เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0043
บทล่าสุด
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 502
หลังจากที่กลับจากเมืองจินเฉิงแล้ว หรงฉือมีเวลาหยุดพักสองวันหลังจากที่พักผ่อนมาหนึ่งวันแล้ว เช้าวันถัดมา เธอเพิ่งทานข้าวเช้าเสร็จ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นเป็นสายเรียกเข้าจากเฟิงถิงเซินหรงฉือชำเลืองมองเล็กน้อยจึงกดรับสาย “มีอะไร?”“เมื่อสองวันก่อนคุณย่าออกจากโรงพยาบาลแล้ว ท่านอยากชวนคุณมาทานข้าวที่บ้านเดิม”หรงฉือรู้เรื่องที่คุณย่าเฟิงออกโรงพยาบาลอยู่แล้วเพียงแต่ว่าตอนนั้นเธอต้องไปทำงานนอกสถานที่ที่เมืองจินเฉิง จึงไม่ได้ไปรับคุณย่าเฟิงออกจากโรงพยาบาลด้วยตัวเองหรงฉือว่า “เข้าใจแล้ว”พูดจบ เธอกำลังจะวางสาย เฟิงถิงเซินก็พูดขึ้นว่า “เดี๋ยวผมจะไปรับคุณ”“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันขับไปเอง...”เฟิงถิงเซิน “ ซินซินอยากให้ผมไปรับคุณที่บ้านตระกูลหรงกับเธอ ตอนนี้เธอเปลี่ยนรองเท้าเรียบร้อยแล้ว”หรงฉือ “...เข้าใจแล้ว”“อีกเดี๋ยวพวกเราก็จะถึงแล้ว”หรงฉือไม่ได้พูดอะไรต่อ ทางเฟิงถิงเซินก็กดวางสายไปเช่นกันหลังจากที่ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่า เฟิงถิงเซินและเฟิงจิ่งซินก็มาถึงบ้านตระกูลหรงคนอื่น ๆ ในตระกูลหรงไม่อยู่บ้าน เมื่อเฟิงจิ่งซินเห็นหรงฉือ เธอวิ่งลงมาจากรถด้วยความดีใจ “แม่คะ”เฟิงถิงเซินเลื่อนกระ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 501
ขณะนั้น อวี้มั่วซวินก็ถามขึ้นมาอีก “ตอนนี้รู้สึกยังไงบ้าง? ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า? ถ้าไม่ไหวละก็ การประชุมตอนเช้า...”“ฉันโอเค”ตอนที่พูด หรงฉือเพิ่งรู้ตัวว่าเสื้อผ้าที่ใส่ไม่ใช่ตัวที่เธอใส่เมื่อคืน แต่เป็นชุดนอนที่เธอเอามาเองและตอนนี้เธอรู้สึกเบาสบายตัว คงจะอาบน้ำไปแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินให้พนักงานโรงแรมมาอาบให้เธอ หรือว่า...นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร และเธอก็ไม่สะดวกใจที่จะถามอวี้มั่วซวิน หลังจากที่คุยกันสั้นๆ ทั้งคู่ก็วางสายกันไปเมื่อเห็นว่าสายแล้ว หรงฉือก็ไม่ได้เสียเวลามานั่งคิดเรื่องเมื่อคืนหลังจากที่เธออาบน้ำ แต่งหน้าแบบง่าย ๆ แล้ว จากนั้นก็ถือกระเป๋าเดินออกจากห้องไปตอนที่เธอกำลังก้าวออกจากห้อง บังเอิญเจอเข้ากับเฟิงถิงเซินและหลินอู๋พอดีหรงฉือชะงักฝีเท้าเล็กน้อยเมื่อเฟิงถิงเซินและหลินอู๋เห็นเธอก็ชะงักฝีเท้าเช่นกันเมื่อหลินอู๋เห็นหรงฉือ สายตาพลันเย็นชาขึ้นมาทันที“เสี่ยวฉือ”ตอนนี้ อวี้มั่วซวินก็ออกมาจากห้องพอดีเช่นกันเมื่อเห็นหลินอู๋และเฟิงถิงเซิน เขากัดฟันกรอด เดินผ่านพวกเขาไปทันทีหรงฉือเบนสายตาไปทางอื่นเฟิงถิงเซินทักทายอวี้มั่วซวิน “สวัสดีครับประธ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 500
