LOGINShare
บทที่ 21 พ่อบุญธรรม
Last Updated:
2025-12-22 22:51:28ณ ห้องอาหารสุดหรู
เนเน่เดินเข้ามาพร้อมกับมาลิค ทว่าสามีของเธอเจอเพื่อนเก่าพอดี จึงให้หญิงสาวเดินเข้าไปข้างในก่อน เพราะเขามีเรื่องสำคัญจะคุยกับเพื่อนสักครู่
พอหญิงสาวเดินเข้ามาถึง เธอถึงกับชะงักเมื่อเห็นสองพ่อลูกกำลังพูดถึงท่านประธานหนุ่มผู้มีศักดิ์เป็นสามีของเธอ ซึ่งดูเหมือนทับทิมกำลังคิดจะเป็นศัตรูหัวใจกับเนเน่อย่างไม่รู้ตัว
“คุณมาลิคทั้งหล่อทั้งรวยเขาโสดแน่นะคะ ทับทิมแอบปลื้มเขามานาน คุณพ่อคิดว่าคุณมาลิคชอบผู้หญิงแบบไหนเหรอคะ” หล่อนจีบปากจีบคำตั้งคำถามกับบิดาอย่างไม่มีท่าทีเขินอายเลยสักนิด
“พ่อได้ข่าวว่าคุณมาลิคเพิ่งมารับช่วงต่อจากประธานคนเก่า แต่ก็ไม่เคยได้ยินคนวงในพูดถึงภรรยาเขาเลยนะ” นายประจักษ์นักธุรกิจผู้มั่งมั่งกล่าวถึงอีกฝ่ายด้วยความชื่นชม เขายังแอบคิดในใจอยากได้มาลิคมาเป็นลูกเขยอีกด้วย
“สวัสดีค่ะท่านประจักษ์ คุณทับทิม” เนเน่กล่าวทักทายสองพ่อลูกออกมาด้วยประโยคห่างเหิน
“เนเน่!” สองพ่อลูกอุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะเจอกับเนเน่ที่นี่
“แกโผล่หัวมาแล้วเหรอ” คำทักทายแรกของพ่อบุญธรรม ช่างทำให้เธอเสียดายเวลา ที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับครอบครัวของเขามาหลายปี ซึ่งหญิงสาวใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านหลังนั้นเยี่ยงทาสรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ แต่กลับถูกทับทิมกลั่นแกล้งสารพัด
“ดิฉันมาในฐานะผู้ช่วยนักออกแบบ ไม่คิดเลยว่าลูกค้าจะเป็นท่านประจักษ์กับลูกสาวคนสวย”
“ถ้าหากต้องทำงานร่วมกับคนอย่างแก ฉันขอเลือกยกเลิกออเดอร์ทั้งหมดดีกว่า” เนเน่ไม่คิดว่าชายสูงวัยจะเกลียดเธอเข้าไส้ถึงเพียงนี้ ก็แน่นอนอยู่แล้ว ไม่ว่าทับทิมจะใส่ร้ายป้ายสีเธอยังไง พ่อแม่บุญธรรมก็เลือกที่จะเข้าข้างสายเลือดของเขาอยู่ดี
“ท่านควรแยกแยะอย่าเอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมาปนกันสิค่ะ”
“นี่เธอหาว่าฉันเป็นคนไม่มีเหตุผลเหรอ“
“สวัสดีครับท่านประจักษ์คุณทับทิม ผมมาลิคยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” พอเดินเข้ามาถึงมาลิครีบกล่าวคำทักทายออกไปทันที ก่อนที่เขาจะเลื่อนเก้าอี้ให้กับเนเน่ ทำเอาทับทิมไม่พอใจหญิงสาวอยู่เนือง ๆ
