เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่เจ้าสำนักคนที่ 29 เสียชีวิตเนื่องจากภาวะซึมเศร้าจากปัญหาชีวิตรักเขาได้ทิ้งบทกวีไว้สองบรรทัดเอาไว้ที่นี่ก่อนตาย‘เมื่อสายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงพบหยาดน้ำค้างผ่านการเดินทางอันว่องไวในโลกจักรวาล’เป็นเวลาหลายร้อยปีที่สาวกสำนักพรานพยายามแต่งบทกวีต่อจากบทนี้ และถึงแม้ว่าจะมีคนที่พยายามจะแต่งบทกวีให้สมบูรณ์มากแค่ไหน ก็ไม่มีใครที่มีแนวความคิดทางศิลปะที่ใกล้เคียงเลยไม่มีใครสามารถแต่งบทกวีบรรทัดใหม่เพื่อทำให้บทกวีสมบูรณ์ได้เลย บทกวีนี้เป็นที่รู้จักในฐานะ สองบรรทัดอันศักดิ์สิทธิ์ในสำนักพราน!เจ้าสำนักคนปัจจุบัน เดบร้า เธอชอบบทกวีสองบรรทัดนี้มาก เธอจึงได้จารึกมันลงบนบัลลังก์ฟีนิกซ์ของเธอ“เจ้าเด็กนี่ มันไม่ใช่เรื่องที่นายจะต้องอยากรู้อยากเห็น” ไซม่อนยืนขึ้นและชี้ไปที่แดร์ริล จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นว่า“สองบรรทัดนี้ถูกทิ้งเอาไว้โดยเจ้าสำนักพรานคนที่ 29 นายคิดว่าคนอย่างนายจะสามารถตัดสินใครก็ได้อย่างนั้นเหรอ?”'อะไรนะ?'เจ้าสำนักพรานคนที่ 29?'แดร์ริลตกตะลึงก่อนจะถามเดบร้าว่า “คุณช่วยบอกชื่อเจ้าสำนักคนที่ 29 ให้ผมฟังหน่อยได้ไหม?”แดร์ริลสงสัย!เขาแน่ใจว่าเจ้าสำนักคนที
“เดิมพันของแกมันอุกอาจ!”“แกกำลังขุดหลุมฝังศพของตัวเอง!”ทันใดนั้น ผู้อาวุโสสำนักพรานหลายร้อยคนก็เล็งดาบไปที่แดร์ริล!ผู้อาวุโสสำนักพรานต้องการฆ่าแดร์ริลทันที! ช่างกล้าที่จะท้าทายท่านเจ้าสำนัก!แดร์ริลตกตะลึง เขาสัมผัสได้ถึงความโกรธของผู้อาวุโสเหล่านั้นซึ่งอย่างน้อยในหมู่พวกเขาก็มีความแข็งแกร่งของปราชญ์ยุทธ์ขั้นหนึ่ง!ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ในจำนวนผู้อาวุโสมากกว่าหนึ่งโหลเช่นนี้ จะมีความแข็งแกร่งรวมกันเป็นจักรพรรดิยุทธได้มากเพียงใด!แดร์ริลถูกข่มขู่โดยบรรดาผู้อาวุโสที่อยู่รายรอบ เดบร้าโบกมือและสั่ง "ถอยไป"ผู้อาวุโสเหล่านั้นจึงถอยกลับหลังจากได้ยินคำสั่งทันทีเดบร้าขมวดคิ้วและมองดูแดร์ริลชั่วครู่ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นว่า “ตกลง ฉันจะเดิมพันกับคุณ”เธอไม่เชื่อว่าแดร์ริลจะสามารถเติมเต็มบทกวีให้สมบูรณ์ได้ทุกสายตาจับจ้องมาที่แดร์ริลแดร์ริลหัวเราะ “คุณจะต้องเต็มใจยอมรับกับผลที่ตามมา เพราะว่าคุณตกลงที่จะเดิมพัน”"แน่นอน!" เดบร้าพูดอย่างเย็นชา"ดีมาก!"แดร์ริลปรบมือของเขาและกระแอ่มเล็กน้อยในขณะที่เขาเข้าสู่อารมณ์ จากนั้นเขาก็เริ่มส่ายหน้าเบา ๆ และร่ายบทกวี“เมื่อสายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วง
