مشاركة

บทที่ 282

مؤلف: หรงหรงจื่ออี
ฟู่ซือเหยียนอึ้ง

“คุณไม่คู่ควรเป็นพ่อเขาด้วยซ้ำ!”

เสิ่นชิงซูเงื้อมือ ตบดังสนั่นฉาดหนึ่งเข้าอย่างจังที่ใบหน้าของฟู่ซือเหยียน…

“คุณมันเสแสร้งจริง ๆ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณกับโจวอวี๋ชู ลูกฉันก็ไม่ต้องเผชิญกับเรื่องทั้งหมดนี่หรอก! ตบนี้ ให้ลูกชายฉัน!”

‘เพียะ’ สิ้นเสียงตบฉาดที่สอง…

“ตบนี้ ให้แม่ฉัน!”

‘เพียะ’ สิ้นเสียงตบฉาดที่สาม…

“ตบนี้ ให้ตัวฉันเอง!”

ฟู่ซือเหยียนก้มหน้า รับฝ่ามือของเสิ่นชิงซูเต็ม ๆ สามครั้งโดยไม่หลบเลี่ยง

เขาที่หยิ่งทะนงมาตลอด เวลานี้ก้มหน้านิ่ง มือทั้งสองข้างลำตัวกำหมัด

เสิ่นชิงซูหน้าอกกระเพื่อม หายใจหอบแรง หากวินาทีนี้เธอมีมีดเล่มหนึ่งในมือ เธอต้องจ้วงแทงเข้าไปที่อกฟู่ซือเหยียนอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อยอย่างแน่นอน!

เธอเกลียดชังเขา แทบอยากให้เขาหายไปจากโลกนี้เดี๋ยวนี้!

“ฟู่ซือเหยียน คุณแย่งลูกชายไป ฉันยอมรับมันแล้ว แต่ลูกสาวฉัน คุณไม่มีสิทธิ์แย่งไปจากฉันอีก ตั้งแต่คืนนี้ไป เราสองแม่ลูกกับคุณขาดกัน!”

เสิ่นชิงซูเบนสายตากลับมา หันหลังกลับเดินไปข้างหน้า

ที่ด้านหลัง มีคนกำลังเรียกเธออยู่

เสิ่นชิงซูได้ยินไม่ค่อยชัด ร่างกายเหมือนเหยียบปุยนุ่นอยู่ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าพร่าเลื
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
الفصل مغلق

أحدث فصل

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 671

    “งั้นฉันไปแล้วนะ เธออย่าลืมพักผ่อนล่ะ”เสิ่นชิงซูพยักหน้าให้เธอ “โอเค”......ฉินเยี่ยนเฉิงลงมาชั้นล่างก็เข้าไปหาฟู่ซือเหยียนในห้องครัวเลยฟู่ซือเหยียนกำลังต้มโจ๊กอยู่อยู่ในกางเกงยีนส์สีเข้ม เสื้อแขนสั้นสีขาว กำลังใช้พันผ้าพันแผลด้วยมือข้างเดียวในวินาทีนี้เขายืนอยู่หน้าเตาทำอาหาร ไหล่กว้างเอวคอด แม้เป็นแค่แผ่นหลัง ก็ยังสะดุดตาเป็นพิเศษฉินเยี่ยนเฉิง ‘จุ ๆ’ สองที แล้วยืนกอดอกพิงอยู่บนขอบประตู มองฟู่ซือเหยียนที่ตอนนี้คล้ายกับเป็นพ่อบ้านผู้ชายแสนดี แล้วพูดอย่างสะท้อนใจว่า “การเปลี่ยนแปลงใหม่หมดมันก็อย่างนี้เองสินะ!”ฟู่ซือเหยียนหันหน้าไปมองเขา “เยี่ยมอาซูมาแล้วเหรอ?”“อืม” ฉินเยี่ยนเฉิงเดินเข้ามา “เอารายงานให้เธอแล้ว ฉันว่าอาการของเธอในตอนนี้ยังโอเคอยู่ ที่สำคัญก็คือฉันรู้สึกว่าสภาพจิตใจของเธอดีทีเดียว”ฟู่ซือเหยียนจ้องโจ๊กที่เดือดปุด ๆ อยู่ในหม้อดิน “ตอนนี้เธอก็แค่อยู่ในสภาพของการยอมรับชะตากรรม เพื่อลูกแม้เป็นความหวังอันน้อยนิด เธอก็จะกระตือรือร้นให้ความร่วมมือกับการรักษา แต่ถ้ารักษาไม่ได้ เธอก็ยอมรับได้”“เยี่ยมเลย!” ฉินเยี่ยนเฉิงพูดหยอกล้อ “นายแอบสมัครคอร์สฝึกอบรมใช่ไหม? ค

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 670

    เฉียวซิงเจียตกตะลึงไปแล้วฉินเยี่ยนเฉิงได้ยินหรือเปล่านะ?เสิ่นชิงซูก็มึนงงเช่นกัน“เอ่อ...บังเอิญจังนะ ฉันเพิ่งมาถึงไม่นานคุณก็มา...” เฉียวซิงเจียมองฉินเยี่ยนเฉิง พลางหัวเราะแห้ง ๆใบหน้าของฉินเยี่ยนเฉิงไร้ความรู้สึก เขาเดินเข้ามาในมือถือรายงานผลการตรวจเขาไม่มองเฉียวซิงเจีย มองเพียงเสิ่นชิงซู น้ำเสียงทุ้มใส “วันที่คุณหมดสติไปหนึ่งวัน ผมกับหมอซ่งตรวจร่างกายให้คุณอีกรอบ นี่คือรายงานผลตรวจเลือด เมื่อวานพวกเราปรึกษากับหัวหน้าแผนกการแพทย์แผนจีนหลายท่านแล้ว แผนการรักษาในปัจจุบันคือการรักษาร่วมกันระหว่างแพทย์แผนจีนและแผนตะวันตก ยังไม่ทำคีโม ตอนนี้ร่างกายคุณอ่อนแอเกินไป ทนผลข้างเคียงจากการทำคีโมไม่ไหว”เสิ่นชิงซูทำใจยอมรับเรื่องที่ตัวเองป่วยได้แล้วหลังจากผ่านเรื่องราวในประเทศเอ็น เธอก็ยอมรับชะตากรรมแล้วแต่ยังมีลูกอีกสองคน ต่อให้เจ็บปวดแค่ไหน หรือความหวังจะริบหรี่เพียงใด เธอก็จะตั้งใจให้ความร่วมมือเธอยิ้มให้ฉินเยี่ยนเฉิงเล็กน้อย “ฉันเชื่อพวกคุณค่ะ ฉันจะให้ความร่วมมือในการรักษาอย่างเต็มที่”ฉินเยี่ยนเฉิง “สภาพจิตใจก็สำคัญมาก อย่ากังวลเกินไปนะครับ”“ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว”“ถ้าไม่มีอะ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 669

