LOGINShare
ตอนที่7 แค่คนคุย
Last Updated:
2025-04-01 07:52:04“นี่!นาย ฉันเหนื่อยนะ”
“ขาสั้นเอง...ช่วยไม่ได้” ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน ร่างสูงขึ้นไปนั่งบนรถโดยมีลูกน้องคนสนิทเปิดประตูให้
“ไอ้...” ไม่ทันได้พ่นคำด่าไปมากกว่านั้น เซนโซ่แทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์
“ขึ้นรถ!ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมานั่งตามเด็กดื้ออย่างเธอกลับบ้านหรอกนะ”
“จิ๊!ฝากไว้ก่อนเถอะ” โมเอิร์นพูดเสียงเบาแต่ก็ดังมากพอให้อีกฝ่ายได้ยินรวมทั้งจิมที่ยืนคอยปิดประตูรถให้ ‘งานนี้เจ้านายคงเจอของแข็งเข้าให้แล้ว’
รถหรูขับไปบนถนนกลางกรุงด้วยความเร็วสูง ภายในรถเกิดความเงียบขึ้นไม่มีใครพูดอะไรออกมา ร่างบางเมามายนั่งเอนตัวพิงประตูรถ ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์บวกความเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้เธอผล็อยหลับได้ไม่ยาก
“เอาไงดีครับนาย?” จิมเอ่ยถามพลางมองเจ้านายผ่านกระจกมองหลัง เขาขับรถเข้ามาจอดสนิทในที่ประจำเรียบร้อยแล้ว แต่หญิงสาวยังคงหลับไม่ขยับเขยื้อน แม้ว่าเซนโซ่จะพยายามปลุกเธอหลายครั้งแล้วก็ตาม
“ภาระชิบหาย”
“ให้ผมช่วยอุ้มเธอมั้ยครับ”
“ไม่ต้อง!...มึงไปกดลิฟท์”
“ยังไม่ทันไร ก็หวงซะแล้ว” จิมบ่นพึมพำเสียงเบาแต่ก็ดังมากพอให้เซนโซ่ได้ยิน ขณะก้าวเดินนำหน้าเจ้านายเพื่อทำตามคำสั่ง
“ไอ้จิม!กูได้ยิน” เซนโซ่เอ่ยเสียงรอดไรฟัน ตวัดสายตามองลูกน้องอย่างเอาเรื่อง หากไม่ติดว่าเขาอุ้มโมเอิร์นอยู่ล่ะก็ คงได้ฟาดแข้งสั่งสอนซักทีสองที
“ขอโทษครับนาย”
ประตูลิฟท์เปิดออกกว้างเมื่อเลื่อนขึ้นถึงที่หมาย เซนโซ่ก้าวเท้าเดินอย่างมั่นคงเข้าไปในห้องนอนเล็ก โน้มตัววางร่างบางลงบนเตียงนุ่ม ก่อนจะดันตัวยืนหลังตรงอีกครั้ง สายตาคมมองจ้องคนเมาหลับสนิทตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แล้วหันมองไปยังกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่หลายใบที่ลูกน้องของแบล็คขนมาให้ ด้านในเป็นเสื้อผ้ากระเป๋าสะพายรองท้ำและของใช้จำเป็นของโมเอิร์นทั้งหมด
ไม่คิดเลยว่าคนที่เขาพยายามสืบหาประวัติและแอบหนีเขาไปเมื่อคืนโดยไม่เรียกร้องอะไร สุดท้ายกลายเป็นว่าที่คู่หมั้น มิหนำซ้ำเขายังเป็นคนแรกของเธอ ร่างสูงยืนมองจนพอใจก่อนจะสลัดความคิดทิ้ง หมุนตัวเดินออกจากห้องตรงไปยังห้องนอนใหญ่ส่วนตัวข้างกัน
“อื้อ....” เสียงหวานดังอื้ออึงในลำคอเมื่อรู้สึกตัวตื่น ดวงตากลมกระพริบถี่ๆปรับแสงเปิดเปลือกตาขึ้น สายตาคู่สวยมองเพดานห้องไม่คุ้นตาก่อนจะหันมองไปรอบๆ หัวสมองพลางครุ่นคิดภาพเหตุการณ์เมื่อคืนไหลเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ จึงได้รู้แจ้งและคาดเดาได้ไม่ยากที่นี่คงเป็นบ้านของผู้ชายคนนั้นว่าที่คู่หมั้นเธอ
“ปวดหัวชะมัด” มือบางยกขึ้นกุมขมับทั้งสองข้างด้วยอาการปวดศีรษะ ก่อนที่สายตาจะสะดุดเข้ากับกระเป๋าคุ้นตาหลายใบ “ป๊าเก็บของมาให้แล้วหรอเนี่ย...ชิ๊!ไม่หวงลูกสาวเลยรึไง” ไม่ทันได้คิดอะไรไปมากว่านั้น เสียงแจ้งเตือนจากแอพสีเขียวกลุ่มเพื่อนสนิทดังขึ้นเรียกความสนใจจากโมเอิร์นได้เป็นอย่างดี
พะแพง:“โม...ยังอยู่ดีใช่มั้ย?”
