บทที่ 476

เธอกับจั๋วอี้ยืนอยู่บนเวที พูดคุยโต้ตอบกันไปมา กล่าวถ้อยคำที่เป็นทางการตามมารยาท

ตลอดกระบวนการ มุมปากของเธอประดับรอยยิ้มบาง ๆ อยู่เสมอ ดวงตางดงามคู่นั้นกวาดมองไปที่ด้านล่างเวทีเป็นครั้งคราว แม้จะไม่ได้ตั้งใจมองใครเป็นพิเศษ แต่ทุกคนกลับรู้สึกว่าเธอกำลังมองมาที่ตนเอง

ฟู่ซือเหยียนและซ่งหลานอินมาถึงในตอนนั้นพอดี

เมื่อมองดูผู้หญิงที่กำลังพูดจาฉะฉานอยู่บนเวที ฟู่ซือเหยียนก็ถึงกับชะงักไป

ซ่งหลานอินเหลือบมอง พินิจพิจารณาฟู่ซือเหยียน ริมฝีปากแดงยกขึ้นเล็กน้อย ขยับเข้าไปกระซิบหยอกล้อ “หลังหย่าแล้วคุณอดีตภรรยาของคุณดูมีน้ำมีนวลขึ้นเยอะเลยนะ สงสัยการแต่งงานที่ไม่ดีมันบั่นทอนคนจริง ๆ นั่นแหละ!”

ฟู่ซือเหยียนหรี่ตาลง ตวัดสายตามองเธออย่างเย็นชา

ซ่งหลานอินผิวปาก “ดูสิ ยังมีหนุ่มหล่อไปประคองเธอลงจากเวทีด้วยตัวเองอีกแน่ะ! ว้าว หนุ่มหล่อคนนี้ขายาวจัง เป็นสเปกฉันเลย”

ฟู่ซือเหยียนแค่นหัวเราะอย่างเย็นชา “เขาชอบผู้ชาย”

“เสียอาการเหรอ” ซ่งหลานอินยิ้ม “ฉันเคยเจอเขาที่บ้านอวิ๋นกุย เขาเป็นชายแท้แน่นอน เพราะสายตาที่เขามองอดีตภรรยาของคุณมันไม่บริสุทธิ์ใจ!”

ฟู่ซือเหยียน “...”

ทางนั้น เวินจิ่งซีประคองเสิ่นช