Share

บทที่ 177

Author: หรงหรงจื่ออี
วันนั้นหลังกลับจากกานามาถึงเมืองเป่ย เสิ่นชิงซูก็พักผ่อนอยู่ที่บ้านทั้งหมดสามวันเต็ม

น้าฉินทำกับข้าวตามสูตรอาหารที่มีคุณค่าโภชนาการสำหรับหญิงตั้งครรภ์ตามที่เฉียวซิงเจียให้ สามมื้อเปลี่ยนวิธีการไม่มีซ้ำให้กับเสิ่นชิงซู

ความอยากอาหารของเสิ่นชิงซูดีขึ้นเล็กน้อย ของที่กินเข้าไปก็มากกว่าก่อนหน้านี้เล็กน้อย

สามวันนี้ นอกจากเวินจิ่งซีจะมาเยี่ยมเธอที่บ้านทุกวันแล้ว ยังถือโอกาสชวนคุยเรื่องงานนิดหน่อยอีกด้วย ส่วนคนอื่นรบกวนเสิ่นชิงซูไม่ได้

หลังเฉียวซิงเจียกลับไปทำงานที่โรงพยาบาล ยุ่งจนหัวหมุนทุกวัน แต่เธอก็จะหาเวลาส่งข้อความแสดงความห่วงใยเสิ่นชิงซู

วันที่สี่ อารมณ์และผิวพรรณของของเสิ่นชิงซูดีขึ้นมากแล้ว จึงกลับไปทำงานอย่างเดิม

เสิ่นชิงซูเพิ่งมาถึงสตูดิโอในตอนเช้า ลู่เสี่ยวหานก็บอกเธอว่ามีคนส่งดอกไม้มาให้เธออีกแล้ว

เสิ่นชิงซูเดาได้อยู่ราง ๆ ว่าเป็นใคร

ที่ส่งมาครั้งนี้เป็นดอกกุหลาบขาว ยังคงแนบการ์ดมาดังเดิม

เสิ่นชิงซูไม่แม้แต่จะชายตามอง กระทั่งโยนการ์ดทิ้งไปเลย จากนั้นก็ให้ลู่เสี่ยวหานเอาดอกไม้ไปให้ร้านกาแฟล่างตึก

ขณะลู่เสี่ยวหานหอบดอกไม้ลงมา เวินจิ่งซีมาถึงพอดี

เมื่อเห็นดอกไม้ในอ้อมแขน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Wilaiporn Dangbuddee
สงสารนางเอก แต่พระเอกก็โง่นะ รักเค้า แต่ไม่อธิบายอะไรเลย
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 587

    “หมอฉิน คุณอย่าปิดบังฉัน” เสิ่นชิงซูมองเขาด้วยสายตาแหลมคม น้ำเสียงยิ่งแน่วแน่เข้าไปใหญ่ “ฉันรู้ คุณต้องรู้อะไรบางอย่างแน่”ฉินเยี่ยนเฉิงอึ้งไปผ่านไปนานสองนาน เขาถึงถอนหายใจหนัก ๆ “ตอนนี้คุณหลอกยากจริง ๆ!”“เวินจิ่งซีบอกว่าส่งรถฉันไปซ่อมแล้ว แต่เขาไม่เจอลูกอมซานจาในรถฉัน ฉันเดาว่าคนที่ช่วยฉันคนนั้นเอาไปใช่ไหม?”“ใช่ครับ” ฉินเยี่ยนเฉิงพูดต่อ “คนที่โทรหาคุณก็คือคนที่ช่วยคุณ แต่คนคนนี้เป็นใคร ผมบอกคุณไม่ได้”เสิ่นชิงซูเงียบไปอันที่จริงเธอใกล้กับคำตอบมาก ๆ แล้วขอแค่เธอถามต่อไป ท้ายที่สุดอย่างไรฉินเยี่ยนเฉิงก็จะรับมือไม่ไหวและบอกความจริงกับเธอเองแต่เธอไม่เธอก้มหน้า ราวกับครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายถึงเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ลูกอมซานจามีปัญหาเหรอคะ?”“เป็นอย่างที่คุณคิดครับ”ลมหายใจของเสิ่นชิงซูติดขัด!จิ้นเชวี่ยจะทำร้ายลูกของเธอจริง ๆ!ทำไมล่ะ?แค่เพราะพวกเขาเป็นลูกของฟู่ซือเหยียน?“ตรวจสอบออกมาว่าในลูกอมซานจามีผงยิปซัม หากบริโภคผงยิปซัมเป็นระยะเวลานานจะทำให้การไหลเวียนโลหิตถูกขัดขวาง กล้ามเนื้อหดลีบ และมีปัญหาอวัยวะส่วนสำคัญแข็งทื่อ เป็นต้น ที่ร้ายแรงที่สุดค

