Share

บทที่ 456

Author: หรงหรงจื่ออี
“อาซู คุณใจเย็นหน่อย คุณรออีกสามวัน สามวันแล้วผมต้องพาลูกชายเรากลับบ้านแน่”

“มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณก็ยังจะหลอกฉัน!” เสิ่นชิงซูมองฟู่ซือเหยียน ความหวังที่ผุดขึ้นมาในใจดับมอดอีกครั้ง

“ฟู่ซือเหยียน คุณมันน่าขยะแขยงจริง ๆ!”

ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้ว “ผมไม่ได้หลอกคุณ”

“ฉันจะไม่เชื่อคำพูดของคุณแม้แต่คำเดียวอีกแล้ว!”

เสิ่นชิงซูพูดจบก็หมุนตัวออกไปแบบหัวก็ไม่หัน

ฟู่ซือเหยียนมองเงาหลังเธอด้วยสายตาซับซ้อน

ตอนที่เสิ่นชิงซูเดินออกมาจากคฤหาสน์พบกับฉินเยี่ยนเฉิงที่เพิ่งลงจากรถพอดี

“คุณเสิ่น” ฉินเยี่ยนเฉิงเรียกเธอ ก่อนจะถามอย่างห่วงใย “คุณกับซือเหยียน...”

“หมอฉิน” เสิ่นชิงซูขัดคำพูดเขา แล้วถาม “ลูกชายฉันยังมีชีวิตอยู่ไหมคะ?”

ฉินเยี่ยนเฉิงขมวดคิ้ว ตามด้วยตอบตามความจริง “ซือเหยียนบอกว่ายังอยู่ครับ”

“คุณเคยเห็นไหมคะ?”

ฉินเยี่ยนเฉิงส่ายหน้า “ขอโทษครับ ผมก็เพิ่งรู้เมื่อสองสามวันก่อนเหมือนกัน”

เสิ่นชิงซูแค่นเสียงเย็นชา

เหมือนอย่างที่คิดไว้เลย

ฟู่ซือเหยียนปั่นหัวเธออีกแล้ว

เสิ่นชิงซูสะกดความโกรธเกรี้ยวเต็มทรวง หมุนตัวออกไปโดยตรง

เมื่อกลับมาถึงบนรถ เสิ่นชิงซูฟุบกับพวงมาลัยสงบสติอารมณ์

สวรรค์รู้ว่าเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 461

    ภายในห้องรับรองด้านข้าง เสิ่นชิงซูลุกขึ้นยืนทันที ดวงตาทั้งสองข้างจ้องเขม็งไปที่เสี่ยวเนี่ยนอันในจอภาพ“เป็นไปได้ยังไง...” เวินจิ่งซีก็ตกใจเช่นกัน “เสี่ยวเนี่ยนอันเหรอ!”ดวงตาของเสิ่นชิงซูแดงก่ำ เธอมองเสี่ยวเนี่ยนอันที่อยู่ในอ้อมแขนของป้าอวิ๋น ในหัวก็พลันปรากฏภาพตอนที่เจอเสี่ยวเนี่ยนอันครั้งแรกขึ้นมาตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าเสี่ยวเนี่ยนอันมีความรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูกไม่จำเป็นต้องไปพิสูจน์อะไรอีกแล้วในตอนนี้เสิ่นชิงซูแน่ใจแล้วว่าเสี่ยวเนี่ยนอันคือลูกของเธอ!น้ำตาไหลพราก เสิ่นชิงซูหันหลังกลับและกำลังจะวิ่งไปที่ห้องนั่งเล่นเธอจะไปหาลูกชายของเธอ...“คุณเสิ่นคะ” เลขาสาวรั้งเสิ่นชิงซูเอาไว้ “ตอนนี้คุณยังไปไม่ได้นะคะ”เสิ่นชิงซูขมวดคิ้วมองเลขาสาวเวินจิ่งซีลุกขึ้นเดินไปข้างกายเสิ่นชิงซู แล้วปลอบด้วยเสียงที่เบาลง “อย่าเพิ่งรีบร้อน ดูไปก่อนว่าเฟิงอวิ๋นเฉียนต้องการจะทำอะไรกันแน่”แม้ว่าเสิ่นชิงซูจะใจร้อน แต่เธอก็รู้ว่านี่คือถิ่นของเฟิงอวิ๋นเฉียน ตราบใดที่เฟิงอวิ๋นเฉียนไม่ยอมเปิดปาก การที่เธออยากจะพาลูกชายกลับไปก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้นเสิ่นชิงซูข่มความรู้สึกร้อนรนของตัวเองเอ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 460

