เข้าสู่ระบบห้องสวีทที่เจียงหมี่รั่วพักอยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม มีความเป็นส่วนตัวสูงมากเสิ่นชิงซูเคาะประตูได้ไม่นานประตูก็เปิดออกเจียงหมี่รั่วในประตูอยู่ในชุดเดรสสีเบจ ดวงหน้าหมดจดสะอาด ริมฝีปากซีดเล็กน้อย“พี่ชิงซู ขอบคุณนะคะที่มาพบฉันได้” เจียงหมี่รั่วเริ่มพูดมาก็สะอื้นเสิ่นชิงซูเป็นผู้หญิงเหมือนกันจึงมองออก ความจริงอาการเจียงหมี่รั่วในเวลานี้ไม่ดีเลยเมื่อเธอเดินเข้าห้อง เจียงหมี่รั่วที่อยู่ด้านหลังก็ปิดประตู“พี่ชิงซู พี่จะดื่มอะไรหน่อยไหมคะ? มีกาแฟกับชา หรือว่าจะเอาน้ำผลไม้...”“หมี่รั่ว ที่ฉันมาไม่ได้จะพูดคุยเรื่องเก่าก่อน” เสิ่นชิงซูตัดบทเจียงหมี่รั่ว มองเธอแล้วพูด “เธออยากพูดอะไรก็พูดมาเถอะ”เจียงหมี่รั่วมองเสิ่นชิงซู ดวงตาแดงระเรื่อ“พี่ชิงซู พี่ผิดหวังกับฉันใช่ไหมคะ?”“มาถามตอนนี้จะมีความหมายอะไร” เสิ่นชิงซูมองเธอ “หมี่รั่ว ความสำเร็จที่เธอเดินมาถึงตอนนี้ ต้องพยายามทุ่มเทกายใจเท่าไร เธอรู้ดีที่สุด ตอนนี้เธอยอมทิ้งเส้นทางศิลปินเพื่อความรัก จะด้วยฐานะเจ้านายหรือเพื่อน ฉันไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งทั้งนั้น”“แต่ฉันรักเขา...” เจียงหมี่รั่วพูดปนสะอื้น “พี่ชิงซู ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ ตอน
หนึ่งอาทิตย์นี้ เสิ่นชิงซูใช้โอกาสนี้ให้เด็กใหม่ในฮ่วนซิงเปิดตัวให้มาก ๆนับจากวันนั้น จิ้นเชวี่ยก็ไม่ปรากฏตัวอีกเสิ่นชิงซูนึกว่าเวลาต่อจากนี้เขาจะอยู่ที่ประเทศเอ็นเพราะเจียงหมี่รั่วตั้งครรภ์เสียอีก……กลางเดือนกุมภาพันธ์ หิมะเมืองเป่ยหยุดตกแล้วแต่อากาศยังหนาวมากเหมือนเดิมในช่วงเลิกงานของวันนี้ เสิ่นชิงซูได้รับข้อความจากเจียงหมี่รั่วเจียงหมี่รั่ว [พี่ชิงซู ฉันกลับมาแล้ว ฉันจะเจอพี่สักครั้งค่ะ]เสิ่นชิงซูแปลกใจอยู่บ้างเจียงหมี่รั่วกำลังท้องกำลังไส้ กลับมาทำไม?เสิ่นชิงซู [ถ้าจะพูดเรื่องการยกเลิกสัญญา เธอติดต่อหยางเหิงตรง ๆ ก็พอ]เจียงหมี่รั่ว [ฉันกลับเมืองก่างเพื่อตรวจสอบงานศพของแม่ พรุ่งนี้ก็จะกลับประเทศเอ็นแล้ว ไปครั้งนี้คงไม่มีโอกาสได้กลับมาอีก ฉันอยากเจอพี่อีกครั้งก่อนจะไป]งานศพของแม่เจียง?เสิ่นชิงซูรู้สถานการณ์ครอบครัวของเจียงหมี่รั่วพอสังเขปเจียงหมี่รั่วเกิดในหมู่บ้านที่ค่อนข้างยากจนในเมืองก่าง ในบ้านมีลูกสาวสี่คน น้องชายหนึ่งคนหมู่บ้านนั้นให้ความสำคัญกับลูกชาย เหยียดลูกสาวมากลูกสาวแต่ละครัวเรือนเกิดมาก็ถูกลิขิตต้องเป็นผู้เสียสละตอนนั้นที่เจียงหมี่รั่วอ
