ ไม่ใช่ป้าอย่างที่เขาพยายามเรียกเธอ “ครับ ป้า” เวธัสเน้นย้ำคำนั้นอย่างจงใจ เล่นเอาพิรดาถลึงตาใส่ เธอไม่ใช่ยัยป้าสักหน่อย ทำไมต้อมาเรียกป้าด้วย “ได้ งั้นป้าจะให้งานเยอะ ๆ จนนั่งไม่ติดโต๊ะเลยดีไหมล่ะ หืม?” “แค่เอกสาร ไม่ได้หนักอะไรนี่ครับ” เวธัสยักไหล่น้อย ๆ อย่างไม่ยี่หระ พิรดาเม้มปากรู้สึกว่าเด็กหนุ่มตรงหน้า พูดจากวนอวัยวะเบื้องล่างอยู่ไม่น้อย ร้ายกับใครก็ร้ายไป แต่กับพี่นะหนุ่มน้อย เดี๋ยวรู้เลยว่าใครจะยอมก่อน “ระวังตัวไว้ให้ดีนะ เวธัส เด็กดื้อแบบนี้ พี่ไม่ปล่อยให้ลอยนวลแน่” หญิงสาวก้าวเข้าไปใกล้ กระซิบข้างหูเด็กหนุ่มเสียงหวานจัด เวธัสหันขวับมา แต่พิรดาก็เดินจากไปแล้ว เหลือไว้แค่กลิ่นน้ำหอมจาง ๆ กับรอยยิ้มมุมปากที่เขาเผลอยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว… ใครกันแน่! ที่จะไม่ปล่อยให้ลอยนวล —- เสียงหัวเราะของเด็กชายตัวน้อยดังออกมาจากบ้านหลังเล็ก ๆ พิรดาเปิดประตูเข้าไปก็อดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ความเหนื่อยล้ากับงานหายวับไปกับตา เมื่อได้เห็นแก้วตาดวงใจ เล่นกับยายอย่างมีความสุข ไททันกำลังเล่นตุ๊กตาสัตว์ป่า หัวเราะเอิ๊กอ๊าก พลางทำเสียงประกอบ เด็กน้อยมีความสุขมาก ดีแล้วที่เธอเลิกกับเขาได้ ไม่อย่างนั้น ลูกคงปวดใจ ที่เห็นพ่อแม่ทะเลาะกันทุกวัน “แฮ่ๆๆ ผมเป็นเสือครับยาย! กัดแล้วนะ!” “เสืออะไร ขี้โกงใหญ่แล้ว!” สายพิณแกล้งร้อง ก่อนทำท่าจะจับหลานพลิกตัวกลับ “แหม หลานยายเล่นกันเสียงดังลั่นบ้านเลย” พิรดาถอดรองเท้าวางกระเป๋า เดินเข้าไปนั่งลงข้างลูก “แม่! แม่กลับมาแล้ว! ดูสิ ผมเล่นกับยายเป็นเสือด้วยนะ เสือดุสุด ๆ เลย!” “เสือหรือแมวกันแน่เนี่ย” พิรดายีหัวลูกชายอย่างเอ็นดู “กลับมาเหนื่อย ๆ ไปอาบน้ำก่อนลูก เดี๋ยวแม่ตักข้าวรอ แม่กับข้าวเสร็จแล้ว” “วันนี้แม่ทำอะไรกินคะ?” “วันนี้แม่ทำต้มจืดหมูสับกับไข่เจียว ผักก็ผัดไว้ให้แล้ว ไทกินไปนิดหน่อย กับข้าวเหลือเยอะ ไทรอหนูมากินพร้อมกัน” “โอเคค่ะ เดี๋ยวพีชไปอาบน้ำแป๊บเดียว” พิรดายิ้มอ่อนล้าแต่มีความสุข ก่อนลุกขึ้นก็หันไปหอมแก้มลูกหนึ่งที “ไทไปล้างมือล้างหน้าด้วยนะ เดี๋ยวมากินข้าวพร้อมแม่” “ครับ! เดี๋ยวผมช่วยยายจัดจานด้วย!” เด็กชายพยักหน้ารับคำเบา ๆ พิรดาเดินเข้าห้องน้ำ ทิ้งเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วของแม่กับลูกไว้ข้างหลัง น้ำอุ่นไหลรินล้างความเหนื่อยอ่อนทั้งวัน พนิดาอาบน้ำอย่างอ้อยอิ่ง ปล่อยความคิดล่องลอย พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เดินลงมาข้างล่างโต๊ะอาหารก็จัดบนโต๊ะอาหารเรียบร้อย ไททันนั่งเตรียมช้อนพร้อม ตักน้ำใส่แก้วเรียบร้อยแบบเด็กตั้งใจช่วย “มา ๆ กินข้าวเถอะลูก เดี๋ยวข้าวเย็นหมด” สายพิณเอ่ยเสียงนุ่ม “อาหารน่ากินจัง” พิรดามองหน้าลูกชายที่ยิ้มจนแก้มป่อง กับแม่ที่ตักข้าวใส่จานให้เธออย่างเอาใจ เหนื่อยแค่ไหน แค่กลับมาเจอภาพนี้ มันก็คุ้มทุกหยาดเหงื่อแล้ว เช้าวันต่อมา พิรดายืนรอวินมอเตอร์ไซค์เหมือนเคย รถที่เสียเธอให้อู่มาลากไปซ่อมแล้ว แต่ก็ยังซ่อมไม่เสร็จ พิรดายืนกระดิกเท้า กอดแก้วกาแฟพลาสติกเย็นไว้ในมือ สายตาเหลือบมองถนน เห็นรถเมล์ผ่านไปหนึ่งคัน คนแน่นเป็นปลากระป๋อง วินมอเตอร์ไซค์ก็ไม่ว่าง ชีวิตเธอมันช่างบัดซบเสียจริง พิรดาถอนใจแรง ๆ เห็นมอเตอร์ไซค์คันเดิมขี่ผ่านมาอีก เด็กฝึกงานหน้าตายที่ตอนนี้เธอตั้งชื่อในใจว่า ‘หมาเด็ก’ “เฮ้ย ๆ จอด ๆ” เธอโบกมือแบบไม่เกรงใจใคร “อะไรอีกครับ” เวธัสเหลือบมองใต้หมวกกันน็อก สีหน้าเหมือนจะถอนหายใจแต่ไม่ออกเสียง “ขอติดรถหน่อยดิ วันนี้รถเมล์แน่น วินก็ไม่ว่าง” พิรดายิ้มหวาน “ก็ขึ้นมาสิ” เวธัสใช้ขายันพื้นให้มั่นคง พิรดาฉวยโอกาสซ้อนท้ายไวปานจิ้งจกไต่ฝามือเรียวโอบเอวเขาไว้เหมือนอย่างเคย “ขอจับหน่อยนะ เดี๋ยวร่วง” “ไม่ต้องพูดทุกวันก็ได้” “คนมันเกรงใจ” พิรดาหัวเราะ “…!” “วันนี้พี่เลี้ยงกาแฟนะ!” เธอยื่นแก้วพลาสติกเย็น ๆ ไปให้ หลังจากที่เขาส่งเธอถึงที่หมายปลอดภัย “ไม่เอา” เวธัสเหล่มองนิดเดียวแล้วเอ่ยออกมา “เฮ้ย! ของฟรีนะ ทำไมไม่เอา” “แพ้กาแฟ” “จริงดิ? งั้นชอบอะไร” “โกโก้” “โอ้โห แพ้ง่ายเหมือนลูกชายพี่เลย” พิรดาหัวเราะ “…” “เดี๋ยวพี่สั่งให้” “ไม่ต้องหรอกป้า ไม่ได้หวังให้มาตอบแทนอะไร” ว่าจบก็ขับรถตรงไปลานจอดรถ พิรดามองตามแล้วส่ายหัวเบา ๆ “นี่โกโก้ พี่ซื้อมาให้” เธอวางแก้วโกโก้ลงบนโต๊ะทำงานเวธัส เขาปฏิเสธกาแฟไปรอบหนึ่ง เธอก็เอาโกโก้มายัดเยียดให้เขา “ก็บอกอยู่ว่าไม่ต้อง” “รับไปเถอะน่า” พิรดาว่าแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองเย็นวันนั้น พิรดานั่งเก็บงานในห้องทำงานเงียบ ๆ อยู่คนเดียว ทุกคนกลับบ้านไปหมดแล้ว ส่วนเธองานเยอะล้นมือ จนต้องทำงานลากยาว แต่เผลอเปิดมือถือดูซีรีส์คลายเครียด
