แชร์

บทที่ 279

ผู้เขียน: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
เยี่ยฮวนเอ่อร์ไม่แสร้งอีกต่อไปแล้ว...เธอเปิดเผยตัวตน เธอคือ เสี่ยวเยา!

เยี่ยฮวนเอ่อร์คือเสี่ยวเยา?

ฉือเจียวเหมือนโดนฟาดเต็มแรง สมองเหมือนหยุดทำงานไปทันที

เยี่ยฮวนเอ่อร์คือเสี่ยวเยาเหรอ?

เธอกับฮั่วเสวียนแทบพลิกมหาวิทยาลัย C เพื่อจะหาคนคนนี้ อยากผูกสัมพันธ์ด้วยแทบตาย ที่สุดแล้วคนๆ นั้นกลับกลายเป็นยัยขี้เหร่อย่างเยี่ยฮวนเอ่อร์?

สวรรค์เล่นตลกกับเธอหนักมาก!

เธอไม่ยอมรับความจริงนี้

ฮั่วเสวียนเองก็นิ่งอึ้งอยู่กับที่

ตอนนั้นเอง เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “ฉือเจียว ได้ยินว่าพี่ชายฉันบอกว่าเธออยากเป็นเพื่อนกับฉันมาก เมื่อกี้ยังพูดเก่งอยู่เลย ทำไมตอนนี้เจอหน้าฉันจริงๆ ถึงพูดไม่ออกแล้วล่ะ?”

ตอนนี้เยี่ยฮวนเอ่อร์นั่งอยู่บนโซฟา ข้างหลังมีแม่หลิน สาวใช้ และบอดี้การ์ดยืนเรียงรายด้วยความเคารพ เธอมองดูสีหน้าประจบสอพลอของฉือเจียวด้วยสายตาเย้ยหยัน

ฉือเจียวกำมือแน่น อับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี

เมื่อคิดถึงคำพูดที่ตัวเองพูดกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ที่หน้าบ้านตระกูลหลินเมื่อครู่... ตอนนั้นเยี่ยฮวนเอ่อร์ยังไม่เผยตัวตน เล่นกับเธอเหมือนเล่นกับตัวตลก

“สะ...เสี่ยวเยา เธอ…” ฮั่วเสวียนพยายามจะพูด

เยี่ยฮวน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 280

    เยี่ยฮวนเอ่อร์ลุกขึ้นยืน ไม่แสร้งอีกต่อไป เธอเปิดเผยตัวตนออกมา “ฉือเจียว เธอเข้าใจแล้วหรือยัง ที่นี่คือตระกูลหลิน ไม่ใช่ตระกูลฮั่ว มาคนไหน! คนช่วย ยกพวกเขาออกไปจากบ้านนี้ให้ฉันด้วย!”“ครับคุณหนูใหญ่!”ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนยังไม่มีเวลาได้ต่อสู้อะไร “ปัง!” เสียงดังทันใด ทั้งสองถูกโยนออกไปจากบ้านตระกูลหลินโดยตรง ทั้งสองล้มพลัดกระแทกกันจนเหมือนสุนัขกินอึฮ่าๆๆแม่หลินหัวเราะเยาะอย่างโหดร้ายเยี่ยฮวนเอ่อร์ยิ้มอย่างซุกซนด้วยความพอใจ เธอพูดไว้แล้วว่าจะ “ดูแล” พวกเขาอย่างเต็มที่คนที่กล้ารังแกเพื่อนรักอย่างฉือหว่าน พวกเขาคิดว่าฉือหว่านไม่มีใครคอยป้องกันอยู่เบื้องหลังเหรอ?เมื่อไม่นานที่ผ่านมา ที่ฉือหว่านป่วยหนักเป็นครั้งนั้น ความแค้นที่เธอเก็บไว้อยู่ก็ถูกชดใช้ในพริบตานี้ เยี่ยฮวนเอ่อร์แทนฉือหว่านออกความแค้นอย่างสุดหัวแหนบ!...ด้านนอกประตู ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนลุกขึ้นอย่างลำบาก ทั้งคู่เดินขึ้นจากพื้นด้วยความอับอาย พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าตอนเข้ามาที่ตระกูลหลิน พวกเขาจะถูกโยนออกไปเช่นนี้เยี่ยฮวนเอ่อร์นี่มันร้ายเกินไปแล้ว!คนที่คบหากับฉือหว่าน ไม่มีใครดีเลยสักคน!“ซ้อเจียวเจียว เสี่ยวเ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 281

