Share
บทที่ 1072
Related chapter
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1
เพียะ! เสียงตบดังก้องกระทบกับใบหน้าของ แคทเธอรีน โจนส์“แกทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ พี่สาวของแกมีช่วงเวลาที่ยากลำบากมากกว่า 20 ปี และตอนนี้แกวางแผนที่จะแย่งผู้ชายไปจากเธอ แกช่างไร้ยางอายอะไรอย่างนี้!”เธอปิดใบหน้าบริเวณที่โดนตบเอาไว้ แคทเธอรีนมองไปที่แม่ของเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ “คุณแม่ อีธานเป็นแฟนของหนู พวกแม่ไม่มีเหตุผลแบบนี้ได้อย่างไร?”แคทเธอรีนเพิ่งกลับมาที่บ้านหลังจากที่เดินทางไปติดต่อธุรกิจ แล้วก็ต้องมาพบกับพี่สาวที่หายไปนานของเธอ รีเบคก้า โจนส์ กำลังนั่งอยู่กับแฟนของเธอ อีธาน โลว์ บนโซฟา พี่สาวของเธอที่เพิ่งกลับมาได้ไม่นานกำลังกอดแขนของอีธานและดูเหมือนจะสนิทสนมกับเขาที่นั่งอีกด้านหนึ่งของโซฟามีทั้งรีเบคก้า และครอบครัวของอีธานที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานความจริงแล้ว อีธานคือคนรักของแคทเธอรีนตั้งแต่สมัยยังเด็ก!เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากมาหารีเบคก้าเพื่อถามเธอ อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้วเธอกลับถูกแม่ของเธอตบหน้าอยู่ตรงนั้น!“คุณแม่คะ ได้โปรดหยุดตีเคธี่” รีเบคก้าพูดด้วยท่าทางเป็นกังวล “มันเป็นความผิดของหนู หนูไม่ควรกลับมา...”อีธานรีบโอบไหล่ของเธอเอาไว้ “ไม่รีเบคก้า เป็นความผิด
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 2
เฟรยาตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นเธอก็ยกนิ้วโป้งให้แคทเธอรีนทันที“เขาสูง สูงมากจริง ๆ ฉันอยู่ข้างเธอ! ลักษณะท่าทางของลุงของเขาสมบูรณ์แบบ แม้ว่าอีธานจะดูดีได้ไม่เท่าลุงของเขา ลุงของเขาร่ำรวยและมีอำนาจเมื่อเทียบกับตระกูลโลว์”“ฉันอยากจะเตือนเธอว่า เธอต้องมีคู่ครองที่ดีเยี่ยมไม่อย่างนั้นสถานะของเธอใน โจนส์ คอร์ปอเรชั่น จะด้อยกว่ารีเบคก้า ดังนั้นฉันคิดว่าลุงของเขาเหมาะสมกับเธอ!”แคทเธอรีนมึนงงอยู่ชั่ววินาที เฟรยาอาจจะพูดตรง ๆ ทว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นความจริงถ้าหากรีเบคก้ามีตระกูลโลว์หนุนหลังเธอ สถานะของแคทเธอรีนใน โจนส์ คอร์ปอเรชั่น จะตกอยู่ในความเสี่ยง“ตกลง! ในตอนนี้ฉันจะกุมหัวใจของเขาให้ได้!”แคทเธอรีนคว้ากระเป๋าของเฟรยาด้วยความกระตือรือร้นเพื่อหาลิปสติกและรองพื้นใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเธอดูสดใสขึ้นมาในไม่ช้าเฟรยากระพริบตา “เอ่อ เธอแน่ใจใช่ไหมว่าเธอจะจัดการกับเขาได้?”“เขาก็เป็นแค่ผู้ชายไม่ใช่เหรอ? เหอะ!”แคทเธอรีนปัดผมไปไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่ง จากนั้นก็รินไวน์เติมจนถึงครึ่งแก้วด้วยท่าทางมึนเมาแต่ทว่าดูน่ารัก เธอเดินตรงไปหาผู้ชายคนนั้นด้วยความมั่นใจยิ่งเธอเข้าใกล้ผู้ชายคนนั้นมา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 3