จังหวะที่เห็นข้อความนี้ เสิ่นชิงซูตกตะลึงไม่หยุด!เจียงหมี่รั่วท้องลูกของจิ้นเชวี่ยเหรอ?!เมื่อนั้นประตูห้องทำงานก็ถูกเคาะเสิ่นชิงซูเงยหน้ามองไปทางประตู “เชิญค่ะ”ฉือกั่วเอ๋อร์ผลักประตูเข้ามาแล้วพูด “ประธานเสิ่น คุณจิ้นมาค่ะ บอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณ”จิ้นเชวี่ยเสิ่นชิงซูขมวดคิ้วผ่านไปครู่หนึ่ง เสิ่นชิงซูจึงพูด “ให้เขาเข้ามา”“ค่ะ”ฉือกั่วเอ๋อร์หมุนตัวไปห้องรับรองเพื่อเชิญแขกไม่นานฉือกั่วเอ๋อร์ก็พาอีกฝ่ายเข้าห้องทำงานเสิ่นชิงซูมองฉือกั่วเอ๋อร์ “เธอไปเตรียมน้ำชาของว่างหน่อย”“ค่ะ” ฉือกั่วเอ๋อร์ผงกศีรษะ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องทำงานเสิ่นชิงซูทักทายจิ้นเชวี่ย แล้วนั่งทางโซฟาฉือกั่วเอ๋อร์ยกน้ำชาและขนมเดินเข้ามา พอวางลงแล้วก็เดินออกไปพร้อมปิดประตูจิ้นเชวี่ยมองเสิ่นชิงซู ใบหน้าอบอุ่น “อาซู ผมเห็นข่าวเกี่ยวกับเจียงหมี่รั่วในเน็ตแล้ว”ในเมื่อเขายอมพูดออกมา แล้วทำไมเธอต้องเกรงใจด้วย?“นอกจากหมี่รั่วจะเป็นราชินีภาพยนตร์ที่กำลังดังของบริษัทฉัน ยังเป็นเด็กสาวที่ฉันเห็นเป็นน้องสาว จิ้นเชวี่ย ฉันหวังว่าคุณจะไม่รังแกหรือหลอกเธอ”“ผมกับเธอเป็นแค่อุบัติเหตุ” จิ้นเชวี่ย
“คฤหาสน์ส่วนตัว และยังเป็นคฤหาสน์ที่มีเครื่องมือทางการแพทย์และระบบของตัวเอง คนที่ซื้อคฤหาสน์แบบนี้ในประเทศเอ็นได้ ก็มีแต่บุคคลระดับนายใหญ่เท่านั้นแหละ”เสิ่นชิงซูขมวดคิ้วหรือว่าข่าวที่แฉจะเป็นความจริง?“ต้องการให้ฉันช่วยคุณเข้าไปสืบไหมคะ?”เสิ่นชิงซูพิจารณาครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบ “ฉันอยากพบเธอด้วยตัวเองค่ะ”เธอไม่เชื่อว่าเจียงหมี่รั่วจะทำเรื่องอย่างการแอบคลอดลูกแบบนี้ได้!“ถ้าคุณอยากเจอเธอก็ได้ แต่ฉันไม่แนะนำให้คุณมาคนเดียวนะคะ”“ฉันมีบอดีการ์ดค่ะ”“กี่คนคะ?”เสิ่นชิงซู “หนึ่งคนค่ะ”“นั่นไม่พอหรอกค่ะ” ซ่งหลานอินพูด “ในคฤหาสน์นั้นมีบอดีการ์ดส่วนตัวสิบกว่าคน แถมการควบคุมยุทโธปกรณ์ประเทศเอ็นก็สู้ในประเทศไม่ได้ ถ้าใช้กำลังบุกเข้าไปจะมีอัตราโดนลูกกระสุนสูงมากค่ะ!”เสิ่นชิงซูเงียบไป“เอาอย่างนี้เถอะ คุณออกเงินค่าจ้าง ฉันจะช่วยตามหาเจียงหมี่รั่วให้ ให้เธอติดต่อคุณ อธิบายกับคุณให้ชัดเจน”เรื่องมาถึงขั้นนี้ ดูเหมือนจะต้องทำอย่างนี้ก่อนแล้ว......จากนั้นเสิ่นชิงซูรอหนึ่งวันเต็ม ๆ จึงได้รับโทรศัพท์ของเจียงหมี่รั่วในสาย เจียงหมี่รั่วยังเรียกเธอว่า ‘พี่ชิงซู’ เพียงแต่น้ำเสียงไม่ร่าเร
