“เธอเอาอะไรมาพูด เฮียไม่ได้อยู่กับ...” เจมส์ลอบกลืนน้ำลายพยายามที่จะปฏิเสธ ไม่แน่ใจเลยว่าเธอรู้เรื่องระหว่างเขากับเมเบลเพื่อนสนิทของเธอได้อย่างไรและถ้าอยากจะถามก็คงไม่กล้าอยู่ดีและในระหว่างที่เจมส์ยืนนึกคิดอยู่นั้น หนิงก็ได้หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอนำมันขึ้นมากดเปิดคลิปให้เขาดูด้วยตาของเขาเอง
“นี่ไงคะ เมเบลเพื่อนรักของหนิงเป็นส่งทั้งภาพทั้งเสียงของเฮียมาให้หนิงเองเลยนะคะ เอากันมานานแล้วใช่มั้ยคะ ฮึก~” หนิงฝืนยิ้มบอกเขาว่าคลิปวิดีโอบ้าๆพวกนี้เป็นเมเบลเพื่อนรักที่ส่งเข้ามาให้เธอได้ดูใบหน้าสวยเริ่มมีหยดน้ำตาเปรอะเปื้อนไหลอาบเป็นทาง เธอรีบยกมือขึ้นเพื่อเช็ดน้ำตาตัวเอง
เจมส์มองไปยังคลิปวิดีโอที่เริ่มแสดงภาพเคลื่อนไหวและทันทีที่ได้เห็นคลิปลับของตัวเขาเองกับเพื่อนสนิทของหนิงหัวใจก็พลันเต้นแรงขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ มือหนากำหมัดแน่นสันกรามขบเข้าหากันจนเกิดเสียงกระทบกันดังขึ้นในทันที มองไปที่หนิงก็เห็นว่าเธอจ้องมองหน้าเขาอยู่เช่นกัน
ร่างหนาไม่รอช้าที่จะเข้าไปหาแฟนสาวแต่ทันทีที่เข้าเดินเข้าไปใกล้ก็ดูเหมือนว่าหนิงจะถอยห่างออกไปเรื่อยๆ คาบน้ำตาบนใบหน้าทำเขาอยากเช็ดปาดน้ำตาให้เธอ เรื่องราวในครั้งนี้ยอมรับว่าตัวเองผิด ผิดที่ไม่คิดยับยั้งชั่งใจแอบไปมีสัมพันธ์สวาทกับผู้หญิงคนนั้น คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิทของเธอ
“หนิง...ไม่เอาน่าเรื่องนี้เราคุยกันได้” มือแกร่งเอื้อมเข้าไปจับเข้าที่ท่อนแขนเรียวเล็กพยายามระงับอารมณ์ความโกรธและความหงุดหงิดที่มีของตัวเขาเอง มือเล็กแกะฝ่ามือใหญ่ของแฟนหนุ่มให้ออกห่างเธอจะไม่ขอทนกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว
มีครั้งนี้เธอเชื่อว่าต้องมีครั้งต่อไปอีกแน่นอน...
