CHAPTER 2 ป้า
เสียงส้นสูงกระทบพื้นดังไปตามโถงทางเดินหน้าตึกเรือนผมยาวปล่อยยาวสลวย เสื้อเชิ้ตขาวเรียบเนี้ยบ กระโปรงดินสอเข้ารูปสีดำสูงเหนือเข่าเล็กน้อย สูทเข้ารูปพาดบ่า มือข้างหนึ่งถือเอกสาร อีกข้างกดมือถือแนบนิ่งบนหน้าจอสนทนา
“หัวหน้า วันนี้แต่งตัวสวยจังค่ะ” เสียงแซวเบา ๆ จากจุ๊บแจง พนักงานฝ่ายเดียวกันที่เดินสวนมา “ค่ะ วันนี้น้องแจงก็สวยมาก” พิรดาเงยหน้าขึ้นช้า ๆ ยิ้มสุภาพ “ขอบคุณค่ะ” จุ๊บแจงส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวที่ใครต่อใครในบริษัทล้วนรู้จักดีในชื่อ พิรดา หัวหน้าฝ่ายการตลาดที่ทั้งแซ่บ ทั้งโหด และทำงานเก่งจนผู้ชายยังต้องหลบ “วันนี้มีประชุมใหญ่นะ เตรียมทุกอย่างให้พร้อม” “ค่ะ มีเวลาอีกสิบห้านาทีก่อนเข้าประชุม จุ๊บแจงเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้วค่ะ”ห้องประชุม
“ฝ่ายการตลาด ขอสรุปภาพรวมแคมเปญใหม่ กับตัวเลขครึ่งปีหลังให้ชัดเจนหน่อย” CEO ชายวัยกลางคนเอ่ยด้วยสายตาจริงจัง “ค่ะ ปัจจุบันยอดลูกค้าใหม่เพิ่มขึ้นจากไตรมาสก่อนสิบแปดเปอร์เซ็นต์เกินกว่าเป้าหมายเดิมที่วางไว้ที่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ค่ะ” พิรดาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง มั่นใจ พูดฉะฉาน โดยไม่ต้องเปิดสคริปต์ พร้อมกดรีโมต เปลี่ยนสไลด์ขึ้นกราฟชัดเจน สถิติเข้มข้น ตัวเลขครบถ้วน “กลยุทธ์หลักที่ใช้ คือการรีแบรนด์สินค้าหลัก พร้อมสื่อสารภาพลักษณ์ใหม่ผ่านโซเชียลทุกแพลตฟอร์ม เน้นเจาะกลุ่มเป้าหมายอายุยี่สิบถึงสามสิบปีโดยตรง เพราะเป็นกลุ่มที่เคลื่อนไหวเร็วและส่งต่อข้อมูลไว” “และนี่คือโปรเจกต์ใหม่ที่จะเริ่มต้นในไตรมาสหน้า…” กดเปลี่ยนสไลด์ “เป้าหมาย คือเพิ่มยอดขายยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ภายในสามเดือน พร้อมลดต้นทุนโฆษณาสิบเปอร์เซ็นต์โดยใช้ KOL รายย่อยแทนเจ้าใหญ่ เพื่อให้เข้าถึงลูกค้าจริงมากขึ้น และช่วยลดค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อ Lead ลงประมาณสิบห้าเปอร์เซ็น” “ถ้าโฟกัสกลุ่มลูกค้าอายุน้อย ยอดซื้อซ้ำจะสู้ฐานลูกค้าเดิมได้เหรอ?” หัวหน้าฝ่ายขายยกมือแทรก “ฝ่ายการตลาดทำการวิจัยพฤติกรรมผู้บริโภคแล้วค่ะ คนรุ่นใหม่อาจซื้อน้อยในแต่ละครั้ง แต่ซื้อบ่อย และชอบรีวิว แนะนำต่อเนื่อง” พิรดายิ้มบางเอ่ย สบตาอย่างคนมั่นใจในข้อมูล “ในขณะที่ฐานลูกค้าเดิมเริ่มลดการซื้อ เพราะถูกดึงด้วยราคาจากคู่แข่ง” “ดิฉันไม่ได้จะเลือกทิ้งกลุ่มไหน แผนของดิฉัน คือดึงทั้งสองกลุ่มมาอยู่ด้วยกันให้ได้” “ดีมาก” CEO พยักหน้าช้า ๆ เอ่ยอย่างพอใจ พิรดาเป็นผู้หญิงที่เก่ง เขาดีใจจริง ๆ ที่ได้คนเก่ง ๆ อย่างพิรดามาขับเคลื่อนบริษัทไปด้วยกัน บรรยากาศในห้องประชุมเงียบลงเล็กน้อย ทุกคนรับรู้ได้ชัด ว่าหัวหน้าการตลาดคนนี้ ไม่ได้เก่งแค่แต่งตัว หรือพูดเก่ง แต่ เข้าใจธุรกิจ เข้าใจลูกค้า และเข้าใจวิธีเอาชนะเกมตลาด อย่างแท้จริง——-
“นี่เด็กฝึกงานใหม่ สาขาการตลาด ฝากด้วยนะคุณพีช” หัวหน้าอาวุโสฝ่ายบุคคลพาเด็กหนุ่มหน้าตาดีเดินมาแนะนำ เขาอยู่ในชุดสูทสุดเนี๊ยบ เเอามือล้วงกระเป๋าใบหน้าเรียบนิ่ง “อ้อ สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับนะคะ” พิรดายิ้มเอ่ยอย่างมีมารยาท “นี่มัน…” อ้าว นี่มันเด็กที่เพิ่งโดนเธอจุ๊บแก้มไปเมื่อเช้านิ่ พิรดาจำได้ แต่เด็กหนุ่มกลับทำท่าทางเฉยเมย ราวกับไม่เคยรู้จัก หรือเคยเจอกันมาก่อน “ครับ ผมชื่อเวธัสนะครับ” “เด็กคนนี้เก่งอยู่นะคุณพีช ไม่เหมือนพวกเด็ก ๆ รุ่นก่อน” หัวหน้าอาวุโสเอ่ย “เก่งสิดี พีชจะได้ไม่ปวดหัว เดี๋ยวพีชดูแลเอง” พิรดายิ้มบาง หรี่ตามองหมาเด็กหนึ่งที ทำเป็นเหมือนไม่รู้จักเหรอ เดี๋ยวจะแกล้งให้เข็ดเลย “นั่งตรงนี้นะ ใกล้ห้องทำงานพี่หน่อย จะได้เรียกใช้งานง่าย” พิรดาให้เวธัสนั่งอยู่ด้านหน้าห้องทำงานของเธอ “หน้าที่ช่วงฝึกงาน ช่วยทีมเก็บข้อมูลลูกค้า ทำเอกสาร ประชุมย่อย พี่จะให้สรุปทุกอาทิตย์ โอเคไหม?” “ครับ ป้า” “เรียกพี่สิจ้ะ เรียกพี่ว่าป้าไม่น่ารักเลยนะเด็กน้อย” “ป้าน่ะ เหมาะกับการเรียกแบบนี้แล้ว” “ไม่น่ารักเลยนะ” พิรดาอยากจะกรี๊ด เธอยังสาวยังสวย แต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟันมาทำงานทุกวัน ใบหน้าสวยก็แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางสวยจัดจ้าน เธอไม่ได้แก่เป็นมนุษย์บ้าอย่างที่เวธัสเรียกเลยสักนิด “นายต้องเรียกพี่ว่าพี่” “ไม่เรียกหรอก” “เอ้า!” พิรดาเม้มปากมองหน้าเวธัส