Share

บทที่ 142

Author: หรงหรงจื่ออี
“คุณมาที่สำนักงานทนาย เรามาคุยกันต่อหน้าเถอะ”

เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “ฟู่ซือเหยียน ตอนนี้คุณคงไม่ได้คิดถึงเงื่อนไขสามข้อนั้นอยู่อีกหรอกนะ?”

ฟู่ซือเหยียนนิ่งเงียบไม่พูดจา

ถือว่ายอมรับโดยปริยายแล้ว

เสิ่นชิงซูโมโหจนหัวเราะออกมา “คุณไม่กลัวว่าพอบีบจนฉันร้อนใจแล้ว ฉันจะสู้กับพวกคุณจนตายกันไปข้างเหรอ?”

“คุณคิดจะสู้จนตายกันไปข้างยังไง?” ฟู่ซือเหยียนน้ำเสียงเย็นเยียบและเคร่งขรึม “ใช้แอ็กเคานต์ลับแฉเหมือนก่อนหน้านี้อีกงั้นเหรอ คุณเคยลองแล้ว แต่มันสำเร็จหรือเปล่าล่ะ?”

เสิ่นชิงซูเม้มริมฝีปาก มือที่จับโทรศัพท์ไว้สั่นเทา

“ต่อจากนี้วางแผนจะไปอาละวาดยกใหญ่ที่งานแต่งใช่หรือเปล่า?”

เสิ่นชิงซูอึ้งงัน

“เป็นความคิดที่ไม่เลวเลย” ฟู่ซือเหยียนแค่นหัวเราะ “แต่คุณคิดว่าผมจะไม่ป้องกันสักนิดเลยเหรอ? ในเมื่อผมกล้าประกาศเรื่องการแต่งงานภายใต้สถานการณ์ที่ยังไม่เซ็นใบหย่ากับคุณ งั้นก็แสดงว่าผมเตรียมพร้อมทุกอย่างอย่างรัดกุมไว้แล้ว เสิ่นชิงซู อยู่ที่เมืองเป่ย คุณสู้ผมไม่ได้หรอก”

“ฟู่ซือเหยียน!” เสิ่นชิงซูทนไม่ไหวอีกต่อไป “คุณเป็นผู้ชายที่ต่ำตมและหน้าไม่อายที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลย! คุณจะเอายังไงกันแน่ถึงยอมปล่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Wilaiporn Dangbuddee
ทนาย อะไร โครตโง่เลย
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 517

    เมื่อเช้านี้ตอนที่ฟู่ซือเหยียนลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาก็อาเจียนเป็นเลือดอีกแล้วเขากลัวว่าลูกทั้งสองคนจะตกใจ จึงให้ซ่งหลานอินและจางอวิ๋นพาลูกทั้งสองไปเล่นที่โซนเด็กเล่นในหมู่บ้านตอนที่ฉินเยี่ยนเฉิงมาถึง เขานอนพิงอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเผือด“ฉันบอกนายแล้วว่าอย่าเพิ่งรีบกลับมา นายก็ไม่ฟัง!”ฉินเยี่ยนเฉิงเดินเข้ามา วางกระเป๋าอุปกรณ์ฉุกเฉินลงบนโต๊ะข้างเตียงอย่างแรง “ฟู่ซือเหยียน ชาติที่แล้วนายเกิดเป็นลาหรือไง? นายไม่ได้ป่วยตายหรอก นายจะดื้อด้านจนตายนี่แหละ!”“อย่าพูดไร้สาระน่า ให้น้ำเกลือฉันก่อน”ฉินเยี่ยนเฉิงถลึงตาใส่เขา แล้วเปิดกระเป๋าอุปกรณ์ฉุกเฉินเขาแทงเข็มน้ำเกลือให้ฟู่ซือเหยียนอย่างคล่องแคล่ว แขวนขวดยา แล้วปรับอัตราการไหล“ปรับให้มันหยดช้าหน่อย ถึงยาตัวนี้จะออกฤทธิ์ดี แต่ใช้มากเกินไปก็เป็นภาระต่อหัวใจเหมือนกัน”ฟู่ซือเหยียนค่อย ๆ หลับตาลงของเหลวในยาค่อย ๆ ไหลผ่านสายน้ำเกลือเข้าสู่ร่างกายของเขา ลมหายใจที่ถี่และหนักของเขาค่อย ๆ ผ่อนคลายลงฉินเยี่ยนเฉิงนั่งลงข้าง ๆ จ้องมองใบหน้าของเขาเพียงเดือนกว่า ๆ ฟู่ซือเหยียนก็ผอมลงอย่างเห็นได้ชัด“ฉันได้ยินซ่งหลานอินบอกว่านายไปดูที่ฝ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 516

