คุณนายใหญ่ฉือกดหลี่หลันลงกับพื้นแล้วทั้งต่อยทั้งเตะไม่ยั้งหลี่หลันที่โดนซ้อมหนักเริ่มร้องขอความเมตตา “อย่าตีฉันเลย ฉันเจ็บมาก...หยุดเถอะ!”ลี่มั่วเฉียนเอ่ยสั่งเสียงเรียบ “มาจับตัวเธอไว้”บอดี้การ์ดในชุดดำหลายคนเดินเข้ามา ล็อกตัวหลี่หลันไว้คุณนายใหญ่ฉือกอดร่างของฉือไห่ผิงพลางร้องไห้อย่างสุดแสนเจ็บปวด “ไห่ผิง! ไห่ผิง! คนแก่ต้องส่งศพคนหนุ่ม ช่างเป็นเคราะห์กรรมของตระกูลเราจริงๆ!”...ทางตระกูลฉือเริ่มจัดการเรื่องงานศพของฉือไห่ผิง ในขณะที่ฉือเจียวกระสับกระส่ายไม่เป็นสุข เพราะเธอกลัวว่าหลี่หลันจะเผยอะไรออกมา ตอนนี้หลี่หลันยังถูกควบคุมตัวอยู่ภายใต้การดูแลของลี่มั่วเฉียนฉือเจียวแอบไปหาลี่มั่วเฉียน ซึ่งกำลังอยู่ในห้องหนังสือ คุยกับหัวหน้าคนรับใช้ฉือเจียวรีบหลบอยู่หน้าประตู แอบฟังบทสนทนาในห้อง ลี่มั่วเฉียนถามคนรับใช้ “หลี่หลันปากแข็งอยู่ไหม? สารภาพอะไรบ้างหรือยัง?”หัวหน้าคนรับใช้รายงานเสียงเบา “หลี่หลันปากแข็งมากครับ ไม่ยอมพูดอะไรเลย แต่รอยนิ้วมือบนมีดยืนยันแล้วว่าเป็นของเธอ คดีฆาตกรรมฟันธงได้ว่าเธอเป็นคนลงมือแน่นอนครับ”เขาเงยหน้าขึ้นมองลี่มั่วเฉียน “คุณท่านต้องการรู้เรื่องอะไรเป
ฮั่วซือหานรีบอุ้มฉือหว่านขึ้นมาในท่าเจ้าสาว “ใครก็ได้! เร็วเข้า! เรียกหมอมา!”เขาอุ้มฉือหว่านวิ่งออกไปจากห้องทันทีหลี่หลันมองร่างฉือไห่ผิงที่นอนจมกองเลือด มือของเธอสั่น น้ำตาไหลออกมา “ฉือไห่ผิง! ทำไมคุณถึงต้องลุกขึ้นมาบังมีดแทนฉือหว่านด้วย! ฉันไม่ได้อยากฆ่าคุณนะ ตลอดชีวิตนี้ฉันให้คุณหมดทุกอย่าง ฉันเสียสละทั้งวัยสาวให้กับคุณ เป็นคุณต่างหากที่ทรยศฉัน! อย่าโทษฉัน อย่าเกลียดฉันเลย!”ฉือเจียวเริ่มกระวนกระวาย “แม่! แม่ต้องตั้งสติหน่อยนะ! ฉือหว่านยังไม่ตาย แผนของเราล้มเหลวแล้ว!”หลี่หลันหันไปมองฉือเจียว “เจียวเจียว เขาก็เป็นพ่อของลูกนะ เขาเลี้ยงดูลูกมาตลอด รักลูกอย่างกับแก้วตาดวงใจ ทำไมลูกไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิด?”ฉือเจียวมองร่างฉือไห่ผิงบนพื้น สีหน้าเย็นชากับแววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ฉันจะเสียใจไปทำไม? ถ้าเขาไม่ลุกขึ้นมาขวางล่ะก็ ฉือหว่านก็ตายไปแล้ว! เขาทำแผนฉันพังหมด นั่นแหละคือหลักฐานว่าเขาไม่เคยรักฉันจริง!”หลี่หลัน “เจียวเจียว ลูก...”ทันใดนั้น ประตูห้องถูกผลักเปิดออก คุณนายใหญ่ฉือพาคนเข้ามาอย่างรีบร้อน พอเธอเห็นร่างฉือไห่ผิงนอนจมกองเลือดอยู่กับพื้น ก็ร้องลั่นด้วยความตกใจ “ไ