อยากจะโกรธก็โกรธไม่ลง ก็เด็กมันหล่อที่สำคัญล้ำน่ากินไปทั้งตัว หญิงสาวมองหน้าเด็กฝึกงาน ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง ไอ้เด็กหน้าหล่อปากแซ่บ แม่จะแกล้งให้เข็ดเลยคอยดูCHAPTER 5เสียงส้นรองเท้าสาวกระทบพื้นดังแก่ก ๆ เป็นสัญญาณชัดเจนว่า พิรดากลับมาทำงานแล้ว หลังจากหายหน้าไปทั้งสามวัน“พี่พีช กลับมาแล้วเหรอคะ! ไปเที่ยวสนุกไหมเอ่ย” ทุกคนในแผนกก็ยิ้มทักทายเธอปกติ ไม่มีใครสงสัยอะไร“สนุกสิจ้ะ” เธอหัวเราะพลางตอบน้องในทีม ก่อนจะเดินมาถึงโต๊ะทำงานของตัวเองที่เงียบ ๆเธอปรายตามองไปที่โต๊ะอีกมุมของออฟฟิศ เวธัส กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำงานเหมือนไม่รับรู้โลกภายนอก แต่หางตาเขาขยับเล็กน้อยตอนเธอหันไปมอง“หึ แอบเนียนนะเรา” พิรดาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ เดินตรงไปหา “ทำงานเก่งขึ้นหรือยังเอ่ย?” “จะเก่งอะไร ป้าอยู่สอนงานผมหรือไง” เสียงเขาเรียบ ไม่มีแววแปลกใจหรือดีใจที่เห็นเธอกลับมา“ปากดีเหมือนเดิมนะเรา แปลว่าช่วงที่พี่ไม่อยู่ คงเหงาน่าดูสิ” พิรดายิ้มบาง ๆ โน้มตัวพิงโต๊ะเขา จงใจเอียงตัวให้น้ำหอมบางเบาลอยกระทบจมูกอีกฝ่าย ปลายนิ้วเรียวสวยไล้วนบนขอบแฟ้มเอกสารของเวธัสเล่น ๆ ดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์ เวธัสเหลือบตามองข้อมือบางที่วางอยู่ตรงหน้าเขา ก่อนจะตอบเสียงต่ำ“ป้าหายไปไหนมา” พิรดาชะงัก ก่อนจะยิ้มยั่วกลับ“ไปเที่ยว เปลี่ยนบรรยากาศนิดหน่อย ก็แค่ไปหาของอร่อย ๆ ของร้อน ๆ กินให้
CHAPTER 4เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มท่ามกลางค่ำคืน พิรดานั่งซ้อนท้ายเวธัสด้วยท่าทางเกร็ง ๆ ขาเรียวแนบไปกับต้นขาแกร่งของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะเบาะมันแคบเกินกว่าจะนั่งห่างกันได้สบาย ๆ“จับไว้สิ จะร่วงอยู่แล้ว”เสียงทุ้มเอ่ยเตือนคล้ายรำคาญ ๆ แต่คนฟังกัดริมฝีปากแน่นด้วยความอาย ใบหน้าร้อนวูบ เพราะภายใต้กระโปรงนั้น กางเกงในของเธอยังเปียกแฉะจากเหตุการณ์ในห้องทำงาน ความเหนอะหนะมันเสียดสีกับผิวจนใจสั่นระริก“ขับช้า ๆ หน่อยได้ไหม พี่ไม่ค่อยถนัดนั่งแบบนี้”เสียงเธอสั่นระคนหอบนิด ๆ เพราะต้องเกร็งตัวไม่ให้แนบแน่นกับเขาเกินไป แต่พระเอกเหมือนจะจงใจเบรกกระทันหันเป็นช่วง ๆ จนเธอต้องโอบเอวเขาไว้แน่น“แล้วคิดว่าอยู่ในฐานะจะต่อรองอะไรกับผมหรือป้า” น้ำเสียงกวนประสาทสวนกลับมาลมยามค่ำตีขึ้นมาจนชายกระโปรงปลิวไหว เธอพยายามกดมันไว้ แต่ยิ่งขยับก็เหมือนยิ่งไปกระตุ้นความรู้สึกของตัวเอง เพราะเนื้อผ้าเปียกชื้นที่แนบผิว กำลังเสียดสีกับก้นเย็น ๆ เวธัสหัวเราะในลำคอเมื่อเหลือบกระจกมองเห็นสีหน้าของเธอที่ทั้งแดง ทั้งกระสับกระส่าย “หรือว่าข้างล่างป้ามัน ยังไม่หายร้อน?”“อะ…อะไรนะ?” พิรดาหน้าตื่นตกใจกับคำพูดของเวธัส
CHAPTER 3พิรดาเดินออกมาจากห้องทำงานในมือมีเอกสารปึกใหญ่ ก่อนจะวางลงบนโต๊ะทำงานของเด็กหนุ่ม เขาขมวดคิ้วเงยหน้้าขึ้นมองเธอ“เวธัส เอานี่ไปช่วยทีมจัดเรียงข้อมูลให้พี่หน่อย” เธอจงใจเน้นคำว่า ‘พี่’ ชัดถ้อยชัดคำ เธอต้องการประกาศให้เขารู้ว่าเธอเป็นพี่ ไม่ใช่ป้าอย่างที่เขาพยายามเรียกเธอ“ครับ ป้า” เวธัสเน้นย้ำคำนั้นอย่างจงใจ เล่นเอาพิรดาถลึงตาใส่ เธอไม่ใช่ยัยป้าสักหน่อย ทำไมต้อมาเรียกป้าด้วย“ได้ งั้นป้าจะให้งานเยอะ ๆ จนนั่งไม่ติดโต๊ะเลยดีไหมล่ะ หืม?”“แค่เอกสาร ไม่ได้หนักอะไรนี่ครับ” เวธัสยักไหล่น้อย ๆ อย่างไม่ยี่หระ พิรดาเม้มปากรู้สึกว่าเด็กหนุ่มตรงหน้า พูดจากวนอวัยวะเบื้องล่างอยู่ไม่น้อยร้ายกับใครก็ร้ายไป แต่กับพี่นะหนุ่มน้อย เดี๋ยวรู้เลยว่าใครจะยอมก่อน“ระวังตัวไว้ให้ดีนะ เวธัส เด็กดื้อแบบนี้ พี่ไม่ปล่อยให้ลอยนวลแน่” หญิงสาวก้าวเข้าไปใกล้ กระซิบข้างหูเด็กหนุ่มเสียงหวานจัด เวธัสหันขวับมา แต่พิรดาก็เดินจากไปแล้ว เหลือไว้แค่กลิ่นน้ำหอมจาง ๆ กับรอยยิ้มมุมปากที่เขาเผลอยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว…ใครกันแน่! ที่จะไม่ปล่อยให้ลอยนวล—-เสียงหัวเราะของเด็กชายตัวน้อยดังออกมาจากบ้านหลังเล็ก ๆ พิรดาเปิดปร
CHAPTER 2 ป้าเสียงส้นสูงกระทบพื้นดังไปตามโถงทางเดินหน้าตึกเรือนผมยาวปล่อยยาวสลวย เสื้อเชิ้ตขาวเรียบเนี้ยบ กระโปรงดินสอเข้ารูปสีดำสูงเหนือเข่าเล็กน้อย สูทเข้ารูปพาดบ่า มือข้างหนึ่งถือเอกสาร อีกข้างกดมือถือแนบนิ่งบนหน้าจอสนทนา“หัวหน้า วันนี้แต่งตัวสวยจังค่ะ” เสียงแซวเบา ๆ จากจุ๊บแจง