    เวินจิ่งซีตัวสูงมาก ผู้ชายที่เขาประคองอยู่จึงดูผอมบางไปบ้างและในขณะนี้ ชายขี้เมาคนนั้นกำลังซบไหล่เวินจิ่งซีร้องไห้สะอึกสะอื้น ปากก็พร่ำพูดว่า ‘คุณไม่รักผมแล้ว ทำไมคุณถึงไม่รักผมแล้ว’ อะไรทำนองนี้ซ่งหลานอินเลิกคิ้ว ยื่นริมฝีปากสีแดงสด แล้วผิวปากกวนประสาทออกมา...ฝีเท้าของเวินจิ่งซีชะงักงัน เขาเงยหน้าขึ้นมองทั้งคู่สบตากัน เวินจิ่งซีขมวดคิ้ว ความรังเกียจที่เขามีต่อซ่งหลานอินในแววตานั้นแม้แต่ความมืดของค่ำคืนก็ไม่อาจปิดบังได้ซ่งหลานอินเห็นอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆสายตาของเธอกวาดผ่านใบหน้าของชายขี้เมาคนนั้น ก่อนจะย้ายมาที่ใบหน้าของเวินจิ่งซีหญิงสาวเลิกคิ้วเรียวสวยขึ้น มองเวินจิ่งซีด้วยสายตาคลุมเครือ “ที่แท้คุณเวินก็กินเรียบทั้งชายทั้งหญิงเลยเหรอคะ?”เวินจิ่งซี “...ไสหัวไป”“แหม โกรธซะแล้ว!” ซ่งหลานอินผิวปากกวนประสาทอีกครั้ง ดึงประตูรถแล้วก้มตัวเข้าไปนั่งข้างในกระจกฝั่งคนขับเลื่อนลง ซ่งหลานอินยื่นหน้าออกมา แล้วร้องเพลงใส่เวินจิ่งซีเสียงดัง “ความรักต้องการความกล้าหาญจริง ๆ เพื่อเผชิญหน้ากับข่าวลือ~”เวินจิ่งซี “...”บ้าเอ๊ย ยัยโรคจิตซ่งหลานอินสตาร์ตรถ แล้วค่อย