    ฮั่วเสวียนหยุดไปครู่หนึ่ง พูดตามตรง เธอยังไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย“ซ้อเจียวเจียว ฉันชอบพี่หนานเฉิง…”“เสวียนเสวียน เธออย่ารอหนานเฉิงเลย หนานเฉิงกับเจียงหลี คุณหนูใหญ่ตระกูลเจียง เขากำหนดวันแต่งงานกันแล้วนะ ตระกูลลู่กับตระกูลเจียงจะดองกัน การแต่งงานแบบนี้ไม่มีวันสั่นคลอนหรอก เธอควรรีบหาคนใหม่ได้แล้ว”ต่อจากนั้นฉือเจียวก็พูดต่อว่า “ตระกูลจ้าวก็คือหนึ่งในตระกูลใหญ่ของไห่เฉิง จ้าวอี้เกิดมาฐานะดี นิสัยก็ดี นี่คือคนที่ตระกูลหลินเลือกไว้ให้เสี่ยวเยา ถ้าเธอแย่งเขามาได้ ก็จะได้แต่งเข้าตระกูลจ้าวเลยนะ!”ฉือเจียวพูดถูก ลู่หนานเฉิงจะแต่งงานแล้ว ต่อให้ฮั่วเสวียนจะชอบเขาแค่ไหน ก็ไม่อาจเสียช่วงวัยอันสวยงามไปเพราะเขาฮั่วเสวียนเป็นเพียงสายรองของตระกูลฮั่ว วันนี้แม่หลินเพิ่งจะดูหมิ่นเธอ เธอต้องหาคู่ครองที่ดีให้ได้ตอนนี้ จ้าวอี้คือทางเลือกที่ดีที่สุดคนอย่างจ้าวอี้ที่ถูกตระกูลหลินเลือก ไม่มีอะไรให้ติเลยสักอย่างถ้าเธอแย่งจ้าวอี้มาได้ ก็จะเป็นการเอาคืนเย่ฮวนเอ่อร์อย่างแสบสันต์ เรียกศักดิ์ศรีคืนมาเต็มๆเธอเป็นแค่ลูกสาวจากสายรองของตระกูลฮั่ว ก็สามารถแย่งคู่หมั้นของคุณหนูใหญ่สายตรงจากตระกูลหล

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 282

    จ้าวอี้หันกลับมา เขาเห็นใบหน้าสวยใสของฮั่วเสวียนจ้าวอี้ตาเป็นประกาย “ฮั่วเสวียน ทำไมเป็นเธอล่ะ?”วันนี้ฮั่วเสวียนใส่เสื้อขาวคอปกกะลาสีฟ้าขาว กระโปรงสั้นสีดำ เน้นรูปร่างเว้าสะโพกของตัวเองได้อย่างดี เธอยืนอยู่ตรงหน้าจ้าวอี้อย่างเรียบร้อยน่ารัก ขาเรียวยาวแนบชิดกัน แล้วยิ้มบางๆ พูดว่า “เดือนมหาวิทยาลัยจ้าว วันนี้คุณให้ฉันหลบฝนในรถ ตอนนี้ฉันกางร่มให้คุณ ถือว่าเจ๊ากันแล้วนะ”จ้าวอี้หัวเราะ“เดือนมหาวิทยาลัยจ้าว คุณมีนัดรึเปล่า ถ้างั้นคุณเอาร่มนี้ไว้ใช้เลย ฉันขอตัวก่อนนะ”ฮั่วเสวียนหมุนตัวเตรียมจะเดินออกไปแต่พอเดินได้ก้าวเดียว เธอกลับข้อเท้าพลิก ร้อง “ซี๊ด” ด้วยความเจ็บ“นักเรียนฮั่ว เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?” จ้าวอี้รีบเดินเข้าไปถามอย่างห่วงใยน้ำตาเริ่มเอ่อในดวงตาคู่สวยของฮั่วเสวียน ใบหน้าอ่อนโยนดูหมดเรี่ยวแรง “ข้อเท้าฉันพลิก…เจ็บมากเลย…”“งั้นฉันอุ้มเธอไปห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัยดีกว่า”จ้าวอี้ยื่นมือมาอุ้มฮั่วเสวียนขึ้นทั้งตัวฮั่วเสวียนเงยหน้าสวยใสขึ้นมามองเขา “เดือนมหาวิทยาลัยจ้าว แบบนี้จะไม่ทำให้คุณไปเดตสายเหรอ?”จ้าวอี้ยิ้มมุมปาก “เดตอะไร ก็ไม่สำคัญเท่าเธอหรอก”ใบหน้าสวยข

