ตอนที่ 4

“ก็เมื่อกี้แก้วจะหยุด… แต่อาเถื่อนก็ดูดลิ้นแก้วไม่เลิก… จะให้แก้วหยุดยังไงล่ะคะ”

หล่อนโทษว่าเป็นความผิดของเขา

“พอๆ… นี่แก้วจะไม่เถียงอาสักเรื่องได้ไหม”

สำนึกผิดชอบชั่วดีที่ตีกันนัวอยู่ในหัวของเถื่อนทิศทำให้เขาร้องห้าม ย้ำเตือนอยู่ภายในใจตัวเองว่าเขาจะทำแบบนี้ไม่ได้… ด้วยเคยให้สัญญากับดาบยิ้มบิดาของหล่อนเอาไว้ว่าจะดูแลลูกแก้วอย่างลูกสาวบุญธรรม

“รีบสวมเสื้อผ้า… อาจะกลับแล้ว”

ทำเป็นวางมาดเข้ม สั่งเสียงดุ

“ค่ะ… ”

ลูกแก้วตอบขณะยกหลังมือขึ้นแตะริมฝีปากที่โดนจูบจนบวมเจ่อ หล่อนเม้มริมฝีปากเบาๆ ยกมือขึ้นแตะริมฝีปากอีกครั้ง... ความวาบหวามนั้นยังอยู่ อาเถื่อนคนนี้จูบได้เร่าร้อนเหลือเกิน

 “หูหนวกหรือไง… บอกให้รีบสวมเสื้อผ้า… กลับกันได้แล้ว”

สั่งเสียงเข้มอีกครั้ง ก้าวยาวๆ เดินนำหน้าออกมาที่รถกระบะ ลูกแก้วรีบคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่ เดินหน้าง้ำตามต้อยๆ มาที่รถ  

         “เดี๋ยวนั่งไปกับอา… คราวหลังถ้าไม่มีอามาด้วยห้ามขี่จักรยานมาแถวนี้คนเดียวนะ”

เถื่อนทิศทำเสียงดุ หญิงสาวแอบยิ้มเมื่อรู้ว่าเขาห่วง ทอดสายตามองร่างสูงใหญ่ยกรถจักรยานใส่ไว้ในกระบะหลังของรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่

“โกรธแก้วหรือคะ”

มือเรียววางลงบนต้นขาของอาเถื่อนที่กำลังขับรถออกมาจากน้ำตก

เถื่อนทิศสะดุ้ง สัมผัสจากมือนุ่มทำให้หนุ่มใหญ่ขนลุก ภาพของลูกแก้วในชุดชั้นในสุดเซ็กซี่สะดุดตาตอนลงเล่นน้ำเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้า รสสัมผัสจากริมฝีปากนุ่ม ลิ้นที่ร้อยรัดกันดูดดื่ม แขนของเขาที่โดนนมหล่อนเข้าอย่างจังตอนคร่อมลงมาจูบปากกัน ยังทำให้เถื่อนทิศปวดหน่วงตรงกึ่งกลางกายที่แอบแข็งตัวขึ้นมาอย่างควคุมไม่ได้

เถื่อนทิศยอมรับว่าเกิดความรู้สึกวูบวาบขึ้นมาอย่างประหลาดล้ำ ยังไม่ลืมความรู้สึกตอนที่ทรวงอกอวบใหญ่คับอีของลูกแก้วเบียดกับอกแกร่งของเขาตอนอุ้มขึ้นมาจากน้ำ ความใกล้ชิดทำให้หัวใจของเถื่อนทิศยังเต้นแรงไม่หาย

‘บ้าจริง… อย่าบอกนะว่าเราหลงรักผู้หญิงคนนี้เข้าแล้ว’

เถื่อนทิศถามหัวใจตัวเอง กับความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวอยู่เงียบๆ ในใจของเขาตลอดระยะเวลาสามเดือนที่ชะตาลิขิตให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาอยู่ร่วมบ้าน

“ไม่เห็นตอบล่ะคะ… เมื่อกี้อาเถื่อนโกรธแก้วหรือเปล่า”

หญิงสาวถามย้ำอีกครั้ง ในระหว่างที่เถื่อนทิศนิ่งคิดไปชั่วขณะ

         “อาไม่โกรธหนูหรอกนะ… ยัยเด็กกะโปโล”

         หนุ่มใหญ่ตอบเสียงเรียง ตามองตรงไปยังเส้นทางข้างหน้า ทำราวกับไม่สนใจหล่อน

         “ไม่ชอบคำนี้เลย ‘เด็ก’ มันฟังดูยังไงไม่รู้ อันที่จริงแก้วไม่เด็กแล้วนะคะ”

         กล่าวพลางสูดหายใจแรง ทำให้ทรวงอกอวบใหญ่ขยับยกขึ้นมาอย่างจงใจ เต้านมอวบใหญ่คัพอีพองขึ้นมาสะดุดตาอาเถื่อนที่เหลือบมองมาแวบหนึ่ง

         “อารู้ว่าหนู… โตแล้ว… โตเกินตัวด้วยสิ”

         เถื่อนทิศถอนใจแรง จู่ๆ ก็รู้สึกไม่ไว้ใจตัวเอง

“ขอบคุณที่ไม่โกรธแก้ว อาเถื่อนน่ารักจัง… ”

หญิงสาวยื่นจมูกเข้ามาหอมแก้มเถื่อนทิศเสียงดังฟอด ทำเอาคนโดนจูบตกใจ

“แต่อาคิดว่าระหว่างเราสองคนควรวางกติกาในการอยู่ร่วมกันใหม่… ดีไหม?”