นิว:“นั่นสิ..วันนี้มีเรียนบ่ายนะ”
โมเอิร์น:“ยังอยู่สวยๆย่ะ เจอกันที่มอ.”
นิ้วเรียวเล็กกดส่งข้อความตอบกลับแล้วปิดหน้าจอวางโทรศัพท์ลงที่เดิม โมเอิร์นเปิดกระเป๋าดูทีละใบจนครบ เดินเข้าไปในห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัว
ร่างบางในชุดนักศึกษาพอดีตัวกระโปรงทรงเอความยาวเหนือเข่า หมุนตัวซ้ายขวาหน้ากระจกบานใหญ่เช็คความเรียบร้อย ก่อนจะคว้ากระเป๋าสะพายกุญแจรถก้าวเดินออกจากห้องนอน
เมี่อเปิดประตูออกกว้างก็เห็นชายหนุ่มนั่งพูดคุยบางอย่างกับลูกน้องบนโซฟาหนังตัวใหญ่ คนนี้เธอจำได้เขาคือคนขับรถเมื่อคืน ทว่า ไม่ทันได้ยินอะไรทั้งสองคนหยุดบทสนทนาไว้แต่เพียงเท่านั้นหันมามองที่เธอ
“นาย กดลิฟท์ให้หน่อย ฉันรีบ”
“จะไปก็กดเอง 6262” เสียงทุ้มเรียบนิ่งเอ่ยบอกและทิ้งท้ายด้วยรหัสผ่านของเพนท์เฮาส์หรู
“...” โมเอิร์นไม่โต้ตอบ ทำเพียงยืนกำมือแน่นพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้ตัวเองกรี๊ดใส่หน้าอีกฝ่าย ร่างบางเลิกให้ความสนใจเขาสองเท้าเล็กก้าวเดินปึงปังตรงไปยังลิฟท์ ‘ไอ้บ้าเอ๊ย! อย่าให้ถึงทีฉันบ้างนะ’
@มหาลัยN
“เล่ามาฉันอยากรู้” นิวถามขึ้นพร้อมกับยื่นแก้วกาแฟเย็นให้โมเอิร์น ขยับตัวนั่งหลังตรงรอฟังคำบอกเล่าจากเพื่อนสาวคนสนิท
“ไม่มีอะไรหรอก อย่าใส่ใจ”
“แต่เมื่อคืนแกไปกับเขานะ”
“นั่นดิ...เดี๋ยวนี้มีความลับงั้นหรอยะ”
“กำลังจะเล่านี่ไง....เขาเป็นคนของปู่ไซซีเพื่อนสนิทปู่ฉัน แค่นั้นเลย…”
“ห๊ะ!...แค่นี้ ไม่มีอะไรพิเศษเลยหรอ เขาหล่อมากเลยนะ” พะแพงแสดงสีหน้าผิดหวังออกมาอย่างเห็นได้ชัด หล่อนคิดว่าโมเอิร์นจัดการรวบหัวรวบหางไปแล้วซะอีก
“อืม..แค่นั้น” โมเอิร์นตอบกลับส่งๆ มือบางเลื่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบกลับข้อความครามส่งมาให้เธอเมื่อคืน แล้วเปิดกล้องถ่ายรูปตัวเองอัพลงไอจี
“คืนนี้ไปคลับccกันป่ะ เข้าก่อนสองทุ่มได้ส่วนลดเครื่องดื่มยี่สิบเปอร์เซ็นต์”
“ไม่!!” โมเอิร์นสวนกลับทันควัน
“อ้าว…ทำไมล่ะ”
“ไม่ไปได้ไง....จองโต๊ะ” โมเอิร์นพูดขึ้นอีกครั้งด้วยท่าทีทะเล้นรอยยิ้มหวานปรากฏบนใบหน้าสวย ทำให้เพื่อนทั้งสองคนอดยิ้มตามไม่ได้ เสียงหัวเราะพูดคุยของสามสาวเพื่อนซี้ดังขึ้นไม่ขาด เรียกความสนใจจากเพื่อนนักศึกษาเดินผ่านไปผ่านมาได้เป็นอย่างดี
Latest chapter
คู่หมั้นทายาทมาเฟีย ตอนที่ 55 แต่งงาน