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 283

    ทำไมจ้าวอี้ถึงไม่รับสาย?เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขารึเปล่า?เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกไม่สบายใจ เธอเป็นห่วงความปลอดภัยของจ้าวอี้เธออุ้มถังป๊อปคอร์นไว้ แล้ววิ่งฝ่าฝนตลอดทั้งวันกลับมาที่มหาวิทยาลัย Cตอนกลับมาถึงมหาวิทยาลัย C ตัวของเย่ฮวนเอ่อร์ก็เปียกไปหมด เธอเอาป๊อปคอร์นซ่อนไว้ในอ้อมอก ไม่ได้ดูหนัง แต่เธออยากเอาป๊อปคอร์นอร่อยๆ ไปแบ่งให้จ้าวอี้กินเย่ฮวนเอ่อร์รีบตามหาจ้าวอี้ แต่ไม่นานเธอก็หยุดฝีเท้า เพราะเธอเห็นจ้าวอี้แล้วจ้าวอี้อยู่ข้างหน้า ข้างกายเขามีอีกคนหนึ่ง เย่ฮวนเอ่อร์จำได้ว่าเป็นฮั่วเสวียน!จ้าวอี้กำลังช่วยฮั่วเสวียนทายา อยู่กับฮั่วเสวียนตลอดเวลา ตอนนี้ฮั่วเสวียนไม่เจ็บเท้าแล้ว เดินได้แล้ว เขาก็กำลังเดินพาเธอกลับเย่ฮวนเอ่อร์มองสองคนเดินอยู่ด้วยกัน ฮั่วเสวียนพูดอะไรสักอย่างด้วยท่าทีขี้อาย บนใบหน้าหล่อใสของจ้าวอี้เต็มไปด้วยรอยยิ้มทั้งคู่พูดคุยกันอย่างมีความสุข ราวกับเป็นคู่รักที่กำลังอินเลิฟเย่ฮวนเอ่อร์ยืนนิ่งอยู่กับที่ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมคู่หมั้นของตัวเองถึงอยู่กับฮั่วเสวียนได้สรุปแล้ว เขาไม่ไปดูหนังกับเธอ เพราะมัวแต่ไปอยู่กับฮั่วเสวียนเหรอ?เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าตัวเองมัน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 284