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 586

    “อาซู? อาซู...”เสิ่นชิงซูลืมตาขึ้นมา ผู้ชายที่อยู่ข้างกายลุกขึ้นพรวดขยับมาตรงหน้าเธอ“อาซู คุณฟื้นแล้วเหรอ รู้สึกยังไงบ้าง?”เสิ่นชิงซูจ้องเวินจิ่งซี สีหน้าสับสนเล็กน้อยไม่คิดเลยว่าเธอจะฝันถึงฟู่ซือเหยียนอีกแล้ว...เวินจิ่งซีเห็นว่านานสองนานแล้วเธอยังไม่ตอบสนองกลับมา ก็ยืนมือไปลูบหน้าผากของเธอ “ไม่ได้เป็นไข้ สมองคงไม่ได้กระทบกระเทือนหรอกนะ?”เสิ่นชิงซูได้สติกลับมา สบเข้ากับสายตาแสนเป็นห่วงของเวินจิ่งซี “ฉันไม่เป็นไร”“ฉันตกใจแทบแย่!” เวินจิ่งซีถอนหายใจ “สมองไม่ได้เป็นอะไรก็ดี!”“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันเกิดอุบัติเหตุ?”“มีพลเมืองดีโทรเรียกรถพยาบาล ผมได้รับสายของหมอฉินถึงได้รู้ว่าคุณเกิดเรื่อง”เสิ่นชิงซูถามขึ้นว่า “คุณเห็นพลเมืองดีคนนั้นหรือเปล่า?”“เปล่า ทำไมเหรอ?”สีนหน้าของเสิ่นชิงซูยังคงเดิม “ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ ฉันคิดว่าพูดขอบคุณต่อหน้าจะดีกว่า”“อ้อ ว่ากันว่าตอนนั้นมีพลเมืองดีสองสามคน มีคนแจ้งตำรวจและมีคนโทรเรียกรถพยาบาล เดาว่าไม่มีใครทิ้งช่องทางการติดต่อเอาไว้”ได้ยินแบบนั้น เสิ่นชิงซูก็ไม่ได้พูดอะไรอีกหรือไม่นั่นก็เป็นแค่ฝันจริง ๆเพียงแต่ เมื่อนึกถึงสายนั้นที่รับ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 585

    ลูกอมนี้ไม่ได้หมดอายุแต่อาหยวนร้อนใจจะแย่งลูกอมของเสี่ยวอันหนิงครั้งแล้วครั้งเล่าขนาดนี้ เสิ่นชิงซูอดไม่ได้ที่จะเกิดความสงสัยนิดหน่อยแม้ว่าเธอจะคิดว่าความสงสัยพรรค์นี้ไม่มีเหตุผลเกินไปแล้วแต่มันเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของลูก เธอยอมให้ตัวเองเป็นคนเลว ดีกว่าทำให้ลูกต้องตกอยู่ในอันตราย เพราะการหวังพึ่งโชคของตัวเองเสิ่นชิงซูแสร้งทำเป็นตรวจสอบดูลูกอมซานจาอย่างละเอียด หลังจากนั้นเธอก็เก็บลูกอมมาแล้วพูดกับเสี่ยวอันหนิงว่า “เสี่ยวอันหนิง ลูกอมนี่เหมือนจะหมดอายุแล้วจริง ๆ อาจเป็นเพราะครั้งก่อนอาจิ้นของลูกทำเสร็จแล้วแต่ลืมเอามาให้ ปล่อยทิ้งไว้นานเกินไป”“ฮะ?” เสี่ยวอันหนิงผิดหวังเล็กน้อย “งั้นก็กินไม่ได้แล้วเหรอคะ?”“ใช่จ้ะ กินไม่ได้แล้ว กินแล้วจะท้องเสีย” เสิ่นชิงซูลูบศีรษะของเธอ “ตอนนี้อาจิ้นของลูกเปลี่ยนงานค่อนข้างยุ่ง เขาน่าจะลืม ถ้าลูกอยากกิน แม่ซื้ออย่างอื่นให้ลูกดีไหมจ๊ะ?”“ก็ได้ค่ะ” เสี่ยวอันหนิงพยักหน้า ก่อนจะหันหน้ามองไปที่อาหยวน “เพราะงั้นอาหยวน ที่แกไม่ให้ฉันกิน เพราะกลัวว่าฉันจะท้องเสียใช่ไหม?”‘โฮ่ง ๆ!’ อาหยวนรีบลุกขึ้นยืน ส่ายหางด้วยความร่าเริงสุดขีด!“ขอโทษนะอาหยวน ฉ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 584

