Share

บทที่ 22 พ่อบุญธรรม21/2

last update Last Updated: 2025-12-22 22:52:16

เวลาผ่านไปคนทั้งคู่ได้กลับมาถึงคอนโดมิเนียมหรู พอเดินเข้ามาในห้องนอนเนเน่ตัดสินใจถามมาลิคเกี่ยวกับโปรเจ็กต์นั้นอีกครั้ง ซึ่งพ่อบุญธรรมของเธอคงกำลังกลัดกลุ้มใจ ส่วนมาลิคเองก็เสียผลประโยชน์อยู่เช่นกัน                                                                                            

“คุณไม่เปลี่ยนใจแน่นะคะ”                                                        

“พวกเขาเคยทำอะไรไว้กับคุณบ้าง ผมจะเป็นคนตามคิดบัญชีให้คุณเองเนเน่” ครานี้ดวงตาของมาลิคแฝงไปด้วยร่องรอยเย็นเยียบจนชวนให้หนาวสะท้าน รอบกายแผ่รังสีคุกคามอำมหิตออกมา เมื่อเขาโกรธแค้นคนในบ้านหลังนั้นแทนภรรยา                                                                      

“คุณคือสามีแห่งชาติชัด ๆ” หญิงสาวพูดพลางเขย่งปลายเท้า ก่อนจะโน้มริมฝีปากเข้าไปกดจูบชายหนุ่มด้วยความดูดดื่ม                                  

เมื่อคนตัวเล็กเปิดโอกาสให้เขาได้สัมผัสกับรสจูบแสนหวาน มาลิคไม่รอช้าเขาตอบสนองเธอด้วยความเต็มใจ ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเธอ                                                                 

“อืม... อื้อ” เสียงครางประท้วงดังขึ้น ทว่าไฟสวาทที่กำลังต่อติดเริ่มลุกโชนขึ้น จนหญิงสาวมิอาจต่อต้านได้                                             

เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กมีความปรารถนาพอ ๆ กับตัวเอง มาลิคอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนแล้ววางลงที่เตียงอย่างเบามือ เขามองหญิงสาวด้วยแววตารักสุดหัวใจ ไม่ว่าเธอจะเคยผ่านอะไรมาบ้าง นับจากนี้ไปเขาคือคนที่เธอพึ่งพาได้และจะอยู่ข้างกายเนเน่ตลอดไป                                                    

ชายหนุ่มโน้มตัวเข้าหาคนตัวเล็ก เขาส่งรสจูบแสนหวานให้กับคนใต้ร่างอีกครั้ง มาลิคปลุกเร้าเพียงไม่นานเธอก็คล้อยตามและตอบสนองเขาอย่างไร้เดียงสา จนชายหนุ่มแทบคลั่ง                                               

รสจูบที่รุนแรงขึ้นส่งผลให้เกิดความรู้สึกวาบหวาม จนยากจะหาอะไรมาฉุดรั้งความปรารถนานี้ได้ มาลิคเลื่อนมือขึ้นมารั้งสูทราคาแพงออก จากนั้นได้ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตกระทั่งเม็ดสุดท้าย ก่อนจะหันไปจัดการกับชุดเดรสของภรรยา โดยที่เธอนั้นไม่ทันรู้สึกตัว                                        

เรือนกายขาวผ่องไร้อาภรณ์ปิดกั้น ส่งผลให้ชายตัวโตอยากเป็นเจ้าของอย่างไม่รู้เบื่อ มือหนาค่อย ๆ เคล้นคลึงทรวงอกอวบอิ่ม ทำเอาคนตัวเล็กบิดเร้าไปมา                                                              

มาลิคยกตัวเข้าหาทรวงอกอกอิ่ม ริมฝีปากร้อนฉ่าครอบครองเม็ดบัวอมชมพู เขาขบเม้มเบา ๆ อย่างเร้าอารมณ์ จนกายสาวยกตัวขึ้นสู้โพรงปากอุ่นด้วยความรู้สึกวาบหวามอย่างไม่รู้ตัว                             

“อืม... อ๊า” เสียงครางจากลำคอของคนใต้ร่าง ทำเอามาลิคต้องถอนริมฝีปากออกจากเม็ดบัวอมชมพู แล้วยกตัวขึ้นเล็กน้อย เพื่อมองดูความสวยงามของภรรยา เธอแอ่นตัวหยัดเข้าหาชายตัวโตอย่างเผลอลืมตัว ทรวงอกกลมกลึงแลดูสะดุดตาโดดเด่น ทำเขาต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่                                          