“คุณมาลิคใจดีกับพนักงานจังเลยนะคะ”
“ก็ไม่เสมอไปหรอกนะครับ”
“แต่เมื่อกี้คุณเลื่อนเก้าอี้ให้กับผู้ช่วยนักออกแบบด้วย ไม่รู้ว่าเธอใช้มารยาอะไรประจบประแจง ก็อย่างว่านะคะผู้หญิงที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าย่อมมีปม ก็เลยพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อนยกระดับตัวเองขึ้นมา”
“มันจะมากไปแล้วนะคะคุณทับทิม”
“ฉันพูดจี้ใจดำเธอรึไง ถึงได้แสดงสีหน้าไม่พอใจขนาดนั้น” หล่อนตั้งใจแสดงท่าทีไม่ชอบหน้าเนเน่ออกมาอย่างชัดเจน เพราะหวังอยากให้มาลิคไล่ผู้ช่วยนักออกแบบไปให้พ้นทาง
“เรามาคุยเรื่องงานกันไม่ใช่เหรอครับ” มาลิคกำมือแน่น เขาเตรียมลุกขึ้นหลายครั้ง ทว่าเนเน่ได้ใช้สายตาปรามเขาเอาไว้ เพราะเธออยากเห็นสองพ่อลูกพ่ายแพ้บ้าง
“ใช่ครับคุณมาลิค แต่ผมขอเปลี่ยนผู้ช่วยนักออกแบบนะครับ”
“คงไม่ได้หรอกครับ โปรเจ็กต์นี้คุณเนเน่ทำเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ”
“ไม่ใช่ไปแอบคัดลอกผลงานของใครมาขายให้เราหรอกนะคะ”
“บริษัทของผมไม่เคยทำแบบนั้น ที่สำคัญผู้บริหารและพนักงานของเราล้วนมีจรรยาบรรณทุกคน พูดแบบนี้เห็นทีเราคงทำธุรกิจร่วมกันไม่ได้หรอกนะครับ”
“คุณมาลิค! ฟังผมอธิบายก่อนครับ”
“ขอโทษนะครับ ผมมีธุระสำคัญคงอยู่ทานข้าวด้วยไม่ได้”
หมับ! เขาคว้าข้อมือเล็กมากุมเอาไว้ ก่อนจะลากหญิงสาวออกไปให้พ้นจากคนใจร้าย ทำเอาเนเน่ต้องรีบสับเท้าก้าวออกไปให้ไว
“คุณพ่อ! เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมคุณมาลิคถึงได้สนใจยัยนั่นเป็นพิเศษ”
“พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่บรรจุภัณฑ์ของเราจะไปหามาจากไหนได้ทันเวลา” คราวนี้ชายสูงวัยถึงกับกุมขมับหลังจากถูกมาลิคปฏิเสธ
“ทับทิมจะทำให้นังนั่นรู้จักกับหายนะ พ่อไม่ต้องห่วงนะคะ”
สองพ่อลูกยังคงเชื่อมั่นในตัวเอง ทั้งที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน ถ้าหากเนเน่ไม่เห็นว่านายประจักษ์มีบุญคุณกับเธออยู่บ้าง ป่านนี้หญิงสาวคงให้สามีของเธอจัดการ ทำให้บริษัทของเขาล้มละลายไปแล้ว
“เป็นอะไรไปทำไมทำหน้าแบบนั้น... หืม” เมื่อขับรถออกมาได้สักพัก มาลิคเริ่มเอ่ยถามภรรยาของเขาออกมาด้วยความห่วงใย
“จอดค่ะจอด!”