    ในฐานะเพื่อนรัก เฉียวซิงเจียก็มองไม่ออก“อาซู จริง ๆ แล้วถ้าพวกเธอหย่ากันด้วยดี และต่างฝ่ายต่างก็มีคนใหม่ไปอย่างรวดเร็ว งั้นฉันก็คิดว่าระหว่างพวกเธอไม่มีทางเป็นไปได้อีกแน่นอน แต่ว่า...”“ตอนนี้เธออยู่ในสถานะที่ไม่อยากยุ่งกับผู้ชาย อยากจะหาแต่เงินเท่านั้น ส่วนฟู่ซือเหยียนน่ะเห็นได้ชัดว่าตาสว่างเพื่อความรักแล้ว ตอนนี้เขาวางตำแหน่งตัวเองเป็นอัศวินชัด ๆ ฉันดูออกนะ เขาจะไม่บังคับให้เธอกลับไปคืนดี แต่ว่านะ เขาอยากจะคอยปกป้องเธอเงียบ ๆ ในนามพ่อของลูก เธอจะบอกว่าในการปกป้องครั้งนี้ไม่มีความคาดหวังอยู่เลยสักนิด นั่นมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน! ขอแค่ยังมีความรัก ก็ยังต้องมีความคาดหวัง นี่เรียกว่ากบต้มในน้ำอุ่น เมื่อต้องเจอกับการปกป้องแบบนี้ เธออาจจะปฏิเสธเขาอย่างมีสติได้หนึ่งปี สองปี หรือแม้กระทั่งห้าปี แต่ถ้าเขายังไม่ยอมแพ้ตลอดล่ะ เธอจะยืนหยัดได้นานแค่ไหน ตอนนี้เธออาจจะยังปฏิเสธเขาได้อย่างหนักแน่น แต่ถ้าอีกสักสิบปีล่ะ รอจนถึงวัยชรา เจ็บป่วยแก่เฒ่า มีคนรู้ร้อนรู้หนาวคอยอยู่ข้าง ๆ ถึงตอนนั้น เธอยังจะปฏิเสธเขาอย่างหนักแน่นได้อีกเหรอ?”เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองนอกหน้าต่างท้องฟ้าสีครามกับเมฆสีขาว เป็นอา

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 668

    เสิ่นชิงซูขมวดคิ้ว “ฉันจ้างพยาบาลพิเศษก็ได้...”“พยาบาลพิเศษก็ต้องจ้าง จ้างพยาบาลพิเศษผู้หญิง เรื่องบางอย่างในฐานะอดีตสามีอย่างผมทำก็ไม่ค่อยสะดวกจริง ๆ”เสิ่นชิงซู “...”ฟู่ซือเหยียนถอนหายใจ น้ำเสียงอ่อนลงเล็กน้อย “อาซู คุณลองเปลี่ยนมุมมองดูนะ ผมเป็นพ่อของลูก ผมดูแลคุณให้ดี อนาคตคุณฟื้นตัวแข็งแรงแล้ว ก็จะสามารถอยู่เป็นเพื่อนลูกได้ดียิ่งขึ้น ผมดูแลคุณ จริง ๆ แล้วก็ถือว่ากำลังช่วยตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกอึดอัดใจเลย”เสิ่นชิงซู “...”สมกับที่เป็นทนาย ถ้าต้องโต้เถียงกันจริง ๆ ไม่ว่าจะเหตุผลหรือข้ออ้างอะไรเสิ่นชิงซูก็ตระหนักดีว่าตัวเองพูดสู้เขาไม่ได้!ขณะที่ทั้งสองคนกำลังยื้อกันไปมา ประตูห้องพักคนไข้ก็ถูกเคาะฟู่ซือเหยียนลุกขึ้นไปเปิดประตูทันทีนอกประตูคือเฉียวซิงเจีย“อาซูตื่นหรือยัง?”ฟู่ซือเหยียนเบี่ยงตัวหลีกทาง “เธอเพิ่งตื่น ยังไม่ได้กินอะไร ผมจะลงไปต้มโจ๊กหน่อย คุณอยู่เป็นเพื่อนเธอไปก่อนนะ”เฉียวซิงเจียขานรับเบา ๆฟู่ซือเหยียนก้าวออกไปอย่างรวดเร็วแผ่นหลังนั้นเดินจากไปอย่างเร่งรีบ ทำเอาเฉียวซิงเจียเห็นแล้วก็ขำ“ก่อนหน้านี้ที่ฉันมาเยี่ยมเธอ ฟู

