Share

บทที่ 587

Author: หรงหรงจื่ออี
“หมอฉิน คุณอย่าปิดบังฉัน” เสิ่นชิงซูมองเขาด้วยสายตาแหลมคม น้ำเสียงยิ่งแน่วแน่เข้าไปใหญ่ “ฉันรู้ คุณต้องรู้อะไรบางอย่างแน่”

ฉินเยี่ยนเฉิงอึ้งไป

ผ่านไปนานสองนาน เขาถึงถอนหายใจหนัก ๆ “ตอนนี้คุณหลอกยากจริง ๆ!”

“เวินจิ่งซีบอกว่าส่งรถฉันไปซ่อมแล้ว แต่เขาไม่เจอลูกอมซานจาในรถฉัน ฉันเดาว่าคนที่ช่วยฉันคนนั้นเอาไปใช่ไหม?”

“ใช่ครับ” ฉินเยี่ยนเฉิงพูดต่อ “คนที่โทรหาคุณก็คือคนที่ช่วยคุณ แต่คนคนนี้เป็นใคร ผมบอกคุณไม่ได้”

เสิ่นชิงซูเงียบไป

อันที่จริงเธอใกล้กับคำตอบมาก ๆ แล้ว

ขอแค่เธอถามต่อไป ท้ายที่สุดอย่างไรฉินเยี่ยนเฉิงก็จะรับมือไม่ไหวและบอกความจริงกับเธอเอง

แต่เธอไม่

เธอก้มหน้า ราวกับครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายถึงเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ลูกอมซานจามีปัญหาเหรอคะ?”

“เป็นอย่างที่คุณคิดครับ”

ลมหายใจของเสิ่นชิงซูติดขัด!

จิ้นเชวี่ยจะทำร้ายลูกของเธอจริง ๆ!

ทำไมล่ะ?

แค่เพราะพวกเขาเป็นลูกของฟู่ซือเหยียน?

“ตรวจสอบออกมาว่าในลูกอมซานจามีผงยิปซัม หากบริโภคผงยิปซัมเป็นระยะเวลานานจะทำให้การไหลเวียนโลหิตถูกขัดขวาง กล้ามเนื้อหดลีบ และมีปัญหาอวัยวะส่วนสำคัญแข็งทื่อ เป็นต้น ที่ร้ายแรงที่สุดค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 587

    “หมอฉิน คุณอย่าปิดบังฉัน” เสิ่นชิงซูมองเขาด้วยสายตาแหลมคม น้ำเสียงยิ่งแน่วแน่เข้าไปใหญ่ “ฉันรู้ คุณต้องรู้อะไรบางอย่างแน่”ฉินเยี่ยนเฉิงอึ้งไปผ่านไปนานสองนาน เขาถึงถอนหายใจหนัก ๆ “ตอนนี้คุณหลอกยากจริง ๆ!”“เวินจิ่งซีบอกว่าส่งรถฉันไปซ่อมแล้ว แต่เขาไม่เจอลูกอมซานจาในรถฉัน ฉันเดาว่าคนที่ช่วยฉันคนนั้นเอาไปใช่ไหม?”“ใช่ครับ” ฉินเยี่ยนเฉิงพูดต่อ “คนที่โทรหาคุณก็คือคนที่ช่วยคุณ แต่คนคนนี้เป็นใคร ผมบอกคุณไม่ได้”เสิ่นชิงซูเงียบไปอันที่จริงเธอใกล้กับคำตอบมาก ๆ แล้วขอแค่เธอถามต่อไป ท้ายที่สุดอย่างไรฉินเยี่ยนเฉิงก็จะรับมือไม่ไหวและบอกความจริงกับเธอเองแต่เธอไม่เธอก้มหน้า ราวกับครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายถึงเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ลูกอมซานจามีปัญหาเหรอคะ?”“เป็นอย่างที่คุณคิดครับ”ลมหายใจของเสิ่นชิงซูติดขัด!จิ้นเชวี่ยจะทำร้ายลูกของเธอจริง ๆ!ทำไมล่ะ?แค่เพราะพวกเขาเป็นลูกของฟู่ซือเหยียน?“ตรวจสอบออกมาว่าในลูกอมซานจามีผงยิปซัม หากบริโภคผงยิปซัมเป็นระยะเวลานานจะทำให้การไหลเวียนโลหิตถูกขัดขวาง กล้ามเนื้อหดลีบ และมีปัญหาอวัยวะส่วนสำคัญแข็งทื่อ เป็นต้น ที่ร้ายแรงที่สุดค