    ฮั่วเสวียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฉือเจียว พอฉือเจียวได้ยินว่าเย่ฮวนเอ่อร์ไปรอที่โรงหนังทั้งคืน แถมยังกลับมาเปียกปอนเหมือนลูกหมาตกน้ำ ก็หัวเราะลั่นอย่างสะใจ“ขำจะตายอยู่แล้ว เสี่ยวเยาแห่งตระกูลหลินแล้วยังไง ใครใช้ให้ยัยนั่นเกิดมาขี้เหร่ล่ะ เสวียนเสวียน เธอสุดยอดมาก เดือนมหาวิทยาลัยจ้าวโดนเธอปั่นหัวซะอยู่หมัด”ฮั่วเสวียนยกมุมปากยิ้ม “ซ้อเจียวเจียว อย่าเพิ่งรีบ พรุ่งนี้ยังมีละครดีให้ดูอีกนะ”ฉือเจียว “ใครใช้ให้เย่ฮวนเอ่อร์ไปคบกับฉือหว่าน เป็นศัตรูกับพวกเรา นี่แหละคือบทเรียน เสวียนเสวียน ฉันรอฟังข่าวดีจากเธอนะ”“ไม่ต้องห่วง ซ้อเจียวเจียว”…………ฉือหว่านกลับมาที่หอพักหญิงค่อนข้างดึก ข้างในมืดสนิท ไม่ได้เปิดไฟหรือว่าฮวนเอ่อร์ยังไม่กลับจากเดต?ดูท่าแล้วฮวนเอ่อร์น่าจะมีความสุขมากฉือหว่านเอื้อมมือไปเปิดไฟ แล้วเธอก็เห็นร่างเล็กๆ ม้วนตัวอยู่บนเตียง เย่ฮวนเอ่อร์กลับมาแล้ว และนอนหลับไปแล้วฉือหว่านรู้สึกแปลกใจ “ฮวนเอ่อร์ เธอกลับมาจากเดตแล้วเหรอ วันนี้ไปเที่ยวกับจ้าวอี้สนุกไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังให้เธอ “สนุกมาก หวานหว่าน ฉันง่วงแล้ว จะนอนแล้วนะ”ฉือหว่านเอื้อมมือไปห่มผ้าให้เธอ “โอเค ง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 285

    เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจ เธอไม่เข้าใจเลยว่าจ้าวอี้กำลังพูดอะไร?เขาเข้าหาเธอเพราะแรงกดดันจากตระกูล ชมว่าเธอสวย หมั้นกับเธอ ทั้งหมดเป็นแค่การเสแสร้ง ที่จริงแล้วในสายตาเขา เธอก็แค่ยัยขี้เหร่คนหนึ่ง!ที่แท้นี่คือความรู้สึกจริงๆ ของเขาใบหน้าของเย่ฮวนเอ่อร์ซีดเผือด“เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่อยากเห็นฮั่วเสวียนเจ็บอีก คนที่ควรตายคือเธอ ยัยขี้เหร่!”จ้าวอี้พูดคำนี้ด้วยความเกลียดชัง แล้วหมุนตัวเดินจากไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ถอยหลังไปหลายก้าว น้ำตาเอ่อคลอในดวงตา เธอรีบยกมือปิดปากแล้ววิ่งออกจากหอพักหญิงทันทีข้างนอกยังคงมีฝนตก เหมือนกับอารมณ์ของเย่ฮวนเอ่อร์ เธอวิ่งออกจากมหาวิทยาลัย C แล้วขึ้นรถแท็กซี่คันหนึ่ง“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอมันขี้เหร่ เธอก็แค่ผู้หญิงขี้เหร่คนหนึ่ง!”“เย่ฮวนเอ่อร์ คนที่ควรตายคือเธอ ยัยขี้เหร่!”คำพูดเย็นชานั้นของจ้าวอี้ยังคงดังซ้ำๆ อยู่ในหัว น้ำตาเม็ดใหญ่ไหลไม่หยุด เย่ฮวนเอ่อร์ร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด“หนูจ๊ะ จะไปไหนเหรอ?”“ไปถนนเสวียฟู่…ตระกูลหลิน…”เย่ฮวนเอ่อร์พูดสะอึกสะอื้น ตอนนี้เธอแค่อยากกลับบ้านเธอร้องไห้หนักมาก จนไม่ทันสังเกตเลยว่า คนขับรถแท็กซี่ข้างหน้ากำลังสวมหมวกแก๊ป แล้

