แชร์

บทที่ 277

ผู้เขียน: หรงหรงจื่ออี
เส้าชิงตกตะลึง “คุณหมายความว่า...”

“นี่เป็นแค่แพะรับบาปคนหนึ่งเท่านั้น” สีหน้าของฟู่ซือเหยียนขึงขัง “คนที่ทำร้ายเสิ่นชิงซู ยังมีคนอื่นอีก”

“งั้นคนคนนี้เป็นคนที่เฟิงอวิ๋นเฉียนเตรียมมา?” เส้าชิงสงสัยอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ตอบสนองกลับมา “ผมเข้าใจแล้ว ที่เฟิงอวิ๋นเฉียนทำแบบนี้ เพราะปกป้องคนร้ายตัวจริงที่ทำร้ายคุณเสิ่น!”

ฟู่ซือเหยียนเม้มปาก นัยน์ตาดำขลับหม่นหมอง “โจวอวี๋ชูล่ะ?”

เส้าชิงอึ้งไป “คุณสงสัยคุณโจว?”

“ถ้าฉันเดาไม่ผิด ตอนนี้เธอน่าจะไม่ได้อยู่ในประเทศแล้ว”

เส้าชิงรีบต่อสายโทรศัพท์ออกไป

ถ้าเป็นอย่างที่ฟู่ซือเหยียนคิด โจวอวี๋ชูคงออกจากนอกประเทศไปตั้งแต่วันที่เสิ่นชิงซูเกิดเรื่องแล้ว

คำตอบชัดเจนมาก

สายตาของฟู่ซือเหยียนดุเดือดรุนแรง “ยื่นขอเส้นทางบิน คืนนี้ฉันจะบินไปประเทศเค”

เส้าชิง “ได้ครับ ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้!”

“นายจะไปหาใครที่ประเทศเคเหรอ? เฟิงอวิ๋นเฉียนงั้นเหรอ?” ฉินเยี่ยนเฉิงสงสัยอย่างมาก มองเส้าชิงแล้วสลับไปมองฟู่ซือเหยียน

“ไม่สิ ตกลงพวกนายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่กันแน่? สงสัยใคร? เฟิงอวิ๋นเฉียนคือผู้มีอิทธิพลของไฟแนนซ์เชียลกรุ๊ปคนนั้นเหรอ? ฟู่ซือเหยียน นายรู้จักกับเขาเ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 671

    “งั้นฉันไปแล้วนะ เธออย่าลืมพักผ่อนล่ะ”เสิ่นชิงซูพยักหน้าให้เธอ “โอเค”......ฉินเยี่ยนเฉิงลงมาชั้นล่างก็เข้าไปหาฟู่ซือเหยียนในห้องครัวเลยฟู่ซือเหยียนกำลังต้มโจ๊กอยู่อยู่ในกางเกงยีนส์สีเข้ม เสื้อแขนสั้นสีขาว กำลังใช้พันผ้าพันแผลด้วยมือข้างเดียวในวินาทีนี้เขายืนอยู่หน้าเตาทำอาหาร ไหล่กว้างเอวคอด แม้เป็นแค่แผ่นหลัง ก็ยังสะดุดตาเป็นพิเศษฉินเยี่ยนเฉิง ‘จุ ๆ’ สองที แล้วยืนกอดอกพิงอยู่บนขอบประตู มองฟู่ซือเหยียนที่ตอนนี้คล้ายกับเป็นพ่อบ้านผู้ชายแสนดี แล้วพูดอย่างสะท้อนใจว่า “การเปลี่ยนแปลงใหม่หมดมันก็อย่างนี้เองสินะ!”ฟู่ซือเหยียนหันหน้าไปมองเขา “เยี่ยมอาซูมาแล้วเหรอ?”“อืม” ฉินเยี่ยนเฉิงเดินเข้ามา “เอารายงานให้เธอแล้ว ฉันว่าอาการของเธอในตอนนี้ยังโอเคอยู่ ที่สำคัญก็คือฉันรู้สึกว่าสภาพจิตใจของเธอดีทีเดียว”ฟู่ซือเหยียนจ้องโจ๊กที่เดือดปุด ๆ อยู่ในหม้อดิน “ตอนนี้เธอก็แค่อยู่ในสภาพของการยอมรับชะตากรรม เพื่อลูกแม้เป็นความหวังอันน้อยนิด เธอก็จะกระตือรือร้นให้ความร่วมมือกับการรักษา แต่ถ้ารักษาไม่ได้ เธอก็ยอมรับได้”“เยี่ยมเลย!” ฉินเยี่ยนเฉิงพูดหยอกล้อ “นายแอบสมัครคอร์สฝึกอบรมใช่ไหม? ค

