บทที่41

"ขอบคุณมากนะเรื่องรถ แล้วก็เรื่องที่มาส่ง"

"อืม"แม้น้ำหอมอยากจะพูดคุยกับเขาให้มากกว่านี้ แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ทำได้เพียงมองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาวิงวอนเหมือนกับทุกครั้งที่เจอ

"หอมไปก่อนนะกันต์"เมื่อเขาไม่ตอบหญิงสาวก็ทำได้เพียงเปิดประตูเดินลงจากรถเพียงเงียบ ๆ โดยมีสายตาของเพื่อนทั้งสองทางเบาะหลังมองมาด้วยความสนใจและอยากรู้ว่าทั้งสองคนนี้ไปรู้จักกันตั้งแต่ตอนไหน

"ไอ้กันต์"

"แฟนเก่า"ดวงตาของทั้งสองชายขยายใหญ่ด้วยความตกใจกับข่าวใหม่

"คนนี้น่ะเหรอที่ทำให้มึง..."

"อืม"

"ทำไมวะ"

"เรื่องมันผ่านมานานแล้ว กูไม่อยากพูดถึง"ชายหนุ่มเอ่ยตัดบทเพื่อนทั้งสองที่กำลังจะถามถึงเบื้องลึกเบื้องหลังของเรื่องนี้ซึ่งเป็นเรื่องที่เขาไม่อยากจะนึกย้อนกลับไปคิดถึงมันอีก

"พวกมึงรู้แค่ว่าเรื่องของกูกับน้ำหอมมันจบลงไปนานแล้ว"

"..."

"และมันจะไม่มีวันหวนกลับมาได้อีก เพราะคนอย่างกูไม่คู่ควรกับคนอย่างเธอ"

"ทำไมวะ ทั้งที่มึง"

"ผู้ชายอย่างกูไม่สามารถพาเธอเดินตามความฝันได้หรอก ไม่เหมือนผู้ชายคนอื่น"

"..."

"ถึงเธออยากกลับมา แต่กูคงไม่กลับไปหาแล้ว"น้ำเสียงของนักมวยชื่อดังเต็มไปด้วยความหนักแน่นจนเพื่อนทั้งสองรู้สึกใจหายและนึกส