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 286

    นิ้วเรียวยาวของฮั่วซือหานชะงักไปเล็กน้อย“ประธานฮั่ว รีบออกเดินทางเถอะค่ะ พวกเราต้องรีบหาให้เจอให้เร็วที่สุด ฮวนเอ่อร์ต้องปลอดภัยนะ”ฮั่วซือหานมองฉือหว่านผ่านกระจกมองหลัง ฉือหว่านนั่งอยู่ที่เบาะหลัง ก้มหน้ามองโทรศัพท์ไม่หยุด ใบหน้าเธอซีดเล็กน้อย ใบหน้าหมดจดสงบนิ่งนั้นยิ่งดูบริสุทธิ์กว่าเดิมหัวใจของเธอจดจ่ออยู่ที่เย่ฮวนเอ่อร์ เพียงแค่ปรายตามองเขาเพียงแวบเดียวเท่านั้นตอนนี้ทั้งสองคนนั่งห่างกัน คนหนึ่งด้านหน้า คนหนึ่งด้านหลัง ห่างเหินเหมือนคนแปลกหน้าโดยสมบูรณ์ฮั่วซือหานละสายตา เหยียบคันเร่ง “ได้”…………ตลอดทาง เย่ฮวนเอ่อร์ร้องไห้ไม่หยุด เธอเสียใจมาก แต่ระหว่างที่ร้องไห้อยู่ ก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติเพราะเธอสังเกตว่าถนนข้างนอกไม่ใช่ทางกลับบ้านเลย แถมถนนยิ่งไปยิ่งเปลี่ยวเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองคนขับข้างหน้า “ลุงคะ นี่ไม่ใช่ถนนเสวียฟู่ ลุงจะพาฉันไปไหน?”คนขับข้างหน้าถอดหมวกแก๊ปออก เผยให้เห็นรอยแผลเป็นบนใบหน้า เขายิ้มเหี้ยม “หนูจ๊ะ ลุงจะพาเธอไปสนุกไงล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าคนขับหน้าคุ้นมาก เธอนึกขึ้นมาได้ คนนี้คือคนร้ายที่กำลังเป็นข่าวใหญ่ปีศาจคืนฝนตกที่ตำรวจตามจับอยู่ปีศาจ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 287

    เด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น ใส่เสื้อยืดสีดำกับกางเกงขายาวสีดำ เย่ฮวนเอ่อร์จำเขาได้ เขาคือเฉินจิ้นเฉินจิ้นกับจ้าวอี้ต่างก็เป็นสองหนุ่มฮอตประจำมหาวิทยาลัย C จ้าวอี้เป็นหนุ่มหล่อสว่างสดใส ลูกชายบ้านรวย มีแฟนคลับผู้หญิงมากมาย ส่วนเฉินจิ้นเย็นชา ชอบอยู่คนเดียว ผู้หญิงในโรงเรียนไม่กล้าเข้าใกล้เขา แต่ในหอพักหญิงตอนกลางคืนก็มักจะมีคนพูดถึงเขาเย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่เฉินจิ้น เขาพุ่งเข้ามากระชากตัวปีศาจคืนฝนตกออกไป ปีศาจคืนฝนตกตั้งสติได้แล้ว แววตาดุดันด่าขึ้นว่า “เด็กเวร! แกไม่รู้จักตายรึไง กล้ามาขัดขวางฉัน!”ปีศาจคืนฝนตกต่อยหน้าเฉินจิ้นทันทีแต่เฉินจิ้นหลบอย่างคล่องแคล่ว แล้วสวนหมัดเข้าไปที่ท้องของปีศาจคืนฝนตกตุบปีศาจคืนฝนตกกระแทกกับตัวรถ แล้วอาเจียนออกมาเป็นเลือดเฉินจิ้นไว้ผมสั้น ใบหน้าแข็งแกร่งเฉียบคมแบบที่เย่ฮวนเอ่อร์ไม่เคยเห็นมาก่อน เขาดูเย็นชา มีความเข้มดุดันแบบผู้ชายเต็มตัวเม็ดฝนหยดลงมาตามแนวกรามคมเข้มของเขา ใบหน้าไร้อารมณ์ยิ่งเพิ่มความแข็งกร้าว เขาก้าวเท้าเข้าใกล้ปีศาจคืนฝนตก กล้ามเนื้อใต้เสื้อยืดสีดำแน่นกระชับ หายใจแรงเล็กน้อยหลังต่อสู้ สื่อถึงพลังของผู้ชายที่น่าหลงใหลปีศ