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 670

    เฉียวซิงเจียตกตะลึงไปแล้วฉินเยี่ยนเฉิงได้ยินหรือเปล่านะ?เสิ่นชิงซูก็มึนงงเช่นกัน“เอ่อ...บังเอิญจังนะ ฉันเพิ่งมาถึงไม่นานคุณก็มา...” เฉียวซิงเจียมองฉินเยี่ยนเฉิง พลางหัวเราะแห้ง ๆใบหน้าของฉินเยี่ยนเฉิงไร้ความรู้สึก เขาเดินเข้ามาในมือถือรายงานผลการตรวจเขาไม่มองเฉียวซิงเจีย มองเพียงเสิ่นชิงซู น้ำเสียงทุ้มใส “วันที่คุณหมดสติไปหนึ่งวัน ผมกับหมอซ่งตรวจร่างกายให้คุณอีกรอบ นี่คือรายงานผลตรวจเลือด เมื่อวานพวกเราปรึกษากับหัวหน้าแผนกการแพทย์แผนจีนหลายท่านแล้ว แผนการรักษาในปัจจุบันคือการรักษาร่วมกันระหว่างแพทย์แผนจีนและแผนตะวันตก ยังไม่ทำคีโม ตอนนี้ร่างกายคุณอ่อนแอเกินไป ทนผลข้างเคียงจากการทำคีโมไม่ไหว”เสิ่นชิงซูทำใจยอมรับเรื่องที่ตัวเองป่วยได้แล้วหลังจากผ่านเรื่องราวในประเทศเอ็น เธอก็ยอมรับชะตากรรมแล้วแต่ยังมีลูกอีกสองคน ต่อให้เจ็บปวดแค่ไหน หรือความหวังจะริบหรี่เพียงใด เธอก็จะตั้งใจให้ความร่วมมือเธอยิ้มให้ฉินเยี่ยนเฉิงเล็กน้อย “ฉันเชื่อพวกคุณค่ะ ฉันจะให้ความร่วมมือในการรักษาอย่างเต็มที่”ฉินเยี่ยนเฉิง “สภาพจิตใจก็สำคัญมาก อย่ากังวลเกินไปนะครับ”“ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว”“ถ้าไม่มีอะ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 669