“อ๊า” ฉากในซีรีส์เป็นฉากรักบนโต๊ะทำงาน ร้อนแรง พอดูแล้วร้อนวูบไปถึงท้องน้อย พิรดากลืนน้ำลายแห้ง ๆ ใจเต้นแปลก ๆ มือหนึ่งเลื่อนจอปิด มืออีกข้างวางลงบนตักตัวเองอย่างห้ามไม่อยู่ ความเหงา ความล้า ความเครียดในแต่ละวัน มันระเบิดรวมกัน มือเธอสอดลึกเข้าใต้กระโปรง ลูบผ่านกางเกงในตัวเล็กที่เริ่มเปียกชื้น ในห้องไม่มีกล้อง คยกลับไปหมดแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกังวล “บ้าเอ๊ย ทำไมต้องนึกถึงหมาเด็กด้วยวะ” ใบหน้าเธอแดงจัด เสียงหอบหายใจหลุดรอดออกมาทีละนิด ปลายนิ้วเรียวสวยกดวนติ่งสีหวานช้า ๆ ภาพในหัวดันไม่ใช่พระเอกในซีรีส์ แต่เป็นหน้าเฉย ๆ ของเวธัส เด็กหนุ่มที่ชอบทำหน้านิ่ง ๆ เด็กที่ให้เธอซ้อนท้ายเมื่อเช้า ไอ้เด็กที่ชอบโกโก้แทนกาแฟ “อือ…” นิ้วกดลงแรงขึ้น จังหวะถี่ขึ้น เสียงหอบติดขัดในลำคอ เธอกัดปากกลั้นเสียง ปลายนิ้วสัมผัสผ่านจุดอ่อนไหวซ้ำ ๆ จนความร่านร้อนซ่านไปทั่วร่าง สะโพกเล็กกระตุกหงึก ๆ สั่นสะท้านไม่หยุด เธอกัดริมฝีปากแน่น มือข้างหนึ่งยันโต๊ะ อีกข้างยังถูวนลงไปที่ร่องแฉะ ๆ ที่ตอนนี้เปียกเยิ้มจนได้ยินเสียงดังแฉะ ๆ ทุกครั้งที่นิ้วขยับ “อ๊ะ ซี๊ด” สะโพกเล็กส่ายวนหาแรงเสียดสีอย่างหิวกระหาย นิ้วเรียวลากถี่รัวเร่ง เสียงหอบกระเส่ากระชั้นหนักขึ้นทุกที ร่างบอบบางบิดเกร็ง กายสะท้านเหมือนจะขาดใจ “อื้อ เสียว เด็กบ้า พี่เสียวจะตายอยู่แล้ว!” เสียงครางสุดท้ายหลุดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ร่างบางกระตุกแรง น้ำหวานแตกทะลักเปรอะเต็มปลายนิ้ว เปียกซึมผ่านชั้นในบาง ๆ เธอทิ้งตัวลงกับโต๊ะหอบหายใจแรง ความรู้สึกเสียวซ่านยังวิ่งวนอยู่ในกาย “โล่งเลย” น้ำขุ่นขาวไหลยืดเปียกเลอะเต็มปลายนิ้ว พิรดารีบดึงทิชชู่มาเช็ด พร้อมดึงกระโปรงลงจัดให้เรียบร้อย“ป้า… ยังไม่กลับอีกเหรอ” ประตูแง้มเข้ามาแผ่ว ๆ พิรดาสะดุ้งโหยง มือรีบเอาแฟ้มปิดตักไว้แทบไม่ทัน ใจเต้นโครมคราม คนที่แง้มประตูคือผู้ชายที่ล่องลอยในความคิด ทำให้เธอต้องช่วยตัวเองจนน้ำแตก เธอจะบ้า!