บทล่าสุด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 384

    เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าปลายจมูกอุ่นวาบขึ้นมา เธอยกมือแตะดู ก็พบว่าเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว“อ๊ะ ฉันเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว!”เฉินจิ้นรีบคว้าทิชชู่มายัดใส่จมูกเธอ “เงยหน้าขึ้น”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้า “ทำไมพอฉันอยู่กับนายถึงชอบเลือดกำเดาไหลตลอดเลยเนี่ย?”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง “โอเคแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์มองเขา “นายไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”เขาจะพูดอะไรได้ล่ะ?เฉินจิ้นไม่พูดอะไรเลย หันหลังจะเดินออกไปเขากำลังจะเมินเธออีกแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ขวางหน้าเขาไว้ แล้วยื่นยาในมือให้ “อันนี้ให้นาย”“อะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์ชี้ไปที่ไหล่ของเขา ตอนนี้ตรงไหล่ของเขาแดงอยู่ “วันนี้นายแบกถุงปูนซีเมนต์ตั้งเยอะ ไหล่นายแดงหมดเลย ใช้ทาวันละสองครั้ง จะได้ไม่ปวดเมื่อย”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์ “รับไปสิ”เฉินจิ้นยื่นมือมารับยาจากมือเธอเขากลับจับทั้งยาและมือเธอพร้อมกัน เขาคว้ามือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แล้วดึงแรงๆ ทำให้เธอเซเข้าไปในอ้อมอกของเขาโดยไม่ทันตั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองเขา ใบหน้าหล่อคมของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมเกรียนเปียกชื้น ทำให้ดูเด็กลงและมีเสน่ห์แบบเด็กหนุ่มมากขึ้น

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 383

    “ดูเหมือนฟ้าจะได้ยินคำอธิษฐานของฉัน แป๊บเดียวก็ผ่านมาแล้วสี่ปี อาจิ้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็รู้ว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มาก ฮวนเอ่อร์ ฉัน...ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?”ดวงตากลมโตของเย่ฮวนเอ่อร์ฉ่ำไปด้วยน้ำตา “คุณน้ายังเหลือเวลาประมาณสองเดือนค่ะ”แม่เฉินพึมพำเบาๆ “สองเดือน...ฉันคงไม่ได้เห็นเหมียวเหมี่ยวสอบเข้ามัธยมปลายแล้วล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์รีบกุมมือแม่เฉินแน่น “คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฉันให้หัวหน้าหลิวจัดยาที่ดีที่สุดให้คุณแล้ว พวกเราจะพยายามยืดเวลาออกไปให้ได้มากที่สุดค่ะ”แม่เฉินหันหน้าไปทางเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ คราวนี้ที่ฉันได้เข้าโรงพยาบาลก็เพราะเธอช่วยไว้ พวกเราติดหนี้เธอหนึ่งบุญคุณเลยล่ะ บ้านเราอาจจะจนหน่อย แต่ไม่ชอบเป็นหนี้ใคร ฉันจะออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ไม่อยากรบกวนเธออีกแล้ว”“คุณน้า...”เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่าเธอไม่มีทางเปลี่ยนใจแม่เฉินได้ แม่เฉินก็เหมือนเฉินจิ้น มีความภูมิใจในตัวเองอยู่ในกระดูกเย่ฮวนเอ่อร์จึงไม่พูดอะไรอีก แต่เธอจะช่วยอย่างลับๆ ยานำเข้าจากต่างประเทศนอกจากจะช่วยลดความเจ็บปวดของแม่เฉิน ยังช่วยให้เธอมีเวลาเพิ่มขึ้นได้อีกเล็กน้อย“ฮวนเอ่อร์ เรื่องสุขภาพของฉัน อย่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 382