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 586

    “อาซู? อาซู...”เสิ่นชิงซูลืมตาขึ้นมา ผู้ชายที่อยู่ข้างกายลุกขึ้นพรวดขยับมาตรงหน้าเธอ“อาซู คุณฟื้นแล้วเหรอ รู้สึกยังไงบ้าง?”เสิ่นชิงซูจ้องเวินจิ่งซี สีหน้าสับสนเล็กน้อยไม่คิดเลยว่าเธอจะฝันถึงฟู่ซือเหยียนอีกแล้ว...เวินจิ่งซีเห็นว่านานสองนานแล้วเธอยังไม่ตอบสนองกลับมา ก็ยืนมือไปลูบหน้าผากของเธอ “ไม่ได้เป็นไข้ สมองคงไม่ได้กระทบกระเทือนหรอกนะ?”เสิ่นชิงซูได้สติกลับมา สบเข้ากับสายตาแสนเป็นห่วงของเวินจิ่งซี “ฉันไม่เป็นไร”“ฉันตกใจแทบแย่!” เวินจิ่งซีถอนหายใจ “สมองไม่ได้เป็นอะไรก็ดี!”“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันเกิดอุบัติเหตุ?”“มีพลเมืองดีโทรเรียกรถพยาบาล ผมได้รับสายของหมอฉินถึงได้รู้ว่าคุณเกิดเรื่อง”เสิ่นชิงซูถามขึ้นว่า “คุณเห็นพลเมืองดีคนนั้นหรือเปล่า?”“เปล่า ทำไมเหรอ?”สีนหน้าของเสิ่นชิงซูยังคงเดิม “ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ ฉันคิดว่าพูดขอบคุณต่อหน้าจะดีกว่า”“อ้อ ว่ากันว่าตอนนั้นมีพลเมืองดีสองสามคน มีคนแจ้งตำรวจและมีคนโทรเรียกรถพยาบาล เดาว่าไม่มีใครทิ้งช่องทางการติดต่อเอาไว้”ได้ยินแบบนั้น เสิ่นชิงซูก็ไม่ได้พูดอะไรอีกหรือไม่นั่นก็เป็นแค่ฝันจริง ๆเพียงแต่ เมื่อนึกถึงสายนั้นที่รับ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 585

    ลูกอมนี้ไม่ได้หมดอายุแต่อาหยวนร้อนใจจะแย่งลูกอมของเสี่ยวอันหนิงครั้งแล้วครั้งเล่าขนาดนี้ เสิ่นชิงซูอดไม่ได้ที่จะเกิดความสงสัยนิดหน่อยแม้ว่าเธอจะคิดว่าความสงสัยพรรค์นี้ไม่มีเหตุผลเกินไปแล้วแต่มันเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของลูก เธอยอมให้ตัวเองเป็นคนเลว ดีกว่าทำให้ลูกต้องตกอยู่ในอันตราย เพราะการหวังพึ่งโชคของตัวเองเสิ่นชิงซูแสร้งทำเป็นตรวจสอบดูลูกอมซานจาอย่างละเอียด หลังจากนั้นเธอก็เก็บลูกอมมาแล้วพูดกับเสี่ยวอันหนิงว่า “เสี่ยวอันหนิง ลูกอมนี่เหมือนจะหมดอายุแล้วจริง ๆ อาจเป็นเพราะครั้งก่อนอาจิ้นของลูกทำเสร็จแล้วแต่ลืมเอามาให้ ปล่อยทิ้งไว้นานเกินไป”“ฮะ?” เสี่ยวอันหนิงผิดหวังเล็กน้อย “งั้นก็กินไม่ได้แล้วเหรอคะ?”“ใช่จ้ะ กินไม่ได้แล้ว กินแล้วจะท้องเสีย” เสิ่นชิงซูลูบศีรษะของเธอ “ตอนนี้อาจิ้นของลูกเปลี่ยนงานค่อนข้างยุ่ง เขาน่าจะลืม ถ้าลูกอยากกิน แม่ซื้ออย่างอื่นให้ลูกดีไหมจ๊ะ?”“ก็ได้ค่ะ” เสี่ยวอันหนิงพยักหน้า ก่อนจะหันหน้ามองไปที่อาหยวน “เพราะงั้นอาหยวน ที่แกไม่ให้ฉันกิน เพราะกลัวว่าฉันจะท้องเสียใช่ไหม?”‘โฮ่ง ๆ!’ อาหยวนรีบลุกขึ้นยืน ส่ายหางด้วยความร่าเริงสุดขีด!“ขอโทษนะอาหยวน ฉ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 584