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 515

    โจวป๋อถิงมองซ่งหลานอิน “นอกจากที่ดินผืนนั้นแถบชานเมืองเป่ยแล้ว ฟู่ซือเหยียนยังมีแผนอื่นอีกไหม?”ซ่งหลานอินแกว่งแก้วเหล้าในมือ คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เขาซื้อที่ดินทำสุสานที่ฮวงจุ้ยดีมากให้ตัวเองผืนหนึ่ง แบบนี้นับไหมคะ?”โจวป๋อถิงเลิกคิ้ว “แม้แต่สุสานตระกูลฟู่ก็ไม่ยอมอยู่เหรอ?”“ขอร้องละ!” ซ่งหลานอินกรอกตา “ฟู่ไป๋เซิงกำลังจะขับไล่ฉินฟางออกจากทะเบียนตระกูลอยู่แล้ว แถมยังจะดึงฟู่ซือเหยียนลงจากตำแหน่งเพื่อลูกนอกสมรสอีก คุณคิดว่าหลังจากฟู่ซือเหยียนตาย ฟู่ไป๋เซิงจะยอมให้เขาฝังในสุสานตระกูลฟู่เหรอคะ ต่อให้ฟู่ไป๋เซิงยอม คนหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีอย่างฟู่ซือเหยียนจะยอมเหรอ?”โจวป๋อถิงหัวเราะออกมา อารมณ์ดีขึ้นไม่น้อย“นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าสุดท้ายฟู่ซือเหยียนจะต้องลงเอยแบบนี้”“เอาล่ะ!” ซ่งหลานอินวางแก้วเหล้าลง เดินไปนั่งข้าง ๆ โจวป๋อถิง ใช้นิ้วเกี่ยวเนกไทของเขา “เรื่องที่ประธานโจวอยากรู้ ฉันก็เล่าให้ฟังหมดเปลือกแล้ว ตอนนี้เรามาคุยเรื่องความร่วมมือของเรากันได้หรือยังคะ?”โจวป๋อถิงรวบเอวบางของเธอ กดร่างนั้นลงบนโซฟา “คุณซ่งอยากจะคุยแบบไหนล่ะ?”“ฉันจะช่วยให้คุณได้ที่ดินผืนนั้นแถบชานเมืองเป่ยมา

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 514

    โจวป๋อถิงโอบเอวบางของซ่งหลานอินแล้วผลักประตูบานหนึ่งเข้าไปในห้องวีไอพีไม่มีคนอื่น บนโต๊ะมีจานผลไม้และขวดเหล้าวางอยู่ประตูห้องที่หนาหนักปิดลง กั้นเสียงอึกทึกจากภายนอกซ่งหลานอินถูกโจวป๋อถิงผลักจนชิดกำแพง มือข้างหนึ่งของเขารวบเอวบางของเธอไว้ ส่วนอีกข้างบีบคางของเธอ ริมฝีปากของเขาโน้มลงมาใกล้...“เดี๋ยวก่อนค่ะ”ปลายนิ้วเรียวงามแตะที่ริมฝีปากของชายหนุ่ม ริมฝีปากสีแดงสดของซ่งหลานอินเอ่ยขึ้น “ประธานโจวอย่าเพิ่งใจร้อนสิคะ เรามีเวลาทั้งคืนนะคะ!”โจวป๋อถิงหรี่ตาลง “ฟู่ซือเหยียนยอมให้คุณไม่กลับบ้านตอนกลางคืนด้วยเหรอ?”“เขาเหรอ...” ปลายนิ้วของซ่งหลานอินเล่นเนกไทของโจวป๋อถิง “อาการหนักแล้วล่ะ ทุกวันนี้เวลานอนหมดสติอยู่บนเตียงเยอะกว่าเวลาที่ตื่นอีก ฉันกลับไปหรือไม่กลับไป เขาก็ไม่รู้เรื่องหรอก!”เมื่อได้ยินดังนั้น โจวป๋อถิงก็เลิกคิ้ว “ฟู่ซือเหยียนป่วยหนักจริง ๆ เหรอ?”ซ่งหลานอินหัวเราะเบา ๆ พลางมองเขา “ประธานโจวก็ได้ยินข่าวมาแล้วไม่ใช่เหรอคะ ทำไมยังไม่เชื่อฉันอีกล่ะ?”“ก็ยากที่จะเชื่อจริง ๆ” โจวป๋อถิงหัวเราะ แว่นตาของเขาสะท้อนแสงเย็นเยียบ “ยังไงซะนั่นก็คือผู้ชายที่กุมเส้นเลือดใหญ่ทางเศรษ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 513