ทั้งสองบรรทัดนั้นช่างงดงามและลงตัวกับแนวความคิดทางศิลปะดั้งเดิม!แดร์ริลรู้สึกขบขันเมื่อเห็นปฏิกิริยารอบตัวเขาเขามองไปที่เดบร้าด้วยรอยยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำว่า “ท่านเจ้าสำนัก ในบทกวีนี้ได้กล่าวถึง ‘ความรัก' และมันก็เป็นเรื่องยากที่จะสามารถเติมเต็มแนวคิดทางศิลปะของความรักได้ถ้าหากว่าใครไม่เคยสัมผัสกับรักแท้มาก่อน”เฮ้อ!แดร์ริลถอนหายใจ“ใครก็ได้บอกฉันทีว่าความรักคืออะไร?“ที่ทำให้ความตายดูงดงามตราบใดที่มีคุณอยู่กับฉัน”แดร์ริลทำหน้าโศกเศร้าเมื่อเขาท่องบทเหล่านั้น เขารู้สึกสะเทือนใจเมื่อนึกถึงอีวอน โมนิกาและลิลี่'อีวอน ดาร์ลิ่ง หนูน้อยลิลี่ พวกคุณสบายดีไหม?'เขาสงสัยว่าพวกเธอจะเป็นยังไงบ้าง“ใครก็ได้บอกฉันทีว่าความรักคืออะไร?“ที่ทำให้ความตายดูงดงามตราบใดที่มีคุณอยู่กับฉัน”ว้าว!ทั้งห้องโถงเกิดความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง!ชายหนุ่มผู้นี้หลุดออกจากแนวศิลปะดั้งเดิมไปเลย!ว้าว!เดบร้าลุกขึ้นจากบัลลังก์ฟีนิกซ์ จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “แดร์ริล คุณมีความสามารถจริง ๆ มากับฉันหน่อย!”เดบร้ายืนขึ้นอย่างสง่างามและเดินเข้าไปในห้องของเธอที่อยู่ด้านหลังห้องของเดบร้าอยู่ด้านหลังข
“ท่านเจ้าสำนัก คุณไม่รักษาสัญญาได้ยังไง?”แดร์ริลเยาะเย้ยในขณะที่เขาชี้ไปที่เท้าของเขา “มันก็แค่การแค่ล้างเท้ามันคงไม่ยากขนาดนั้นหรอก...”“คุณ...” เดบร้ากัดริมฝีปากแน่น เธอพูดไม่ออก!ถ้าหากว่าเธอรู้เช่นนี้ เธอจะไม่มีวันยอมเดิมพันกับเขาในฐานะเจ้าสำนักพราน เธอจะล้างเท้าให้แดร์ริลได้อย่างไร?"รายงาน! ท่านเจ้าสำนัก มีคนต้องการเข้าพบคุณครับ"ศิษย์คนหนึ่งรายงานด้วยความเคารพจากอีกฟากหนึ่งของประตู“ใครกันที่อยากพบฉัน?” เดบร้าถามเบา ๆ“ท่านผู้นำนิกาย คนที่ขอพบท่านคือท่านผู้อาวุโสจูปิเตอร์” ศิษย์ตอบท่านผู้อาวุโสจูปิเตอร์?เดบร้าสั่ง "เชิญเขาเข้ามา"เดบร้าแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ผู้อาวุโสจูปิเตอร์มาช่วยเธอเอาไว้ได้ทันเวลาพอดี เพราะเธอไม่รู้ว่าเธอจะทำให้แดร์ริลผิดหวังได้อย่างไรในเวลาเดียวกัน เดบร้ารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ผู้สง่าซึ่งเป็นเพียงรองเจ้าสำนักโอสถจะมาเยี่ยมเธอทำไม? และทักษะการเล่นแร่แปรธาตุของเขาก็ยังเป็นหนึ่งในทักษะที่ดีที่สุด!มีข่าวลือว่าผู้อาวุโสจูปิเตอร์มักจะใช้เวลาส่วนตัวในการฝึกฝนเล่นแร่แปรธาตุและไม่เคยออกจากสำนักโอสถเลยมากว่าสิบปีเดบร้าเคยได้