    ในฐานะเพื่อนรัก เฉียวซิงเจียก็มองไม่ออก“อาซู จริง ๆ แล้วถ้าพวกเธอหย่ากันด้วยดี และต่างฝ่ายต่างก็มีคนใหม่ไปอย่างรวดเร็ว งั้นฉันก็คิดว่าระหว่างพวกเธอไม่มีทางเป็นไปได้อีกแน่นอน แต่ว่า...”“ตอนนี้เธออยู่ในสถานะที่ไม่อยากยุ่งกับผู้ชาย อยากจะหาแต่เงินเท่านั้น ส่วนฟู่ซือเหยียนน่ะเห็นได้ชัดว่าตาสว่างเพื่อความรักแล้ว ตอนนี้เขาวางตำแหน่งตัวเองเป็นอัศวินชัด ๆ ฉันดูออกนะ เขาจะไม่บังคับให้เธอกลับไปคืนดี แต่ว่านะ เขาอยากจะคอยปกป้องเธอเงียบ ๆ ในนามพ่อของลูก เธอจะบอกว่าในการปกป้องครั้งนี้ไม่มีความคาดหวังอยู่เลยสักนิด นั่นมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน! ขอแค่ยังมีความรัก ก็ยังต้องมีความคาดหวัง นี่เรียกว่ากบต้มในน้ำอุ่น เมื่อต้องเจอกับการปกป้องแบบนี้ เธออาจจะปฏิเสธเขาอย่างมีสติได้หนึ่งปี สองปี หรือแม้กระทั่งห้าปี แต่ถ้าเขายังไม่ยอมแพ้ตลอดล่ะ เธอจะยืนหยัดได้นานแค่ไหน ตอนนี้เธออาจจะยังปฏิเสธเขาได้อย่างหนักแน่น แต่ถ้าอีกสักสิบปีล่ะ รอจนถึงวัยชรา เจ็บป่วยแก่เฒ่า มีคนรู้ร้อนรู้หนาวคอยอยู่ข้าง ๆ ถึงตอนนั้น เธอยังจะปฏิเสธเขาอย่างหนักแน่นได้อีกเหรอ?”เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างท้องฟ้าสีครามกับเมฆสีขาว เป็นอา

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 668

    เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “ฉันจ้างพยาบาลพิเศษก็ได้...”“พยาบาลพิเศษก็ต้องจ้าง จ้างพยาบาลพิเศษผู้หญิง เรื่องบางอย่างในฐานะอดีตสามีอย่างผมทำก็ไม่ค่อยสะดวกจริง ๆ”เสิ่นชิงซู “...”ฟู่ซือเหยียนถอนหายใจ น้ำเสียงอ่อนลงเล็กน้อย “อาซู คุณลองเปลี่ยนมุมมองดูนะ ผมเป็นพ่อของลูก ผมดูแลคุณให้ดี อนาคตคุณฟื้นตัวแข็งแรงแล้ว ก็จะสามารถอยู่เป็นเพื่อนลูกได้ดียิ่งขึ้น ผมดูแลคุณ จริง ๆ แล้วก็ถือว่ากำลังช่วยตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกอึดอัดใจเลย”เสิ่นชิงซู “...”สมกับที่เป็นทนาย ถ้าต้องโต้เถียงกันจริง ๆ ไม่ว่าจะเหตุผลหรือข้ออ้างอะไรเสิ่นชิงซูก็ตระหนักดีว่าตัวเองพูดสู้เขาไม่ได้!ขณะที่ทั้งสองคนกำลังยื้อกันไปมา ประตูห้องพักคนไข้ก็ถูกเคาะฟู่ซือเหยียนลุกขึ้นไปเปิดประตูทันทีนอกประตูคือเฉียวซิงเจีย“อาซูตื่นหรือยัง?”ฟู่ซือเหยียนเบี่ยงตัวหลีกทาง “เธอเพิ่งตื่น ยังไม่ได้กินอะไร ผมจะลงไปต้มโจ๊กหน่อย คุณอยู่เป็นเพื่อนเธอไปก่อนนะ”เฉียวซิงเจียขานรับเบา ๆฟู่ซือเหยียนก้าวออกไปอย่างรวดเร็วแผ่นหลังนั้นเดินจากไปอย่างเร่งรีบ ทำเอาเฉียวซิงเจียเห็นแล้วก็ขำ“ก่อนหน้านี้ที่ฉันมาเยี่ยมเธอ ฟู