“มีอะไรหรือเปล่า” มาลิคถึงกับแสดงสีหน้าตกอกตกใจ เมื่ออยู่ ๆ เนเน่ก็พูดออกมาด้วยท่าทีตื่นเต้น
“ข้าวต้มร้านนี้อร่อยมาก สมัยเรียนฉันมักจะมากินบ่อย ๆ”
“เหรอครับ”
“ข้าวต้มริมทางคุณทานได้ไหมคะ”
“แน่นอนอยู่แล้วครับ”
“คุณมาลิคค่ะ” หญิงสาวไม่ยอมลงไปจากรถ เธอยังคงคาใจเรื่องลูกค้าคนสำคัญอย่างนายประจักษ์
“มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“เอ่อ... ไม่มีค่ะ”
“แน่ใจนะครับ”
“ค่ะ” เนเน่รีบเดินลงไปจากรถ แล้วสั่งข้าวต้มมาสองชาม เธอมองหน้ามาลิคด้วยความสงสัย ตั้งแต่แต่งงานกันมาหลายปี เขาไม่เคยทำให้เธอเสียใจเลยสักครั้งทั้งที่ชายหนุ่มนั้นเพอร์เฟกต์ไปเสียทุกอย่าง ในแต่ละวันเขาเจอผู้หญิงมากหน้าหลายตา ทั้งสวยและรวยจนเธอเทียบไม่ติด
“ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะ”
“เปล่าค่ะไม่มีอะไร” เธอยิ้มแหย ๆ ออกมา จนมาลิคสัมผัสได้ถึงพิรุธ
“เราแต่งงานเป็นสามีภรรยากันมาก็หลายปี คุณคิดเหรอว่าผมมองไม่ออก เนเน่ผมรักคุณนะ”
“บอกรักในร้านข้าวต้มริมทางเนี่ยนะ โรแมนติกไปอีกแบบขอบคุณนะคะ”
“คุณกำลังประชดผมอยู่หรือเปล่าครับ”
“ฉันพูดความจริงค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นคืนนี้...”
“กินข้าวต้มไปเลยค่ะ” หญิงสาวรีบพูดตัดบท ใบหน้าของเธอร้อนผ่าว เมื่อเขาพูดในสิ่งที่กำลังทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง มาลิคแอบยกยิ้มมุมปากให้กับความน่ารักของเธอ ไม่ว่ายังไงเขาก็รักเนเน่เหมือนเดิม
Latest chapter
ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++ บทที่ 23 มัดมือชก
ศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ปรเมศเรียกเขมมิกาไปพบเขาที่ห้อง เพื่อเตรียมตัวออกเดินทางไปทำกิจกรรมช่วยเหลือชุมชน ซึ่งทางมหาวิทยาลัยได้ปฏิบัติสืบต่อกันมาทุกปี ทว่าในปีนั้นต้องขึ้นดอย เพื่อนำอุปกรณ์กีฬารวมทั้งเครื่องเขียนต่าง ๆ ไปมอบให้กับทางโรงเรียนที่อยู่ห่างไกลความเจริญ “ที่ผมเรียกคุณมาพบ เพราะพรุ่งนี้ต้องออกเดินทางแต่เช้าเดี๋ยวผมจะขับรถไปรับที่บ้าน” “บุคลากรในมหาลัยมีตั้งมากมายทำไมต้องเป็นฉันล่ะคะ” หญิงสาวชักสีหน้าใส่เขาด้วยความไม่พอใจ“มันเป็นระเบียบของทางมหาลัย อาจารย์คนใหม่ต้องไปช่วยสังคมกับผม” “ใช้ตรรกะอะไรคะเนี่ย บ้าชัดๆ” เขมมิการู้ดีว่าเธอกำลังถูกมัดมือชก ทว่าศาสตราจารย์หนุ่มกลับแสยะยิ้มร้าย เมื่อเขากำลังต้อนให้เธอจนมุมได้ “คุณกลับไปเตรียมตัวเถอะ พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางแต่เช้า” “ใครบอกว่าฉันจะไปกับคุณ” ความพยศของเขมมิกายังคงแสดงทีท่าไม่ยอมอ่อนข้อให้เขาง่าย ๆ“ที่นี่ผมคือผู้บริหารสูงสุด ถ้าคุณกล้าปฏิเสธจะฉีกสัญญาทิ้งก็ได
ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++ บทที่ 22 พ่อบุญธรรม21/2