“ภรรยาของผมสวยที่สุดในสามโลก”                                           

“คุณมาลิค ปิดไฟด้วยค่ะ” เธอเอ่ยออกไปด้วยความเขินอายทว่าชายหนุ่มกลับพึงพอใจกับท่าทีเหนียมอายของเธอ                                           

มือแกร่งเริ่มลูบไล้วนต่ำลงไปเรื่อย กระทั่งหยุดอยู่ใต้ท้องน้อย ปลายนิ้วเริ่มซุกซนกดลงไปตรงกลางกลีบกุหลาบงามบานเบ่ง ทำเอาเนเน่ครางออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า เมื่อถูกชายตัวโตใช้ปลายนิ้วกับส่วนนั้นของเธอ จนสัมผัสได้ถึงความเปียกชุ่ม                                                  

พรึบ!!! ความใหญ่โตของท่อนเอ็นลำเขื่องถูกดันเข้ามาในร่องกลีบกุหลาบงามบานเบ่ง       

“อืม... อ๊า!” มาลิคเองก็อดที่จะส่งเสียงครางออกมาไม่ได้ เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงการตอดรัด ทำเอาชายหนุ่มแทบคลั่งมันคับแน่นเสียจนปวดหนึบ                                                                                         

ถึงแม้เขาและเธอจะเคยสานสัมพันธ์กันมาหลายครั้งหลายครา ทว่าความใหญ่โตของความเป็นชายมันยังคงคับแน่นเหมือนครั้งแรกที่สอดเข้าไป ซึ่งไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด เพราะน้ำหวานจากเกสรดอกไม้งามเป็นใบเบิกทางให้มันเข้าได้ลึกสุดลำ                                                    

“อืมม....มาลิค” หญิงสาวเรียกชายคนรักออกมาเสียงหวาน เมื่อเขาขยับสะโพกเข้าออกด้วยจังหวะเชื่องช้าเนิบนาบ                                      

“ที่รัก อ๊า... แน่นจัง” น้ำเสียงทุ้มกล่าวออกมาด้วยแววตาชื่นชมภรรยา ความสดใหม่ของเธอที่เขาได้ครอบครองนั้น ช่างมีผลต่อแรงกระตุ้น ส่งผลให้เลือดลมในกายของชายหนุ่มสูบฉีด                                  

คนตัวเล็กใต้ร่างโอบลำคอแกร่งไว้เป็นที่พึ่ง เธอยกสะโพกเข้าหาช่วงจังหวะของการตอกอัดได้อย่างลงตัว ประหนึ่งสองกายกำลังหลอมละลายให้เป็นหนึ่งเดียว เรือนร่างบอบบางแนบชิดกับคนตัวโต เสียงเนื้อกระทบเนื้อเริ่มดังแข่งกับเสียงคราง ซึ่งกลายเป็นจังหวะผสมผสานได้อย่างลงตัว                  

เมื่อความปรารถนาโลดแล่นมาถึงขีดสุด ร่องกลีบกุหลาบงามตอดรัดเจ้าท่อนเอ็นลำเขื่องได้อย่างลงตัว ความรู้สึกกำหนัดพลุ่งพล่านจนยากจะต่อต้าน ทำให้ช่วงจังหวะของการสอบสะโพกเข้าออกแรงขึ้น เขาตอกอัดความเป็นชายเข้าไปไม้ยั้ง ขณะที่คนตัวเล็กใต้ร่างตอบสนองอ้าขารับได้เป็นอย่างดี                                   

ในที่สุดเขาและเธอก็ออกไปแตะขอบฟ้า ปล่อยให้น้ำลาวาขาวขุ่นพุ่งเข้าไปในร่องแคบแทบทุกหยาดหยด จนเนเน่สัมผัสได้ถึงผีเสื้อนับร้อยนับพันตัว กำลังบินวนอยู่ภายใต้ท้องน้อยของเธอ

