บทที่ 484

ในช่องทางหนีไฟของโรงพยาบาล น้ำเสียงของฉินเยี่ยนเฉิงหนักอึ้ง “นายเอาเนี่ยนอันมาบีบบังคับเธอ นี่มันเป็นการทำร้ายจิตใจกันชัด ๆ!”

ปลายสาย ฟู่ซือเหยียนไม่ได้พูดอะไร

ฉินเยี่ยนเฉิงรออยู่ครู่ใหญ่ ก็ไม่ได้ยินเขาพูดสักคำ

เขายกมือขึ้นลูบหน้าแล้วถามว่า “ฟู่ซือเหยียน ตอนนี้ฉันพูดห้ามนายไม่ได้เลยใช่ไหม?”

“เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ฉันถอยกลับไม่ได้แล้ว”

“ฉันไม่เห็นใจนายหรอกนะ!” ฉินเยี่ยนเฉิงกัดฟันด่า “นายมันสมควรแล้ว! ฟู่ซือเหยียน ในเมื่อตอนแรกนายเลือกที่จะเดินบนเส้นทางนี้แล้ว งั้นตอนนั้นนายก็ไม่ควรจะไปยุ่งกับเสิ่นชิงซู!”

“ฉันกำลังชดเชยอยู่”

“ชดเชยบ้าบออะไร!” ฉินเยี่ยนเฉิงทั้งโกรธทั้งสงสารฟู่ซือเหยียน “พวกเวินจิ่งซีพูดไม่ผิดเลย ถ้าไม่ได้เจอกับนาย ชีวิตของเสิ่นชิงซูก็คงไม่ลำบากขนาดนี้”

“ฉันจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเอง” น้ำเสียงของฟู่ซือเหยียนกดต่ำมาก “ฉันรู้ว่าเธอจะลำบากมาก แต่เมื่อมีลูก ฉันเชื่อว่าเธอจะทนต่อไปได้”

“ไสหัวไปเลย!” ในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง ฉินเยี่ยนเฉิงก็ทนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว “อาศัยว่าตัวเองอายุสั้นไม่มีชีวิตเหลืออยู่แล้วก็เลยใจร้ายขนาดนี้สินะ! ฉันจะบอกให้ ผู้หญิงเขายังสาว พอนายตายไป