ร่างบางจมอยู่กับความคิดจึงไม่ทันสังเกตเห็น เซนโซ่ลุกจากเก้าอี้ก้าวเดินมาหยุดยืนใกล้ๆ พร้อมกับดอกไม้ช่อใหญ่ในมือ“โมเอิร์น”“คะ?”“แต่งงานกับพี่นะ”ร่างบางนั่งนิ่งไม่ขยับเขยื้อนหูดับไม่รับรู้สิ่งรอบข้าง สายตาทอดมองไปยังวิวเมืองยามค่ำคืน คิ้วเรียวสวยได้รูปขมวดมุ่นราวกับไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน ร่างสูงทรุดตัวลงคุกเข่าพร้อมกับยื่นดอกไม้ในมือให้ เป็นเวลาเดียวกับโมเอิร์นได้สติกลับคืน หันมาหาชายหนุ่มมองจ้องเธออยู่ก่อนแล้ว“แต่งงานกันนะ” เสียงทุ้มนุ่มเอื้อนเอ่ยประโยคเดิมอีกครั้ง“เอ่อ...คือ” ร่างบางอึกอักไม่ตอบรับด้วยความสับสน การแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่เธอจะด่วนตัดสินใจไม่ได้ อย่างน้อยคงต้องรอถามความเห็นผู้เป็นพ่อกับปู่เสียก่อน แต่จะว่าไปท่านทั้งสองคงไม่ขัดอะไรในเมื่อเห็นชอบให้เธอหมั้นหมายตั้งแต่แรก“ว่าไงครับ?” รอยยิ้มที่เคยมีบัดนี้จืดจางลงเพราะเริ่มไม่มั่นใจกับคำตอบของสาวเจ้า กล
คู่หมั้นทายาทมาเฟีย ตอนที่ 54 เซอร์ไพรส์
ปึก!มือบางปิดแฟ้มงานกระแทกลงบนพื้นโต๊ะเต็มแรงด้วยอารมณ์หงุดหงิดกำลังก่อตัวขึ้น คิดไม่ตกหากสิ่งที่คิดเป็นความจริง“โมให้เวลาแค่คืนนี้ถ้าไม่กลับมาหรือยังติดต่อไม่ได้ เราสองคนก็ทางใครทางมัน” เสียงหวานบ่นพึมพำ พลางเก็บของบนโต๊ะ สายตาเหลือบมองนาฬิกาแขวนผนังห้อง เวลานี้คลับปิดให้บริการยี่สิบนาทีแล้ว โมเอิร์นจึงตัดสินใจกลับไปรอที่เพนท์เฮาส์โดยมีจิมขับรถมาส่งร่างบางระหงในชุดเดรสพอดีตัวสีแดงเลือดนกยืนมองตัวเลขเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามระดับชั้นที่ลิฟท์สี่เหลี่ยมกำลังเคลื่อนตัวผ่านอย่างรวดเร็ว กระทั่งถึงจุดหมายปลายทางประตูเปิดออกกว้าง สองเท้าเล็กก้าวเดินเข้ามาในโถง แต่ก็ต้องแปลกใจเพราะไฟภายในห้องไม่เปิดอัตโนมัติเช่นเคย คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นด้วยความสงสัยแต่ก็พยายามทำใจดีสู้เสือ ‘ระบบไฟมีปัญหางั้นหรอ’ คิดได้อย่างนั้นมือเล็กเลื่อนหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋า“อุ้ย!ปล่อยฉัน!” โมเอิร์นสะดุ้งเฮือก จู่ๆก็มีมือปริศนาโอบกอดเอวบางจากทางด้านหลัง แต่ทว่าสัมผัสอบอุ่นและกลิ่นน้ำหอมคุ้นเคยทำให้เธอรู้ได
คู่หมั้นทายาทมาเฟีย ตอนที่ 53 หวาดระแวง