    พอโจวอวี๋ชูรู้ก็โมโหใส่เขารุนแรง บอกว่าเขาไม่มีประโยชน์ แล้วยังเสียใจที่มีเขา!ฟู่ซืออวี่มองโจวอวี๋ชูสีหน้าดุดัน ในดวงตามีแต่ความเกลียดชัง ปราศจากความรักแม้เพียงกิ่งก้อย สุดท้ายก็เข้าใจ ที่แท้โลกนี้ไม่ใช่ว่าแม่ทุกคนรักลูกของตัวเองแม่บังเกิดเกล้าท่านนี้ของเขาไม่เคยรักเขาเลยจริง ๆและในตอนนั้นเอง เขาฉุกนึกถึงเสิ่นชิงซูนึกถึงช่วงเวลาที่ถูกเสิ่นชิงซูปกป้องอยู่ในอกห้าปีเขาคิดถึงว่าเสียงแม่ชิงซูอ่อนโยนมากเขาคิดถึงแม่ชิงซูที่ถึงจะไม่เคยให้เขากินไอศกรีมและขนม แต่เธอจะทำคุกกี้และขนมปังที่มีประโยชน์ให้เขามากมายด้วยตัวเองเขาคิดถึงแม่ชิงซูที่จะอ่านนิทานก่อนนอนเป็นเพื่อนทุกค่ำคืน เขาจะนอนฝันดีเสมอ ไม่เคยฝันร้ายเขาคิดถึงแม่ชิงซูที่อดทนตอบคำถามเด็ก ๆ ของเขาทุกคำถามเขายิ่งคิดถึงแม่ชิงซูของเขาไม่ต้องการเขาแล้ว...แต่ครั้งนี้ฟู่ซืออวี่รู้ มันไม่ใช่ปัญหาจากแม่ชิงซูเป็นเขาที่ทำผิด การแสดงออกของเขาทำให้แม่ชิงซูเสียใจ แม่ชิงซูจึงไม่ต้องการเขาแล้วก่อนจะถึงวันนี้ ฟู่ซืออวี่ถึงขั้นนึกว่าตัวเองจะไม่ได้เจอกับเสิ่นชิงซูอีกแล้ว!เขาอยู่ที่นี่ด้วยความกระวนกระวายหวาดกลัวทุกวันตอนนี้จู่ ๆ ก็เห

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 459

    สุดท้ายเสิ่นชิงซูก็ยังเลือกไปประเทศเคเธอบอกเรื่องนี้กับเวินจิ่งซีเวินจิ่งซีไม่วางใจให้เธอไปคนเดียว จึงเสนอว่าจะไปด้วยเสิ่นชิงซูก็รู้สึกว่ามีคนไปเป็นเพื่อนจะปลอดภัยกว่าคืนนั้นพวกเขานั่งเครื่องบินส่วนตัวตระกูลเวินไปยังประเทศเคเดินทางทั้งคืน ตอนที่ถึงประเทศเค คือเวลาท้องถิ่นสิบโมงเช้าเมื่อออกมาจากสนามบิน เลขาสาวคนสนิทของเฟิงอวิ๋นเฉียนก็รอพวกเขาอยู่แล้วเลขาสาวพาพวกเขาขึ้นรถยนต์ธุรกิจสีดำรถยนต์ธุรกิจออกจากสนามบินไปยังใจกลางเมืองเป็นระยะทางรถสี่สิบนาทีเต็ม ๆตลอดทางในรถเงียบมากยิ่งใกล้ถึงเป้าหมาย เสิ่นชิงซูก็ยิ่งตึงเครียดเวินจิ่งซีรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของเธอ จึงกดบ่าของเธอเบา ๆเสิ่นชิงซูหันไปมองเขา“อาซู ไม่ต้องกลัว มีผมอยู่” เวินจิ่งซียิ้มอ่อนโยนกับเธอ “ผมจะรับลูกกลับบ้านเป็นเพื่อนคุณ”เสิ่นชิงซูแสบปลายจมูก เม้มริมฝีปากพยักหน้า......รถยนต์ธุรกิจสีดำเคลื่อนเข้าคฤหาสน์ส่วนตัวของเฟิงอวิ๋นเฉียนเลขาสาวพาเสิ่นชิงซูกับเวินจิ่งซีเดินไปยังห้องรับแขกของอาคารหลักเฟิงอวิ๋นเฉียนกำลังนั่งอยู่บนโซฟา สองขาเรียวยาวทับซ้อนกัน หลังพิงพนักพิงโซฟา สูบซิการ์อย่างขี้เกียจเขาเลิกค