พนักงานฝ่ายเดียวกันที่เดินสวนมา“ค่ะ วันนี้น้องแจงก็สวยมาก” พิรดาเงยหน้าขึ้นช้า ๆ ยิ้มสุภาพ“ขอบคุณค่ะ” จุ๊บแจงส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวที่ใครต่อใครในบริษัทล้วนรู้จักดีในชื่อ พิรดา หัวหน้าฝ่ายการตลาดที่ทั้งแซ่บ ทั้งโหด และทำงานเก่งจนผู้ชายยังต้องหลบ“วันนี้มีประชุมใหญ่นะ เตรียมทุกอย่างให้พร้อม”“ค่ะ มีเวลาอีกสิบห้านาทีก่อนเข้าประชุม จุ๊บแจงเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้วค่ะ”ห้องประชุม“ฝ่ายการตลาด ขอสรุปภาพรวมแคมเปญใหม่ กับตัวเลขครึ่งปีหลังให้ชัดเจนหน่อย” CEO ชายวัยกลางคนเอ่ยด้วยสายตาจริงจัง“ค่ะ ปัจจุบันยอดลูกค้าใหม่เพิ่มขึ้นจากไตรมาสก่อนสิบแปดเปอร์เซ็นต์เกินกว่าเป้าหมายเดิมที่วางไว้ที่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ค่ะ” พิรดาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง มั่นใจ พูดฉะฉาน โดยไม่ต้องเปิดสคริปต์ พร้อมกดรีโมต เปลี่ยนสไลด์ขึ้นกราฟชัดเ
บทที่ 1 ชั่วโมงเร่งด่วนครืด~ ครืด~ “อ๊าซี๊ดดดด” ส่วนครางในวกระเส่าดังลอดตัวเองเล็ก ๆ พิรดาหอบควบคุมสะท้านดิลโด้คู่ใจในร่องลึกเข้มข้นแน่นแน่นด้วยของเล่นที่มีความสำคัญมากขึ้นในการค้นหาส่วนประกอบของการเลิกรากับอดีตสามีในห้องนอนไป ตรวจสอบอุปกรณ์ตรวจใจนี้รีวิวนี้ทุกคืนไหนจะงานไหนจะลูกไหนจะปัญหาชีวิตที่โดดเด่น ค้นหาหนุ่มๆ ใหม่ ๆ และซื้อกิน“อ๊า” เอเอวเล็ก ๆ หงึกๆ หัวสวยแหงนหงายมักจะกดเพื่อเพิ่มแรงระบบสั่นพิรดายิ่งเสียดกลิ่นขึ้นสมองเรียวบีคึงหม้อน้ำสวยมืออีกข้างก็รัวเจ้าดิลโด้อย่างเมามัน“อ๊าออร่าร้องไห้! กัดจัง” เส้นเลือดหวานครางกระเส่าใบหน้าแดงก่ำอินเดียเพิ่มความเร็วมันยิ่งเสียวขนลุกเกรียวไปทั้งร่างดิลโด้สืบสวนสอบสวนเป็นเครื่องยนต์แรกรัวยิ่งเสียดสีเป็นหลักให้พลุ่งพล่าน น้ำหวานไหลเยิ้มเปื้อนผ้าปูยับย่นใต้ร่าง“อ๊า…อ๊าอ๊า” ร่างพิรดาตัวอย่างแหงนหงายรัวของเล่นจนกายสั่นระริกด้วยสะท้านเมื่อเจ้าดิลโด้ส่งถึงสวรรค์จนน้ำหวานทะลักทะลายพิรดาหอบหายใจรัวๆแผ่นย่นจากแรงเคลื่อนตัวเมื่อครู่วิจัยยังเต้นระส่ำสตรีมมิ่งยังร้อนผ่าวริศมีไฟซ่อนผิวทุกมุมนี้… เธอต้องการและต้องการอย่างมากทุกวัน มองมุมที่มองไปข