ฉือไห่ผิงล้มลงกับพื้น ฉือหว่านรีบกดมือไว้ที่บาดแผลของเขา “คุณอดทนไว้นะ ฉันจะฝังเข็มให้เดี๋ยวนี้”เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ฉือไห่ผิงจะลุกขึ้นมาบังมีดแทนเธอ เป็นสิ่งที่เธอไม่คาดคิดเลยจริงๆแต่ฉือไห่ผิงส่ายหน้า เขารู้ว่ามันสายเกินไปแล้ว ชีวิตของเขามาถึงจุดจบแล้วฉือไห่ผิงมองฉือหว่านด้วยความรู้สึกผิดและเสียดาย เขามีเรื่องมากมายอยากจะพูดออกมา แต่เปิดปากได้เพียงเสียงแหบพร่าที่ฟังไม่ออก “ขอโทษ...”พูดจบ มือของฉือไห่ผิงก็ร่วงลง เขาหลับตาลงฉือหว่านมองเขา “อดทนหน่อยนะ ฉันจะช่วยคุณ คุณต้องไม่เป็นอะไร...”หลี่หลันย่อตัวลง เอามือแตะที่ปลายจมูกของฉือไห่ผิง ตรงนั้น...ไม่มีลมหายใจแล้วฉือไห่ผิง...ตายแล้วเขาตายไปต่อหน้าต่อตาเธอตายด้วยน้ำมือของเธอฉือหว่านเงยหน้าขึ้นมองหลี่หลัน “ทำไมต้องทำแบบนี้? คุณคิดจะฆ่าฉันเหรอ? ฉันคือลูกแท้ๆ ของคุณนะ”ฉือหว่านตกตะลึง ถึงแม้ในอดีตหลี่หลันจะไม่ชอบเธอ และรักฉือเจียวมากกว่า เธอก็ยอมรับได้ แต่การที่หลี่หลันลงมือฆ่าเธอแบบนี้ ทั้งที่เธอคือลูกสาวแท้ๆ ของหลี่หลัน มันเกินกว่าจะรับไหวแม่คนหนึ่งถึงกับโหดร้ายถึงเพียงนี้!หากไม่ใช่เพราะฉือไห่ผิงลุกขึ้นมาบัง เธอก
ฉือหว่านรู้สึกตกใจ เพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอรู้ดีกว่าใครว่า ฉือไห่ผิงรักและเอ็นดูฉือเจียวมากเพียงใด แต่ตอนนี้จู่ๆ ท่าทีของเขากลับเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง กลับพูดว่าฉือเจียวเป็นคนหลอกลวงฉือเจียวหลอกเรื่องอะไร?ฉือหว่านมองฉือไห่ผิง “ฉือเจียวเป็นคนหลอกลวงเหรอ? เธอโกหกเรื่องอะไร? หลอกอะไรใคร?”ฉือไห่ผิงพยักหน้าอย่างแรง จากนั้นเขาเขียนลงบนฝ่ามือของฉือหว่านว่า “เธอไม่ใช่...”ไม่ใช่อะไร?ฉือเจียวไม่ใช่อะไร?ฉือไห่ผิงกำลังจะเขียนคำว่า “ลี่” เพื่อจะบอกว่าฉือเจียวไม่ใช่ลูกของประธานลี่ แต่ในตอนนั้นเอง “แกร๊ก” ประตูห้องพักคนไข้ก็ถูกเปิดออก มีคนเดินเข้ามาฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เป็นฉือเจียวกับหลี่หลันที่เข้ามาฉือเจียวเดินเข้ามาแล้วผลักฉือหว่านออกไป “ฉือหว่าน เธอกำลังทำอะไรน่ะ? เข้ามาใกล้พ่อฉันขนาดนี้ คิดจะทำร้ายพ่อฉันหรือไง?”ฉือหว่านยืนขึ้น ขมวดคิ้วมองฉือเจียว “ฉือเจียว เธอจะตื่นเต้นไปทำไม?”ฉือเจียวถลึงตาใส่ฉือหว่าน จากนั้นหันไปหาฉือไห่ผิงที่นั่งอยู่บนรถเข็น เธอจับมือของเขาไว้ “พ่อ หนูได้ยินว่าพ่อล้มเข้าโรงพยาบาล หนูเป็นห่วงมาก ก็เลยรีบมาเยี่ยมทันทีเลย”ฉือไห่ผิงมองฉือเจียวด้วยสายตาเย็นช