“แบบไหนคะ อื้อ...” ไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กสงสัยนาน ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีปากบางทันที บดจูบดูดดื่มแฝงไปด้วยความเร่าร้อนชนิดที่ว่าไม่เปิดโอกาสให้คนใต้ร่างได้ตั้งตัวไม่เว้นช่วงให้หายใจ จนร่างบางร้องท้วงในลำคอปานจะขาดใจมือเล็กทุบแผงอกแกร่งราวกับกำลังร้องขอชีวิตกระทั่งคนตัวสูงยอมผละออกอย่างอ้อยอิ่ง“แฮ่ก! แฮ่ก! พี่โซ่ โมเกือบตายแหนะ” เมื่อได้รับอิสระโมเอิร์นรีบโกยอากาศเข้าปอดด้วยอาการเหนื่อยหอบจนตัวโยน ‘ให้ตายเถอะ เขาจะฆ่ากันรึไง’“เด็กดื้อก็ต้องถูกลงโทษ ห้ามงอแงครับ” ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงคลอเคลียซอกคอขาว ขบเม้มทิ้งรอยแดงสีกลีบกุหลาบเอาไว้บนเรือนร่างบางหลายต่อหลายจุดแสดงความเป็นเจ้าของ คืนนี้เขาจะลงโทษเมียเด็กให้หลาบจำ เสร็จจากบนเตียงค่อยย้ายไประเบียง โซฟา เคาน์เตอร์บนโต๊ะอาหารก็ดีไม่น้อย ต่อไปเธอจะได้ไม่กล้าขัดคำสั่งเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องทั่วทั้งเพนท์เฮาส์สุดหรูตามจังหวะตอกอัดของคนตัวสูงกระแทกกระทั้นเข้าใส่อย่างไม่ออมแรง ดังประสานกับเสียงครางกระเส่าของคนทั้งสองที่กำลังเสพ
คู่หมั้นทายาทมาเฟีย ตอนที่ 52 ลงโทษแบบฉบับเซนโซ่ nc
เวลาผ่านไปจนถึงช่วงค่ำ หลังจากโทรนัดแนะกับเพื่อนสาวทั้งสองคนรวมถึงน้องรหัสไม่ได้เจอกันนาน คืนนี้จึงถือโอกาสนัดมานั่งดื่มด้วยกัน“ทางนี้ครับพี่โมเอิร์น” เฟิร์สโบกมือเรียกเมื่อเห็นพี่รหัสเดินฝ่าผู้คนจำนวนมากเข้ามา“เฟิร์สมาถึงนานรึยัง”“ไม่นานครับ นี้แก้วเหล้าพี่ มาเหนื่อยๆน่าจะคอแห้ง”“โอ้โห...ทั้งโต๊ะนั่งกันแค่สองคนรึไงยะ” พะแพงว่าด้วยท่าทีหมั่นไส้ เบะปากมองบนอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะคว้าแขนเฟิร์สกอดไว้แน่นเผื่อว่าคืนนี้เธอจะได้ชิมเด็ก เฟิร์สเองก็ไม่ได้ขัดขืน ออกจะขบขันด้วยซ้ำที่เห็นรุ่นพี่ลุกหนักขนาดนี้“น้อยๆหน่อยยัยแพงสงสารน้องมัน” นิวถึงกับส่ายหน้าให้กับความเจนจัดของเพื่อน ทำเป็นล่าเหยื่อพอเอาเข้าจริงก็ไม่กล้า นี่แหละนิสัยพวกเธอ“มาๆดื่มๆ คืนนี้ไม่เมาไม่กลับ” เป็นไปตามคำพูดโมเอิร์นไม่มีผิดเพี้ยน เพราะยิ่งดึกก็ยิ่งชนแก้วถี่ขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่มีใครห้ามใคร กระทั่งเวลาห้าทุ่มครึ่งเห็นจะได้ ทุกคนในโต๊ะเมามายไม่ต่างกันชนิดที่ว่ายืนแทบไม่อยู่“เอ่อ...คุณโมเอิร์
คู่หมั้นทายาทมาเฟีย ตอนที่ 51 ตั้งใจตกให้รักแต่ดันรักซะเอง