“พอแล้วค่ะไม่มีอะไรต้องคุยทั้งนั้น!” หนิงพูดออกมาทั้งน้ำตารักก็ยังรักเขาอยู่แต่ก็คงทนกับความมักมากของผู้ชายอย่างเขาอีกต่อไปไม่ไหว ทางด้านเจมส์ที่ยืนมองหนิงอยู่ก็โพล่งขึ้นมาเพราะคิดว่าเธอคงแค่อยากประชดประชัดเขาเท่านั้น
“เอาสิอยากจะไปก็ไป แล้วอย่าเอาของที่ฉันซื้อให้ออกไปแม้แต่ชิ้นเดียว!!” หนิงที่ได้ฟังคำพูดของแฟนหนุ่มก็ยกยิ้มบางๆขึ้นที่มุมปาก ข้าวของเครื่องใช้รวมไปถึงทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่เขาซื้อให้ เธอไม่คิดที่จะเอาไปด้วยอยู่แล้ว
“หนิงคงไม่เอาไปหรอกค่ะ เชิญเฮียทำตัวแบบนี้ต่อไปเถอะนะคะ ลาก่อนค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง”
เมื่อหนิงพูดจบเธอก็เดินไปหยิบกระเป๋าใบใหญ่นำมันออกมาแล้วเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อผ้าของตัวเธอเองที่มีอยู่เพียงไม่กี่ชุดนำมันถอดออกจากไม้แขวนเสื้อแล้วยัดลงไปในกระเป๋าใบใหญ่ และเมื่อคิดว่าตัวเองเก็บของได้ครบหมดแล้วเธอก็ไม่รีรอที่จะเดินออกไปจากห้องของเขา
และก่อนที่จะเดินออกไปนั้นเธอก็ไม่..แม้แต่จะชายตามองอดีตแฟนหนุ่มเช่นเขาที่นั่งมองการกระทำของเธออยู่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
ปัง!
ประตูห้องปิดลงพร้อมกับร่างหนาที่เริ่มแสดงอาการหัวเสียออกมาอย่างเห็นได้ชัด เขาจัดการปาข้าวของภายในห้องทั้งปาทั้งทุบจนมันกระจัดกระจายเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด มือแกร่งหยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดโทรออกไปหายังใครบางคน คนที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องเลิกกับแฟนสาว
“มาหาฉันที่ห้อง!” เสียงทุ้มที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิดและโมโหพูดใส่คนในสายที่ยังคงไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่เธอได้ทำเอาไว้นั้นสร้างปัญหาให้เขายังไงบ้าง หญิงสาวที่เป็นตัวต้นเหตุแสดงออกถึงความดีใจอยู่ไม่น้อยที่เธอนั้นโดนเรียกตัวแบบนี้ทั้งๆที่เมื่อคืนเธอก็ปนเปรอเขาไปจนเกือบทั้งคืนแล้ว
(ได้สิคะ เมเบลจะรีบขึ้นไปหาเลยนะคะ)
5 นาทีต่อมา
แอ๊ด~
เสียงประตูห้องของเจมส์ได้ถูกเปิดออกและเพียงไม่นานหญิงสาวที่เขาเรียกให้เธอมาพบก็ได้เดินเข้ามาหาเขาถึงยังภายในห้องนอน ร่างบางมองดูข้าวของที่พังยับเยินเละเทะกระจัดกระจายเต็มพื้นห้องไปหมดก็พอที่จะรู้ได้ทันทีว่าคงต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นระหว่างพี่เจมส์และหนิงอย่างแน่นอน
“ทำไมห้องเป็นแบบนี้ล่ะคะ” เสียงหวานเอ่ยถามทั้งที่ก็รู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
“ไม่ต้องยุ่ง! แค่มาทำหน้าที่ของเธอก็พอ” เจมส์ส่งสายตาดุมองไปยังเมเบลที่ยืนอยู่ปลายเตียงนอนของเขา เขาพอรู้ว่านิสัยใจคอของผู้หญิงคนนี้ดีว่าเป็นเช่นไรและที่แกล้งถามก็คงจะอยากรู้ว่าหนิงนั้นหายไปไหนอย่างนั้นสินะ
“แล้วหนิงล่ะคะ ไม่อยู่เหรอ..” นั่นไงเขาทายถูกจริงๆด้วยว่ายัยนี่ต้องอยากรู้ว่าหนิงหายไปไหน เจมส์เลือกที่ตอบแต่ตอบไม่ตรงคำถาม เขาเพียงบอกให้เธอรีบเข้ามาทำหน้าที่ของตัวเอง
“ถอดเสื้อผ้าแล้วมาขย่มให้ฉัน!”