ฉือเจียวเห็นแก่ตัวอย่างยิ่ง ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉือไห่ผิงทุ่มเททุกอย่างให้เธอ รักและเอาใจเธอเหมือนลูกแท้ๆ แต่ฉือเจียวกลับไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อเขา สำหรับเธอ ใครก็ตามที่ขวางทาง ก็ต้องถูกกำจัดให้พ้น“ตอนแรกฉือไห่ผิงกลายเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้ว แต่คุณนายใหญ่ฉือกลับไปให้ฉือหว่านฝังเข็ม ฉือไห่ผิงถึงได้ฟื้นขึ้นมา เราต้องรีบหาทางหยุดไม่ให้เรื่องชาติกำเนิดของเธอถูกเปิดเผย!”แววตาของฉือเจียวเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย “งั้นเราจัดการให้ฉือหว่านหายไปจากโลกนี้เลย!”หลี่หลันชะงักไปฉือเจียว “ฉือหว่านนั่นแหละคือต้นตอของปัญหาทั้งหมด ขอแค่เธอตาย ทุกอย่างของเธอก็จะเป็นของฉัน!”ตอนนี้สิ่งที่ฉือเจียวต้องการคือให้ฉือหว่านตายหลี่หลันพยักหน้า แววตาเริ่มเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นเช่นกัน “ฉือหว่านควรตายตั้งนานแล้ว ตอนเด็กส่งไปอยู่บ้านนอกก็ยังดันรอดมาได้ งั้นตอนนี้ก็ส่งเธอกลับไปลงนรกซะ!”ฉือเจียวมองหลี่หลัน “เรื่องนี้มอบให้แม่จัดการ แม่ต้องลงมือฆ่าฉือหว่านด้วยตัวเอง!”หลี่หลันชะงัก “เจียวเจียว จะให้แม่ลงมือเองเหรอ?”“ไม่งั้นจะให้ใครล่ะ? ตอนนี้ไว้ใจใครไม่ได้เลย พ่อฉันกับฮั่วซือหานก็อยู่ด้วย ถ้าเผลอพลาดแม้แต่นิดเดี
ฉือเจียวขมวดคิ้ว “อะไรนะที่บอกว่าฉือไห่ผิงเกิดเรื่อง? เขาเกิดอะไรขึ้น?”หลี่หลันกดเสียงต่ำลง “เจียวเจียว ฉือไห่ผิงรู้ความจริงเรื่องชาติกำเนิดของลูกแล้ว เขา...”ยังไม่ทันที่หลี่หลันจะพูดจบ ฉือเจียวก็ขัดขึ้นมา “ชาติกำเนิดอะไร? เรื่องชาติกำเนิดของฉันเปิดเผยไปนานแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันก็คือลูกสาวของประธานลี่ เป็นคุณหนูแห่งตระกูลมหาเศรษฐี!”ฉือเจียวยังไม่รู้ความจริงหลี่หลันเดิมทีไม่คิดจะบอกฉือเจียว แต่ตอนนี้ฉือไห่ผิงฟื้นขึ้นมาแล้ว เธอไม่อาจประมาทได้ จึงจำเป็นต้องให้ฉือเจียวเตรียมตัวล่วงหน้า“เจียวเจียว แม่อยากบอกลูกเรื่องหนึ่ง ความจริงแล้วลูกไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของประธานลี่!”อะไรนะ?สีหน้าฉือเจียวเปลี่ยนทันที เธอมองหลี่หลันด้วยสายตาไม่เชื่อ “ว่าไงนะ ฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อ? แม่พูดอะไรบ้าๆ น่ะ แม่เสียสติไปแล้วหรือเปล่า?”หลี่หลันมองฉือเจียว “เจียวเจียว ความจริงแล้วลูกเป็นลูกแท้ๆ ของแม่กับฉือเจี้ยนกั๋ว ตอนนั้นแม่สลับตัวลูกกับฉือหว่าน”ฉือเจียวหายใจสะอึก “แม่สลับฉันกับฉือหว่าน? ฉันเป็นลูกของแม่กับฉือเจี้ยนกั๋ว แล้วฉือหว่านล่ะ งั้นเธอก็...”หลี่หลันพยักหน้า “ใช่ ฉือหว่านเป็นลูกแท้ๆ ของประธานลี