ตอนที่เสิ่นชิงซูกลับถึงห้องพักผู้ป่วย เสี่ยวอันหนิงก็หลับไปแล้วโม่ไป๋เห็นเธอกลับมาก็ลุกขึ้นยืนทันที “ประธานเสิ่น”เสิ่นชิงซูขานรับเรียบ ๆ “โม่ไป๋ เหนื่อยคุณแล้วนะ”“ประธานเสิ่นเกรงใจไปแล้วครับ เสี่ยวอันหนิงน่ารักมาก เธอยอมเชื่อใจใกล้ชิดกับผม ก็เป็นเกียรติของผมแล้ว” โม่ไป๋พูดพลางก้มหน้าเล็กน้อยเสิ่นชิงซูกล่าว “ใช่ ถึงเสี่ยวอันหนิงจะร่าเริง แต่ที่เชื่อใจและสนิทกับผู้ชายแปลกหน้าที่เจอหน้าไม่กี่ครั้งขนาดนี้ คุณเป็นคนแรก”ดวงตาโม่ไป๋ฉายแววปลาบปลื้มใต้หมวกเขาคิดว่าตัวเองเก็บซ่อนดีมากแล้ว กลับไม่รู้ว่าเสิ่นชิงซูเห็นปฏิกิริยาทั้งหมดของเขานานแล้ว……เสี่ยวอันหนิงนอนโรงพยาบาลห้าวัน โดยรวมเสิ่นชิงซูอยู่เป็นเพื่อนเธอที่โรงพยาบาลตลอดส่วนโม่ไป๋เฝ้าพวกเธอแม่ลูกแบบไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียววันที่หก เสี่ยวอันหนิงหายดีออกจากโรงพยาบาลเสิ่นชิงซูส่งเธอกลับกุยอวิ๋น มอบให้จางอวิ๋นกับป้าอวิ๋นดูแล ส่วนตัวเองก็ไปฮ่วนซิงทันทีแบบไม่ได้หยุดพักเจียงหมี่รั่วเกิดเรื่องแล้ว!เมื่อคืนปาปารัสซี่แฉว่าที่เจียงหมี่รั่วไปต่างประเทศไม่ได้ไปศึกษาต่อ แต่ไปต่างประเทศเพื่อแอบคลอดลูกคนที่แฉข้อมูลพูดเป็นจริงเป็นจ
“งั้นอาโม่ก็ไม่กล้าหาญ~”ดวงหน้าโม่ไป๋อมยิ้ม “ใช่ อากล้าหาญสู้เสี่ยวอันหนิงไม่ได้”“อาโม่เป็นผู้ใหญ่ แพ้เด็ก น่าอายกิ๊ว ๆ นะคะ~”โม่ไป๋เห็นด้วยกับเด็กน้อยอย่างไม่มีเงื่อนไข “ใช่ อาน่าอายกิ๊ว ๆ เสี่ยวอันหนิงเก่งที่สุด”“แหงอยู่แล้ว พ่อหนูก็บอกว่าหนูเป็นเจ้าหญิงน้อยที่เก่งที่สุดเหมือนกันค่ะ~”โม่ไป๋เม้มริมฝีปากครู่หนึ่งจึงถาม “หนูน่ารักอย่างนี้ พ่อหนูต้องรักหนูมากแน่ ๆ”“ชัวร์!” เสี่ยวอันหนิงได้ใจ “พ่อหนูตัวสูงมาก หล่อมาก! หล่อกว่าพ่อของเสี่ยฮวาตั้งเยอะ~ แต่พ่อหนูยุ่งมาก เขาไม่มีเวลาส่งหนูไปโรงเรียนอนุบาล เพื่อนที่โรงเรียนอนุบาลไม่มีโอกาสได้รู้ว่าหนูมีพ่อที่หล่อมาก ๆ!”เรื่องนี้แทบจะเป็นปมในใจของเสี่ยวอันหนิงพอเสี่ยวอันหนิงนึกถึงว่าตัวเองไม่ได้ติดต่อพ่อนานมากแล้ว ก็อดหดหู่ใจไม่ได้“อาโม่ขา หนูคิดถึงพ่อของหนูจังเลยค่ะ!”โม่ไป๋ดวงตาฉายแววเจ็บปวดลูกกระเดือกเขาขยับเล็กน้อย ก่อนจะปลอบโยนเสี่ยวอันหนิง “ถ้าพ่อหนูทำงานเสร็จก็จะมาแล้ว เสี่ยวอันหนิง หนูต้องเชื่อพ่อหนูนะ ให้เวลาพ่อหนูอีกหน่อย”“หนูเชื่อพ่อของหนูค่ะ!” เสี่ยวอันหนิงมองโม่ไป๋ กะพริบตาปริบ ๆ “อาโม่คะ ถึงหนูจะไม่เห็นหน้า