ตาคมตวัดมองหน้าหญิงสาวแวบหนึ่ง สองมือยังจับอยู่ที่พวงมาลัย

“กติกาในการอยู่ร่วมกัน… ยังไงคะ”

ลูกแก้วแอบเบะปากใส่คนตัวใหญ่ พอจะเดาได้ว่าเพราะอะไรเขาจึงพูดออกมาแบบนี้

“หนูเป็นผู้หญิง… ไม่ควรหอมแก้วผู้ชายอย่างที่ทำเมื่อครู่”

“ทำไมล่ะคะ… ”

นั่นไง… นึกเอาไว้ไม่มีผิด

“แก้วเป็นสาวแล้วนะ… แล้วอาก็เป็นผู้ชาย ผู้หญิงกับผู้ชายควรจะจูบแก้มกันไหม”

“นั่นน่ะสิคะ… ก็เพราะรู้ว่าคุณอาเป็นผู้ชายแก้วเลยจูบ ก็ลองคุณอาเป็นเก้งกว้างสิคะ… จ้างให้แก้วก็ไม่จูบหรอกค่ะ”

“แก้ว… ไม่เถียงอาสักเรื่องได้ไหม”

เถื่อนทิศทำเสียงอ่อนใจ ลูกแก้วจำต้องนั่งนิ่งเงียบกระทั่งรถแล่นกลับมาถึงบ้าน

หลังจากพากันมาถึงบ้าน เถื่อนทิศเดินนำหน้าหญิงสาวเข้ามานั่งในห้องรับแขก ตั้งใจจะคุยกับลูกแก้วจริงๆ จังๆ เสียที ในเรื่องกฎกติกาการอยู่ร่วมกันระหว่างหญิงชาย

“อาขอใช้กฎสามข้อ ย้ำว่าแก้วต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด”

เถื่อนทิศทำเสียงเข้ม แม้รู้ว่ามันอาจใช้ไม่ได้ผลนักกับหญิงสาวผู้แก่นแก้วและแก่แดดคนนี้

“ค่ะ… มีอะไรบ้างคะ”

วางศอกสองข้างลงบนเข่าของตัวเอง ยกมือขึ้นเท้าคาง เหลือบตาขึ้นมองหน้าเขา รอฟังว่าจะพูดอะไร

“ข้อที่หนึ่ง : ห้ามแก้วเข้ามาในห้องนอนของอาเพียงลำพัง ข้อที่สอง : ห้ามแก้วหอมแก้มอาเพราะหนูเป็นสาวแล้ว ใครเห็นเข้ามันน่าเกลียด และข้อที่สาม : เวลาอยู่กับอาห้ามหนูแต่งตัวโป๊เป็นอันขาด… โอเคมั้ย”

“ค่ะ… ”

ลูกแก้วพยักหน้ารับอย่างไม่เต็มใจนัก ชิ๊… นึกหรือว่าหล่อนจะทำตาม

ในเวลาต่อมา

กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น

“อีตาอาเถื่อนบ้า… เกลียดนัก ไม่รู้ทำไมชอบเรียกเราว่ายัยเด็กกะโปโล”

ลูกแก้วยังนึกโมโหอาเถื่อนไม่หาย

ภายหลังเสร็จจากอาบน้ำ ร่างเปลือยเปล่าก้าวนวยนาดออกมาจากห้องน้ำ หมุนไปหมุนมาอยู่หน้ากระจก ยืนสำรวจดูความเป็นสาวของตัวเองอยู่อีกพักใหญ่ๆ ด้วยสายตาชื่นชมในเรือนร่างเอิบอิ่ม ผิวพรรณเกลี้ยงเกลาขาวผ่อง อวบอัด ดูสมบูรณ์แบบในทุกส่วนสัดสรรพางค์

ลูกแก้วมั่นใจว่าตัวเองเป็นสาวแล้ว และก็เซ็กซี่เหลือเกิน ทว่าความสาวของหล่อนนั้นจะสมบูรณ์ขึ้นได้ก็ต่อเมื่อได้มอบให้กับผู้ชายที่หล่อนหมายปอง… เมื่อร่างกายนี้ได้เรียนรู้รสชาติของการร่วมรักที่หล่อนกระสันหาทุกลมหายใจเข้าออก และผู้ชายคนเดียวที่จะสอนประสบการณ์สวาท… ก็คืออาเถื่อนสุดหล่อคนเดียวเท่านั้น