    เสิ่นชิงซูย่อตัวลงเก็บลูกอมซานจาห่อนั้นขึ้นมาอาหยวนเอาอุ้งเท้าไปเกาะไว้บนมือของเสิ่นชิงซูเสิ่นชิงซูมองมัน “ทำไมเหรอ?”‘โฮ่ง ๆ!’อาหยวนเห่าเสียงดังใส่เธอ น้ำเสียงร้อนใจยิ่งกว่าเมื่อกี้เสียอีกเสี่ยวอันหนิงวิ่งมา มือข้างหนึ่งเท้าสะเอว ส่วนมือข้างหนึ่งจับหูของอาหยวนเอาไว้ ใบหน้ากลมบ๊อกเดือดดาลจนแก้มป่อง คล้ายกับปลาปักเป้าตัวหนึ่ง“แม่คะ อาหยวนนิสัยไม่ดี! หนูแบ่งลูกอมซานจาของอาจิ้นให้มัน มันไม่กินแล้วเอาลูกอมซานจาทิ้งลงไปในถังขยะอีก หนูสั่งสอนมัน มันก็แย่งลูกอมซานจาทั้งถุงของหนูไปเลย!”เสิ่นชิงซูประหลาดใจเล็กน้อย เธอมองอาหยวน “ที่เสี่ยวอันหนิงพูดจริงเหรอ?”อาหยวนเห่า ‘โฮ่ง ๆ’ อีกสองครั้ง จากนั้นก็หมุนวนด้วยความร้อนใจอีกสองรอบ มันย่ำเท้าอยู่ที่เดิม ส่งเสียงหงิ๋ง ๆ ออกมา จากนั้นก็หยุด และจะไปกัดลูกอมซานจาในมือของเสิ่นชิงซูอีก“อ๊ะ แม่ดูสิ มันจะแย่งลูกอมซานจาอีกแล้ว!” เสี่ยวอันหนิงเดือดดดาลจนกระทืบเท้าอยู่กับที่เมื่ออาหยวนได้ยินแบบนั้น ก็หันหน้าไปเห่า ‘โฮ่ง ๆ’ ใส่เสี่ยวอันหนิงอีกสองทีเสี่ยวอันหนิงเดือดดาลจะแย่อยู่แล้ว!“แกนิสัยไม่ดี! ฉันจะตัดขาดกับแก! และไม่แบ่งขนมให้แกอีก! ฮึ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 583