“เอ่อ หยะ…ยัง พอดีงานเยอะเพิ่งเคลียร์เสร็จ นายล่ะ ทำไมยังไม่กลับ” “ลืมของครับ” เวธัสทำหน้านิ่ง แต่แววตาเหมือนจับผิดอะไรบางอย่าง สายตาของเขามันฟ้องแบบนั้น “หน้าแดงไปหมด เป็นไข้เหรอ” “ปะ เปล่า!” “จะให้ไปส่งไหมครับ?” น้ำเสียงเขาเรียบเหมือนเดิม แต่แปลกตรงที่ วันนี้เขายิ้มมุมปากนิด ๆ “ก็ดีเหมือนกัน” พิรดารีบลุก คว้ากระเป๋า หน้าร้อนผ่าวแต่ทำเป็นเนียน ได้แต่หวังว่าเวธัสจะไม่ได้ยินเสียงครางเสียวของเธอ หรือเห็นตอนเธอกำลังเกี่ยวเบ็ดช่วยตัวเอง เวรละ กางเกงในยังเปียกอยู่เลย
Latest chapter
คลั่งสวาทผัวเด็ก CHAPTER 5 พี่ช่วย nc
CHAPTER 5เสียงส้นรองเท้าสาวกระทบพื้นดังแก่ก ๆ เป็นสัญญาณชัดเจนว่า พิรดากลับมาทำงานแล้ว หลังจากหายหน้าไปทั้งสามวัน“พี่พีช กลับมาแล้วเหรอคะ! ไปเที่ยวสนุกไหมเอ่ย” ทุกคนในแผนกก็ยิ้มทักทายเธอปกติ ไม่มีใครสงสัยอะไร“สนุกสิจ้ะ” เธอหัวเราะพลางตอบน้องในทีม ก่อนจะเดินมาถึงโต๊ะทำงานของตัวเองที่เงียบ ๆเธอปรายตามองไปที่โต๊ะอีกมุมของออฟฟิศ เวธัส กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำงานเหมือนไม่รับรู้โลกภายนอก แต่หางตาเขาขยับเล็กน้อยตอนเธอหันไปมอง“หึ แอบเนียนนะเรา” พิรดาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ เดินตรงไปหา “ทำงานเก่งขึ้นหรือยังเอ่ย?” “จะเก่งอะไร ป้าอยู่สอนงานผมหรือไง” เสียงเขาเรียบ ไม่มีแววแปลกใจหรือดีใจที่เห็นเธอกลับมา“ปากดีเหมือนเดิมนะเรา แปลว่าช่วงที่พี่ไม่อยู่ คงเหงาน่าดูสิ” พิรดายิ้มบาง ๆ โน้มตัวพิงโต๊ะเขา จงใจเอียงตัวให้น้ำหอมบางเบาลอยกระทบจมูกอีกฝ่าย ปลายนิ้วเรียวสวยไล้วนบนขอบแฟ้มเอกสารของเวธัสเล่น ๆ ดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์ เวธัสเหลือบตามองข้อมือบางที่วางอยู่ตรงหน้าเขา ก่อนจะตอบเสียงต่ำ“ป้าหายไปไหนมา” พิรดาชะงัก ก่อนจะยิ้มยั่วกลับ“ไปเที่ยว เปลี่ยนบรรยากาศนิดหน่อย ก็แค่ไปหาของอร่อย ๆ ของร้อน ๆ กินให้
คลั่งสวาทผัวเด็ก CHAPTER 4 หายไป
CHAPTER 4เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มท่ามกลางค่ำคืน พิรดานั่งซ้อนท้ายเวธัสด้วยท่าทางเกร็ง ๆ ขาเรียวแนบไปกับต้นขาแกร่งของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะเบาะมันแคบเกินกว่าจะนั่งห่างกันได้สบาย ๆ“จับไว้สิ จะร่วงอยู่แล้ว”เสียงทุ้มเอ่ยเตือนคล้ายรำคาญ ๆ แต่คนฟังกัดริมฝีปากแน่นด้วยความอาย ใบหน้าร้อนวูบ เพราะภายใต้กระโปรงนั้น กางเกงในของเธอยังเปียกแฉะจากเหตุการณ์ในห้องทำงาน ความเหนอะหนะมันเสียดสีกับผิวจนใจสั่นระริก“ขับช้า ๆ หน่อยได้ไหม พี่ไม่ค่อยถนัดนั่งแบบนี้”เสียงเธอสั่นระคนหอบนิด