    เสิ่นชิงซูย่อตัวลงเก็บลูกอมซานจาห่อนั้นขึ้นมาอาหยวนเอาอุ้งเท้าไปเกาะไว้บนมือของเสิ่นชิงซูเสิ่นชิงซูมองมัน “ทำไมเหรอ?”‘โฮ่ง ๆ!’อาหยวนเห่าเสียงดังใส่เธอ น้ำเสียงร้อนใจยิ่งกว่าเมื่อกี้เสียอีกเสี่ยวอันหนิงวิ่งมา มือข้างหนึ่งเท้าสะเอว ส่วนมือข้างหนึ่งจับหูของอาหยวนเอาไว้ ใบหน้ากลมบ๊อกเดือดดาลจนแก้มป่อง คล้ายกับปลาปักเป้าตัวหนึ่ง“แม่คะ อาหยวนนิสัยไม่ดี! หนูแบ่งลูกอมซานจาของอาจิ้นให้มัน มันไม่กินแล้วเอาลูกอมซานจาทิ้งลงไปในถังขยะอีก หนูสั่งสอนมัน มันก็แย่งลูกอมซานจาทั้งถุงของหนูไปเลย!”เสิ่นชิงซูประหลาดใจเล็กน้อย เธอมองอาหยวน “ที่เสี่ยวอันหนิงพูดจริงเหรอ?”อาหยวนเห่า ‘โฮ่ง ๆ’ อีกสองครั้ง จากนั้นก็หมุนวนด้วยความร้อนใจอีกสองรอบ มันย่ำเท้าอยู่ที่เดิม ส่งเสียงหงิ๋ง ๆ ออกมา จากนั้นก็หยุด และจะไปกัดลูกอมซานจาในมือของเสิ่นชิงซูอีก“อ๊ะ แม่ดูสิ มันจะแย่งลูกอมซานจาอีกแล้ว!” เสี่ยวอันหนิงเดือดดดาลจนกระทืบเท้าอยู่กับที่เมื่ออาหยวนได้ยินแบบนั้น ก็หันหน้าไปเห่า ‘โฮ่ง ๆ’ ใส่เสี่ยวอันหนิงอีกสองทีเสี่ยวอันหนิงเดือดดาลจะแย่อยู่แล้ว!“แกนิสัยไม่ดี! ฉันจะตัดขาดกับแก! และไม่แบ่งขนมให้แกอีก! ฮึ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 583