    “พอเธอพูดแบบนี้ ฉันก็พอนึกออกลาง ๆ ว่าตอนมัธยมปลายเธอมีกล้องดี ๆ อยู่ตัวหนึ่ง แต่หลังจากนั้นก็ไม่เห็นเธอถ่ายรูปอีกเลย”“ก็ตอน ม.ห้า นั่นแหละ แค่เรื่องนี้ฉันทะเลาะกับแม่จนแม่โกรธเป็นโรคสโตรค ร่างกายเป็นอัมพาตไปครึ่งซีก โชคดีที่ตอนนั้นส่งโรงพยาบาลช่วยชีวิตไว้ทันเวลา หลังผ่าตัดก็นอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลอยู่พักหนึ่ง โชคดีมากที่ไม่มีอาการแทรกซ้อนอะไรเหลืออยู่ หลังจากนั้นฉันก็เลยเก็บกล้องตัวนั้นไป แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือแพทย์ของฉัน”เสิ่นชิงซูไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้ด้วยการกระทำของแม่เฉียว เธอก็ไม่สะดวกที่จะวิจารณ์ท้ายที่สุดแล้วนั่นก็คือแม่แท้ ๆ ของเฉียวซิงเจีย“แล้วตอนนี้เธอวางแผนจะทำยังไงล่ะ?” เสิ่นชิงซูถาม“ฉันแค่คิดว่าฉันออกจากโรงพยาบาลมาสี่ปีแล้ว ต่อให้กลับไป ก็ต้องใช้เวลาปรับตัวอีกนาน สู้ฉวยโอกาสครั้งนี้ ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง แล้วไล่ตามความฝันอย่างกล้าหาญดีกว่า!”“ฉันว่าก็ดีนะ” เสิ่นชิงซูสนับสนุนเธอ “จะเรียนสาขาใหม่ หรือจะเรียนรู้ด้วยตัวเองก็ได้ สรุปคือแค่เป็นสิ่งที่เธอชอบ การเรียนรู้ก็จะเร็วขึ้นเป็นเท่าตัว”“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน! พรุ่งนี้ฉันจะกลับไปหากล้องตัวนั้นที่บ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 512

    “อืม เสี่ยวเนี่ยนอันอยู่ที่นี่ ฉันจะอยู่ที่นี่ เด็กทั้งสองคนจะได้เจอหน้าพ่อแม่ได้ตลอดเวลา”“เธอก็ยังคิดถึงแต่เรื่องลูกสินะ!” น้ำเสียงของเฉียวซิงเจียเต็มไปด้วยความจนใจ “ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเสี่ยวซิงเฉินยังเล็กอยู่หรือเปล่านะ ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีความรับผิดชอบต่อเขาเลย...ช่วงนี้ฉันถึงขั้นอยากจะเลิกให้นมแม่แล้ว อาซู ฉันไม่อยากเป็นแม่บ้านจริง ๆ”“การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ คนเป็นแม่ก็จะเหนื่อยหน่อย”“จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่ปัญหาเรื่องเหนื่อยหรือไม่เหนื่อยหรอก” เฉียวซิงเจียพูด “นอกจากการให้นมเสี่ยวซิงเฉิน กอดเขาเล่นกับเขาบ้างเป็นครั้งคราว เรื่องอื่น ๆ ก็มีพี่เลี้ยงเด็กกับฉินเยี่ยนเฉิงจัดการให้หมด ตั้งแต่เสี่ยวซิงเฉินเกิดมาจนถึงตอนนี้ ฉันยังไม่เคยเปลี่ยนแพมเพิสให้เขาสักผืนเลย ถ้าตอนนี้เธอให้ฉันไปเปลี่ยนแพมเพิสให้เขา ฉันว่าฉันคงทำไม่เป็นแน่ ๆ”“หมอฉินเป็นพ่อที่ดีและมีความรับผิดชอบมากคนหนึ่งเลยนะ” เสิ่นชิงซูจิ้มหน้าผากเธอ “เพราะฉะนั้นเธอก็อย่าไปดุเขาบ่อยนักเลย ฉันดูออกว่าในใจเธอก็ชอบเขา เธอก็แค่ถือดีว่าเขาตามใจเลยเหวี่ยงใส่เขาน่ะสิ!”“เขาสมควรโดนแล้ว!” เฉียวซิงเจียพูดปากแข็ง “ต่อให้ฉันชอบ ก็แค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status