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 667

    เสิ่นชิงซูไม่ค่อยอยากอาหาร เธอจึงส่ายหน้าฟู่ซือเหยียนมองใบหน้าที่ซีดเซียวซูบผอมของเธอ ก็รู้สึกปวดใจอย่างมาก แต่ก็รู้ว่าเธอป่วยอยู่ย่อมไม่เจริญอาหาร จึงไม่กล้าฝืนใจเธอเรื่องการเฝ้าไข้ฟู่ซือเหยียนรับหน้าที่ทั้งหมด หลังจากพยาบาลเปลี่ยนสายน้ำเกลือเสร็จ ก็กำชับสองสามประโยคแล้วออกไปภายในห้องพักคนไข้เงียบสงบฟู่ซือเหยียนนั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ มองเสิ่นชิงซูอย่างเงียบ ๆเสิ่นชิงซูถูกเขามองจ้องแบบนี้ ก็รู้สึกอึดอัดอยู่บ้างบรรยากาศค่อนข้างน่าอึดอัดเสิ่นชิงซูกระแอม แล้วถามว่า “ฉันหลับไปนานแค่ไหนเหรอ?”ฟู่ซือเหยียนนั่งลงข้างเตียง มองเธอด้วยแววตาอ่อนโยน “คุณหลับไปหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม ๆ”เธอถามอีกว่า “ลูกสองคนไม่ได้งอแงใช่ไหม?”“ไม่ พวกเขาเรียบร้อยมาก ผมคุยวิดีโอคอลกับพวกเขาแล้ว บอกว่าช่วงนี้คุณทำงาน อาจจะยังกลับบ้านไม่ได้ พวกเขายังกำชับให้ผมเตือนคุณให้กินข้าวด้วย”ในใจของเสิ่นชิงซูรู้สึกอบอุ่นลูกทั้งสองคนเป็นเด็กดีมาโดยตลอด รู้ความจนชวนให้สงสารเสิ่นชิงซูกวาดตามองไปรอบ ๆ ก็พบว่าห้องพักคนไข้ห้องนี้แตกต่างจากห้องอื่นมาก“นี่มันโรงพยาบาลอะไรเหรอ?”“นี่คือโรงพยาบาลฉินซื่อ ฉินเยี่ยนเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 666

    เฉียวซิงเจียพูดขัดคอขึ้นมาว่า “น่าเสียดายนะ อาซูของเราก้าวออกมาได้แล้ว เธอไม่หันหลังกลับไปอีกแล้วล่ะ!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย!”“คุณอย่าพูดเลยเป็นดีที่สุด ฉันขอบอกคุณไว้นะ ฉันอยู่ข้างอาซูของเราเต็มร้อย”“พวกผู้หญิงอย่างคุณนี่เชียร์ให้เลิกไม่เชียร์ให้คืนดี พวกผู้ชายอย่างเราไม่เหมือนกันนะ ยังไงก็มีลูกด้วยกันแล้ว...”“หยุดเลย!” เฉียวซิงเจียยื่นมือออกไปห้าม “ฉินเยี่ยนเฉิง เราไม่คุยเรื่องนี้กันแล้ว”ฉินเยี่ยนเฉิงเม้มปาก มองเฉียวซิงเจีย ในแววตาก็มีแววหงอยเหงาอยู่บ้างเฉียวซิงเจียเหลือบมองเวลา แล้วถามว่า “อาซูจะย้ายไปห้องพักคนไข้เมื่อไหร่”“ยังไม่เร็วขนาดนั้น อาการหนักยังต้องสังเกตอาการอีกยี่สิบสี่ชั่วโมง”“งั้นฉันกลับไปเอาของใช้ส่วนตัวที่บ้านอวิ๋นกุยมาให้เธอก่อน” เฉียวซิงเจียโบกมือให้เขา “ฉันไปแล้วนะ”ฉินเยี่ยนเฉิงตะโกนไล่หลังเธอ “ไปเอาของก็ยังไม่รีบนะ คุณออกมาครึ่งวันแล้ว กลับบ้านไปดูลูกก่อนเถอะ เขาน่าจะหิวนมแล้ว...”“ไม่กลับ ครบขวบพอดี ได้เวลาหย่านมแล้ว!”ฉินเยี่ยนเฉิง “...”......หลังจากที่เสิ่นชิงซูอยู่ในห้องไอซียูสังเกตอาการยี่สิบสี่ชั่วโมง อาการก็ค

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status