เวลาผ่านไปคนทั้งคู่ได้กลับมาถึงคอนโดมิเนียมหรู พอเดินเข้ามาในห้องนอนเนเน่ตัดสินใจถามมาลิคเกี่ยวกับโปรเจ็กต์นั้นอีกครั้ง ซึ่งพ่อบุญธรรมของเธอคงกำลังกลัดกลุ้มใจ ส่วนมาลิคเองก็เสียผลประโยชน์อยู่เช่นกัน “คุณไม่เปลี่ยนใจแน่นะคะ” “พวกเขาเคยทำอะไรไว้กับคุณบ้าง ผมจะเป็นคนตามคิดบัญชีให้คุณเองเนเน่” ครานี้ดวงตาของมาลิคแฝงไปด้วยร่องรอยเย็นเยียบจนชวนให้หนาวสะท้าน รอบกายแผ่รังสีคุกคามอำมหิตออกมา เมื่อเขาโกรธแค้นคนในบ้านหลังนั้นแทนภรรยา “คุณคือสามีแห่งชาติชัด ๆ” หญิงสาวพูดพลางเขย่งปลายเท้า ก่อนจะโน้มริมฝีปากเข้าไปกดจูบชายหนุ่มด้วยความดูดดื่ม เมื่อคนตัวเล็กเปิดโอกาสให้เขาได้สัมผัสกับรสจูบแสนหวาน มาลิคไม่รอช้าเขาตอบสนองเธอด้วยความเต็มใจ ปลายลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเธอ “อืม... อื้อ
ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++ บทที่ 21 พ่อบุญธรรม
ณ ห้องอาหารสุดหรู เนเน่เดินเข้ามาพร้อมกับมาลิค ทว่าสามีของเธอเจอเพื่อนเก่าพอดี จึงให้หญิงสาวเดินเข้าไปข้างในก่อน เพราะเขามีเรื่องสำคัญจะคุยกับเพื่อนสักครู่ พอหญิงสาวเดินเข้ามาถึง เธอถึงกับชะงักเมื่อเห็นสองพ่อลูกกำลังพูดถึงท่านประธานหนุ่มผู้มีศักดิ์เป็นสามีของเธอ ซึ่งดูเหมือนทับทิมกำลังคิดจะเป็นศัตรูหัวใจกับเนเน่อย่างไม่รู้ตัว “คุณมาลิคทั้งหล่อทั้งรวยเขาโสดแน่นะคะ ทับทิมแอบปลื้มเขามานาน คุณพ่อคิดว่าคุณมาลิคชอบผู้หญิงแบบไหนเหรอคะ” หล่อนจีบปากจีบคำตั้งคำถามกับบิดาอย่างไม่มีท่าทีเขินอายเลยสักนิด “พ่อได้ข่าวว่าคุณมาลิคเพิ่งมารับช่วงต่อจากประธานคนเก่า แต่ก็ไม่เคยได้ยินคนวงในพูดถึงภรรยาเขาเลยนะ” นายประจักษ์นักธุรกิจผู้มั่งมั่งกล่าวถึงอีกฝ่ายด้วยความชื่นชม เขายังแอบคิดในใจอยากได้มาลิคมาเป็นลูกเขยอีกด้วย
ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++ บทที่ 20 ความทรงจำสีจาง
เมื่อสองแม่ลูกกลับไป เขมมิกาพยายามคิดหาทางพูดกับศาสตราจารย์ปรเมศ เธอไม่อยากให้เขาได้เข้าใกล้มิรา ทว่าที่ฟังจากลูกสาวเล่ามานั้น เขามีอิทธิพลต่อจิตใจของลูกสาวเธอไปแล้ว คุณลุงข้างบ้านที่มิราพูดถึงบ่อย ๆ ที่แท้ก็เป็นเขานี่เอง “คิดจะเปิดศึกคงอยากเล่นสงครามประสาทกับฉันสินะศาสตราจารย์ปรเมศ” คราวนี้เขามิกาพูดพลางกำหมัดแน่น ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเดินตรงไปที่บ้านของเขาทันที “คุณพ่อขา...อันนี้ล่ะคะ” “มาเดี๋ยวพ่อช่วยนะ” สองพ่อลูกกำลังช่วยกันสร้างปราสาทเจ้าหญิง ไม่คิดว่าผู้ชายอย่างศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ปรเมศจะมีมุมอ่อนโยนละมุนขนาดนี้ เมื่อมาถึงบ้านของคู่กรณี เขมมิกายืนมองคนทั้งคู่ด้วยแววตาสุดแสนเจ็บปวด เธอไม่อยากทำลายความรู้สึกของมิราที่มีต่อเขา แต่จะให้ปล่อยผ่านไปได้อย่างไร ในเมื่อศาสตราจารย์หนุ่มเป็นคนออกคำสั่งให้เธอกำจัดมิราด้วยตัวเอง
ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++ บทที่ 19 พ่อ
หลังจากการวางยาเขมมิกาไม่สำเร็จ ทำให้รองอธิการฐานินโกรธมาก เขาไม่คิดที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยอาจารย์สุชาติ ปล่อยลอยแพเขาไปกับโชคชะตาแสนโหดร้าย “ท่านจะไม่ช่วยเขาจริง ๆ เหรอครับ” มือขวาของชายสูงวัยเอ่ยขึ้น หลังจากรู้ว่าอาจารย์สุชาติกำลังจะถูกส่งตัวออกนอกประเทศ “มันทำงานไม่สำเร็จก็สมควรโดนแล้วไม่ใช่เหรอ” “แต่เขายังมีภรรยากับลูกชายเพิ่งคลอดได้ไม่ถึงเดือนนะครับท่าน” “พูดแบบนี้หรือว่าแกอยากเป็นคนถูกส่งออกนอกประเทศเสียเอง” “ปะ... เปล่าครับท่าน” ชายหนุ่มรีบปฏิเสธออกไปทันควัน เพราะไม่เช่นนั้นเขาอาจโดนหางเลขไปด้วย“คุณพ่อขา... วันนี้ญาไปหาศาตราจารย์ปรเมศ แต่ก็ไม่เจอถามแม่บ้านก็ไม่ได้คำตอบ ญาโทรหาเขาจนสายจะไหม้เขากลับไม่รับสาย สรุปแล้วเขาเห็นญาเป็นตัวอะไรคะคุณพ่อ” ญานินเข้ามานั่งลงข้าง ๆ ผู้เป็นบิดา พลางบีบน้ำตาร้องไห้ออกมา เมื่อผู้ชายที่หมายปองไม่ยอมแม้แต่จะกดรับสายหล่อน “เขาคงยุ่งอยู่น่ะ”
ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก 18++ บทที่ 18 ท่านประธาน
ณ เวลานี้ มาลิคกำลังวุ่นวายอยู่กับงานที่บริษัท จึงทำให้เขาไม่มีเวลามากพอที่จะไปส่งสาวน้อย หน้าที่นี้จึงต้องตกไปอยู่กับภรรยาของเขา หลังจากไปส่งมิราที่โรงเรียน เนเน่ขับรถตรงมายังบริษัทที่เพิ่งรับเธอเข้าทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยนักออกแบบ ซึ่งมีบรรจุภัณฑ์หลากหลายชนิดให้เลือก บรรดาลูกค้าต่างไว้วางใจในความประณีตและใส่ใจของนักออกแบบ ซึ่งเนเน่ไม่รู้ว่าประธานบริษัทคือมาลิค เธอไม่สงสัยเขาเลยสักนิด เพราะคิดว่าชายหนุ่มเป็นเพียงพนักงานบริษัท ตำแหน่งของเขาคงไม่ใหญ่โตอะไร แน่นอนว่าเธอไม่ได้สนใจ เพราะหญิงสาวรักเขาที่เป็นมาลิคไม่ใช่ชื่อเสียงเงินทอง “เนเน่ทำไมมาช้าจัง ผมรอคุณอยู่ตั้งนาน” “อ้าว! ทำไมไม่ขึ้นไปก่อนล่ะคะ” “ผมขึ้นไปแล้ว แต่ก็กลับลงมารอคุณมิรางอแงไหม” หญิงสาวฉีกยิ้มกว้าง ให้กับการเอาใจใส่ของสามี เขานั้นช่างแสนดีเป็นเทพบุตร
You may also like
นางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย143.6K viewsลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข58.9K viewsบอสเอวดุ!!!
ซีไซต์135.9K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsทาสรักพี่เขย
เฮียกังฟู103 viewsเมียวิศวะ (เด็กเลี้ยงพี่รามิล)
ได้โปรดปลื้ม646 viewsพ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ
Kim Nayeol1.3K viewsรักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ
พราวนภา26.5K views