เมื่อเข้าลิฟต์ไปแล้ว เห็นว่าเฉิงหยวนกดลิฟต์ชั้นที่เฟิงถิงเซินอยู่เท่านั้น จู่ ๆ เฟิงถิงเซินก็เอ่ยปากขึ้นมาว่า “ไม่ต้องตามขึ้นมา”เฉิงหยวนชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อได้สติกลับมาจึงกล่าวว่า “ครับ”กล่าวจบ เขาจึงกดลิฟต์ไปยังชั้นที่เขาอยู่เช้าวันถัดมาเฟิงถิงเซินสวมชุดคลุมอาบน้ำ เขาเดินถือเสื้อผ้าของเมื่อคืนออกจากห้องแล้วปิดประตู ก่อนจะเดินตรงไปอีกทางหลินอู๋ที่เพิ่งเดินออกจากลิฟต์ เห็นเขาเข้าก็ยิ้มออกมาทันที กำลังจะเอ่ยปาก แต่เมื่อเหลือบไปเห็นรอยลิปสติกชัดเจนบนปกเสื้อและไหล่บนเสื้อเชิ้ตของเขาที่พาดไว้อยู่ตรงข้อศอก รอยยิ้มก็พลันหายไปจากใบหน้าคำพูดที่กำลังจะเอ่ยก็หยุดชะงักไปในทันทีเธอยืนนิ่งอยู่กับที่ ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เฟิงถิงเซินก็หายไปตรงมุมทางเดิน จากนั้นก็มีเสียงเปิดและปิดประตูดังมาจากที่ที่ไม่ไกลนักหลินอู๋ยังไม่ทันได้รู้สึกตัว ตัวเลขห้องพักที่อยู่ตรงหน้าเธอก็พลันปรากฏสู่สายตา2508แต่เธอจำได้อย่างชัดเจนว่า เฉิงหยวนบอกเธอว่าห้องที่เฟิงถิงเซินพักคือ 2503เธอหยิบคีย์การ์ดสำรองของห้องเฟิงถิงเซินที่เฉิงหยวนให้ไว้ขึ้นมาดูเธอไม่ได้จำผิด คือห้อง 2503 จริง ๆแต่ทำไมเฟิงถิงเซินถึง
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 499
ผ่านไปสิบนาทีกว่า หรงฉือเดินไปเข้าห้องน้ำพร้อมกับคนอื่นตอนที่เธอกำลังจะผลักประตูห้องน้ำเข้าไป เห็นว่าด้านในมีคนอยู่ กำลังจะเอ่ยปากขอโทษแล้วถอยออกมา ก็ถูกคนโปะยาสลบทันที เธอไม่ทันได้ตอบโต้ใด ๆ หมดสติไปอย่างรวดเร็วคนที่โปะยาสลบหรงฉือ รีบพาเธอไปหาผู้หญิงที่รออยู่ด้านนอกทันที ปลอมตัวให้หรงฉือแบบลวก ๆ จากนั้นรีบพยุงหรงฉือออกไปจากห้องน้ำอย่างรวดเร็วพวกเธอหลบคนของฉางโม่เดินออกมาด้านนอกอย่างลำบาก ตอนที่กำลังจะพาหรงฉือขึ้นรถเพื่อไปรวมกับคนที่รออยู่ด้านนอก ก็มีคนมาขวางทางไว้ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเฟิงถิงเซินก็ดังขึ้นเมื่อฟังปลายสายพูดจบ เขาลุกขึ้นพลางกล่าวกับประธานทั้งสองว่า “ผมมีธุระนิดหน่อย ต้องขอตัวก่อน ไว้เจอกันใหม่โอกาสหน้านะครับ”เมื่อเฉิงหยวนเห็นว่าเฟิงถิงเซินกำลังจะกลับแล้ว จึงเดินตามหลังเฟิงถิงเซินลงไปชั้นล่างเมื่อพวกเขามาถึงด้านนอกบาร์ คนที่โปะยาสลบหรงฉือเหล่านั้นก็ถูกคุมตัวไว้หมดแล้วเฉิงหยวนยืนตะลึงเมื่อเห็นหรงฉือที่สติเลือนรางแต่เมื่อได้เห็นสถานการณ์ตรงหน้า เขาก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดในทันทีแต่...เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเฟิงถิงเซินสั่งให้คนมาจัดการเรื่องนี้ตั้งแ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 498