"อย่ากินนะ!" แดร์ริลย้ำ แต่มันก็สายเกินไป! ริมฝีปากสีแดงของเดบร้าได้กลืนเม็ดยาลงไปในลำคอของเธอเสียแล้วหลังจากได้เห็นเธอกลืนเม็ดยา ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ก็หัวเราะออกมาทันที “ฮ่า ฮ่า ท่านเจ้าสำนัก แท้จริงแล้วสิ่งนั้นคือยาพิษสามสหาย ดังนั้น ในตอนนี้คุณจะสามารถเพลิดเพลินไปกับการทรมานได้อย่างช้า ๆ ฮ่า ฮ่า!”ผู้อาวุโสจูปิเตอร์หัวเราะ จากนั้นเขาก็หันหลังเดินออกจากห้องไปอย่างว่องไว!"คุณ..."เดบร้าอยู่ในสภาพที่อ่อนแรง เธอสัมผัสได้ถึงกำลังภายในของเธอที่หายไปจากสนามพลังงานของเธออย่างรวดเร็ว!“ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ ระหว่างคุณกับฉันไม่เคยเรื่องบาดหมางใจกัน ฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีกับสำนักโอสถมาตลอด แต่แล้วทำไมคุณถึงทำกับฉันเช่นนี้?” เดบร้าถามด้วยเสียงที่แผ่วเบา แต่ทว่าผู้อาวุโสจูปิเตอร์ได้หายตัวไปจากห้องของเธอนานแล้ว!เดบร้ากระวนกระวายใจ เธอเพียงต้องการตามผู้อาวุโสจูปิเตอร์ไป แต่เธออยู่ในสภาพที่อ่อนแอจนรู้สึกได้ว่าขาของเธอเป็นวุ้นเมื่อเธอพยายามก้าวออกไปข้างหน้าจนเกือบจะล้มลงกับพื้นแดร์ริลรีบใช้มือโอบเอวเธอเพื่อช่วยพยุงเธอขึ้นมา'ว้าว…'กลิ่นหอม!'แดร์ริลสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่มือของเขาและกลิ่
เดบร้ากำลังทุกข์ทรมานอยู่บนเตียง เธอตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นในขณะที่เหงื่อไหลท่วมตัว“แดร์ริล...คุณได้นำตัวผู้อาวุโสจูปิเตอร์กลับมาไหม?” ริมฝีปากของเดบร้าแห้งกร้าน เธอถามเสียงต่ำได้ ดูเหมือนว่าประโยคนั้นจะใช้กำลังของเธอจนแทบจะหมดแดร์ริลถอนหายใจ “ฉันตามไม่ทัน เขาเร็วเกินไป...”แดร์ริลวางจี้หยกลงบนโต๊ะ “ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ทำจี้หยกตกเอาไว้และฉันก็เก็บมันมาได้”ไม่นะ…เขาพยายามเอาจี้หยกมาแต่คน ๆ นั้นหนีรอดไปได้?เดบร้าตกอยู่ในความสิ้นหวังเธอรู้สึกว่ากำลังภายในของเธอถูกระบายออกมาจนหมด ไม่เพียงเท่านั้น ร่างกายของเธอยังสลับกันไปมาระหว่างความรู้สึกร้อนและหนาวเย็น ในเวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกราวกับว่ามีมดหลายหมื่นตัวกำลังคลานไปทั่วทั้งร่างกายของเธอซึ่งทำให้คันมาก!อย่างไรก็ตาม เธอได้ฝืนอย่างสุดความสามารถที่จะไม่คร่ำครวญจนกระทั่งแดร์ริลกลับมา เพียงเพราะบุคลิกที่เยือกเย็นและแข็งแกร่งของเธอ แต่ทว่า เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไปเดบร้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องบอกให้แดร์ริลกลับไป “คุณ…คุณกลับไปได้แล้ว”แดร์ริลไม่ได้จากไป แต่เขากลับพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ท่านเจ้าสำนัก ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้ถ้าฉั