          ณ เวลานี้ทั้งอาจารย์และนักศึกษาบุคลากรในมหาวิทยาลัยเกษมเมฆา ต่างก็พูดถึงด็อกเตอร์เขมมิกาไปในทิศทางเดียวกัน หลายคนคิดว่าเธอกำลังคิดจะจับศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ปรเมศให้อยู่หมัด ทั้งที่ตัวเองมีลูกติดอยู่แล้ว                                                                                      

            “พวกเธอคิดเหมือนกันไหม ข่าวน่าจะมีมูลความจริง”                    

“เห็นเขาพูดกันว่าศาสตราจารย์ปรเมศจะให้อาจารย์เขมมิกาขึ้นดอยไปด้วย แบบนี้ก็แสดงว่าต้องมีอะไรในกอไผ่แน่นอน”                         

“อาจารย์ญานินก็ตกกระป๋องน่ะสิ! น่าสงสารจัง”                                      

“แน่นอนอยู่แล้ว สาว ๆ อย่างพวกเราจะไปสู้แม่ม่ายลูกติดผู้มีประสบการณ์โชกโชนได้ยังไง” นักศึกษาสาวในกลุ่มพูดขึ้นด้วยท่าทีเย้ยหยันบุคคลที่สาม ทั้งที่หล่อนไม่ได้รู้จักมักคุ้นกับด็อกเตอร์เขมมิกา       

“ว่างมากเหรอคะ”                                                                                 

“อาจารย์!” ทุกคนถึงกับหน้าเหวออุทานออกมาเสียงดัง ไม่คิดว่าจะนินทานด็อกเตอร์เขมมิกาในระยะเผาขน จนทำให้ผู้ที่กำลังพูดถึงแสดงสีหน้าโกรธขึ้ง                                                                            

“ถึงอาจารย์จะเคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องโชกโชนเรื่องบนเตียง พวกเธอใช้ตรรกะไหนตัดสินแม่ม้ายลูกติด ผู้หญิงด้วยกันน่าจะให้ความสำคัญและคุณค่าที่เราสามารถเลี้ยงเด็กคนหนึ่งมาได้ด้วยตัวเอง ในขณะที่ผู้ชายเห็นแก่ตัวแต่กลับถูกเชิดชูให้ดูเหมือนผู้มีชัยชนะ”                                   

ถ้อยคำที่ด็อกเตอร์เขมมิกาพูดออกมา ทำให้บรรดานักศึกษาสาวต่างแสดงสีหน้ารู้สึกผิด ที่พูดไม่คิดเอาชีวิตคนอื่นมาพูดกันสนุกปาก                    

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++   บทที่ 23 มัดมือชก

    ศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ปรเมศเรียกเขมมิกาไปพบเขาที่ห้อง เพื่อเตรียมตัวออกเดินทางไปทำกิจกรรมช่วยเหลือชุมชน ซึ่งทางมหาวิทยาลัยได้ปฏิบัติสืบต่อกันมาทุกปี ทว่าในปีนั้นต้องขึ้นดอย เพื่อนำอุปกรณ์กีฬารวมทั้งเครื่องเขียนต่าง ๆ ไปมอบให้กับทางโรงเรียนที่อยู่ห่างไกลความเจริญ “ที่ผมเรียกคุณมาพบ เพราะพรุ่งนี้ต้องออกเดินทางแต่เช้าเดี๋ยวผมจะขับรถไปรับที่บ้าน” “บุคลากรในมหาลัยมีตั้งมากมายทำไมต้องเป็นฉันล่ะคะ” หญิงสาวชักสีหน้าใส่เขาด้วยความไม่พอใจ“มันเป็นระเบียบของทางมหาลัย อาจารย์คนใหม่ต้องไปช่วยสังคมกับผม” “ใช้ตรรกะอะไรคะเนี่ย บ้าชัดๆ” เขมมิการู้ดีว่าเธอกำลังถูกมัดมือชก ทว่าศาสตราจารย์หนุ่มกลับแสยะยิ้มร้าย เมื่อเขากำลังต้อนให้เธอจนมุมได้ “คุณกลับไปเตรียมตัวเถอะ พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางแต่เช้า” “ใครบอกว่าฉันจะไปกับคุณ” ความพยศของเขมมิกายังคงแสดงทีท่าไม่ยอมอ่อนข้อให้เขาง่าย ๆ“ที่นี่ผมคือผู้บริหารสูงสุด ถ้าคุณกล้าปฏิเสธจะฉีกสัญญาทิ้งก็ได

  • ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++   บทที่ 22 พ่อบุญธรรม21/2

    เวลาผ่านไปคนทั้งคู่ได้กลับมาถึงคอนโดมิเนียมหรู พอเดินเข้ามาในห้องนอนเนเน่ตัดสินใจถามมาลิคเกี่ยวกับโปรเจ็กต์นั้นอีกครั้ง ซึ่งพ่อบุญธรรมของเธอคงกำลังกลัดกลุ้มใจ ส่วนมาลิคเองก็เสียผลประโยชน์อยู่เช่นกัน “คุณไม่เปลี่ยนใจแน่นะคะ” “พวกเขาเคยทำอะไรไว้กับคุณบ้าง ผมจะเป็นคนตามคิดบัญชีให้คุณเองเนเน่” ครานี้ดวงตาของมาลิคแฝงไปด้วยร่องรอยเย็นเยียบจนชวนให้หนาวสะท้าน รอบกายแผ่รังสีคุกคามอำมหิตออกมา เมื่อเขาโกรธแค้นคนในบ้านหลังนั้นแทนภรรยา “คุณคือสามีแห่งชาติชัด ๆ” หญิงสาวพูดพลางเขย่งปลายเท้า ก่อนจะโน้มริมฝีปากเข้าไปกดจูบชายหนุ่มด้วยความดูดดื่ม เมื่อคนตัวเล็กเปิดโอกาสให้เขาได้สัมผัสกับรสจูบแสนหวาน มาลิคไม่รอช้าเขาตอบสนองเธอด้วยความเต็มใจ ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเธอ “อืม... อื้อ

  • ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++   บทที่ 21 พ่อบุญธรรม

    ณ ห้องอาหารสุดหรู เนเน่เดินเข้ามาพร้อมกับมาลิค ทว่าสามีของเธอเจอเพื่อนเก่าพอดี จึงให้หญิงสาวเดินเข้าไปข้างในก่อน เพราะเขามีเรื่องสำคัญจะคุยกับเพื่อนสักครู่ พอหญิงสาวเดินเข้ามาถึง เธอถึงกับชะงักเมื่อเห็นสองพ่อลูกกำลังพูดถึงท่านประธานหนุ่มผู้มีศักดิ์เป็นสามีของเธอ ซึ่งดูเหมือนทับทิมกำลังคิดจะเป็นศัตรูหัวใจกับเนเน่อย่างไม่รู้ตัว “คุณมาลิคทั้งหล่อทั้งรวยเขาโสดแน่นะคะ ทับทิมแอบปลื้มเขามานาน คุณพ่อคิดว่าคุณมาลิคชอบผู้หญิงแบบไหนเหรอคะ” หล่อนจีบปากจีบคำตั้งคำถามกับบิดาอย่างไม่มีท่าทีเขินอายเลยสักนิด “พ่อได้ข่าวว่าคุณมาลิคเพิ่งมารับช่วงต่อจากประธานคนเก่า แต่ก็ไม่เคยได้ยินคนวงในพูดถึงภรรยาเขาเลยนะ” นายประจักษ์นักธุรกิจผู้มั่งมั่งกล่าวถึงอีกฝ่ายด้วยความชื่นชม เขายังแอบคิดในใจอยากได้มาลิคมาเป็นลูกเขยอีกด้วย

  • ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++   บทที่ 20 ความทรงจำสีจาง

    เมื่อสองแม่ลูกกลับไป เขมมิกาพยายามคิดหาทางพูดกับศาสตราจารย์ปรเมศ เธอไม่อยากให้เขาได้เข้าใกล้มิรา ทว่าที่ฟังจากลูกสาวเล่ามานั้น เขามีอิทธิพลต่อจิตใจของลูกสาวเธอไปแล้ว คุณลุงข้างบ้านที่มิราพูดถึงบ่อย ๆ ที่แท้ก็เป็นเขานี่เอง “คิดจะเปิดศึกคงอยากเล่นสงครามประสาทกับฉันสินะศาสตราจารย์ปรเมศ” คราวนี้เขามิกาพูดพลางกำหมัดแน่น ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเดินตรงไปที่บ้านของเขาทันที “คุณพ่อขา...อันนี้ล่ะคะ” “มาเดี๋ยวพ่อช่วยนะ” สองพ่อลูกกำลังช่วยกันสร้างปราสาทเจ้าหญิง ไม่คิดว่าผู้ชายอย่างศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ปรเมศจะมีมุมอ่อนโยนละมุนขนาดนี้ เมื่อมาถึงบ้านของคู่กรณี เขมมิกายืนมองคนทั้งคู่ด้วยแววตาสุดแสนเจ็บปวด เธอไม่อยากทำลายความรู้สึกของมิราที่มีต่อเขา แต่จะให้ปล่อยผ่านไปได้อย่างไร ในเมื่อศาสตราจารย์หนุ่มเป็นคนออกคำสั่งให้เธอกำจัดมิราด้วยตัวเอง

  • ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++   บทที่ 19 พ่อ

    หลังจากการวางยาเขมมิกาไม่สำเร็จ ทำให้รองอธิการฐานินโกรธมาก เขาไม่คิดที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยอาจารย์สุชาติ ปล่อยลอยแพเขาไปกับโชคชะตาแสนโหดร้าย “ท่านจะไม่ช่วยเขาจริง ๆ เหรอครับ” มือขวาของชายสูงวัยเอ่ยขึ้น หลังจากรู้ว่าอาจารย์สุชาติกำลังจะถูกส่งตัวออกนอกประเทศ “มันทำงานไม่สำเร็จก็สมควรโดนแล้วไม่ใช่เหรอ” “แต่เขายังมีภรรยากับลูกชายเพิ่งคลอดได้ไม่ถึงเดือนนะครับท่าน” “พูดแบบนี้หรือว่าแกอยากเป็นคนถูกส่งออกนอกประเทศเสียเอง” “ปะ... เปล่าครับท่าน” ชายหนุ่มรีบปฏิเสธออกไปทันควัน เพราะไม่เช่นนั้นเขาอาจโดนหางเลขไปด้วย“คุณพ่อขา... วันนี้ญาไปหาศาตราจารย์ปรเมศ แต่ก็ไม่เจอถามแม่บ้านก็ไม่ได้คำตอบ ญาโทรหาเขาจนสายจะไหม้เขากลับไม่รับสาย สรุปแล้วเขาเห็นญาเป็นตัวอะไรคะคุณพ่อ” ญานินเข้ามานั่งลงข้าง ๆ ผู้เป็นบิดา พลางบีบน้ำตาร้องไห้ออกมา เมื่อผู้ชายที่หมายปองไม่ยอมแม้แต่จะกดรับสายหล่อน “เขาคงยุ่งอยู่น่ะ”

  • ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++   บทที่ 18 ท่านประธาน      

    ณ เวลานี้ มาลิคกำลังวุ่นวายอยู่กับงานที่บริษัท จึงทำให้เขาไม่มีเวลามากพอที่จะไปส่งสาวน้อย หน้าที่นี้จึงต้องตกไปอยู่กับภรรยาของเขา หลังจากไปส่งมิราที่โรงเรียน เนเน่ขับรถตรงมายังบริษัทที่เพิ่งรับเธอเข้าทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยนักออกแบบ ซึ่งมีบรรจุภัณฑ์หลากหลายชนิดให้เลือก บรรดาลูกค้าต่างไว้วางใจในความประณีตและใส่ใจของนักออกแบบ ซึ่งเนเน่ไม่รู้ว่าประธานบริษัทคือมาลิค เธอไม่สงสัยเขาเลยสักนิด เพราะคิดว่าชายหนุ่มเป็นเพียงพนักงานบริษัท ตำแหน่งของเขาคงไม่ใหญ่โตอะไร แน่นอนว่าเธอไม่ได้สนใจ เพราะหญิงสาวรักเขาที่เป็นมาลิคไม่ใช่ชื่อเสียงเงินทอง “เนเน่ทำไมมาช้าจัง ผมรอคุณอยู่ตั้งนาน” “อ้าว! ทำไมไม่ขึ้นไปก่อนล่ะคะ” “ผมขึ้นไปแล้ว แต่ก็กลับลงมารอคุณมิรางอแงไหม” หญิงสาวฉีกยิ้มกว้าง ให้กับการเอาใจใส่ของสามี เขานั้นช่างแสนดีเป็นเทพบุตร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status