ๆ เพราะต้องเกร็งตัวไม่ให้แนบแน่นกับเขาเกินไป แต่พระเอกเหมือนจะจงใจเบรกกระทันหันเป็นช่วง ๆ จนเธอต้องโอบเอวเขาไว้แน่น“แล้วคิดว่าอยู่ในฐานะจะต่อรองอะไรกับผมหรือป้า” น้ำเสียงกวนประสาทสวนกลับมาลมยามค่ำตีขึ้นมาจนชายกระโปรงปลิวไหว เธอพยายามกดมันไว้ แต่ยิ่งขยับก็เหมือนยิ่งไปกระตุ้นความรู้สึกของตัวเอง เพราะเนื้อผ้าเปียกชื้นที่แนบผิว กำลังเสียดสีกับก้นเย็น ๆ เวธัสหัวเราะในลำคอเมื่อเหลือบกระจกมองเห็นสีหน้าของเธอที่ทั้งแดง ทั้งกระสับกระส่าย “หรือว่าข้างล่างป้ามัน ยังไม่หายร้อน?”“อะ…อะไรนะ?” พิรดาหน้าตื่นตกใจกับคำพูดของเวธัส
คลั่งสวาทผัวเด็ก CHAPTER 3 ไอ้หมาเด็ก nc+
CHAPTER 3พิรดาเดินออกมาจากห้องทำงานในมือมีเอกสารปึกใหญ่ ก่อนจะวางลงบนโต๊ะทำงานของเด็กหนุ่ม เขาขมวดคิ้วเงยหน้้าขึ้นมองเธอ“เวธัส เอานี่ไปช่วยทีมจัดเรียงข้อมูลให้พี่หน่อย” เธอจงใจเน้นคำว่า ‘พี่’ ชัดถ้อยชัดคำ เธอต้องการประกาศให้เขารู้ว่าเธอเป็นพี่ ไม่ใช่ป้าอย่างที่เขาพยายามเรียกเธอ“ครับ ป้า” เวธัสเน้นย้ำคำนั้นอย่างจงใจ เล่นเอาพิรดาถลึงตาใส่ เธอไม่ใช่ยัยป้าสักหน่อย ทำไมต้อมาเรียกป้าด้วย“ได้ งั้นป้าจะให้งานเยอะ ๆ จนนั่งไม่ติดโต๊ะเลยดีไหมล่ะ หืม?”“แค่เอกสาร ไม่ได้หนักอะไรนี่ครับ” เวธัสยักไหล่น้อย ๆ อย่างไม่ยี่หระ พิรดาเม้มปากรู้สึกว่าเด็กหนุ่มตรงหน้า พูดจากวนอวัยวะเบื้องล่างอยู่ไม่น้อยร้ายกับใครก็ร้ายไป แต่กับพี่นะหนุ่มน้อย เดี๋ยวรู้เลยว่าใครจะยอมก่อน“ระวังตัวไว้ให้ดีนะ เวธัส เด็กดื้อแบบนี้ พี่ไม่ปล่อยให้ลอยนวลแน่” หญิงสาวก้าวเข้าไปใกล้ กระซิบข้างหูเด็กหนุ่มเสียงหวานจัด เวธัสหันขวับมา แต่พิรดาก็เดินจากไปแล้ว เหลือไว้แค่กลิ่นน้ำหอมจาง ๆ กับรอยยิ้มมุมปากที่เขาเผลอยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว…ใครกันแน่! ที่จะไม่ปล่อยให้ลอยนวล—-เสียงหัวเราะของเด็กชายตัวน้อยดังออกมาจากบ้านหลังเล็ก ๆ พิรดาเปิดปร
คลั่งสวาทผัวเด็ก CHAPTER 2 ป้า
CHAPTER 2 ป้าเสียงส้นสูงกระทบพื้นดังไปตามโถงทางเดินหน้าตึกเรือนผมยาวปล่อยยาวสลวย เสื้อเชิ้ตขาวเรียบเนี้ยบ กระโปรงดินสอเข้ารูปสีดำสูงเหนือเข่าเล็กน้อย สูทเข้ารูปพาดบ่า มือข้างหนึ่งถือเอกสาร อีกข้างกดมือถือแนบนิ่งบนหน้าจอสนทนา“หัวหน้า วันนี้แต่งตัวสวยจังค่ะ” เสียงแซวเบา ๆ จากจุ๊บแจง พนักงานฝ่ายเดียวกันที่เดินสวนมา“ค่ะ วันนี้น้องแจงก็สวยมาก” พิรดาเงยหน้าขึ้นช้า ๆ ยิ้มสุภาพ“ขอบคุณค่ะ” จุ๊บแจงส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวที่ใครต่อใครในบริษัทล้วนรู้จักดีในชื่อ พิรดา หัวหน้าฝ่ายการตลาดที่ทั้งแซ่บ ทั้งโหด