“ก็ได้ค่ะแต่ว่าหนิงจะยังไม่กลับมาใช่ไหมคะ?” เมเบลยังคงถามซ้ำอย่างคนที่รอคำตอบ ถามไปตั้งหลายคำถามแล้วแต่เขากลับเลี่ยงไม่ตอบสักทีและในที่สุดความอดทนของชายหนุ่มก็หมดลงเขาเอ่ยถามกลับไปยังร่างเล็กที่เอาแต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น
“รู้อยู่แก่ใจแล้วจะมาถามฉันเพื่ออะไร!!”
“ระ รู้อะไรคะ..” เมเบลที่โดนถามกลับแบบนั้นก็ไปไม่เป็นเธอยืนนิ่งพร้อมกับลอบกลืนน้ำลาย ใบหน้าสวยเลิ่กลั่กไปหมดหรือว่าเขารู้แล้วว่าเธอคือคนที่ส่งคลิปลับระหว่างเธอกับเขาไปให้หนิง
“มาทำหน้าที่ของเธอ อยากทำมากไม่ใช่เหรอ?” เจมส์เลือกที่จะไม่สนใจท่าทางและอาการของเธอคนนี้ เขาเพียงแค่อยากจะเสร็จสมแล้วหลังจากนั้นเขาจะทำการเฉดหัวเธอทิ้ง เมเบลส่งยิ้มบางๆพลางค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนสุดท้ายร่างกายเปลือยเปล่าก็โชว์หลาให้เขาได้เห็นทุกสัดส่วน เมเบลที่รู้หน้าที่ของตัวเองเป็นอย่างดีก็ขึ้นไปนั่งบนตักของเขาบดเบียดกลีบดอกไม้ถูไถไปกับช่วงล่างของเขา
“อารมณ์ไม่ดีเหรอคะ ทำไมถึงได้ทำหน้าแบบนั้น” เมเบลเลือกที่จะฉีกยิ้มหวานขึ้นอีกครั้ง เธอเริ่มถอดเสื้อผ้าของชายหนุ่มออกไปด้วยความตื่นเต้นลุ้นสุดๆว่าเขาจะรู้หรือไม่ มือบางเอื้อมรูดซิปกางเกงของเขาพร้อมกับก้าวลงจากตักแกร่งแล้วค่อยๆดึงกางเกงขายาวออกจากเรียวขา จากนั้นก็ไม่รีรอที่จะขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งอีกครั้ง
มือเล็กกอบกุมท่อนลำที่มีขนาดใหญ่แล้วค่อยๆนั่งทับลงไป ท่อนลำหนาค่อยๆเข้าไปในรูร่องของหญิงสาวจนสุดลำ ใบหน้าของคนทั้งคู่แสดงออกถึงความเสียดเสียวจนยากจะห้ามใจ
“หนิงขอเลิกกับฉัน! เขารู้ว่าฉันแอบไปเอากับเธอ เธอส่งอะไรให้หนิงดูล่ะ” เสียงทุ้มแหบพร่าพูดขึ้นในขณะที่ท่อนลำสวนขึ้นเข้าออกไปตามจังหวะแรงบีบรัดจากภายใน ร่องของเธอทำเขาเสียวจนอยากจะกระแทกแรงๆ
เขาเอ่ยเสียงเย็นเรียกชื่อเธออัตโนมัติซึ่งนั่นทำให้เจ้าของชื่อคลี่ยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเขายังจำชื่อของเธอได้ สายตาของเธอมองเพียงแต่เขาเท่านั้นทำเอาลินดาที่ยืนข้างกายเจมส์เริ่มรู้สึกแปลกๆขึ้นในใจ เธอเพล่งสายตามองไปยังผู้หญิงคนนั้น..