    น้าหวังหัวเราะก่อนจะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของเฉินเหมียวเหมี่ยว “พี่ชายของหนูรักหนูที่สุดแล้วนะ ส่งหนูเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมต้นที่ดีที่สุด เขาจะยอมให้หนูกลายเป็นสาวโสดอยู่เป็นเพื่อนเขาได้ยังไงล่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวหัวเราะคิกคักขณะนั้นเย่ฮวนเอ่อร์ก็เดินเข้ามาเฉินเหมียวเหมี่ยวทักด้วยความดีใจ “พี่ฮวนเอ่อร์!”น้าหวังลุกขึ้นยืน “หนูฮวนเอ่อร์ ได้ผลตรวจแล้วใช่ไหม?”ขอบตาของเย่ฮวนเอ่อร์ที่ขาวใสแดงเรื่อ เธอพยักหน้า “ได้มาแล้วค่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวถามอย่างร้อนใจ “พี่ฮวนเอ่อร์ แม่หนูเป็นอะไร แม่ป่วยเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่แม่เฉินซึ่งนอนอยู่บนเตียง แต่ไม่พูดอะไรน้าหวังเห็นว่าบรรยากาศไม่ปกติ จึงรีบพูดขึ้น “เหมียวเหมี่ยว ไปกับป้าแป๊บนึง ป้ามีเรื่องอยากจะคุยกับหนู”เฉินเหมียวเหมี่ยวไม่สงสัยอะไร “ได้ค่ะ”น้าหวังพาเฉินเหมียวเหมี่ยวออกไปตอนนี้ในห้องผู้ป่วยเหลือเพียงเย่ฮวนเอ่อร์กับแม่เฉิน เย่ฮวนเอ่อร์นั่งลงข้างเตียง มองดูแม่เฉินแม่เฉินสวมเสื้อผ้าที่สะอาด เสื้อผ้าดูเก่าและซีดจากการซักมานานหลายปี แต่ก็ยังสะอาดเรียบร้อย ผมสีดอกเลาครึ่งหัวถูกรวบขึ้นอย่างเรียบร้อย ใบหน้าแม่เฉินดูอ่อนโยนและสงบนิ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 381

    เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มมุมปาก “หนูเกรงว่าจะรบกวนคุณน้า ก็เลยไปหาเฉินจิ้นที่โรงเรียนค่ะ”แม่เฉินยิ้มอย่างมีความสุขขณะนั้นหัวหน้าหลิวก็เดินเข้ามา เย่ฮวนเอ่อร์จึงเดินออกไปในห้องทำงานของหัวหน้า หัวหน้าหลิวยื่นผลตรวจให้เย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนูหลิน ผลการตรวจของคนไข้ออกแล้วครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ถาม “ผลเป็นยังไงบ้างคะ?”หัวหน้าหลิวส่ายหน้า “เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วครับ”อะไรนะ?เย่ฮวนเอ่อร์อึ้ง “มะเร็งระยะสุดท้าย? คุณหมอคงไม่ได้เช็คพลาดใช่ไหมคะ สุขภาพของแม่เฉินแข็งแรงมาโดยตลอดเลยนะ”“ไม่ผิดแน่นอนครับ คนไข้น่าจะเป็นมะเร็งมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจแต่ไม่ได้รับการรักษาและไม่ได้บอกใคร ตอนนี้เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปถึงหัวใจและสมองแล้ว คนไข้คงเหลือเวลาอีกประมาณสองเดือนครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทันที เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแม่เฉินจะเหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนทำไมถึงไม่บอก ทำไมถึงไม่ยอมรักษา?เฉินจิ้นกับเฉินเหมียวเหมี่ยวยังไม่รู้เรื่องนี้เลย…………ในห้องพักคนไข้ เพื่อนบ้านน้าหวังกับเฉินเหมียวเหมี่ยวอยู่เป็นเพื่อนแม่เฉิน เฉินเหมียวเหมี่ยวเทน้ำอุ่นใส่แก้ว “แม่ ดื่มน้ำค่ะ”

