ตอนที่3.หัวเราะอะไรวะไอ้ตัวมีเขา

พวกออร์คที่บุกมาล้วนสวมเกราะที่หนาและหนัก มีอาวุธครบมือซึ่งอาวุธทุกชิ้นนั้นล้วนมีขนาดใหญ่ แต่ชูเท็นโดจิกับอิบารากิโดจิเมื่อเห็นเหล่าออร์คก็พร้อมใจกันหัวเราะเสียงดัง จนทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว อรุณนภาทำหน้าไม่ถูก ปกติใครที่เจอพวกออร์คที่มีอาวุธครบมือแบบนี้ต้องกลัวจนตัวสั่น แต่เจ้าสองตัวนี้กลับหัวเราะราวกับมีเรื่องสนุกสนานตรงหน้า

ออร์คตนหนึ่งตะโกนถาม “หัวเราะอะไรวะไอ้ตัวมีเขา”

แต่สองอสูรยังไม่เลิกหัวเราะ จนเหล่าออร์ค เริ่มหงุดหงิด ชูเท็นโดจิยกเหล้าขึ้นดื่มแล้วพูดว่า “เกิดมาไม่เคยเห็นตัวอะไร ที่อุบาทว์ขนาดนี้มาก่อนเลยว่ะ แบบเหมือนไม่เต็มใจเกิด”

“ใช่สหายข้า” อิบารากิโดจิพูดและยังหัวเราะต่อไป ออร์คตนหนึ่งได้ยินก็ไม่พอใจวิ่งเข้าใส่และ            ฟาดค้อนศึกใส่ชูเท็นโดจิ เขาไม่คิดจะหลบเพราะประเมินกำลังของอีกฝ่ายไว้ต่ำมาก จึงรับการโจมตีเข้าไป    เต็ม ๆ เขากระเด็นและกระอักเลือดออกมา คราวนี้เป็นพวกออร์คเองที่พร้อมใจกันหัวเราะ

“แกทำอะไรสหายข้า !” อิบารากิโดจิข่วนเจ้าออร์คเข้าที่หน้าเลือดไหลอาบ และรีบไปดูชูเท็นโดจิ นั่นคือสัญญาณแห่งสงคราม พวกออร์คทั้งหลายเข้าโจมตี อรุณนภาใช้ดาบคู่เข้าต่อสู้ ส่วนศุภมิตรนั้นร่ายมนตร์ยิงพลังแสงออกมาสกัดพวกมันเอาไว้

“เป็นอะไรหรือเปล่าสหายข้า” อิบารากิโดจิถามด้วยความเป็นห่วง ชูเท็นโดจิมองดูเลือดของตัวเอง ความเจ็บปวดที่เขาลืมไปแล้วกลับเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง

“ไม่ได้รู้สึกแบบ มาตั้งนานแล้ว” ชูเท็นโดจิลุกขึ้นมา เขารู้สึกว่าร่างกายร้อนรุ่ม ยกเหล้าขึ้นดื่มและพ่นไฟออกมา พวกออร์คโดนไฟครอกแต่กลับไม่มีตัวไหนร้องออกมาเลย

“ไม่ได้เจอ พวกแข็งแกร่งขนาดนี้มานานแล้ว อิบารากิ ไปสนุกด้วยกัน” ชูเท็นโดจิวิ่งเข้าไปต่อสู้กับพวกออร์คทันที โดยมีอิบารากิโดจิเข้าร่วมต่อสู้ด้วย พวกออร์คนั้นมีร่างกายที่แข็งแกร่ง ทำให้การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือนกับที่ผ่าน ๆ มา ชูเท็นโดจิชกเข้าไปที่ออร์คตัวหนึ่งแม้มันจะกระเด็น แต่มันสวมเกราะอยู่ทำให้เขารู้สึกเจ็บมือแต่กระนั้น หมัดก็ได้ผลทำให้มันล้มลงไปได้

ส่วนอิบารากิโดจิมีความเร็วจนพวกออร์คโจมตีไม่ได้ อิบารากิโดจิก็โจมตีเข้าที่ช่องว่างของเกราะทำให้พวกออร์คได้รับบาดเจ็บ มีออร์คตัวหนึ่งกำลังจะโจมตีเขา แต่อิบารากิโดจิกระโดดไปขี่คออีกฝ่ายและกระหน่ำเล็บใส่ไม่หยุดเจ้าออร์คร้องโหยหวนพยายามสลัดเขาให้หลุด ในที่สุดอิบารากิโดจิก็แทงอีกฝ่ายเข้าที่คอมันล้มลงไปขาดใจตาย

ชูเท็นโดจิเห็นสหายของตนสังหารออร์คได้ ก็ยิ่งทำให้รู้สึกตื่นเต้น เขารวมพลังไปที่หมัดและชกออกไปเต็มแรงโดนออร์คเข้าตัวหนึ่ง เกราะของมันบุบ มันเข่าอ่อนกระอักเลือดออกมา และล้มลงไป “ถึงทำลายเกราะไม่ได้ แต่แรงกระแทกก็ทำร้ายพวกแกได้”