อีกด้านหนึ่ง ที่ในโลกใหม่จัสติน ควินน์ไม่รู้ว่าเขาดื่มไปมากแค่ไหน เขาเมามากจนเดินโซเซไปรอบ ๆ ถนนในขณะที่เขาคิดถึงลิลี่ ลินดัน เขากลับถึงโรงแรมได้เย็นวันรุ่งขึ้นในที่สุดจัสตินเห็นมัตเตโอนั่งอยู่ในภายห้องเพียงคนเดียวเมื่อเข้ามาถึง เขาดูผ่อนคลายและสบายใจเมื่อเห็นจัสตินเดินผ่านประตูเข้ามา มัตเตโอก็ยิ้มและพูดว่า “ในที่สุดลูกศิษย์ที่ดีของฉันก็กลับมาได้แล้วเหรอ?”จัสตินกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องแต่เขาไม่เห็นลิลลี่ เขาตื่นตระหนกและถามว่า “ท่านอาจารย์ ลิลลี่อยู่ที่ไหน?”แม้ว่าจัสตินจะไม่รู้ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับลิลลี่ได้อย่างไร แต่เขาก็เป็นกังวลเมื่อสังเกตเห็นว่าเธอจากไปแล้วมัตเตโอยิ้มบาง ๆ “นายยกเธอให้เธอกับฉันแล้ว นายจะเป็นห่วงเธอไปทำไม? เธอคงจากไปตอนที่ฉันไม่อยู่ ฉันเดาว่าเธอยังคงออกไปตามหาสามีของเธออยู่ ฮ่า ฮ่า...”มัตเตโอจ้องมองไปที่จัสติน “ฉันเป็นคนรักษาคำพูดของฉันอยู่เสมอมา นายแสดงให้เห็นว่าพลังใจของนายนั้นแข็งแกร่งเพียงใดตั้งแต่ที่นายได้มอบเทพธิดาที่นายรักให้กับฉัน นายเป็นพรสวรรค์ที่หล่อหลอมได้ ดังนั้น ฉันจะสอนวรยุทธบางท่าให้นาย จงดูอย่างใกล้ชิด... ”ตุ้บ!จัสตินดีใจเมื่อเขาได้ยิน
ยูมิทรุดตัวลงอย่างสมบูรณ์ภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน เธอรู้ดีว่าเธอจะถูกทุบตีหากเธอปฏิเสธที่จะเปิดเผยความลับของคัมภีร์โดน็อกหยุดตบเธอและเยาะเย้ย “พูดมา!”ยูมิขดตัวด้วยความเจ็บปวดและกล่าวว่า "ทั้งเจ็ดเล่มนี้...เจ็ดเล่มนี้จะต้องแช่ลงในน้ำเพื่อให้ความลับภายในถูกเปิดเผย..."ฮ่า ฮ่า…ต้องอย่างนี้สิ!โดน็อกตกตะลึงก่อนที่เขาจะแหงนหน้าขึ้นไปบนฟ้าและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นเขาก็ก้มลงหลังจากที่เขาเห็นยูมิสั่นเทาไปทั้งตัวและตะคอกเธอว่า “มัวรออะไรอยู่? ไปเอาน้ำมาสิ!”“จะไปเอามาเดี๋ยวนี้...” ยูมิรีบก้าวออกไปและรีบเติมน้ำลงในหม้อจากนั้น แผนที่ก็ปรากฏบนคัมภีร์ทั้งเจ็ดเล่มทันทีที่น้ำถูกเทลงมาโดน็อกรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เขาแทบจะรอไม่ไหวที่จะได้เห็นแผนที่อย่างชัดเจน จากนั้นเขาก็รู้สึกยินดีขึ้นไปอีกเมื่อเขาพบว่า สถานที่ที่ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้บนแผนที่ คือสถานที่ภายในโลกใหม่!'ฮ่า ฮ่า! พระเจ้าปฏิบัติต่อฉันเป็นอย่างดี!'โดน็อกคว้าตัวยูมิและเดินออกจากวิหารที่ถูกทำลายอย่างรวดเร็ว “เร็วเข้า! ไปล่าขุมทรัพย์กับฉันกันเถอะ ฮ่า ฮ่า!”ยูมิไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องทำตามที่เขาสั่ง เธอไปกับโดน็อก