Chapter 27

"ก่อนอื่นคุณป๋า ต้องจีบมาดามให้ติดก่อน หนูบอกเลยว่างานหิน มาดามดื้อจะตาย ขนาดลุงดนัยตามจีบหลายปี มาดามยังปฏิเสธทุกครั้ง แต่ลุงดนัยก็ตื้ออยู่ได้" ใยไหมพูดพร้อมกับทำหน้างอ ออกมาได้อย่างน่ารัก

"ป๋ามีลูกสาวคอยช่วยจะกลัวอะไร ไปทานข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวป๋าจะไปส่งที่บ้าน" พายุพูดออกมาด้วยสายตาที่มีความหวัง เขาคงไม่ต้องใช้นักสืบ ในเมื่อโชคชะตากำหนดให้หญิงสาวเดินเข้ามาในชีวิตของเขาเอง แถมอยู่ดี ๆ ก็ได้ลูกสาวมาหนึ่งคน ที่น่ารักซะจนทำให้เขานั้นอยากไว้หนวดเลยทีเดียว

สองพ่อลูกเดินออกมาจากบริษัท คุยกันกะหนุงกะหนิงด้วยความสนิทใจอย่างรวดเร็ว เวลานี้ใกล้มืดแล้ว แต่ใยไหมกลับลืมเวลา ไม่ได้สนใจว่ามารดาจะคอยเธอกลับ พายุพาลูกสาวขับรถตรงไปที่ร้านอาหารหรู เขาได้สั่งเมนูตามใจชอบของเด็กหญิง                                                                       

"ว้าว! อาหารน่าทานทั้งนั้นเลยค่ะคุณป๋า" เด็กหญิงพูดออกมาพร้อมกับแสดงกิริยาตื่นตาตื่นใจ เมื่อเธอนั้นเพิ่งกลับมาเมืองไทย มันจึงทำให้อาหารเหล่านี้แปลกตาและดูน่ารับประทาน                                        

"หนูทานเผ็ดไหม ทานได้หรือเปล่าลูก" พายุถามออกมาด้วยความห่วงใย เมื่อใยไหมนั้นกำลังตักต้มยำขึ้นซด                                                                    

"ได้ค่ะคุณป๋า อร่อยจังเลย" ใยไหมพูดพร้อมกับยกนิ้วโป้งขึ้นมา จนผู้เป็นบิดายิ้มกว้างให้กับความน่ารักของลูกสาว                                                          

"คุณพายุ!" เสียงแหลมมาก่อนตัว ไม่ใช่ใครที่ไหนเธอคือขวัญดาว พายุถึงกับทำหน้าเอือมๆ โลกนี้ช่างกลมเหลือเกิน เขาไม่คิดว่าจะได้เจอกับคนรู้จัก โดยเฉพาะขวัญดาวที่นี่                                                           

"ขวัญเพิ่งไปที่บ้าน คุณป้าบอกว่าคุณพายุยังไม่กลับ นี่ใครคะยังเด็กอยู่เลย" ขวัญดาวถามออกไป พร้อมกับเลื่อนเก้าอี้ลงนั่งข้าง ๆ พายุ หล่อนแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของต่อหน้าใยไหม เมื่อขวัญดาวกำลังคิดว่าพายุนั้นได้ควงเด็กสาวรุ่นลูกมาทานข้าว ที่สำคัญเธอกำลังคิดว่าเด็กนี่คงอ่อยพายุไม่ใช่น้อย                                            

"หนูเป็นคนสำคัญของคุณป๋า แล้วป้ามีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ" ใยไหมพูดออกไปด้วยความหมั่นไส้ ผู้หญิงข้างกายของบิดาของเธอ   

“กรี๊ด! นังเด็กบ้า ฉันไม่ใช่ป้าของแก คุณพายุต้องจัดการเด็กนี่ให้ขวัญ ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้ถึงหูแม่ของคุณแน่" พายุถึงกับเอามือขึ้นมากุมขมับ เมื่อเขาปวดหัวกับงานและต้องการใช้เวลาส่วนตัวกับลูกสาว แต่กลับต้องมาเจอกับมารผจญ                                                                                

"คุณขวัญดาว ใยไหมคือแขกคนสำคัญของผม ตอนนี้ผมต้องการเวลาส่วนตัว คุณช่วยกลับไปก่อนได้ไหม" เวลานี้พายุไม่สามารถรักษาน้ำใจของหญิงสาวข้างกายได้อีกแล้ว ลูกคือแก้วตาดวงใจที่เขานั้นต้องให้ความสำคัญ มากกว่าผู้หญิงอย่างขวัญดาว ที่มารดาพยายามจะยัดเยียดหล่อน เพื่อให้แต่งงานกับเขา  

"เพราะเด็กนี่ คุณถึงกับไล่ขวัญเลยเหรอคะ ได้! แล้วเราจะเห็นดีกัน" ขวัญดาวพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตาพิฆาตไปที่ใยไหม แน่นอนเรื่องนี้คงไม่จบลงง่ายๆ เพราะขวัญดาวจะทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ได้แต่งงานกับพายุ                                                                                                                         

"ทานข้าวต่อเถอะลูก ไม่ต้องไปสนใจเธอ" พายุพูดพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ไปให้ใยไหม เด็กหญิงพอจะเข้าใจ นางมารร้ายนั่นกำลังคิดอยากจะเป็นภรรยาของบิดาเธอจนตัวสั่น