 เมื่อเห็นเพื่อนถูกทำร้ายไป พวกออร์คก็เริ่มหวั่น ๆ แต่ก็ยังเข้ามาโจมตีไม่หยุด

อรุณนภาแม้ว่าจะเป็นหญิงแต่ก็ต่อสู้อย่างกล้าหาญ เพลงดาบคู่ของเธอนั้นมีความเร็วและแม่นยำช่วยให้เธอรับมือกับออร์คได้แม้ว่ากำลังจะด้อยกว่า ผิดกับน้องชายของเธอที่หวาดกลัวจนแทบไม่กล้าขยับตัว     ศุภมิตรต้องคอยคุ้มกัน

“อิบารากิ แส้อสูร” เมื่อยินเช่นนั้นอิบารากิโดจิก็กระโดดมาหา ชูเท็นโดจิจับขาของเขาเอาไว้กลางอากาศ  อิบารากิโดจิยืดแขนออกมา ชูเท็นโดจิเหวี่ยงของร่างอิบารากิโดจิ แขนที่ยืดยาวเหวี่ยงตามแรงหมุนกลายเป็นอาวุธสังหาร ทำให้พวกออร์คบาดเจ็บไปหลายตัว จนพวกออร์คเริ่มถอยไปคุมเชิง ชูเท็นโดจิวาง       อิบารากิโดจิลง เกิดแรงสะเทือนขึ้นมา ชูเท็นโดจิยิ้มออกมา เขากำลังจะได้เจอความสนุกอีกครั้ง แต่อิบารากิ  โดจิดูจะเป็นกังวลเลยรีบเตือนชูเท็นโดจิ “ระวังนะสหายข้า คราวนี้คงไม่ง่ายเหมือนกับเจ้าซูโคกิหรอก”

แรงสะเทือนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ออร์ครูปร่างสูงใหญ่กว่าตัวอื่น สวมเกราะ ถือค้อนคู่ปรากฏตัวขึ้น มีหัวโต ปากกว้าง มีเขี้ยวยาวเลยปาก มีจมูกเหมือนหมู ส่งเสียงคำรามเสียงดังก้อง แต่ชูเท็นโดจิไม่มีท่าทางที่จะหวาดกลัวเลย มิหน่ำซ้ำยังยกเหล้าขึ้นดื่มอีก

“คิดว่าเก่งแล้วเหรอ ไอ้ตัวประหลาด” มันพูดเสียงคล้าย ๆ หมูร้อง ชูเท็นโดจิกับอิบารากิโดจิมองหน้ากันแล้วหัวเราะ

“หัวเราะหาอะไรวะ !” เจ้าออร์คตะโกนถาม  ชูเท็นโดจิหยุดหัวเราะแล้วพูดว่า “ก็ขำแกน่ะสิ หน้าแบบนี้ยังจะกล้าเรียกคนอื่นว่าตัวประหลาดอีกเหรอ”

“จริง ! สหายข้า เป็นข้าเกิดมาหน้าแบบนี้คง ไม่อยากเกิดแล้วล่ะ” เจ้าออร์คได้ยินก็โกรธมากส่งเสียงคำรามและพูดว่า

“ปากดีจริงนะพวกแก ราฟผู้นี้จะทุบพวกแกให้เป็นเนื้อบดเลย”  ค้อนถูกเหวี่ยงมา ชูเท็นโดจิหลบไม่ทันเลยโดนฟาดไปเต็ม ๆ เขากระเด็นและกระอักเลือดออกมา เสียงกระดูกหักดังสนั่น ความเจ็บแผ่เข้ามา พละกำลังของราฟมากกว่าซูโคกิ ไม่รู้กี่เท่า ทำให้เขาขยับตัวแทบไม่ได้

“แกบังอาจทำร้ายสหายข้า” อิบารากิโดจิพูดด้วยความโกรธและวิ่งเข้าไปหมายจะเอาชีวิตของอีกฝ่าย แต่ราฟกลับหลบได้ด้วยความเร็ว ทำให้อิบารากิโดจิโจมตีพลาด เขาตกใจมาก ราฟตัวใหญ่ก็จริงแต่มีความเร็วนั้นพอ ๆ กับตัวเขาเอง ราฟกำลังจะฟาดอาวุธมาอีก แต่อิบารากิโดจิตีลังกาหลบทัน ราฟโจมตีต่อเนื่อง อิบารากิโดจิได้แต่หลบไม่มีช่องให้โจมตีกลับเลย

อรุณนภาเห็นว่าราฟกำลังสนใจอิบารากิโดจิเป็นโอกาสของเธอแล้ว เธอร่ายมนตร์ร่างกายท่อนล่างของเธอกลายเป็นเท้าสิงห์และกระโดดไปหมายจะสังหารราฟด้วยดาบ แต่มันรู้ตัวก่อนหลบไปด้วยความรวดเร็ว กลายเป็นดาบของเธอเกือบฟันโดนอิบารากิโดจิ ปลายดาบเฉียดปลายเขาไปนิดเดียว

“เฮ้ย ! ทำบ้าอะไรเนี่ย !” นางยังไม่ทันตอบ ราฟก็โจมตีมาอีก ทั้งสองต้องรีบหลบ อิบารากิโดจิกระโดดหมายจะใช้ท่าขี่คอแ ต่ว่าราฟหลบได้ กลายเป็นเขาชนร่างของอรุณนภาเข้าไปเต็ม ๆ เขาที่กลางหน้าผากเฉียดหูเธอไปนิดเดียว