และทำงานเก่งจนผู้ชายยังต้องหลบ“วันนี้มีประชุมใหญ่นะ เตรียมทุกอย่างให้พร้อม”“ค่ะ มีเวลาอีกสิบห้านาทีก่อนเข้าประชุม จุ๊บแจงเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้วค่ะ”ห้องประชุม“ฝ่ายการตลาด ขอสรุปภาพรวมแคมเปญใหม่ กับตัวเลขครึ่งปีหลังให้ชัดเจนหน่อย” CEO ชายวัยกลางคนเอ่ยด้วยสายตาจริงจัง“ค่ะ ปัจจุบันยอดลูกค้าใหม่เพิ่มขึ้นจากไตรมาสก่อนสิบแปดเปอร์เซ็นต์เกินกว่าเป้าหมายเดิมที่วางไว้ที่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ค่ะ” พิรดาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง มั่นใจ พูดฉะฉาน โดยไม่ต้องเปิดสคริปต์ พร้อมกดรีโมต เปลี่ยนสไลด์ขึ้นกราฟชัดเ
คลั่งสวาทผัวเด็ก บทที่ 1 ชั่วโมงเร่งด่วน
บทที่ 1 ชั่วโมงเร่งด่วนครืด~ ครืด~ “อ๊าซี๊ดดดด” ส่วนครางในวกระเส่าดังลอดตัวเองเล็ก ๆ พิรดาหอบควบคุมสะท้านดิลโด้คู่ใจในร่องลึกเข้มข้นแน่นแน่นด้วยของเล่นที่มีความสำคัญมากขึ้นในการค้นหาส่วนประกอบของการเลิกรากับอดีตสามีในห้องนอนไป ตรวจสอบอุปกรณ์ตรวจใจนี้รีวิวนี้ทุกคืนไหนจะงานไหนจะลูกไหนจะปัญหาชีวิตที่โดดเด่น ค้นหาหนุ่มๆ ใหม่ ๆ และซื้อกิน“อ๊า” เอเอวเล็ก ๆ หงึกๆ หัวสวยแหงนหงายมักจะกดเพื่อเพิ่มแรงระบบสั่นพิรดายิ่งเสียดกลิ่นขึ้นสมองเรียวบีคึงหม้อน้ำสวยมืออีกข้างก็รัวเจ้าดิลโด้อย่างเมามัน“อ๊าออร่าร้องไห้! กัดจัง” เส้นเลือดหวานครางกระเส่าใบหน้าแดงก่ำอินเดียเพิ่มความเร็วมันยิ่งเสียวขนลุกเกรียวไปทั้งร่างดิลโด้สืบสวนสอบสวนเป็นเครื่องยนต์แรกรัวยิ่งเสียดสีเป็นหลักให้พลุ่งพล่าน น้ำหวานไหลเยิ้มเปื้อนผ้าปูยับย่นใต้ร่าง“อ๊า…อ๊าอ๊า” ร่างพิรดาตัวอย่างแหงนหงายรัวของเล่นจนกายสั่นระริกด้วยสะท้านเมื่อเจ้าดิลโด้ส่งถึงสวรรค์จนน้ำหวานทะลักทะลายพิรดาหอบหายใจรัวๆแผ่นย่นจากแรงเคลื่อนตัวเมื่อครู่วิจัยยังเต้นระส่ำสตรีมมิ่งยังร้อนผ่าวริศมีไฟซ่อนผิวทุกมุมนี้… เธอต้องการและต้องการอย่างมากทุกวัน มองมุมที่มองไปข
Вам тоже понравятся
พิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย52.4K Кол-во прочтенийสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา23.9K Кол-во прочтенийโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.5K Кол-во прочтенийท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)36.9K Кол-во прочтенийพระจันทร์สองใจ
อัญจรี467 Кол-во прочтенийแพ้ทางร้ายนายคู่หมั่น
เดย์ไลลา2.1K Кол-во прочтенийขวัญชีวาซาตาน
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง436 Кол-во прочтенийบังเอิญ(คืนนั้น)One Night
Siesta28 Кол-во прочтений