“พี่ว่าชุดมันสั้นมากขึ้นทุกวัน” คิ้วหนาขมวดเป็นปมอย่างไม่พอใจ ไหนจะเสื้อนักศึกษาพอดีตัวนั่นอีก รัดจนกระดุมแทบกระเด็นไม่อึดอัดบ้างรึไง“ปกตินะคะ...”โมเอิร์นเอ่ยตอบพลางจัดแจ้งชุดให้เรียบร้อยหมุนซ้ายหมุนขวาหน้ากระจกเงาบานใหญ่ภายในห้องแต่งตัวโดยมีร่างสูงมองดูไม่ห่าง หลายวันมานี้เขาพูดเรื่องชุดทุกวันจนคนตัวเล็กชินเสียแล้ว จึงไม่ได้ตอบโต้อะไรให้มากความแต่กลับรู้สึกดีด้วยซ้ำที่เขาหึงหวงหลังจากมาส่งโมเอิร์นที่มหาลัยเซนโซ่ก็ไปทำงานเฉกเช่นทุกวันโดยมีจิมเป็นคนขับรถ“ไอ้ฟาโรเคลื่อนไหวบ้างรึเปล่า” เซนโซ่เอ่ยถามลูกน้องคนสนิททั้งที่สายตาคมยังคงจ้องมองหน้าไอแพดนั่งเอนหลังพิงเบาะท่าสบาย ช่วงเวลาเร่งด่วนบนถนนกลางกรุงการจราจรติดขัดทำให้ต้องใช้เวลาเดินทางมากกว่าปกติกว่าจะถึงโกดังชานเมือง“ยังส่งออกสินค้าปกติครับ ผมสืบรู้มาว่าคุณลูกตาลมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับฟาโรแต่ไม่ได้เปิดเผยครับ ก่อนหน้านี้ที่พยายามเข้าหานายคงเป็นเพราะผลประโยชน์ที่ฟาโรเสนอให้”“อืม..จับตาดูไว้” ผมคิดแล้วไม่มีผิด ผมกับลูกตาลเป็นเพื่อนกันก็
คู่หมั้นทายาทมาเฟีย ตอนที่ 50 อย่าหาว่าไม่เตือน
ปึก!“อ๊ะ!” หัวสมองมัวแต่ครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นจึงไม่ทันระวังตัว ร่างสูงข้างหน้าหยุดเดินกะทันหันทำให้โมเอิร์นชนเข้ากับแผ่นหลังหนาอย่างจัง มือบางยกขึ้นลูบจมูกปรอยๆ ยู่หน้าให้อย่างเง้างอน“หึ!เมื่อไหร่จะเลิกซุ่มซ่าม” มือหนาเชยคางเล็ก โน้มหน้ามองดูจมูกเชิดรั้นแดงก่ำ ก่อนโอบไหล่เล็กให้เธอเดินเคียงข้างเขาเข้าไปในโกดังที่มีอีกฝ่ายรออยู่ก่อนแล้ว“มาแล้วหรอ.....” ทว่า เสียงทุ้มของฟาโรต้องหยุดไว้แต่เพียงเท่านั้นเมื่อหันกลับมามองคนมาใหม่ ที่จริงเขารู้อยู่แล้วว่าโมเอิร์นคือคู่หมั้นของเซนโซ่เพียงแต่ไม่คิดว่าจะพาเธอมาด้วย เขาสืบรู้มาว่าทั้งสองไม่ได้รักกันแต่ต้องอยู่ด้วยกันเพราะพันธสัญญาหมั้นหมายที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเป็นคนกำหนด ที่ผ่านมาเซนโซ่ไม่เคยเปิดตัวเธอ แม้แต่งานหมั้นก็ถูกจัดขึ้นอย่างเงียบๆ ครั้งแรกที่ได้เจอโมเอิร์นเขารู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูกจึงพยายามเข้าหาเธอและส่งคนสืบประวัติจึงได้รู้ความจริงไม่เพียงแต่ฟาโรที่แปลกใจ โมเอิร์นเองก็ยืนมองอย่างอึ้งๆไม่ต่างกัน มันเก
You may also like
หวงรักเมียเก่า#เฮียองศา
นามิโกะ เชชิกยอง2.9K viewsพิษรักน้องชายมาเฟีย
J.Jusmin1.0K viewsกักขังรักหมอเถื่อน
สตอเบอรี่สีชมพู951 viewsทาสสวาทอสูรเถื่อน
รินธารา2.0K viewsหัวใจผมยกให้คุณ ( DARK1 )
เกศิณีแอดมินสกั้ง134 viewsพิษคู่หมั้น
ซากิระ7.9K viewsปีศาจคลั่งรัก
SS.WONDER556 viewsสงครามล่ามรัก
วารินทร์ทิพย์33 views