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 458

    “เหตุผลล่ะ?”“ฟู่ซือเหยียนบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ?” เฟิงอวิ๋นเฉียนหัวเราะเบา ๆ “ลูกชายที่คุณคลอดในตอนนั้นไม่ได้ตาย”เสิ่นชิงซูลมหายใจติดขัดเล็กน้อย “คุณรู้ได้ยังไง?”“เพราะตอนนั้นผมซื้อตัวหมอ ใช้ทารกตายสลับตัวกับลูกชายคุณ”เสิ่นชิงซูชะงักงัน“เฟิงอวิ๋นเฉียน คุณไม่มีหลักฐาน ทำไมฉันต้องเชื่อคุณด้วย?”เสิ่นชิงซูหัวใจเต้นตัว แต่เธอไม่อยากให้เฟิงอวิ๋นเฉียนสังเกตรู้ จึงทำเป็นพูดอย่างใจเย็น “คุณกับฟู่ซือเหยียนต่างบอกว่าลูกชายฉันยังไม่ตาย แต่พวกคุณไม่ให้ฉันดูกระทั่งภาพกับคลิปของลูกชายฉันสักนิด พวกคุณคิดว่าฉันหลอกง่ายมากเหรอ?”“ฟู่ซือเหยียนไม่กล้าให้คุณเห็นอยู่แล้ว” เฟิงอวิ๋นเฉียนหัวเราะเสียงเย็น “เพราะเด็กอยู่ในมือผม ถ้าผมไม่ยอมคืนให้ พวกคุณจะทำอะไรได้?”เสิ่นชิงซูเม้มริมฝีปาก“เด็กอยู่ในมือผม ถ้าผมต้องการใช้เด็กข่มขู่คุณ บีบให้คุณแต่งงานกับผม คุณเสิ่น คุณจะทำยังไง?”เฟิงอวิ๋นเฉียนเสียงลุ่มลึก “เท่าที่ผมรู้มา ตอนนี้คุณหย่ากับฟู่ซือเหยียนแล้ว”เสิ่นชิงซูข่มเพลิงโทสะพูด “เฟิงอวิ๋นเฉียน ระหว่างคุณกับฟู่ซือเหยียนจะยังไงฉันไม่สน แต่เด็กบริสุทธิ์!”“ผมรู้ว่าเด็กบริสุทธิ์ แต่ผมแค้นนี่!” น้ำเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 457