“สวัสดีค่ะไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ เฮียสบายดีหรือเปล่า” หนิงยิ้มให้แฟนเก่าอย่างเจมส์พร้อมทั้งถามไถ่ไปตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันนาน เจมส์มองหน้าหนิงสักพักก่อนที่จะตอบกลับไปตามมารยาทและเขาไม่ลืมที่จะแนะนำภรรยาคนสวยให้หนิงได้รู้จัก“สบายดีนี่ภรรยาของฉัน” มือหนาโอบเอวบางของลินดา ทั้งสองต่างก็มองหน้ากัน เธอรับรู้ได้เป็นอย่างดีว่าสามีหนุ่มคงจะเป็นกังวล ก็นะ..ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนเก่าของเขานี่“ภรรยาเหรอคะ สวัสดีค่ะ” หนิงที่ได้ยินคำว่า ‘ภรรยา’ ชัดเต็มสองรูหูก็นิ่งอย่างตกตะลึงนี่เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะว่าเขาได้แต่งงานมีคนรักใหม่ไปแล้วทำไมเธอตกข่าวแบบนี้ไปได้นะ...“สวัสดีค่ะ” ลินดายิ้มให้อย่างเป็นมิตร (มิจจี้อ่ะนะ) เธอจำได้เป็นอย่างดีว่ายัยผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ก็คือผู้หญิงคนเดียวกันกับในรูป รูปที่อยู่ในตู้เสื้อผ้าของเฮียเจมส์และเธอคงจะเป็นรักเก่าของเขานั่นแหละมาดีก็ดีด้วย
“ก็อยากให้รู้ไงว่าฉันโดนเธอกระทำยังไงบ้างแล้วเธอก็ยังขย่มฉันจนแตกบนชักโครกนั่นอีก” เจมส์พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าอีกทั้งยังชี้มือไปยังชักโครกที่อยู่ไม่ไกล มือของเขาอยู่ไม่ซุก ซุกซนไล่ไต่ระดับลงไปสัมผัสเนินเนื้อสาวที่แฉะไปด้วยน้ำหวานอึก~เธออ้าปากค้างไปเลยนี่เธอเมาแล้วทำแบบนั้นจริงๆน่ะเหรอ...นี่เธอกล้าขึ้นไปนั่งขย่มให้เขาจนแตกแบบนั้นเลยเหรอแล้วเขาก็นะพูดซะเธอเห็นภาพเลย ไม่ได้เธอต้องเลิกคิดฟุ้งซ่าน ลินดาหันหน้าบอกเขาในขณะที่เจมส์เริ่มที่จะสอดนิ้วมือเข้าไปทักทายร่องเล็กของเธอ“เลิกพูดได้แล้วค่ะอาบน้ำกัน อะ เฮีย หยุดนะคะ~” มือเล็กพยายามห้ามปราบมือแกร่งของเขาแต่ทว่ายิ่งดึงมือ เขาก็ยิ่งขยับเข้าออกรุนแรงจนเกิดเป็นเสียงดังแจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!“อ๊ะ อื้อ!! ลินเสียว~” ส่วนบอบบางขมิบตอดรัด เขาพ่นลมหายใจข้างหูพร้อมทั้งแลบลิ้นออกมาแหย่เลียไปที่ใบหูของภรรยาสาว ร่างบางบิดเร่าไปมาเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะกล้าเลียหูให้เธอแบบนั้น ขนอ่อนบนร่างกายลุกขึ้นชัน มือเล็กจิกระบายความเสียวลงบนต้นขาแกร่งของผู้เป็นสามี“อ๊า~ ลินจะล้ม”“เดี๋ยวได้ล้มแน่! ขอเอาก่อนไปกินข้าวได้ไหม~” ลินดาเม้มริมฝีปากแน่นใจก็อยากอีกใจก็กลั