ที่จริงกู้เหยียนก็จะไปด้วย แต่ก่อนที่จะออกไป เขามีธุระกะทันหัน จึงไม่ไปกับพวกเขาคืนวันนี้แม้จะเฟิงถิงเซินจะเป็นคนเลี้ยง แต่เมื่อเขาถึงบาร์ทักทายทุกคนพอเป็นพิธีแล้ว จึงกล่าวว่ามีนัดกับเพื่อนจากนั้นก็ออกไปทันทีอวี้มั่วซวินมีเพื่อนสนิทสองสามคนอยู่ที่เมืองจินเฉิง เมื่อเขานั่งไปได้สักพัก เพื่อนๆ ก็พากันมาหาเขาเพื่อชวนดื่มด้วยกันหรงฉือไม่ได้สนิทสนมกับเพื่อนเหล่านี้ของอวี้มั่วซวิน หลังจากที่ไปทักทายพวกเขาพร้อมกับอวี้มั่วซวินแล้ว ก็ไม่ได้อยู่ในห้องส่วนตัวของพวกเขาต่อหลังจากที่หรงฉือเต้นกับพนักงานคนอื่นของฉางโม่มาครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว จึงกลับมานั่งที่ พูดคุยกับทุกคนเธอหน้าตาดี โดดเด่นสะดุดตาจริง ๆหลังจากที่เธอนั่งลงแล้ว ก็มีคนเวียนมาชวนเธอชนแก้วไม่หยุด แต่ต่างถูกเธอปฏิเสธทุกคนคนส่วนใหญ่เมื่อถูกเธอปฏิเสธ ก็จะถอยไปอย่างรู้มารยาทแต่ยังมีคนสองคนที่ยังคงดื้อดึงหนึ่งในนั้นมีชายที่แต่งตัวทันสมัย แต่ดูท่าทางเกเร สีหน้าบึ้งตึง กล่าวว่า “คนสวยคงไม่ใช่คนแถวนี้สินะ ไม่รู้จักผมงั้นเหรอ? ไม่คิดจะให้เกียรติกันเลย?”“ใช่ ๆ ทำไมไม่ลองไปถามดูว่าคุณชายหลานคือใคร คุณชายหลานของพวกเราอุตส่าห์เดินมา
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 497
เช้าวันถัดมา ในการประชุมช่วงเช้า หรงฉือได้อธิบายวิธีแก้ไขปัญหาที่พบระหว่างการทดสอบเมื่อวานนี้ออกมาอย่างละเอียดเดิมทีคิดว่าต้องใช้เวลาสองสามวันจึงแก้ไขได้สำเร็จ ไม่คิดว่าหรงฉือจะสามารถคิดหาวิธีได้เพียงในคืนเดียวประธานเฉิงและพนักงานคนอื่นของฉางโม่ต่างดีใจอย่างมากเมื่อคืนกู้เหยียนไม่ได้อยู่ที่ห้องหรงฉือนาน ก่อนที่จะออกไป เขาก็ถามถึงวิธีแก้ปัญหาเรื่องนี้ ตอนนั้นหรงฉือก็เล่าให้เขาฟังคร่าว ๆ แล้วแม้จะรู้ว่าหรงฉือมีวิธีแก้ปัญหาอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เห็นคนอื่นกำลังทึ่งและชื่นชมความสามารถของหรงฉือ ตอนที่เธอกำลังพูดอยู่บนเวที กู้เหยียนเผลอยิ้มออกมา รู้สึกภูมิใจกับความสำเร็จของเธอเขากำลังคิดเพลินๆ แต่พอเหลือบไปเห็นเฟิงถิงเซินที่อยู่ตรงข้าม รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็จางหายไปในทันทีตอนนี้ เฟิงถิงเซินจ้องมองหรงฉือด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างไม่ละสายตาสายตาคู่นั้นบ่งบอกถึงความชื่นชมและความสนใจที่ไม่อาจปิดบังได้ และดูเหมือนว่าในสายตาที่เขามองหรงฉือจะมีบางอย่างมากกว่านั้นกู้เหยียนขบเม้มริมฝีปากเบา ๆไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น แต่อวี้มั่วซวินที่นั่งห่างจากกู้เหยียนไปหนึ่งที่นั่งก็ตกตะลึงเช่นกันโปรเจกต์
บางทีคุณอาจจะชอบ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.7K viewsเจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด123.1K viewsแต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI32.1K viewsนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย26.1K viewsล่ารักมิติร้าย
อะพอลโล่_119 viewsสายธารน่านนที
มณีภัทรสร29 viewsSo Cool ขอรักคูล ๆ มาเปิดประตูหัวใจ
Phat_sara810 viewsเกลียดรัก
พราวนภา956 views