เรื่องราวพลิกกลับอย่างรวดเร็ว จนแคทเธอรีนสงสัยว่าเธอดื่มมากเกินไปหรือเปล่าความคิดนั้นยังคงอยู่ จนกระทั่งเฟรยามาแตะที่ไหล่ของเธอ เธอพูดขึ้นด้วยความเห็นอกเห็นใจ “ไม่ต้องอารมณ์เสียไปหรอก มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกุมหัวใจของผู้ชายที่ร่ำรวยและหล่อเหลา พยายามเข้านะ—““ไม่ เขาบอกกับฉันว่าให้ไปเจอกับเขาที่ทางเข้าสำนักงานทะเบียนในวันพรุ่งนี้เวลา 10:00 น.” แคทเธอรีนตอบกลับไปด้วยท่าทางที่ดูงุนงง“...”เฟรยายังคงเงียบอย่างน่าประหลาด สักครู่หนึ่งหลังจากนั้นเธอจึงหัวเราะออกมา “ขอแสดงความยินดีด้วยที่จะได้เป็นป้าของอีธาน!”แคทเธอรีนถามขึ้น “เธอเชื่อเขาด้วยเหรอ?”เฟรยาหยิกแก้มของที่นุ่มนิ่มของแคทเธอรีนอย่างแรง“ทำไมจะไม่? ได้โปรดเถอะ ด้วยภาพลักษณ์ที่บริสุทธิ์ผุดผ่องตามธรรมชาติของเธอ เธอสามารถเอาชนะสาว ๆ คนอื่นในวงการบันเทิงได้อย่างง่ายดาย ถ้าฉันเป็นผู้ชายนะ ฉันจะตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเจอ ไปดื่มฉลองให้กับการแต่งงานของเธอกันเถอะ”แคทเธอรีนสงสัยจริง ๆ ว่าเฟรยาดื่มเข้าไปมากเท่าไรขณะที่เธอไม่อยู่อย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนเริ่มจะมีอาการเมาค้างหลังจากที่ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปในตอนนี้ เธอรู้สึกว่าหัวของเธอห
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 4
แคทเธอรีนนั่งแท็กซี่ไปที่บ้านตระกูลโจนส์ทันที ในตอนนั้นคุณโจนส์ไปทำงานเป็นที่เรียบร้อยแล้วเธอรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนเพื่อเอาสูติบัตรของเธอ ขณะเดียวกันที่เธอกำลังเดินไปยังห้องนั่งเล่น เธอเห็นรีเบคก้าออกมาจากห้องทำงานพร้อมกับเอกสารกองใหญ่รีเบคก้าดูดีด้วยผมบ๊อบสีดำสนิทและใบหน้าที่สวยเป็นธรรมชาติ“ในที่สุดเธอก็กลับมาแล้วเหรอน้องสาว ฉันยังกังวลกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานอยู่เลย” ใบหน้าของรีเบคก้าแฝงไปด้วยความรู้สึกผิด “เพียงแต่ว่าอีธานไม่ได้รักเธอ เธอไม่สามารถบังคับใครให้มารักเธอได้”แคทเธอรีนจ้องมองไปที่เธอด้วยสายตาที่เย็นชา “พอได้แล้ว เธอไม่ต้องเล่นละครหรอก ไม่มีใครอยู่ที่นี่ ก่อนหน้านี้ฉันประเมินเธอต่ำเกินไป”“อย่ามาทำกับฉันแบบนี้” รีเบคก้ากัดริมฝีปากของเธอ น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม “ฉันจะยอมทำตามที่เธอต้องการในอนาคตตกลงไหม? ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับบริษัท ฉันจะส่งเอกสารเหล่านี้ให้กับเธอ”ขณะที่เธอกำลังพูดอยู่ เธอก็ยัดเอกสารเหล่านั้นใส่ในมือของแคทเธอรีนแคทเธอรีนรู้สึกว่ามันแปลกและรับเอกสารพวกนั้นเอาไว้โดยไม่ทันได้ตั้งตัว ทำให้เอกสารทั้งหมดร่วงลงบนพื้น“พวกเธอกำลังทำอะ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 5
ฌอนไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรออกมาและยังคงเงียบช่างภาพแสดงความเห็นอกเห็นใจให้กับเขา น่าเสียดายที่ผู้ชายที่ดูดีเช่นเขาต้องป่วยเป็นอัมพาตที่ใบหน้าหลังจากที่ฌอนและแคทเธอรีนถ่ายรูปกันเสร็จแล้ว พวกเขาก็ไปที่ชั้นหนึ่งเพื่อจดทะเบียนสมรสเมื่อฌอนนำใบรับรองการเป็นพลเมืองของเขาออกมา ในที่สุดแคทเธอรีนก็ได้รู้ชื่อจริงของเขาคือ ฌอน ฮิลล์อย่างไรก็ตาม นามสกุลของแม่ของอีธานคือ โลว์ยอนส์ ถ้าเป็นเช่นนั้น นามสกุลของลุงของเขาควรจะเป็นโลว์ยอนส์เหมือนกันด้วยความไม่เข้าใจ แคทเธอรีนจึงถามขึ้น “ทำไมนามสกุลของคุณถึงเป็นฮิลล์ล่ะคะ?”“อ้อ”ในขณะที่ฌอนกำลังก้มลงเพื่อเซ็นเอกสาร เขาไม่ได้ใส่ใจที่จะรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ “ผมใช้นามสกุลของแม่ผม”“อ๋อ” แคทเธอรีนเข้าใจในทันที ก่อนหน้านี้เธอเต็มไปด้วยความกลัวเมื่อคิดว่ามันอาจจะเหตุการณ์ผิดตัวขึ้นเธอจีบเขาด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเป็นลุงของอีธานอย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องสิบนาทีต่อมา ใบรับรองการจดทะเบียนสมรสก็ถูกพิมพ์ออกมาแคทเธอรีนรู้สึกเสียใจ แต่ทว่าก็พบว่าเรื่องนี้น่าเหลือเชื่อในเวลาเดียวกันตั้งแต่ยังเด็ก เธอคิดว่า
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 6
แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออกฌอนควรจะอธิบายเรื่องนี้ก่อนหน้านี้เธอใช้เวลาเป็นชั่วโมงกังวลในเรื่องที่จะต้องเป็นแม่เลี้ยง!ความรู้สึกไร้ซึ่งหนทางท่วมท้นจิตใจของเธอแม้จะเป็นแบบนั้น เจ้าแมวอ้วนที่มีขนสะอาดสะอ้านนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันเธอก้าวไปข้างหน้าตั้งใจที่จะหยิกแก้มอ้วน ๆ ของมัน ทว่าเจ้าแมวกลับพุ่งเข้าไปในห้องนอนใหญ่เร็วราวกับสายฟ้าแลบ ห้องนอนใหญ่คือ สถานที่ที่เธอยังไม่มีสิทธิ์ที่จะก้าวเข้าไปได้แคทเธอรีนถอนหายใจกับการถูกปฏิเสธ จากนั้นเธอก็มองไปรอบ ๆ บ้านที่มีสามห้องนอน และสองพื้นที่สำหรับการใช้สอยพักผ่อนประกอบไปด้วยห้องนอนใหญ่ ห้องรับแขก และห้องทำงานภายในบ้านถูกตกแต่งด้วยสไตล์เรียบง่าย ทันสมัย โดยใช้สีดำ ขาว และเทา เป็นโทนสีหลัก ทำให้มองดูสบายตา ทว่าให้ความรู้สึกเยือกเย็น และมีบรรยากาศที่หดหู่ในเวลาเดียวกัน หากปรับปรุงให้มีชีวิตชีวามากกว่านี้คงไม่เสียค่าใช้จ่ายมากนักนี่เป็นบ้านของลุงของอีธานจริง ๆ หรือ?ชายคนนี้ควรจะเป็นผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จ มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งถ้าเขาเลือกจะไม่อาศัยอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่ ทว่าสถานที่นี้ไม่มีวี่แววของความหรูหราเลยไม่ต้องพูดถึงชั้นวางใน
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 7
ฌอนไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปอย่างไรดี เขานวดบริเวณที่หว่างคิ้วของเขาพลางรับคำขอของข้อความ[คุณสามี คุณจะกลับบ้านมาทานอาหารค่ำไหมคะ?] แคทเธอรีนส่งข้อความมาอีกครั้งภายในอีกไม่กี่วินาทีฌอน : [ไม่กลับ อย่ามาเรียกผมแบบนั้น]ฌอนเนอรีน: [ก็ได้ ฉันจะเรียกคุณว่าฌอนนี่ เป็นชื่อที่น่ารักดี]เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอย่างอื่นออกไปสายเกินไปไหมที่จะยกเลิกการแต่งงาน?ช่วงเวลาต่อมาในคืนนั้นเองผู้คนกำลังดื่มด่ำกับอาหารค่ำในร้านอาหารสไตล์คอร์ตยาร์ตที่ได้รับการตกแต่งอย่างน่าสนใจกลุ่มทนายความพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับคดีใหม่ ๆ ที่สำนักงานกฎหมายจัดการเมื่อเร็ว ๆ นี้ฌอนฟังด้วยอาการเหม่อลอย เมื่อเขาได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของเขาอีกครั้งแคทเธอรีนส่งรูปภาพมาให้เขา ภายใต้แสงไฟสีเหลืองที่ส่องสว่าง เจ้าแมวอ้วนกำลังเพลิดเพลินกับปลาแห้งชิ้นเล็ก ๆ ณอนเนอรีน : [ฌอนนี่คะ ไม่ต้องเป็นห่วงเรา ฉันจะดูแลเจ้าฟัดจ์ตัวน้อยนี่เป็นอย่างดีเลยค่ะ]ฌอนถอนหายใจออกมาด้วยความไม่พอใจ เจ้าแมวตะกละนั่นได้รับการติดสินบนอย่างง่ายดาย เป็นเวลา 21:30 น.รหัสผ่านถูกป้อนเพื่อปลดล็อกประตู เห็นได้ชัดว่าฌอนตกตะลึงไปค
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 8
“ต้องเพลิดเพลินกับแพนเค้กอุ่น ๆ เนยคุณภาพดี จากนั้นก็จิบช็อกโกแลตร้อนตามลงไป”แคทเธอรีนยังคงกินโชว์ต่อไปเธอกำลังลิ้มรสอาหารทุกคำอย่างตั้งอกตั้งใจ เมื่อคิดถึงใบหน้าที่สวยน่ารักของเธอด้วยแล้ว การแสดงของเธอให้ความเพลิดเพลินและน่าเชื่อถือมากกว่ารายการกินโชว์อื่น ๆ ที่ออกอากาศอยู่ฌอนไม่อาจทนกับเรื่องนี้ได้อีกต่อไป“เมี๊ยว” ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เจ้าฟัดจ์ก็กระโดดขึ้นไปบนโต๊ะรับประทานอาหารพร้อมกับแกว่งหางของมันเมื่อคิดว่าแมวคงจะหิว เขาจึงเดินไปที่ตู้อาหาร เขากลับมาพร้อมกับจานอาหารแมว และวางเอาไว้ตรงหน้าฟัดจ์ฟัดจ์ดมมันสองสามครั้งก่อนจะหันหน้าหนี มันมองไปที่แคทเธอรีนด้วยสายตาตะกละความอึดอัดแสดงออกผ่านสีหน้าของผู้ชายคนนั้นเธอห้ามความรู้สึกที่อยากจะหัวเราะ ก่อนจะป้อนซินนามอนโรลชิ้นเล็ก ๆ ให้แมว เจ้าแมวตัวน้อยกินมันเข้าไปในเวลาไม่กี่วินาที“เก่งมากเจ้าแมวน้อย”เธอลูบหัวแมวเบา ๆ ด้วยความรัก ‘แกมีรสนิยมดีกว่าเจ้านายของแกมากนะ’ เธอคิดในใจฌอนรู้สึกอับอาย หลังจากที่แมวกินซินนามอนโรลอีกสองคำ มันก็ไปเพลิดเพลินกับชูโรส สิ่งนี้ทำให้ผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้ว“คุณ...”แคทเธอรีนถือโอกาสนี้ยัดชู
Latest chapter
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1072
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1071
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1070
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1069
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1068
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1067
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1066
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1065
- คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1064