พรึ่บ!และทันทีที่เธอเปิดผ้าห่มที่ใช้คลุมร่างกายออกก็ต้องกรีดร้องด้วยความตกใจเมื่อพบว่าร่างกายตัวเองนั้นเปลือยเปล่าไม่ได้ใส่อะไรเลยแถมตามบริเวณหน้าอกก็มีแต่รอยจ้ำแดงอยู่เต็มไปหมด นี่เขาดูดทำรอยบนร่างกายเธอตอนเมาไม่มีสติอย่างนั้นเหรอ“ว๊าย! ทำไมลินโป๊แบบนี้อย่าบอกนะว่าเฮีย.. ” มือเล็กรีบดึงผ้าห่มกลับมาปิดบังร่างกายไว้ตามเดิม ดวงตากลมจ้องสามีหนุ่มตาเขม็ง ตรงบริเวณส่วนล่างของเธอรับรู้ได้ถึงความแสบแล้วไหนจะรู้สึกได้ถึงความเหนียวเหนอะหนะอีกอย่าบอกนะว่าเขาปล่อยข้างในร่างกายของเธอน่ะ...“เมื่อคืนเธอบอกรักฉัน บอก..ว่าพวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” เจมส์ยิ้มอย่างมีความสุขสายตาของเขามองไปยังภรรยาตัวเล็กที่เอาแต่จ้องหน้าเขาเพื่อรอฟังคำตอบ เขายิ้มร้ายพูดไปถึงเรื่องราวของเมื่อคืนวาน..พูดไปถึงคำพูดของคนเมาที่สารภาพรักกับตัวเขา“หา ลินพูดแบบนั้นเหรอ” ลินดาที่ได้ยินแบบนั้นก็อ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อหรือเป็นเพราะเธอเมาเลยทำให้เผลอพูดจาเรื่อยเปื่อยออกไปและถ้าเป็นแบบนั้นเธอก็ต้องรีบแก้ตัวออกไปซะหน่อย“คำพูดคนเมาเชื่อถือไม่ได้หรอกนะคะเฮีย” มือเล็กกระชับผ้าห่มแน่นเมื่อสามีหนุ่มเริ่มขยับตัวเข้ามาใกล้มากขึ
ที่ตอนนี้ใบหน้าของเธอเหมือนคนกำลังยั่วเย้ายวนเสียเหลือเกิน“ทนหน่อยได้หรือเปล่าขอแค่รอบเดียว~” รอบเดียวที่เขาจะยัดลึกๆแล้วปล่อยน้ำเข้าไปข้างในร่องเล็กของเธอ น้ำ..ที่มีแต่ลูกๆของเขาทั้งนั้นเธอพยักหน้าตอบรับคำขอของเขา เอวสอบเริ่มขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวไปตามอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเอง เขาสวนเอวขึ้นอย่างไม่อาจยับยั้งความพลุ่งพล่านของตัวเองได้อีกต่อไป มือหนาโอบกอดร่างบางแนบชิดลมหายใจร้อนผ่าวของเขากระทบผิวกายขาวเนียนของเธอเขาพรมจูบไปตามลำคอขาวลากปลายลิ้นลงมาหาเต้าอวบพร้อมทั้งขบเม้ม ลินดาทั้งจุกทั้งเสียวเจียนจะขาดใจ ช่องทางรักของเธอฉ่ำแฉะความเสียวซ่านที่ได้รับยากจะรับมือไหวปลายลิ้นโลมเลียหัวนมสวยมืออีกข้างที่ว่างบีบเคล้นเต้าอวบขนาดใหญ่ ลินดาเผยอริมฝีปากหลับตาพริ้มเธอรู้สึกเสียวจนขยับร่างกายบิดเร่าไปมา ช่วงล่างขมิบเกร็งอย่างไม่อาจควบคุมได้อีกต่อไปเมื่อความต้องการกำลังเริ่มถาโถมทวีคูณ“เฮีย..ลินเสียว อือ~ เบาหน่อยได้ไหมคะ” เธอร้องขอเขาอย่างน่าเวทนาแต่ทว่าเขากลับไม่ผ่อนแรงลงเลยสักนิดอีกทั้งยังเพิ่มแรงควงกระหน่ำถาโถม สองเท้าเล็กจิกปลายเท้าเพื่อระบายความเสียวจากแรงอารมณ์ของเขา เขาผละออกจากเต้าอวบเล