    ระหว่างทางกลับไป เสิ่นชิงซูโทรศัพท์หาฉือกั่วเอ๋อร์ ให้โพสต์ประกาศชี้แจงข่าวซุบซิบเรื่องความสัมพันธ์ในโซเชียลทันทีฉือกั่วเอ๋อร์ทำงานดีอย่างมาก ไม่นานก็โพสต์ข้อความตอบโต้แล้วกลับถึงบ้านอวิ๋นกุย ฉินเยี่ยนเฉิงก็ประคองเธอเข้าไปในบ้านไป๋เจี้ยนเหวินเห็นเสิ่นชิงซูได้รับบาดเจ็บ ก็รีบซักถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?เสิ่นชิงซูตอบว่าข้อเท้าแพลงเพราะอุบัติเหตุไป๋เจี้ยนเหวินเองก็เห็นข่าวในโซเชียลแล้ว ตอนที่ฉินเยี่ยนเฉิงยังไม่ไป เธออดกลั้นเอาไว้ไม่ซักถามรอฉินเยี่ยนเฉิงออกไป ไป๋เจี้ยนเหวินก็ถามขึ้นอย่างอดรนทนไม่ไหวว่า “ฉันเห็นข่าวแล้ว ฉันว่าหานหมิงอวี่นั่นก็ไม่เลวทีเดียว อายุสามสิบห้าจนถึงตอนนี้ยังไม่เคยมีข่าวอื้อฉาวอะไร ฉันคิดว่าเธอพิจารณาดูหน่อยก็ได้นะ”“แม่บุญธรรม หนูกับเขาเป็นแค่พาร์ตเนอร์ทั่ว ๆ ไปก็เท่านั้น”“เป็นพาร์ตเนอร์ก็ดีเลย พิสูจน์ว่าพวกเธอสองคนมีทัศนคดีสอดคล้องกัน ฉันว่าเขาเองก็มีใจให้เธอ ทำไมเธอไม่ลองคบกับเขาดูล่ะ!”“ตอนนี้หนูไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยจริง ๆ ค่ะ” เสิ่นชิงซูเม้มริมฝีปากพลางทอดถอนใจ “แม่บุญธรรมคะ หนูเหนื่อยแล้ว หนูอยากกลับไปพักที่ห้องก่อน”“เธอนี่นะ ทุกครั้งที่พูดถ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 582

    เจียงหมี่รั่วพยักหน้า แล้วถามอีกว่า “แล้วหลังจากนี้คุณจะไปต่างประเทศอีกไหมคะ?”จิ้นเชวี่ยมองเสิ่นชิงซู “ไม่ไปต่างประเทศแล้วครับ ต่อไปผมจะอยู่ที่เมืองเป่ย”เสิ่นชิงซูกินเค้กคำสุดท้ายเสร็จ ก็ลุกขึ้นพร้อมถือจานเปล่า “พวกคุณคุยกันนะคะ ฉันขอตัวก่อน”เมื่อเจียงหมี่รั่วได้ยินว่าเสิ่นชิงซูจะไปแล้ว ก็รีบร้อนจะตามไปด้วย “พี่ชิงซู พี่รอฉันก่อนสิ...ว้าย!”เสิ่นชิงซูได้ยินว่าเธอเรียกตนก็หยุด แต่คิดไม่ถึงว่าเจียงหมี่รั่วจะวิ่งอย่างลุกลี้ลุกลนเกินไป จนหยุดไม่อยู่ทั้งสองคนชนเข้าด้วยกัน เจียงหมี่รั่วกรีดร้องเสียงหนึ่งก่อนจะล้มใส่จิ้นเชวี่ยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้!ส่วนเสิ่นชิงซูประคองโต๊ะเอาไว้ได้ทัน จึงทรงตัวเอาไว้ได้“อาซู”“ประธานเสิ่น!”จิ้นเชวี่ยกับหานหมิงอวี่ร้องตกใจออกมาพร้อมกันหานหมิงอวี่ลุกขึ้นเดินมาข้างเสิ่นชิงซูเป็นคนแรก “เป็นยังไงบ้าง? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”เสิ่นชิงซูข้อเท้าแพลงหนำซ้ำยังคล้ายกับรุนแรงอยู่หน่อย ๆ พอเธอขยับเท้าขวาก็มีความเจ็บปวดทะลุถึงหัวใจแผ่ขึ้นมายังไม่ทันรอให้เธอตอบ หานหมิงอวี่ก็ช้อนเอวเธออุ้มขึ้นมา “จะพาคุณไปโรงพยาบาลนะ”“หานหมิงอวี่ คุณปล่อยฉันลงนะ...”“ไม่ต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status