    “ฉันไม่ได้บอกเขา”ฉินเยี่ยนเฉิงอึ้ง นิ่งไปพักหนึ่งถึงจะฉุกคิดได้“นายหมายถึงตอนนี้เฟิงอวิ๋นเฉียนยังนึกว่าซืออวี่เป็นลูกชายของเคออวี่หางเหรอ?”“อื่ม” ฟู่ซือเหยียนพูด “อย่างน้อยก่อนที่ฉันจะรับตัวลูกชายกลับมา ยังต้องปิดเรื่องชาติกำเนิดของซืออวี่ต่อไป”ฉินเยี่ยนเฉิงเข้าใจแล้วที่เฟิงอวิ๋นเฉียนต้องการตัวซืออวี่ให้ได้ ก็เพราะซืออวี่เป็นลูกชายของเคออวี่หางพูดง่าย ๆ ก็คือ ถ้าซืออวี่ไม่ใช่ลูกชายของเคออวี่หาง งั้นซืออวี่ก็ไม่มีคุณค่าในสายตาของเฟิงอวิ๋นเฉียนอีกต่อไป!ถ้าซืออวี่สูญสิ้นคุณค่า งั้นฟู่ซือเหยียนอยากแลกตัวลูกชายกลับมา เกรงจะยากมาก!“แค่ก...”ฟู่ซือเหยียนหันหลังล้วงผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าออกมาปิดปากฉินเยี่ยนเฉิงเดินไปก้าวหนึ่ง จ้องใบหน้าด้านข้างของเขา “นายยังไอเป็นเลือดอยู่เหรอ?”ฟู่ซือเหยียนกำผ้าเช็ดหน้าไว้ในฝ่ามือ สีหน้าเย็นชา “เปล่า”“ฟู่ซือเหยียน นายอย่ามาปิดบังฉันเลย!”ฉินเยี่ยนเฉิงอยากไปแย่งผ้าเช็ดหน้าจากมือเขา กลับถูกฟู่ซือเหยียนหลบ“นายกลับไปเลี้ยงลูกเถอะ” ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้วไล่ “ฉันไม่เป็นไร”“นายหยุดยาอีกแล้วใช่ไหม?”ฟู่ซือเหยียนเม้มริมฝีปากไม่พูดฉินเยี่ยนเฉ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 456

    “อาซู คุณใจเย็นหน่อย คุณรออีกสามวัน สามวันแล้วผมต้องพาลูกชายเรากลับบ้านแน่”“มาถึงขั้นนี้แล้ว คุณก็ยังจะหลอกฉัน!” เสิ่นชิงซูมองฟู่ซือเหยียน ความหวังที่ผุดขึ้นมาในใจดับมอดอีกครั้ง“ฟู่ซือเหยียน คุณมันน่าขยะแขยงจริง ๆ!”ฟู่ซือเหยียนขมวดคิ้ว “ผมไม่ได้หลอกคุณ”“ฉันจะไม่เชื่อคำพูดของคุณแม้แต่คำเดียวอีกแล้ว!”เสิ่นชิงซูพูดจบก็หมุนตัวออกไปแบบหัวก็ไม่หันฟู่ซือเหยียนมองเงาหลังเธอด้วยสายตาซับซ้อนตอนที่เสิ่นชิงซูเดินออกมาจากคฤหาสน์พบกับฉินเยี่ยนเฉิงที่เพิ่งลงจากรถพอดี“คุณเสิ่น” ฉินเยี่ยนเฉิงเรียกเธอ ก่อนจะถามอย่างห่วงใย “คุณกับซือเหยียน...”“หมอฉิน” เสิ่นชิงซูขัดคำพูดเขา แล้วถาม “ลูกชายฉันยังมีชีวิตอยู่ไหมคะ?”ฉินเยี่ยนเฉิงขมวดคิ้ว ตามด้วยตอบตามความจริง “ซือเหยียนบอกว่ายังอยู่ครับ”“คุณเคยเห็นไหมคะ?”ฉินเยี่ยนเฉิงส่ายหน้า “ขอโทษครับ ผมก็เพิ่งรู้เมื่อสองสามวันก่อนเหมือนกัน”เสิ่นชิงซูแค่นเสียงเย็นชาเหมือนอย่างที่คิดไว้เลยฟู่ซือเหยียนปั่นหัวเธออีกแล้วเสิ่นชิงซูสะกดความโกรธเกรี้ยวเต็มทรวง หมุนตัวออกไปโดยตรงเมื่อกลับมาถึงบนรถ เสิ่นชิงซูฟุบกับพวงมาลัยสงบสติอารมณ์สวรรค์รู้ว่าเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status