เจมส์ที่เห็นแบบนั้นจึงเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของเธอเอาไว้แล้วค่อยๆดึงมือเธอให้ลุกขึ้นนั่งเขาออกแรงอุ้มเธอให้อยู่ในท่าเจ้าสาวแล้วสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องน้ำ สามีหนุ่มวางภรรยาสาวลงบนพื้นใกล้ชักโครกและในทันทีที่สองเท้าเล็กได้เหยียบลงพื้นเป็นที่เรียบร้อย เธอก็ถลกกระโปรงขึ้นแล้วดึงกางเกงในสีดำของเธอลงไปกองกับพื้นทันทีเจมส์ที่มองตามอยู่ตลอดถึงกับลอบกลืนน้ำลายเมื่อเขาได้เห็นสิ่งนั้นของเธอใกล้ๆแบบนี้อีกครั้ง ลินดานั่งลงบนชักโครกแล้วปลดปล่อยสายน้ำให้ไหลลงไป เธอทำหน้าพริ้มยิ้มระรื่นอย่างคนที่สบายใจแต่หารู้ไม่ว่ามีใครคนหนึ่งกำลังทุกข์ทรมานอยู่“สบายจังอาบน้ำดีกว่า~” สิ้นเสียงเล็กร่างบางก็ลุกขึ้นยืนถอดชุดกระโปรงเกาะอกให้ร่วงลงสู่เรียวขา ตอนนี้ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าจะเหลือก็เพียงแค่จุกปิดเต้าเท่านั้น เจมส์มองดูภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นสั่นไหว ไม่อยากจะเชื่อเลยด้วยซ้ำว่าคนอย่างลินดาจะเมาแล้วถอดหมดขนาดนี้งั้นคงต้องให้ดื่มบ่อยๆเสียแล้ว...“อยากอาบน้ำเหรอขออาบด้วยคนได้ไหม” เขาเดินเข้าไปด้านหลังคนตัวเล็ก มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังขาวเนียนอย่างตั้งใจ ริมฝีปากแดงกระ
เจมส์โอบเอวบางของเธอทำเอาเจ้าของเรือนร่างสวยรีบแกะมือของเขาออกจากเอวของเธอ เธอจ้องหน้าเขานิ่งอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าในตอนนี้นั้นเป็นอะไร“แล้วทำไมตอนอยู่บนรถไม่เห็นคุยกับลินสักคำเลย” เธอหน้ายู่เล็กน้อยและถามในสิ่งที่ตัวเองสงสัย“งอนเธอนิดหน่อยแต่ตอนนี้หายแล้ว” เจมส์ยิ้มออดอ้อนตอนนั้นเขางอนเธอจริงๆแต่ตอนนี้หายงอนเป็นที่เรียบร้อยแล้วและถ้าถามว่างอนด้วยเรื่องอะไรก็คงต้องบอกว่าเรื่องชุดเสื้อผ้าของเธอนั่นแหละ“งอนเรื่องอะไรเหรอคะ” เพราะเธอยังจับต้นชนปลายไม่ได้จริงๆจึงทำให้ถามออกไป ก็คนมันไม่รู้นี่เนอะว่าเขางอนเธอด้วยเรื่องอะไรและเจมส์ที่โดนจี้ถามแบบนั้นก็รีบตอบกลับไปเขาหึงเธอมากแต่ไม่กล้าบอก...“เธอใส่เกาะอก!” ลินดาอ้าปากค้างอย่างตกใจพร้อมทั้งก้มหน้ามองดูชุดตัวเอง เกาะอกแล้วยังไงเธอก็มีเสื้อคลุมใส่ทับด้านนอกอยู่นะ มือเล็กยกขึ้นเกาหัวตัวเองแล้วเริ่มอธิบายในสิ่งที่เขาเองก็มองเห็นอยู่แล้วนี่อย่าบอกนะว่าเขาหึงเธอน่ะ แล้วทำไมครั้งนี้เธอถึงได้รู้สึกดีใจแบบนี้ได้นะ“ลินใส่เสื้อทับข้างนอกอยู