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 380

    เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะวิ่งตามเฉินจิ้นไปแต่จ้าวอี้คว้าข้อมือเธอไว้ทันที “เธอจะวิ่งตามเขาไปทำไม ห้ามไป!”เย่ฮวนเอ่อร์สะบัดมือเขาออกอย่างแรง “ทะเลยังไม่กว้างเท่าความสาระแนของนายเลย!”เธอรีบวิ่งตามเฉินจิ้นไปจ้าวอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ…………เย่ฮวนเอ่อร์ตามเฉินจิ้นมาถึงโรงพยาบาลเล็กแห่งหนึ่ง แม่เฉินนอนอยู่บนเตียงคนไข้สีขาว ยังไม่ฟื้นเฉินเหมียวเหมี่ยวยืนร้องไห้ไม่หยุด ใบหน้าซีดขาวด้วยความตกใจ ข้างกายมีคุณป้าข้างบ้านคอยปลอบเฉินจิ้นรีบเดินเข้าไป “เหมียวเหมี่ยว!”“พี่!” เฉินเหมียวเหมี่ยวตัวผอมบาง โผเข้ากอดเฉินจิ้นทันที น้ำตาไหลไม่หยุด “พี่ รีบไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ตื่นเลย ฮือๆ”เฉินจิ้นปลอบน้องสาวอยู่สองสามคำ จากนั้นมองไปยังแม่บนเตียง “แม่!”แม่เฉินไม่มีปฏิกิริยาคุณป้าข้างบ้านพูดขึ้น “เฉินจิ้น พวกเธอรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลใหญ่นะ หมอที่นี่เพิ่งมาตรวจ บอกว่าต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลใหญ่ ห้ามช้า แต่ตอนนี้เตียงในโรงพยาบาลใหญ่ก็หายาก แถมยังไม่รู้ว่าคุณหมอคนไหนเก่งด้วย แบบนี้จะทำยังไงดีละลูก”คุณป้าถอนหายใจ เธอรู้ว่าพ่อเฉินจิ้นเสียไปนานแล้ว ตอนนี้เฉินจิ้นต้องดูแลทั้งแม่และน้องสาวเคราะห์ซ้ำกร

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 379

    เย่ฮวนเอ่อร์เดินมาอยู่ข้างๆ เฉินจิ้น พยายามจะหยุดเกมบ้าๆ นี้ “เฉินจิ้น นายไม่ต้องเล่นเกมของจ้าวอี้นะ มันอันตรายต่อร่างกายมาก ถ้านายต้องการเงินจริงๆ ฉันสามารถ…”เฉินจิ้นหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์แวบนึง เย่ฮวนเอ่อร์ก็รีบเงียบลงทันทีเธอไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น เธอแค่ไม่อยากให้เขาทำร้ายร่างกายตัวเองเฉินจิ้นหันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “เริ่มได้เลยครับ”หัวหน้าคุมงานยกถุงปูนทีละถุงขึ้นวางบนไหล่ของเฉินจิ้น ไม่นานก็ครบแปดถุงหัวหน้าคุมงานเพิ่มถุงที่เก้า กับถุงที่สิบขึ้นมาอีกจ้าวอี้ดูอย่างเมามัน เขาตบมือแล้วร้อง “โอ้โฮ เฉินจิ้น นึกไม่ถึงว่านายจะทุ่มขนาดนี้เพื่อเงิน หนึ่งพัน สองพัน”จ้าวอี้โยนเงินสองพันบาทลงพื้นหัวหน้าคุมงานวางถุงที่สิบเอ็ด และถุงที่สิบสอง“สามพัน สี่พัน”จ้าวอี้ยังคงโยนเงินลงบนพื้นถุงปูนสิบสองถุงเพิ่มขึ้นบนไหล่ของเฉินจิ้น ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ แต่เหงื่อที่หน้าผากหยดลง “แปะ แปะ” เปียกไปทั่วชุดทำงานเย่ฮวนเอ่อร์อยากจะห้าม แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ดูจะผิดไปหมด ได้แต่ยืนดูด้วยสายตากังวลหัวหน้าคุมงานทนไม่ไหว “เฉินจิ้น ถ้านายไม่ไหวแล้วก็บอกนะ”เฉินจิ้นไม่พูดอะไรหัวหน้าคุมง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 378

    จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 377

    ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 376

    เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status