เมื่อทั้งสองทานข้าวได้สักพักใหญ่ ๆ พายุได้ขับรถไปส่งใยไหม เมื่อเส้นทางที่ลูกสาวบอกนั้น ทำให้พายุถึงกับยิ้มกว้างออกมา คอนโดที่แพรไหมอาศัยอยู่นั่นคือที่เดียวกันกับที่เขาใช้พัก เมื่อต้องการเวลาส่วนตัว หรือในยามที่ไม่อยากไปเจอหน้าขวัญดาวที่บ้าน เพราะเธอมักจะไปขลุกอยู่กับมารดาเขาทั้งวันไม่ทำการทำงาน จนพายุนั้นต้องใช้วิธีเอางานมาอ้างแล้วพักที่คอนโดนี่บ่อยครั้ง                                                                                         

"ถึงแล้วครับคุณหนูเชิญครับ" พอจอดรถได้พายุรีบวิ่งอ้อมมาเปิดประตูให้กับลูกสาว เธอส่งยิ้มร่ามาให้คุณพ่อด้วยความดีอกดีใจ จนพายุนั้นอดที่จะยิ้มตามไม่ได้                                                                                   

"ไปป๋าจะเดินไปส่ง" พายุพูดพร้อมทั้งโอบไหล่ลูกสาวเดินเข้าไปในคอนโด พอเข้าไปในลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นที่ใยไหมบอก ทำให้เขาคิดว่านี่มันคือเรื่องบังเอิญหรือพรมลิขิตกันแน่ มิหนำซ้ำห้องของเธอยังอยู่ตรงข้ามกับห้องของเขาอีกด้วย นี่มันบุพเพสันนิวาสชัดๆ                                           

"ขอบคุณค่ะคุณป๋า"                                                                                    

"วันนี้ป๋าจะนอนที่นี่" พายุกระซิบเบาๆ ที่หูของลูกสาว แต่ใยไหมกลับทำหน้าสงสัย                 

"คุณป๋าจะนอนที่นี่ได้ยังไงคะ อย่าเพิ่งรุกหนักเดี๋ยวมาดามตั้งรับไม่ทัน" ใยไหมพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส                                                         

"นี่ห้องของป๋า"                                                                                            

"ฮ่ะ! ..จริงเหรอคะ" ใยไหมอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าบิดาของเธอจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม                                               

"ถ้าหนูอยากนอนกับป๋าคืนนี้ เข้ามาได้เลย แต่เราต้องแลกรหัสห้องกัน" พายุทำสายตากวน ๆ อย่างมีเลศนัยส่งไปให้ลูกสาว ใยไหมเองก็พอจะเข้าใจถึงข้อต่อรองของผู้เป็นบิดา                                                 

"โอเคไม่มีปัญหา เอาโทรศัพท์มาค่ะป๋า" พายุปลดล็อกพร้อมกับส่งโทรศัพท์ไปให้ลูกสาว ใยไหมจัดการกดโน่นนี่นั่น แล้วส่งกลับไปให้บิดาของเธอ                                                                                                        

"แล้วเจอกันนะคะคุณป๋า"                                                                                         

"โอเคครับลูกสาว"                                                                                      

จุ๊บ! พายุจุ๊บลงไปที่พวงแก้มใสของใยไหม เขารู้สึกรักเด็กคนนี้อย่างหมดใจ โดยไร้เงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น   

"ชื่นใจจัง แล้วค่อยคุยกันป๋าจะรอ"                                                                         

นับจากวันนี้ไปไม่รู้ว่าความลับระหว่างสองพ่อลูกจะถูกเปิดเผยวันไหน แต่ที่แน่ๆ พวกเขาทั้งสองมั่นอกมั่นใจ ที่จะทำลายกำแพงใจของแพรไหม เพื่อให้ได้ครอบครัวที่อบอุ่นและสมบูรณ์แบบกลับมา พายุเองก็อยากทำหน้าที่บิดาและสามีที่ดี แม้ที่ผ่านมาเขาอาจจะเป็นผู้ชายเลวๆ แต่นั่นมันเป็นอดีต เขาไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ แต่เขาจะทำให้ทุกอย่างที่เป็นปัจจุบันและอนาคตให้ดีขึ้น เท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้

ใยไหมเดินเข้ามาในห้องด้วยหัวใจที่พองโต สิ่งที่เธอเคยหวาดกลัว นั่นคือการไปพบเจอบิดาแล้วเขาไม่ยอมรับ วันนี้เธอข้ามผ่านมันไปได้แล้ว เมื่อพ่อพายุไม่ปฏิเสธ ไม่สงสัยในตัวของลูกสาวแถมยังแสดงออกว่ารักเธอ บิดาช่างเป็นผู้ชายที่อบอุ่นไม่ผิดหวังเลย ที่มารดาได้เลือกเขามาเป็นบิดาของเธอ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามที่เป็นสาเหตุให้พ่อกับแม่ต้องแยกจากกัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอจะทำทุกวิถีทาง ให้บิดามารดากลับมาคืนดีกันให้ได้                                                                                        

"มาดาม ฮัลโหลมาดาม" ไม่มีเสียงตอบรับจากผู้เป็นมารดา ใยไหมคิดว่ามารดาไม่น่าจะเข้านอนตั้งแต่หัววันขนาดนี้