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 667

    เสิ่นชิงซูไม่ค่อยอยากอาหาร เธอจึงส่ายหน้าฟู่ซือเหยียนมองใบหน้าที่ซีดเซียวซูบผอมของเธอ ก็รู้สึกปวดใจอย่างมาก แต่ก็รู้ว่าเธอป่วยอยู่ย่อมไม่เจริญอาหาร จึงไม่กล้าฝืนใจเธอเรื่องการเฝ้าไข้ฟู่ซือเหยียนรับหน้าที่ทั้งหมด หลังจากพยาบาลเปลี่ยนสายน้ำเกลือเสร็จ ก็กำชับสองสามประโยคแล้วออกไปภายในห้องพักคนไข้เงียบสงบฟู่ซือเหยียนนั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ มองเสิ่นชิงซูอย่างเงียบ ๆเสิ่นชิงซูถูกเขามองจ้องแบบนี้ ก็รู้สึกอึดอัดอยู่บ้างบรรยากาศค่อนข้างน่าอึดอัดเสิ่นชิงซูกระแอม แล้วถามว่า “ฉันหลับไปนานแค่ไหนเหรอ?”ฟู่ซือเหยียนนั่งลงข้างเตียง มองเธอด้วยแววตาอ่อนโยน “คุณหลับไปหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม ๆ”เธอถามอีกว่า “ลูกสองคนไม่ได้งอแงใช่ไหม?”“ไม่ พวกเขาเรียบร้อยมาก ผมคุยวิดีโอคอลกับพวกเขาแล้ว บอกว่าช่วงนี้คุณทำงาน อาจจะยังกลับบ้านไม่ได้ พวกเขายังกำชับให้ผมเตือนคุณให้กินข้าวด้วย”ในใจของเสิ่นชิงซูรู้สึกอบอุ่นลูกทั้งสองคนเป็นเด็กดีมาโดยตลอด รู้ความจนชวนให้สงสารเสิ่นชิงซูกวาดตามองไปรอบ ๆ ก็พบว่าห้องพักคนไข้ห้องนี้แตกต่างจากห้องอื่นมาก“นี่มันโรงพยาบาลอะไรเหรอ?”“นี่คือโรงพยาบาลฉินซื่อ ฉินเยี่ยนเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 666

    เฉียวซิงเจียพูดขัดคอขึ้นมาว่า “น่าเสียดายนะ อาซูของเราก้าวออกมาได้แล้ว เธอไม่หันหลังกลับไปอีกแล้วล่ะ!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย!”“คุณอย่าพูดเลยเป็นดีที่สุด ฉันขอบอกคุณไว้นะ ฉันอยู่ข้างอาซูของเราเต็มร้อย”“พวกผู้หญิงอย่างคุณนี่เชียร์ให้เลิกไม่เชียร์ให้คืนดี พวกผู้ชายอย่างเราไม่เหมือนกันนะ ยังไงก็มีลูกด้วยกันแล้ว...”“หยุดเลย!” เฉียวซิงเจียยื่นมือออกไปห้าม “ฉินเยี่ยนเฉิง เราไม่คุยเรื่องนี้กันแล้ว”ฉินเยี่ยนเฉิงเม้มปาก มองเฉียวซิงเจีย ในแววตาก็มีแววหงอยเหงาอยู่บ้างเฉียวซิงเจียเหลือบมองเวลา แล้วถามว่า “อาซูจะย้ายไปห้องพักคนไข้เมื่อไหร่”“ยังไม่เร็วขนาดนั้น อาการหนักยังต้องสังเกตอาการอีกยี่สิบสี่ชั่วโมง”“งั้นฉันกลับไปเอาของใช้ส่วนตัวที่บ้านอวิ๋นกุยมาให้เธอก่อน” เฉียวซิงเจียโบกมือให้เขา “ฉันไปแล้วนะ”ฉินเยี่ยนเฉิงตะโกนไล่หลังเธอ “ไปเอาของก็ยังไม่รีบนะ คุณออกมาครึ่งวันแล้ว กลับบ้านไปดูลูกก่อนเถอะ เขาน่าจะหิวนมแล้ว...”“ไม่กลับ ครบขวบพอดี ได้เวลาหย่านมแล้ว!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...”......หลังจากที่เสิ่นชิงซูอยู่ในห้องไอซียูสังเกตอาการยี่สิบสี่ชั่วโมง อาการก็ค

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status