    ระหว่างทางกลับไป เสิ่นชิงซูโทรศัพท์หาฉือกั่วเอ๋อร์ ให้โพสต์ประกาศชี้แจงข่าวซุบซิบเรื่องความสัมพันธ์ในโซเชียลทันทีฉือกั่วเอ๋อร์ทำงานดีอย่างมาก ไม่นานก็โพสต์ข้อความตอบโต้แล้วกลับถึงบ้านอวิ๋นกุย ฉินเยี่ยนเฉิงก็ประคองเธอเข้าไปในบ้านไป๋เจี้ยนเหวินเห็นเสิ่นชิงซูได้รับบาดเจ็บ ก็รีบซักถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?เสิ่นชิงซูตอบว่าข้อเท้าแพลงเพราะอุบัติเหตุไป๋เจี้ยนเหวินเองก็เห็นข่าวในโซเชียลแล้ว ตอนที่ฉินเยี่ยนเฉิงยังไม่ไป เธออดกลั้นเอาไว้ไม่ซักถามรอฉินเยี่ยนเฉิงออกไป ไป๋เจี้ยนเหวินก็ถามขึ้นอย่างอดรนทนไม่ไหวว่า “ฉันเห็นข่าวแล้ว ฉันว่าหานหมิงอวี่นั่นก็ไม่เลวทีเดียว อายุสามสิบห้าจนถึงตอนนี้ยังไม่เคยมีข่าวอื้อฉาวอะไร ฉันคิดว่าเธอพิจารณาดูหน่อยก็ได้นะ”“แม่บุญธรรม หนูกับเขาเป็นแค่พาร์ตเนอร์ทั่ว ๆ ไปก็เท่านั้น”“เป็นพาร์ตเนอร์ก็ดีเลย พิสูจน์ว่าพวกเธอสองคนมีทัศนคดีสอดคล้องกัน ฉันว่าเขาเองก็มีใจให้เธอ ทำไมเธอไม่ลองคบกับเขาดูล่ะ!”“ตอนนี้หนูไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยจริง ๆ ค่ะ” เสิ่นชิงซูเม้มริมฝีปากพลางทอดถอนใจ “แม่บุญธรรมคะ หนูเหนื่อยแล้ว หนูอยากกลับไปพักที่ห้องก่อน”“เธอนี่นะ ทุกครั้งที่พูดถ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 582

    เจียงหมี่รั่วพยักหน้า แล้วถามอีกว่า “แล้วหลังจากนี้คุณจะไปต่างประเทศอีกไหมคะ?”จิ้นเชวี่ยมองเสิ่นชิงซู “ไม่ไปต่างประเทศแล้วครับ ต่อไปผมจะอยู่ที่เมืองเป่ย”เสิ่นชิงซูกินเค้กคำสุดท้ายเสร็จ ก็ลุกขึ้นพร้อมถือจานเปล่า “พวกคุณคุยกันนะคะ ฉันขอตัวก่อน”เมื่อเจียงหมี่รั่วได้ยินว่าเสิ่นชิงซูจะไปแล้ว ก็รีบร้อนจะตามไปด้วย “พี่ชิงซู พี่รอฉันก่อนสิ...ว้าย!”เสิ่นชิงซูได้ยินว่าเธอเรียกตนก็หยุด แต่คิดไม่ถึงว่าเจียงหมี่รั่วจะวิ่งอย่างลุกลี้ลุกลนเกินไป จนหยุดไม่อยู่ทั้งสองคนชนเข้าด้วยกัน เจียงหมี่รั่วกรีดร้องเสียงหนึ่งก่อนจะล้มใส่จิ้นเชวี่ยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้!ส่วนเสิ่นชิงซูประคองโต๊ะเอาไว้ได้ทัน จึงทรงตัวเอาไว้ได้“อาซู”“ประธานเสิ่น!”จิ้นเชวี่ยกับหานหมิงอวี่ร้องตกใจออกมาพร้อมกันหานหมิงอวี่ลุกขึ้นเดินมาข้างเสิ่นชิงซูเป็นคนแรก “เป็นยังไงบ้าง? เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”เสิ่นชิงซูข้อเท้าแพลงหนำซ้ำยังคล้ายกับรุนแรงอยู่หน่อย ๆ พอเธอขยับเท้าขวาก็มีความเจ็บปวดทะลุถึงหัวใจแผ่ขึ้นมายังไม่ทันรอให้เธอตอบ หานหมิงอวี่ก็ช้อนเอวเธออุ้มขึ้นมา “จะพาคุณไปโรงพยาบาลนะ”“หานหมิงอวี่ คุณปล่อยฉันลงนะ...”“ไม่ต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status